Ο π. ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ» ΨΕΥΔΑΔΕΛΦΟΙ
«Ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α΄Κορ. 10,12)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Είναι γνωστό σε όλους ότι ο Αδάμ μετά από τη γεύση του απαγορευμένου καρπού μετέθεσε την ευθύνη της πράξης του στην Εύα και μαζί στον ίδιο τον Θεό! «Καὶ εἶπεν ὁ Ἀδάμ· ἡ γυνή, ἣν ἔδωκαςμετ᾿ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον» (Γεν. 3,12). Δηλαδή, «Ο Αδάμ έσπευσε να δικαιολογηθή και είπε· “αυτή η γυναίκα, την οποίαν συ μου έδωκες ως σύντροφον και βοηθόν μου, αυτή μου έδωσε από τον καρπόν του απηγορευμένου δένδρου και έφαγον”». Ας έχουμε στο εξής κατά νουν αυτή τη μεταπτωτική τάση του ανθρώπου, να μεταθέτει δηλαδή την ευθύνη σε άλλον άνθρωπο και ταυτόχρονα στον ίδιο τον Θεό, κι έτσι ας προσεγγίσουμε αλλά κι ας αντιμετωπίσουμε την ψευδή κατηγορία ότι κάποιοι Χριστιανοί με τις «επιφανειακές διαμαρτυρίες» αλλά και τις «ψευδαισθητικές ομολογίες» τους παγιώνουν α) την Παναίρεση του Οικουμενισμού και β) την παθητικότητα των πιστών (του πιστού λαού που βλέπει «την έλλειψη συνέπειας έργων και λόγων και παραιτείται» [1]).
Α΄. «Ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α΄Κορ. 10,12)
Ὁ Χριστόφορος ὁ Καλύβας, ένας επιστήθιος φίλος του π. Αυγουστίνου Καντιώτη, έλεγε στον αείμνηστο: «Ρε Αυγουστίνε, δεν κατάλαβες τί θα γίνῃ; Ο σατανάς μεταχειρίστηκε όλα τα μέσα για να διαλύση την Εκκλησία. Θα μεταχειριστή εις τους εσχάτους καιροὺς και ένα τελευταίο όπλο· θα ντύση παπάδες και δεσποτάδες πρόσωπα της εξουσίας του, θα τους φορέση εγκόλπια και θα τους δώση πατερίτσες. Και δια μέσου αυτών των αρχιερέων θα διαλύσῃ τὴν Ἐκκλησία» [2].
Μία ακόμη μαρτυρία που ενισχύει τη στάση που θα πρέπει να κρατεί ο πιστός έναντι όλων όσων αντιστέκονται στην Παναίρεση του Οικουμενισμού, είτε μνημονεύουν είτε όχι, είναι κι αυτή: Δύο ιερομόναχοι στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου Παλαμά συζητούσαν με τους προσκυνητές. Μετά από τινα τοποθέτηση του ενός ο άλλος απάντησε · «Όχι πάτερ, δεν κάνει να λέμε πως φταίει ο τάδε, αλλά πως φταίει ο διάβολος»! Αδαμάντιε που είσαι; [«Αδάμ, που είσαι;» (Γεν. 3,9)]. Στον κοινό αγώνα κατά της Παναιρέσεως και της ψευδοσυνόδου της Κρήτης χωρούν τόσο οι της «ακρίβειας» αποτειχισμένοι, όσο και οι της «οικονομίας», ή όχι; [«Ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α΄Κορ. 10,12)]…
Β΄. «ὁ δὲ μισῶν ἐλέγχους ἄφρων» (Παρ. 12,1)
Στο «Ευχαριστήριο» άρθρο του ιερομονάχου Μαξίμου Καραβά προς «Ψευδαδέλφους» (7/8/2028) απάντησε ο αδελφός Ιωάννης Ρ. Η έκπληξη του αδελφού, που ήταν «μεγάλη» αλλά όχι Αγία, έχει να κάνει εξ αρχής με τα εξής λόγια του αποτειχισμένου γέροντα: «…δέν διακόψαμε τή μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του [εννοεί του Μητροπολίτου Φλωρίνης] ὡς αἱρετικοῦ, ἀλλά ἐπειδή δέν εἶχε τήν τόλμην νά ἀποκηρύξει τάς αἱρετικάς ἀποφάσεις τῆς Κρήτης καί νά παύσει νά μνημονεύει εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν τόν Βαρθολομαῖον ὡς “ὀρθοτομοῦντα”, τά ὁποῖα καί, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ἀναφέρομεν εἰς τό ἐπίμαχον ἄρθρον». Σχολιάζοντας τα λόγια αυτά ο αδελφός είπε: «Οι άνθρωποι αυτοί είναι φανερό ότι πλέουν στο πέλαγος της συγχύσεως και του σκοτισμού» [3].
Με αφορμή την ψευδάδελφη στάση του εν Χριστώ αδελφού μας Ιωάννη καταθέτουμε στην αγάπη σας ολίγα λόγια για χάρη της ειρήνης ημών και ημών.
