Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ
ΘΑ ΤΙΝΑΧΘΗ ΟΠΩΣ Η ΕΛΑΙΑ
(ΜΕΡΟΣ Β’)
«Ταύτα πάντα έσται εν τη γη εν μέσω των εθνών, ον τρόπον εάν τις καλαμήσει ελαίαν, ούτως καλαμήσονται αυτούς». (Ησαΐας, Προφ. 24-13)
*
* *
Ανοίξωμεν μετά πίστεως τον μεγαλοφωνότατον των προφητών, τον Προφήτην Ησαΐαν και μελετήσωμεν μετά προσοχής το 24ον κεφάλαιον της Προφητείας του. Θα έλεγα να προσευχόμεθα μετά δακρύων επ’ αυτού. Θεέ μου! Οποία φρίκη με καταλαμβάνει. Μολονότι το κεφάλαιον τούτο εγράφη προ 2700 ετών, είναι εν τούτοις μία ζωηρά περιγραφή της συγχρόνου ανθρωπότητος, της ηθικής, της κοινωνικής και θρησκευτικής εξαχρειώσεως τιμωριών, αι οποίαι αναμένουν την οικουμένην.
Η μελέτη του κεφαλαίου τούτου δημιουργεί αισθήματα φόβου δια την απέραντον ενοχήν μας απέναντι του Κυρίου.
Αλληγορικήν γλώσσαν μεταχειρίζεται ο Προφήτης. Βλέπει ένα δέντρον, μίαν ελαίαν από τας ελαίας εκείνας, αι οποίαι εις το εύκρατον κλίμα της Παλαιστίνης. Η ελαία είναι κατάφορτος. Οι κλάδοι λυγίζουν από τον καρπόν. Χάρμα οφθαλμών. Αλλά ιδού έρχεται ένα παιδί∙ κρατεί καλάμι∙ αναβαίνει εις το δέντρον∙ κτυπά δεξιά-αριστερά τα κλαδιά και ο καρπός πίπτει σωρηδόν. Η γη στρώνεται. Η ελαία έμεινε γυμνή. Μόνον κάπου0κάπου μέσα εις τα φυλλώματα του δέντρου υπάρχουν κρυμμένοι καρποί που έχουν διασωθή από το ανηλεές καλάμισμα. Από τις 40-50 χιλιάδες εληές, που υπολογίζεται ότι φέρει μία ελαία εν καιρώ εξαιρετικής ευφορίας δεν έχουν μείνει παρά ελάχοστοι καρποί, ούτε το 1/5000 του όλου καρπού. – Βλέπετε αυτήν την ελαίαν: Λέγει ο Προφήτης. Όπως το δέντρον αυτό ετινάχθη, έτσι θα τιναχθή και η οικουμένη. Το καλάμι, το ραβδί της οργής του Θεού θα δουλεύση. Πόλεμος καταστρεπτικός θα συμβή. Θα σωριαστούν νεκροί οι άνθρωποι, όπως σωριάζονται «οι εληές» κάτω από τα κτυπήματα του καλαμιού. Τιναχθήσεται η γενεά αύτη. Σωροί από πτώματα, και ο θάπτων δεν θα υπάρχη. Σπίτια θα κλείσουν. Πόλεις θα ερημωθούν. Θα παύσουν αι κιθάραι και τα άσματα. Ελάχιστοι θα επιζήσουν από την μεγάλην συμφοράν, ήτις έρχεται δια να σαρώση την οικουμένην. «Ιδού Κύριος καταφθείρει την οικουμένην και ερημώσει αυτήν και ανακαλύψει το πρόσωπον αυτής και διασπείρει τους ενοικούντας εν αυτή – και καταλειφθήσονται άνθρωποι ολίγοι».
(Συνεχίζεται)
«ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΚΔΟΣΙΑ Β’ «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1993, Σελ. 230-231
