Πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην - Ορθόδοξος Τύπος
Τοῦ ἱερέως π. Κωνσταντίνου Σκόδρα
Παναγιώτατε,
Καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς πορείας σας ὡς Οἰκουμενικός Πατριάρχης, μεθοδευμένα μᾶς ὁδηγεῖτε ταχύτατα στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μετὰ λύπης μου παρατηρῶ ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καθολικὴ ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καὶ μεμονωμένων διαμαρτυριῶν ἀπὸ Ἁγιορεῖτες Μοναχοὺς, τὸ Ἅγιο Ὄρος ἐν γένει, κρατᾶ στάση σιωπῆς. Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐλέγξουν τὴν αἱρετικὴ πορεία σας, ὄχι μόνο σιωποῦν, ἀλλὰ ἀντίθετα προσπαθοῦν νὰ φιμώσουν τὸν ὁποιονδήποτε τὸ πράττει. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα εἶναι, ἡ πρόσφατη γενναία πράξη ὁμολογίας πίστεως τοῦ Μοναχοῦ Γέροντα Σάββα Λαυριώτη, ποὺ σὲ ἀνοιχτὲς ἐπιστολὲς του στὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος (ἀρ. φύλ. 2025/06-06-2014 καὶ ἀρ. φύλ. 2038/26-9-2014) τάσσεται, ἐπώνυμα, ἐνάντια στὰ αἱρετικὰ φρονήματά σας καὶ στὴν σιωπὴ τῶν Ἡγουμένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Μὲ ἀφορμὴ ὅσα προανέφερα καὶ ἐπειδὴ εἶστε ἡ κεφαλὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, παίρνω τὸ θάρρος νὰ σᾶς πῶ τὰ ἑξῆς:
Εἰλικρινὰ ἀναρωτιέμαι, δὲν ἔχετε φόβο Θεοῦ; Δὲν ἀνησυχεῖτε γιὰ τὸν κατήφορο ποὺ ἔχετε πάρει; Καὶ τὶ ἐννοῶ μ’αὐτὸ; Ὅπως εἶναι φυσικὸ, ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου στὴν ζωὴ, κάποια στιγμὴ τελειώνει καὶ ἐσεῖς ἔχετε διανύσει ἀρκετὴ ἀπὸ αὐτὴν τὴν πορεία, συνεπῶς πλησιάζετε πρὸς τὸ τέλος της. Δὲν τρέμετε γιὰ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀπολογηθεῖτε, μπροστὰ στὸ φοβερὸ κριτήριο τοῦ Δικαιοκρίτου Χριστοῦ, ἀφοῦ θὰ ἔχετε ὁδηγήσει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ κατ’ ἐπέκταση στὴν κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου; Δὲν ἔχετε διδαχθεῖ τίποτα ἀπὸ τὴν Ἱστορία; Καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Ἱστορίας, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Ἀδάμ καὶ τὴν ἐξορία του ἀπὸ τὸν Παράδεισο; Μία ἐντολὴ παρέβηκε καὶ παρέσυρε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος. Τὸ παρήγορο βέβαια εἶναι ὅτι στὴν περίπτωση αὐτὴ, δηλαδὴ μὲ τὴν πτώση καὶ ἐξορία τοῦ Ἀδάμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο, βρεθήκαμε μὲν σὲ μία ἐνδιάμεση κατάσταση, ὅμως μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν τήρηση τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου Του, μᾶς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ σωθοῦμε καὶ νὰ ἐπανέλθουμε στὴν Αἰώνια Βασιλεία Του. Ἐνῶ στὴν δικὴ σας περίπτωση, μὲ τὴν δικὴ σας πτώση θὰ συμπαρασύρετε ὅλους ὅσοι σᾶς ἀκολουθοῦν στὴν αἰώνια καταδίκη.
