Ψηφισμα του Ελληνορθοδοξου Συνδέσμου «Ζωοδοχος Πηγη»
Ψηφισμα του Ελληνορθοδοξου Συνδέσμου «Ζωοδοχος Πηγη»
Τα βαριά σύννεφα της παναίρεσης του οικουμενισμού σκέπαζαν για χρόνια τον ορίζοντα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ελπίζαμε ως μέλη συνειδητά Αυτής της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ότι ποτέ δεν θα βιώναμε το θλιβερό αιρετικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε με την σύνοδο της Κρήτης.
Ζούσαμε με την εντύπωση ότι την οικουμενιστική αυτή θολούρα θα την διέλυαν οι αντιδράσεις ημών των ορθοφρονούντων, εκφραζομένων διά των Αγιοπατερικών κειμένων και της Ορθοδόξου ημών παραδόσεως.
Πέσαμε σε ένα μεγάλο λάθος. Δεν υπολογίσαμε το μέγεθος της αιρετικής διάβρωσης των συνειδήσεων των οικουμενιστών. Μια διάβρωση που έφθασε να κορυφωθεί στην έκφρασή της, μέσα από την διαδικασία σχεδιασμού, οργάνωσης και πραγμάτωσης της «αυτοαποκαλούμενης» Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης.
Η σύνοδος της Κρήτης είναι αδιαμφισβήτητη ως γεγονός, όχι όμως και ως περιεχόμενο, και εμείς θεωρήσαμε ότι ήρθε η στιγμή να οργανώσουμε την αρνητική μας θέση και στάση απέναντι στα σκοτεινά σχέδια του συγκρητισμού.
Προβήκαμε λοιπόν στην σύσταση του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου με την επωνυμία «Ζωοδόχος Πηγή», έχοντας στόχευση την κάθετη αντιπαράθεση με την αίρεση του οικουμενισμού, όπως αυτός θεσμοθετήθηκε μέσα από τα κείμενα της Κρήτης, και βέβαια την άνευ όρων απαίτηση, από τους υπογράψαντες τα κείμενα Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκφραστές της παναίρεσης του οικουμενισμού, να άρουν τις υπογραφές τους και να προχωρήσουν άμεσα στη πραγμάτωση άλλης συνόδου που θα καταδικάσει τον οικουμενισμό και την εν Κρήτη σύνοδο.
Ως μέλη του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου «Ζωοδόχος Πηγή» στέλνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα. Δεν θα υποστείλουμε τη σημαία της Ορθοδόξου Αντίστασής μας, έως ότου και πάλι τα πανιά αυτού του πλοίου που είναι η Εκκλησία του Χριστού μας, τα φουσκώσει ο ούριος άνεμος των Ορθοδόξων Δογμάτων και των Ιερών κανόνων.
Τον ζήλο και την ζέση της καρδιάς μας τον εκφράζουν απολύτως οι προτροπές των λόγων των Πατριαρχών της Ανατολής της Εγκυκλίου του 1848 «…»Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας», ἥν παρελάβομεν ἄδολον παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμὸν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου· ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλιπῆ τὴν κεκηρυγμένην ὀρθόδοξον πίστιν.»….. «…Ἔπειτα παρ᾽ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστιν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ, ὡς ἔργῳ ἐπειράθησαν καὶ πολλοὶ τῶν ἀπὸ τοῦ σχίσματος Παπῶν τε καὶ Πατριαρχῶν Λατινοφρόνων μηδὲν ἀνύσαντες…».
Νυν υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως ο αγών.
«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα.»
Το Διοικητικό Συμβούλιο και
άπαντα τα μέλη του Ελληνορθόδοξου Συνδέσμου
«Ζωοδόχος Πηγή»
Τα βαριά σύννεφα της παναίρεσης του οικουμενισμού σκέπαζαν για χρόνια τον ορίζοντα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ελπίζαμε ως μέλη συνειδητά Αυτής της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ότι ποτέ δεν θα βιώναμε το θλιβερό αιρετικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε με την σύνοδο της Κρήτης.