Ο π. Μάξιμος την ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017 σε αρχονταρίκι της Θεσσαλονίκης είπε μπροστά σε κάμερα: «Έστειλα πριν από ένα μήνα - 1η Φεβρουαρίου - τη συστημένη (μία) επιστολή στον επίσκοπό μου και του αναφέρω σχετικά με την διακοπή του μνημοσύνου. Λέγω ότι δεν μπορώ να ανεχτώ κάποιον που αγαπώ - και πρέπει να αγαπάμε τον επίσκοπό μας, ακόμα περισσότερο εσένα που μας συνδέουν τόσα χρόνια, τα περισσότερα κοντά στον πατήρ Αυγουστίνο - να υβρίζει τον Θεό, να κοροϊδεύει τον Θεόν κατά την ιερότερη στιγμή της Θείας Λειτουργίας και να λέγει τον μεγαλύτερο βλάσφημο και τον μεγαλύτερο αιρεσιάρχη όλων των αιώνων ως «ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας». Δεν θα ήθελα να φτάσω σ’ αυτό το σημείο αλλά επειδή σε αγαπώ, έμαθα να λέω την αλήθεια, διότι όταν αγαπάμε κάποιον και τον κολακεύουμε δεν τον αγαπάμε. Όταν αγαπάμε κάποιον και του λέμε την αλήθεια, τον αγαπάμε! Η Αγία Γραφή λέγει: «ἔλεγχε σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε», «μὴ ἔλεγχε (μωρόν)κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε» και «ὁ δὲ μισῶν ἐλέγχους ἄφρων». Δεν νομίζω να θέλεις να βρίσκεσαι σ’αυτήν την θέση. Εάν νομίζεις ότι σε αδικώ, κάνε εκείνο που θέλεις. Πάντως, και καταλήγω και λέω λάβε την επιστολή μου αυτή ως τη φωνή της όνου του Βαλαάμ…»[5].
Από όσα ακούσαμε και διαβάσαμε ο π. Μάξιμος βάζει ως θεμελιώδη λόγο της αποτείχισής του από τον επίσκοπό του, όχι την αίρεση (υπόψη ότι το κείμενο το «Προς τον Λαό» δημοσιεύτηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2017!), αλλά το ΨΕΜΑ ενώπιων του Αγίου Θυσιαστηρίου, ότι δηλαδή ο πατριάρχης ΟΡΘΟΤΟΜΕΙ!
Εν σχέσει τώρα με τα βιαστικά συμπερασματικά λόγια του αδελφού: «Ο κ. Θεόκλητος αφού εμπίπτει στα κριτήρια ενός «ευσεβούς» και «ορθόδοξου» επισκόπου σύμφωνα με εσάς αλλά και σύμφωνα με τις θέσεις του π. Θεοδώρου, συνεπώς και δικαίως ο κ. Θεόκλητος πρέπει να σας καθαιρέσει!» [3] έχω να πω τα εξής ολίγα:
Αλήθεια, αν για πρώτη φορά στην Εκκλησιαστική μας ιστορία ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέγει (προς τον Στέφανο τον Αναγνώστη ) ότι «ἡ μοιχειανὴ αἵρεση εἶναι μία πλήρης καὶ κανονικὴ αἵρεση» «ἐφόσον ἡ μοιχειανικὴ σύνοδος τοῦ 809, ποὺ χαρακτήρισε τὴν μοιχεία «οἰκονομία», ἦταν αἱρετική»[4], τότε τί είναι το "ΨΕΜΑ" ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ; Δεν είναι και αυτή μια νέα αιτία διακοπής μνημοσύνου; Εάν, κατά τον Μέγα Βασίλειο, αυτός που αθετεί την Θεότητα καλείται «βλάσφημος» («Ο αμαρτάνων παραβαίνει νόμον, ο δε βλασφημών εις αυτήν αθετεί την Θεότητα»), και πάλι όταν «κάποιος Ἐπίσκοπος ἤ κάποια Σύνοδος πράττει παρὰ τὸν Εὐαγγελικό νόμο καὶ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες σὲ ἐκκλησιαστικὰ θέματα, ἀκυρώνει κατ’ οὐσίαν τὴν Ἁγ. Γραφὴ καὶ τοὺς ἱεροὺς Κανόνες καὶ γίνεται ὁ Ἐπίσκοπος ἤ ἡ Σύνοδος, Ἀπόστολος, Εὐαγγελιστής καὶ νομοθέτης, δημιουργώντας οὐσιαστικά ἄλλο Εὐαγγέλιο καὶ ἄλλους κανόνες….»[4], ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥΣ, ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ: «ο κ. Θεόκλητος πρέπει να σας καθαιρέσει»;
Αδελφοί, Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΛΕΑ ΜΑΣ διότι έξω από την βασιλεία των ουρανών εκτός από τους αιρετικούς θα μείνουν και «οι κύνες και οι φαρμακοί και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας ο φιλών και ποιών ψεύδος» (Αποκ. 22,15)!
(Συνεχίζεται)
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Υ.Γ.
«Ώστε ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση» (Α΄Κορ. 10,12). Δηλαδή, Αυτός που πιστεύει, θεωρεί, νομίζει ότι είναι της ακρίβειας βλεπέτω μη πέση!