Θὰ μπορούσαμε νὰ δικαιολογήσουμε τὸν Ἀδάμ, γιατὶ ἦταν ὁ πρῶτος καὶ δὲν ὑπῆρχε Ἱστορία, γιὰ νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ αὐτὴν. Ἀντίθετα μὲ ἐσᾶς, ποὺ ὑπάρχουν 5.500 χρόνια ἱστορίας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ 2000 χρόνια τῆς Καινῆς Διαθήκης, γιὰ νὰ διδαχθεῖτε. Δὲν ἔχετε καμία δικαιολογία, Παναγιώτατε, γιὰ τὶς πράξεις σας. Γιὰ νὰ προχωρήσω τὴν σκέψη μου ἀκόμα πιὸ βαθειὰ, θέλω νὰ τονίσω ὅτι δὲν στερεῖστε εὐφυΐας, ἀντιθέτως εἶστε εὐφυέστατος, ἑπομένως ὅ,τι κάνετε τὸ κάνετε ἀπoλύτως συνειδητὰ, μὲ ἀπόλυτη ἐπίγνωση τῶν κινήσεών σας. Δηλαδὴ εἶστε συνειδητὰ ταγμένος στὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ κατά συνέπεια σ’ αὐτὸν ποὺ θὰ ἡγηθεῖ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο.
Γιὰ νὰ ἐπανέλθουμε λίγο στὴν Ἱστορία, εἴδατε ποῦ κατέληξε ὁ Ἑωσφόρος καὶ μόνο στὴν σκέψη του, νὰ ἀνέβει στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Στὴν τελικὴ ἀναμέτρηση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν Ἀντίχριστο, ἄν καὶ εἶναι ἤδη προφητευμένο, ἐσεῖς ποιὸς λέτε ὅτι θὰ νικήσει; Πραγματικὰ τρέμω στὴν ἰδέα νὰ βρεθῶ, ἔστω καὶ γιὰ ἕνα δευτερόλεπτο, στὴν θέση σας. Τὸ παρήγορο εἶναι ὅτι, ἀκόμα ἔχετε ἐλπίδα σωτηρίας, ἀπὸ τὸν κατήφορο τῆς ἀπώλειας ποὺ ὁδεύετε. Ὁ τρόπος εἶναι ἁπλὸς καὶ γνωστὸς: ἀρκεῖ νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ ἐπαναφέρετε τὴν Ἐκκλησία στὴν ὀρθόδοξη πορεία της. Αὐτὴν ποὺ, ἐδῶ καὶ 2000 χρόνια, χιλιάδες Ἅγιοι Μάρτυρες μὲ τὸ αἷμα τους τὴν κράτησαν ἀλώβητη καὶ ἀμόλυντη, ἀπὸ τὴν λύσσα τοῦ σατανᾶ ποὺ ἤθελε νὰ τὴν ἀφανίσει.
Εἰλικρινὰ, μὲ ὅλη μου τὴν ἀγάπη, σᾶς εὔχομαι νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ ἀλλάξετε πορεία, γιὰ νὰ σώσετε καὶ τὸν ἑαυτό σας καὶ ὅσους σᾶς ἀκολουθοῦν. Νὰ εἶστε βέβαιος ὅτι ἄν μετανοήσετε, ἡ χαρὰ ποὺ θὰ δώσετε στὸν Χριστὸ καὶ σὲ ὅλη τὴν ἐπουράνια ἱεραρχία θὰ εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ ὅλοι θὰ σταθοῦμε δίπλα σας. Ἀνεξάρτητα, βέβαια, ἀπὸ τὴν πορεία ποὺ θὰ κρατήσετε ἐσεῖς, πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι τὸ δικὸ μας ὀρθόδοξο φρόνημα δὲν θὰ μπορέσετε νὰ τὸ κάμψετε καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ ἀγωνιζόμαστε, κλῆρος καὶ λαὸς, ἐνάντια στὶς αἱρέσεις καὶ στὶς κακοδοξίες.
Σᾶς εὔχομαι καλὴ μετάνοια.
Υ.Γ. Ζητῶ συγνώμη ποὺ δὲν χρησιμοποιῶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα καὶ χρησιμοποιῶ μιὰ γλῶσσα ἁπλή, ποὺ ὅμως πηγάζει ἀπὸ τὴν καρδιὰ καὶ μποροῦν νὰ τὴν νοιώσουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ὁποιουδήποτε ἐπιπέδου κι ἄν εἶναι. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, Ἰησοῦς Χριστὸς, εἶπε ὅτι ἦλθε νὰ μιλήσει στὶς καρδιὲς μας καὶ ὄχι στὰ μυαλά μας.
