Η
ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ ΘΑ ΤΙΝΑΧΘΗ ΟΠΩΣ Η ΕΛΑΙΑ
«Ταύτα πάντα έσται εν τη
γη εν μέσω των εθνών, ον τρόπον εάν τις καλαμήσει ελαίαν, ούτως καλαμήσονται αυτούς». (Ησαΐας, Προφ. 24-13)
Θλιβεραί είναι
αι ειδήσεις των εφημερίδων και των ραδιοφωνικών σταθμών. Ο διεθνής ορίζων
θολούται επικινδύνως. Οσμή θανάτου γεμίζει την ατμόσφαιραν. Κρωγμοί ορνέων που διψούν αίμα και σάρκας
ακούονται μακρόθεν. Η ανθρωπότης και
πάλιν βυθίζεται εις το σκότος, το έγκλημα. Ο φόβος κυριαρχεί. Αι καρδίαι σείονται ως τα φύλλα των δέντρων,
όταν εις το δάσος πνεύση σφοδρός άνεμος.
Τα γόνατα τρέμουν. Τα χείλη των
πιστών ψιθυρίζουν: «Κύριε ελέησον». Η απειλή ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου,
όστις θα υπερβή εις φρίκην πάντα προηγούμενον πόλεμον, ως το ξίφος του Δαμοκλέους,
αιωρείται υπεράνω των κεφαλών όλων, μικρών και μεγάλων. Η ειρήνη κρέμαται από μίαν λεπτήν κλωστήν. Η ανθρωπότης αγωνιά. «Κύριε!
Ελέησον τον κόσμον».
Εισήλθομεν, αγαπητοί, εις την νύκτα. Το σκότος από ημέρας εις ημέραν, από ώρας εις
ώραν, από στιγμής εις στιγμήν πυκνώνεται περισσότερον. Είναι όμοιον προς το σκότος εκείνο που εκάλυψε
την γην, ότε οι Ιουδαίοι εσταύρωσαν τον Κύριον της Δόξης. Αι μεγάλαι διάνοιαι
εμωράνθησαν, οι πολιτικοί, οι διπλωμάται έπεσαν εις λαβύρινθον αλύτων
προβλημάτων, ακαταπαύστως ψηλαφούν, αλλά δεν ευρίσκουν διέξοδον. Κρίμα εις την τόσην επιστήμην των. Κρίμα εις τα τόσα συνέδριά των. Ετυλίχθησαν μέσα ειςτο σκότος. Τυφλοί οδηγούν
τυφλούς εις απώλειαν. Κατά τας φοβεράς
αυτάς ημέρας, φίλοι αναγνώσται της «Σπίθας»,
συνιστώ ν’ αγοράσετε έναν λύχνον,
δια να βλέπετε πως βαδίζετε, δια να μη πέσητε και συντριβήτε. Ηλεκτρικόν φως, λύχνος θαυμάσιος είναι ο
λόγος του Θεού, ο δια των προφητών λαληθείς. «Έχομεν – λέγει ο κορυφαίος των
Αποστόλων, ο Απόστολος Πέτρος- έχομεν
ημείς οι πιστοί τον προφητικόν λόγον, όστις ως λύχνος φωτίζει εν μέσω της ερημίας
και της σκοτίας, «εν αιχμηρώ τόπω έως ότου ημέρα διαυγάση». (Β’ Πέτρ. 1, 18-20).
Ο προφητικός λόγος δίδει την ορθήν ερμηνείαν των τρομακτικών γεγονότων,
τα οποία με ταχύτητα κινηματογραφικής ταινίας εξελίσσονται επί των ημερών μας.
* * *
Ανοίξωμεν μετά
πίστεως τον μεγαλοφωνότατον των προφητών, τον Προφήτην Ησαΐαν και μελετήσωμεν
μετά προσοχής το 24ον κεφάλαιον της Προφητείας
του. Θα έλεγα να προσευχόμεθα μετά
δακρύων επ’ αυτού. Θεέ μου! Οποία φρίκη
με καταλαμβάνει. Μολονότι το κεφάλαιον τούτο εγράφη προ 2700 ετών, είναι εν τούτοις μία
ζωηρά περιγραφή της συγχρόνου ανθρωπότητος, της ηθικής, της κοινωνικής και
θρησκευτικής εξαχρειώσεως τιμωριών, αι οποίαι αναμάνουν την οικουμένην.
Η μελέτη του κεφαλαίου τούτου
δημιουργεί αισθήματα φόβου δια την απέραντον ενοχήν μας απέναντι του Κυρίου
(Συνεχίζεται)
«ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΕΚΔΟΣΙΑ Β’ «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ
1993, Σελ. 228-230
