H συμπεριφορά μας
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην εποχή μας σε τέτοιον βαθμό ώστε να ονομάζουμε την εποχή μας «Νέα»! Νέες συγκοινωνίες, νέα μέσα επικοινωνίας, νέες επιστήμες καθώς και νέοι τρόποι εργασίας -επαγγέλματα, νέες πηγές ενέργειας, νέοι τρόποι διασκέδασης και ψυχαγωγίας, νέα σύνθεση του πληθυσμού της πόλης, νέο είδος «Ιερών Συνόδων» και νέες «Εκκλησίες», νέους τρόπους κοινής λατρείας -προσευχής, νέα ιστορία, νέα θρησκεία, νέο «Μακεδονικόν» κράτος… Άξια λόγου είναι και αυτή η αλλαγή-προσθήκη στο «πιστεύω» της εποχής μας! Μέχρι χτες ακούγαμε περί «Νέας εποχής», ενώ σήμερα για τη «Νέα εποχή του Αγίου Πνεύματος»!
Όλες τώρα οι αλλαγές που μας εισάγουν σ’ ένα νέο κόσμο ή καλύτερα που εισάγουν τον κόσμο των θρησκειών και των διαφορετικών παραδόσεων μέσα μας! μέσα στο Σύνταγμά μας, μέσα στο Πιστεύω της Εκκλησίας μας, μέσα στην πόλη μας, στα σχολεία μας, στις γειτονιές μας και στους θρησκευτικούς μας οίκους, όλες αυτές λοιπόν οι αλλαγές - ως νέος τρόπος ζωής - μας επιβάλλουν την αλλαγή της κοινωνικής-θρησκευτικής μας συμπεριφοράς! Τα πράγματα λοιπόν άλλαξαν κι αν αφουγκραστούμε το «πνεύμα» των ημερών μας, θ’ ακούσουμε : «Πολλά, όμως, πράγματα άλλαξαν στην εποχή μας κι’ έτσι πρέπει να γράψουμε τους νέους κανόνες για τον καινούργιο τρόπο ζωής μας…Υπάρχουν τώρα τρόποι καλής συμπεριφοράς και για τις πλάζ των λουτρών, όπου όλοι μαζί παίρνουν το μπάνιο τους. Και στην κοινωνική μας ζωή παίρνει τώρα μεγάλο μέρος και η νέα γενεά, που είναι ρεαλιστική και προσγειωμένη, εν αντιθέσει με την παλιά νέα γενεά, που ήταν ρομαντική και ονειροπαρμένη» [1].
Α΄) H συμπεριφορά μας
Αδελφοί, εξ αρχής σκοπός μου ήταν να γράψω λίγα λόγια για τον κλάδο της ψυχολογίας που ακούει στο όνομα Συμπεριφορισμός αλλά και για τη συναισθηματική διαπαιδαγώγηση των νέων μας. Βλέπετε, για κάποιους επιστήμονες η απόσταση του ανθρώπου από το κτήνος είναι μηδενική όταν μάθεις τον πρώτο να ενεργεί με βάση το συναίσθημα! Τότε ο άνθρωπος παύει να ενεργεί συνειδητά ή ασυνείδητα αλλά «αντιδραστικά»! Εάν τώρα ελέγχεις και τις αντιδράσεις του είτε με την τιμωρία είτε με τα κεράσματα είσαι και ο πρώτος, ο «Πάπας» της ψυχο-παιδαγωγικής επιστήμης!!!
Άξιο λόγου, στην «συμπεριφοριστική μάθηση», είναι η αξία του Περιβάλλοντος. Αδικούμε τον Πατριάρχη μας όταν τον ονομάζουμε «πράσινο» μόνο επειδή είναι οικολόγος...! Η αλλαγή της συνειδητής συμπεριφοράς σε αντιδραστική (ενν. βάση του Συμπεριφορισμού) είναι δυνατή μέσα από ένα καλοσχεδιασμένο περιβάλλον μάθησης… Έτσι, μια φωτογραφία του Πατριάρχη (ή και του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου) που αγκαλιάζει τον αιρετικό Πάπα φτάνει για να αλλάξει τη στάση πολλών οπαδών του απέναντι στους αιρετικούς παπικούς! Επίσης μια «κοινή προσευχή» υπέρ της ειρήνης από όλους τους αιρεσιάρχες των ημερών μας συν τον πατριάρχη Βαρθολομαίο Α΄ αρκεί να αλλάξει τον τρόπο της προσευχής αλλά και τον τρόπο - τόπο λατρείας πολλών «μαθητών» που σπουδάζουν τον Οικουμενισμό σε νόμιμες θεολογικές δήθεν ορθόδοξες σχολές αλλά και να κάμψει κάθε ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ του πιστού λαού που τους βλέπει διά τηλεοράσεως… Αχ, αυτή η τηλεόραση ή αλλιώς η τηλετύφλωση! Ο π. Αυγουστίνος έγραψε μετά από έρευνα: «Η πατρίς, αγαπητοί μου, η πατρίς της τηλεοράσεως είνε η Αμερική. Από εκεί εξηπλώθη εις όλον τον κόσμον… Εκ των πληροφοριών, τας οποίας είχον… εσχημάτισα την ιδέαν, ότι νέος καταλυτικός δαίμων, νέος παράγων διαφθοράς του Ελληνικού λαού, ενεφανίσθη.»[«ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ…», ΑΘΗΝΑΙ 1981. σελ. 9]…
Β΄) H στάσι (συμπεριφορά) μας απέναντι στους αιρετικούς
Μπορεί, ‘’«Οι καλοί τρόποι» (να) είναι βέβαια αναγκαίοι για την κοινωνική μας ζωή. Χωρίς την καλή συμπεριφορά των ανθρώπων μεταξύ τους, είναι σαν να ξαναγυρίζουμε στον καιρό, που ζούσαμε στις σπηλιές’’ [1], όμως η ορθή και διαχρονική συμπεριφορά μας απέναντι στους αιρετικούς είναι αυτή: «Αιρετικὸν άνθρωπον μετὰ πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδὼς ότι εξέστραπται οτοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Τίτ. 3,10-11).
