ΠΕΡΑΣΑΝ μόλις 16 ημέρες…..
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ‘’ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ’’
ΠΕΡΑΣΑΝ μόλις 16 ημέρες από την
εκδήλωση που πραγματοποίησε ο σύλλογός μας στο Πνευματικό Κέντρο Πτολεμαΐδας και παρακολουθούμε έναν διαδικτυακό πόλεμο που
στοχεύει, απ’ ότι φαίνετε στην «ειρηνική συνύπαρξη των πιστών» της μητρόπολής μας! Αςείναι!
Τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα
στα όρια της μητρόπολής μας και έχουν να
κάνουν με την δημόσια κατάθεση σκέψεων και προβληματισμών μας, φαίνετε πως δημιουργούν ρήγματα μέσα στο σώμα
των πιστών και στην δογματική συνείδηση κάποιων ανθρώπων που: δεν τους
σκανδαλίζουν οι εκατοντάδες προσευχές των ιεραρχών μας με τους αιρετικούς… δεν! τα δήθεν ‘’άγια’’ κοράνια που μοιράζουν
πατριάρχες και επίσκοποι της Εκκλησίας μας σε Μουφτήδες και άλλους επισήμους… δεν! που οι αρχιερείς δέχονται δώρα και προσφέρουν
δώρα ως μυστικό δείγμα της κρύφιας συμφιλίωσής τους με τους ετεροδόξους, αλλά
και τους αλλόπιστους… δεν! που στα όρια της «ευπειθούς Μητροπόλεώς» μας, ολίγοι
ιερείς μας παραδέχονται ότι ο παπισμός είναι-άπαγε της βλαστημίας- ‘’εκκλησία’’… δεν! που υποδέχονται τον πάπα μέσα σε πατριαρχικούς
ναούς και ορθόδοξοι ψάλτες του λαλούν την φήμη, ψάλλοντας με πατριαρχικό ύφος -στον πάπα- το «ευλογημένος ο
ερχόμενος εν ονόματι κυρίου»… δεν τους σκανδαλίζουν ακόμη ότι και στην πόλη μας
ιερείς! δεν γνωρίζουν πλέον τα πρόσωπα των ενοριτών τους! και έτσι άθελά τους δίνουν
αδιάκριτα σε όποιον προσέρχεται τη «Θεία Κοινωνία» (ακόμη και σε ετεροδόξους!)...
Απ’ όλα αυτά λοιπόν, δεν τους ενοχλεί
τίποτα-μάλλον συγχαίρουν και τουςκολακεύουν-, αλλά διυλίζουν τον κώνωπα επισημαίνοντας
μόνο τον κίνδυνο του σχίσματος, που
διατρέχουν οι πιστοί της Μητροπόλεώς μας ,από όσους λένε μεν ότι η Εκκλησία
είναι Μία, αλλά ο τρόπος τους δεν είναι κόσμιος, δημοκρατικός, γλυκός σαν τον γλυκύ
μας Ιησού…. Ας είναι!
Αγαπητοί φίλοι πράγματι,
ΠΑΡΗΛΘΑΝ έξι καὶ πλέον μήνες που παρακολουθούμε έναν διαδικτυακό
πόλεμο συκοφαντίας, αλλὰ και μιὰ σειρὰ δράσεων και γεγονότων πρωτάκουστων και
πρωτοφανών για την ειρηνική και ευπειθή Μητρόπολή μας. Γεγονότα που δεν αντιπροσωπεύουν
τον χαρακτήρα της (Ορθόδοξης!) Εκκλησίας μας, απεναντίας
τον προσβάλλουν, δημιουργώντας διχασμό, αναρχία και ανυπακοή στην φωνή της
παραδοσιακής μας Καντιωτικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Πράγματι,
Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ του δικαίου μας, η υπεράσπιση μιας αλήθειας δεν
γίνεται με πόλεμο καὶ ταραχή... αλλά που σίγουρα έχει τον δικό της παραδοσιακό τρόπο,
άσχετα αν οι νεώτεροι δεν τον γνωρίζουν ή δεν τον υιοθετούν.
«ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ ΕΠΙ ΤΟ ΑΥΤΟ»! ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ, συγγενική λέξη αυτής είναι
ο «ομόθυμος» [ < ελληνιστική κοινή ὁμόθυμος < αρχαία ελληνική ὁμοῦ +
θυμός]….
Ο ιερός Χρυσόστομος με ‘’ωμό’’ τρόπο λέγει για το πότε
επιτρέπεται ο (καλός) θυμός:
«3713. Όταν ο Ιεροβοάμ άπλωσε το χέρι και προσπάθησε να
συλλάβει τον προφήτη, που τον έλεγξε, τότε ο θεός εξέρανε το χέρι του (Γ’
Βασιλ. 13,4-6), διδάσκοντας και σένα τα όσα μεν γίνονται εις βάρος σου να τα
υπομένεις με πραότητα, τα όσα όμως στρέφονται εναντίον του Κυρίου να τα
τιμωρείς με μεγάλη αυστηρότητα.
