Τι είναι ο "Αγρός Αίματος" - "ακελδαμά";
κι αγόρασαν μ' αυτά τα 30 αργύρια, το χωράφι τού κεραμέα, για να θάβονται εκεί οι ξένοι. ("συμβούλιον λαβόντες ηγόρασαν τον αγρόν του κεραμέως, εις ταφήν τοις ξένοις, δι΄ ό εκλήθη ο αγρός εκείνος Αγρός Αίματος, έως της σήμερον"). Ο αναφερόμενος κεραμέας ήταν είτε κάποιος κεραμοποιός, ή κάποιος που πρόσφερε χώμα για κεραμουργία.
Στις "Πράξεις των Αποστόλων" (α΄ 18-19), παρατίθεται η πληροφορία ότι τον αγρόν αυτόν αγόρασε ο ίδιος ο Ιούδας ο Ισκαριώτης από τον κεραμέα, και βρήκε εκεί τραγικό θάνατο, όπου ξεχύθηκαν τα σπλάχνα του από την κοιλιά του, (όταν κρεμάστηκε σε αυτόν τον αγρό, ο οποίος προφανώς ήταν γκρεμνώδης, μάλλον κόπηκε το σχοινί, ή έσπασε απο το βάρος του το κλαδί και κατακρημνίστηκε και σκόρπισαν τα σπλάχνα του). Εξ αυτού και ονομάσθηκε ο αγρός "ακελδαμά" που σημαίνει στην αραμαϊκή "αγρός αίματος".
Σύμφωνα με αρχαία παράδοση, τοπογραφικά ο αγρός αυτός φέρεται να βρισκόταν επί της κατηφορικής πλευράς της κοιλάδας του Ενώμ, όπου και η νοτιοδυτική τάφρος των τειχών της Ιερουσαλήμ η οποία και έφθανε μέχρι το ανατολικό σημείο της κοιλάδας των Κέδρων.
Σήμερα στο σημείο συμβολής των δύο αυτών κοιλάδων βρίσκεται το Μοναστήρι του Αγίου Ονούφριου πίσω από το οποίο και προς δυτική κατεύθυνση βρίσκεται αγρός μικρής έκτασης με μικρό σπήλαιο που φέρει ίχνη αγιογραφιών. Κατά την επικρατέστερη άποψη θεωρείται ο τόπος αυτός ο αναφερόμενος από τον ευαγγελιστή ως "Αγρός Αίματος".
Μάλιστα πιστεύεται ότι σ΄ αυτό το μικρό υφιστάμενο σπήλαιο είχαν καταφύγει οι μαθητές, "Απόστολοι", του Ιησού Χριστού "διά τον φόβον των Ιουδαίων".
Γύρω απ΄ αυτό το χώρο αρχικά θάπτονταν μοναχοί και προσκυνητές μέχρι τον 16ο αιώνα. Επειδή είχε παρατηρηθεί ότι η αποσύνθεση των νεκρών στο χώμα εκείνο γίνονταν πολύ γρήγορα, (πιστεύονταν και σε δύο μόλις ημέρες), η Αγία και Αυτοκράτειρα Ελένη διέταξε να μεταφέρουν τέτοιο χώμα με πολλά πλοία προκειμένου μ΄ αυτό να επιστρωθεί το νεκροταφείο της Ρώμης.
5 και ρίψας τα αργύρια εν τω ναω ανεχώρησε, και απελθών απήγξατο.
6 οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον· ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επεί τιμή αίματός εστι. 7 συμβούλιον δε λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτών τον αγρόν του κεραμέως εις ταφήν τοις ξένοις· 8 διο εκλήθη ο αγρός εκείνος αγρός αίματος έως της σήμερον.
9 τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος· και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ, 10 και έδωκαν αυτά εις τον αγρόν του κεραμέως, καθά συνέταξέ μοι Κύριος".
Μετάφραση Σπύρου Φίλου: "3. Τότε, ο Ιούδας, αυτός που τον παρέδωσε, βλέποντας ότι καταδικάστηκε, αφού μεταμελήθηκε επέστρεψε στους πρεσβύτερους τα 30 αργύρια, 4. λέγοντας: Αμάρτησα, επειδή παρέδωσα αθώο αίμα. Και εκείνοι είπαν: Και σε μας, τι; Αφορά εσένα.
5. Και ρίχνοντας τα αργύρια μέσα στον ναό, αναχώρησε· και φεύγοντας κρεμάστηκε.
6. Και οι ιερείς, παίρνοντας τα αργύρια, είπαν: Δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε στο θησαυροφυλάκιο· επειδή, είναι τιμή αίματος. 7. Και αφού έκαναν συμβούλιο, αγόρασαν μ' αυτά το χωράφι τού κεραμέα, για να θάβονται εκεί οι ξένοι. 8. Γι' αυτό, το χωράφι εκείνο ονομάστηκε: Χωράφι αίματος, μέχρι τη σημερινή ημέρα.
9. Τότε, εκπληρώθηκε εκείνο που ειπώθηκε διαμέσου τού Ιερεμία τού προφήτη, που είπε: «Και πήραν τα 30 αργύρια, την τιμή που εκτιμήθηκε, τον οποίο εκτίμησαν οι γιοι Ισραήλ, 10. και τα έδωσαν στο χωράφι τού κεραμέα, καθώς ο Κύριος παρήγγειλε σε μένα»".
Το δεύτερο χωρίο είναι το εξής:
Πράξεις 1/α: 18-20: "18 ούτος μεν ουν εκτήσατο χωρίον εκ μισθού της αδικίας, και πρηνής γενόμενος ελάκησε μέσος, και εξεχύθη πάντα τα σπλάχνα αυτού· 19 και γνωστόν εγένετο πάσι τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ, ωστε κληθήναι το χωρίον εκείνο τη ιδία διαλέκτω αυτών Ακελδαμά, τουτέστιν χωρίον αίματος.
20 γέγραπται γαρ εν βίβλω ψαλμών· γενηθήτω η έπαυλις αυτού έρημος και μη έστω ο κατοικών εν αυτη· και την επισκοπήν αυτού λάβοι έτερος".
Μετάφραση Σπύρου Φίλου: "18. Αυτός, λοιπόν, απέκτησε ένα χωράφι από τον μισθό τής αδικίας, και αφού έπεσε μπρούμυτα, σχίστηκε στο μέσον, και ξεχύθηκαν όλα τα εντόσθιά του· 19. και έγινε γνωστό σε όλους όσους κατοικούν στην Ιερουσαλήμ, ώστε το χωράφι εκείνο ονομάστηκε στη δική τους διάλεκτο: Ακελδαμά, δηλαδή: Χωράφι αίματος.
20. Επειδή, είναι γραμμένο στο βιβλίο των Ψαλμών: «Ας γίνει η κατοικία του έρημη, και ας μη υπάρχει κάποιος που να κατοικεί σ' αυτή», και: «Άλλος ας πάρει την επισκοπή του»"