Ο π. Αυγουστίνος σχετικά διδάσκει: «Ας ρωτήσουμε κατ᾽ αρχήν· ποιός λέγεται αιρετικός; Αιρετικόςείνε όποιος δεν συμφωνεί με αυτὰ που διδάσκει η Εκκλησία· όποιος διαφωνεί με την Εκκλησία λέγεται αιρετικός. Υπάρχουν όμως δύο κατηγορίες αιρετικών. Η μια κατηγορία είνε τα θύματα, οι απλοϊκοὶ δηλαδή εκείνοι Χριστιανοὶ που δεν πάνε εκκλησία, δεν έχουν διαβάσει Ευαγγέλιο καὶ πνευματικά βιβλία,και μόλις ακούσουν κανένα προτεστάντη ή φράγκο ή χιλιαστή να μιλάῃ, πιάνονται στα δίχτυα τους...Αυτούς, αν τους πλησιάση ένας Χριστιανός καταρτισμένος καὶ τους πη πέντε λόγια, ότι η διδασκαλία των αιρετικών είνε τροφή δηλητηριασμένη, συχνά καταλαβαίνουν την πλάνη τους και φεύγουν απὸ τουςαιρετικούς. Γι᾽ αυτὸ μη αδιαφορούμε· να διαφωτίζουμε. Η Γραφή λέει· Αν βρης κάποιον πλανεμένο καὶτον επαναφέρῃς στην Εκκλησία, θα σώσης «ψυχὴν εκ θανάτου» και θα καλύψης «πλῆθος ἁμαρτιῶν»(Ιακ. 5,20). Η άλλη όμως κατηγορία αιρετικών δεν είνε θύματα· είνε θύται, ολετήρες ψυχών. Ποιοί είν᾽αυτοί; Είνε δάσκαλοι, οι κράχτες της πλάνης. Η γλώσσα τους στάζει μέλι, αλλά η καρδιά τους είνεφαρμάκι. Απ᾽ έξω τους βλέπεις προβατάκια, όλο ευγένεια, αλλὰ μέσα κρύβουν το λύκο. Απ᾽ έξωφαίνονται άγγελοι, αλλὰ κάτω από το αγγελικό σχήμα είνε σατανάς ολόκληρος. Μας έρχονται απόδιάφορα μέρη, αφού γίναμε αμπέλι ξέφραγο. Αυτοὶ είνε «βαμμένοι» μέχρι το κόκκαλο· το μικρόβιο έχειμπη βαθειά μέσα τους και δεν αλλάζουν. Ενώ οι πρώτοι είνε θύματα, αυτοὶ είνε θύται, σφαγείς. Αυτοὺςδεν μπορείς να τους επηρεάσης, δεν τους αλλάζεις το μυαλό. Είνε σαν τον Άρειο, που οι πατέρεςπροσπάθησαν να του δείξουν την Ορθοδοξία, μα αυτός δεν άλλαζε» [2].
Αδελφοί, προσέχετε, προσεύχεσθε, ενεργείτε, αμήν. Η εικόνα της δήθεν «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» που έγινε το 2016 στην Κρήτη είναι εικόνα του θηρίου που ακούει στο όνομα Οικουμενισμός… Τους 10 αρχιερείς που συμμετείχαν στη ψευδοσύνοδο «δεν μπορείς να τους επηρεάσης, δεν τους αλλάζεις το μυαλό. Είνε σαν τον Άρειο, που οι πατέρες προσπάθησαν να του δείξουν την Ορθοδοξία…». Ας προσπαθήσουμε λοιπόν κι εμείς, πρώτα με τη ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ.
«Απέναντι λοιπὸν σ᾽ αυτοὺς τους αιρετικούς, της δευτέρας κατηγορίας, τί μπορούμε να κάνουμε;… να ειδοποιήσῃς τον ιερέα της ενορίας ότι παρουσιάστηκε «λύκος», για να λάβῃ μέτρα. Αν ο ιερεὺς είνε πραγματικὸς ποιμένας, θα τον κυνηγήσῃ. Ακόμα, να ειδοποιήσῃς και άλλους Χριστιανούς, να έχουν το νου τους. Αλλ᾽ αυτὰ είνε τα εύκολα· το δύσκολο ποιό είνε;» (π. Αυγουστίνος)
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός
Πτολεμαΐδα 20 Ιουλίου 2018
[1] «Η ΚΑΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ * ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ», ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ Κ. ΠΑΝΤΟΥ, ΕΚΔΟΣΙΣ «ΟΜΗΡΟΣ», 1961, Σελ.7