3714. Σκέψου, λοιπόν, την υπερβολική κακία, όταν το φάρμακο
γίνεται δηλητήριο, όταν με εκείνο που πρέπει να διορθώνουμε τα τραύματα των
άλλων, με αυτό ανοίγουμε τραύματα όπως ακριβώς…..» (ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ
ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΑΘΗΝΑ 1995 , ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΕΡΕΤΑΚΗ«ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ»,
Σελ. 247)
Αδελφοί, έτσι ακριβώς τολμούμε να πούμε πως με τα όσα
γράφουμε και λέμε, και κάνουμε, παλεύουμε να «διορθώνουμε τα τραύματα» που έχει
επιφέρει ο Οικουμενισμός και η αγαπολογίες στο σώμα της Μητροπόλεώς μας και το
αποτέλεσμα…. Ποιο; Ας είναι, ο Θεός
γνωρίζει! και μας ανέχεται όλους μας,
κληρικούς και λαϊκούς!
«ΟΜΟΘΥΜΑΔΟΝ ΕΠΙ ΤΟ ΑΥΤΟ»…
Επειδή πολύ ορθά διατυπώθηκε ότι <<Ἡ Ἐκκλησία μας βασίζεται σὲ ἕναν
θεσμό, ποὺ Τὴν χαρακτηρίζει ὁλοτελῶς, τὴν Συνοδικότητα…. Ἡ Συνοδικότητα ἀποτελεῖ
τήν«οὐσία» τῆς Ἐκκλησίας (Ἰωάννου Καρμίρη, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία, Ἀθῆναι,
1973, σελ. 521, 523)>>, κλείνουμε την προσφορά αυτή του λόγου μας- για
συμφιλίωση- με λίγα λόγια του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, που έχουν σχέση με
την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Γνωρίζουμε όλοι, ότι λίγο πριν την λεγομένη «Αγία και Μεγάλη
Σύνοδο», η Ιερά μας Σύνοδος συνεδρίασε (κατόπιν
πολλών υπομνημάτων που κατετέθησαν σ’ αυτήν εκλεκτοί ιεράρχες μας), και πήρε απόφαση
να προτείνει για τους ετερόδοξους χριστιανούς «όνομα», δίχως τον όρο «Εκκλησία»! Αλλά, όπως πάλι είναι πασίγνωστο ο κ. Ιερώνυµος κατόπιν της ειρηνικής παρεμβολής του πατριάρχη,
την άλλαξε, ως «αρχηγός» που ήταν (και είναι ακόμη και δεν τν έχουν καθαιρέση!) την ελληνικής αποστολής (αλλά όχι βέβαια της Ορθής Αποστολικής Εκκλησίας !)…
Ο Πειραιώς είπε σχετικά σε:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΤΗΣ Ι.Σ.Ι. 23-24/11/2016
Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι,
[…]Μέ πολύ σεβασμό, ἀγάπη καί τιμή εἰς τά πρόσωπα ὅλων
Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ἐπιτρεψατέ μου νά ἀναφέρω ὅτι κατά τήν γνώμη μου ἡ
ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τήν λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» εἰς
τό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ὑπερέβη τά ἄκρα ὅρια
τῆς διακριτικῆς της εὐχέρειας καί ἀπέτυχε τῶν προσδοκιῶν τῆς ἐντολῆς πού ἔλαβε
ἀπό τό ἱερό μας σῶμα.
Συγχωρῆστε με γιά αὐτόν τόν νομικό ὅρο ἀλλά νομίζω ὅτι ἀποδίδει
πλήρως τά πράγματα. Ἡ ἀντιπροσωπεία μας ἦταν ἐντολοδόχος τοῦ ἱεροῦ σώματος καί ὄφειλε
ἄχρι τέλους νά καταθέση τήν ἐντολή πού ἔλαβε χωρίς καμμία παθογένεια «διανοίας
Κυρίου».
Δέν εἶχε καμμία ἐξουσιοδότηση νά μεταβάλη τό περιεχόμενο τῆς
ἐντολῆς καί συγχωρήσατέ με νά εἴπω ὅτι οἱ αἰτιολογίες πού ἠκούσθησαν ὅτι δῆθεν
οἱ παρόντες στήν Σύνοδο ἐψήφισαν καί ὅτι ἔπρεπε νά συνταχθοῦν μέ τήν ὁμοφωνία τῶν
λοιπῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι ἐντελῶς ἀνεπέρειστες διότι ἀφ’ ἑνός ἡ ἀντιπροσωπεία ἀσφαλῶς
ἐψήφισε ἀλλά ὄφειλε νά ψηφίση ἐντός καί μόνον τῆς ἐντολῆς πού εἶχε καί ἀφ’ ἑτέρου
διότι ὅπως ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος εἶχε ἑρμηνεύσει
τήν ἔννοια τῆς ὁμοφωνίας μία Ἐκκλησίας μποροῦσε νά ὑποβάλη πρότασι γιά τήν
διόρθωση τῶν ψηφισθέντων ἀπό τούς Προκαθημένους κειμένων καί ἄν δέν ἐγένετο
δεκτή κατεγράφετο εἰς τά Πρακτικά μή θεωρουμένης τῆς προτάσεως ὡς διασπαζούσης
τήν ὁμοφωνία.
Τό ἱερό μας Σῶμα [της Εκκλησίας της Ελλάδος!] δέν ἀπεδέχθη στό ἐπίδικο κείμενο «Σχέσεις Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον» τόν ὅρο «ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες» ὄχι
ἀσφαλῶς ἀπό φονταμενταλιστική διάθεσι ἀλλά διότι ὁ ὅρος εἶναι ἀντιφατικός καί ἀπαράδεκτος
διότι ἄν ὁμιλοῦμε περί Ἐκκλησίας αὐτή δέν μπορεῖ νά εἶναι ἑτερόδοξος καί ἄν ὁμιλοῦμε
περί ἑτεροδόξου αὐτή δέν μπορεῖ νά εἶναι Ἐκκλησία, μέ τήν θεολογική ἔννοια τοῦ ὅρου.
Ὁ ὁρισμός τῆς Ἐκκλησίας μᾶς δίδεται ἀπό τόν ἴδιο τόν
Δομήτορά Της μέ τό ἀψευδέστατο στόμα Του τόν οὐρανοβάμονα θεῖο Παῦλο, ὁ ὁποῖος
στήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή Του (Α17-23) μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι: «ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης, δῴη ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀποκαλύψεως
ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ, πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας ὑμῶν, εἰς τὸ εἰδέναι
ὑμᾶς τίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς κλήσεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τῆς
κληρονομίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίοις, καὶ τί τὸ ὑπερβάλλον μέγεθος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος αὐτοῦ, Ἣν ἐνήργησεν
ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, καὶ ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις
ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος
ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι· καὶ πάντα ὑπέταξεν
ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστὶ
τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου». Συνεπῶς εἶναι ἀδύνατος
ἡ ὕπαρξις ἑτεροδόξου Ἐκκλησίας ὅπως εἶναι ἀδύνατος ἡ ὕπαρξις ἑτεροδόξου Χριστοῦ.
Εἶναι παραλογισμός νά ἔχεται ἀληθείας ταυτόχρονα ἡ πίστις
πού τό στόμα τοῦ Παύλου ὁ Ἱ. Χρυσόστομος μᾶς παραδίδει ὅτι «ἐν τῷ ἅδει οὐκ ἔστι
μετάνοια…
Μποροῦμε νά ἔχουμε
κοινωνία μέ ἐμφορουμένους ἀπό τέτοιες κακοδοξίες μή διακινδυνεύοντες τήν
σωτηρία τοῦ ποιμνίου μας καί τηροῦντες τούς ὅρκους τῆς Ἀρχιερωσύνης μας;
[...] νά ἐργασθοῦμε ὅλοι ὥστε νά συγκληθῆ μία ὄντως Ἁγία καί
Μεγάλη Σύνοδος πού θά θεραπεύση ἀστάθειες καί ἀσάφειες καταδικάζουσα τήν
παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί διακηρύσσουσα παγκοσμίως ὅτι ἡ
μόνη ὁδός σωτηρίας καί μετοχῆς στίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ
θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἀδιαιρέτου Μιᾶς, Ἁγίας,
Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ>>
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Όσο για την παρακάτω πρόταση του αδελφού μας,
<<Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ τῶν
ἀντιφρονούντων μπορεῖ νὰ καταθέσει ἐπίσημα στὴν Ἐκκλησία ἀπόψεις, χωρὶς νὰ
προκαλεῖ κατὰ τόπους ἐπαναστάσεις, συνέδρια, ψηφίσματα καὶ ὁμιλίες ἀντικανονικές>>,
Προτάσσουμε, χέρι συμφιλίωσης και σας αναφέρουμε ότι
προχτές, ημέρα Παρασκευή και ώρα απογευματινή, επισπευτήκαμε τον π. Θεόκλητο
και παραδώσαμε στα άγια χέρια του τα ψηφίσματα της εκδήλωσής μας, που έγινε στις
4 Νοεμβρίου 2016 στην Πτολεμαΐδα. Από τηλεφωνικής επικοινωνίας μαζί του, για το
ραντεβού επίδοσης των ψηφισμάτων, και κατόπιν δικής του σύστασης και προτροπής,
αποστείλαμε αυτά στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας.
Αδελφοί, η αγάπη
είναι το παν, αλλ’ όχι ο ίδιος ο Θεός….
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΤΟ Δ.Σ.
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016
