Δευτέρα 29 Απριλίου 2019

Απόστολος Σαραντίδης, Μία ακόμη παράξενη μαρτυρία Αγίου Φωτός

 Μία ακόμη παράξενη μαρτυρία Αγίου Φωτός


Ακούγοντας την πρόσφατη ομιλία του Μοναχού Σεραφείμ Ζήση περί του Αγίου Φωτός, μου ήρθαν στον νου δύο μαρτυρίες που μου εξιστορήθηκαν από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, η μία διαφορετική, και αποφάσισα αντί σχολίου, να το αναπτύξω με μορφή αρθρογραφίας.

Για τις ανοησίες που ακούγονται κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες δεν θα επιμείνουμε. Είναι τόσο φτωχά και σαθρά και ηλίθια τα επιχειρήματα αθέων και οικουμενιστών και μηδενιστών που δεν αξίζει. Άλλωστε έχουν ασχοληθεί εκτεταμένα πολύ αξιότεροι και πνευματικότεροι μελετητές. Αξίζει όμως συμπληρωματικά και προς Δόξαν του Τριαδικού Θεού να γίνει αναφορά, μην περιμένοντας να αλλάξουν. Ο ίδιος ο Χριστός έκανε θαύματα μπροστά στα μάτια τους. Η Καινή Διαθήκη είναι σαφέστατη και από διαφορετικούς Ευαγγελιστές. «Αγρόν ηγόραζαν…»! Ό,τι και να κάνεις για αυτούς, θα παραμείνουν στην πλάνη και στη βλασφημία.  Τούτον είναι βέβαιον.

Το ένα, συνέβη καμιά εικοσαριά χρόνια πριν, όταν μια νέα και νιόπαντρη συνάδελφος, μας εξιστορούσε με θαυμασμό στον χώρο της κοινής εργασίας την εμπειρία της μετά από τις διακοπές του Πάσχα. Επιστρέφοντας από τον Πανάγιο Τάφο, είχε το Μεγάλο Σάββατο εκείνης της χρονιάς την εμπειρία της άκαυστης φλόγας στην λαμπάδα. «Για μερικά λεπτά», έλεγε, «δεν καιγόμουν, δεν καιγόμουν όταν έβαζα επάνω στη φωτιά το χέρι μου!». Το έλεγε, και έλαμπε από χαρά! Αυτό είναι σε πολλούς γνωστό, άλλη μία μαρτυρία όμως καθόλου δεν βλάπτει.
Το διαφορετικό που μοιράζομαι σήμερα είναι η μαρτυρία ενός κυρίου σοβαρότατου, τώρα συνταξιούχου ιδιωτικού υπαλλήλου, κουμπάρου ενός πολύ καλού συναδέλφου και φίλου. Διαδραματίστηκε την ίδια περίπου εποχή. Με τη σύζυγό του είχαν κάνει το ταξίδι στα Ιεροσόλυμα και αξιώθηκαν της εμπειρίας του Μ. Σαββάτου. Την ίδια ημέρα το πρόγραμμα προέβλεπε επιστροφή στην Ελλάδα αεροπορικώς. Το Α. Φως έκαιγε σε ένα κλειστό μεταλλικό εμπορικό φαναράκι, από τα πολλά που κυκλοφορούν στους προσκυνητές. Η γυναίκα του ήθελε να μεταφέρει Φως στην Ελλάδα αλλά ως γνωστόν τα μέτρα ασφαλείας στα αεροδρόμια και δη τα ισραηλινά είναι εξαιρετικά αυξημένα. Δεν υπήρχε περίπτωση να ανεβεί και να ταξιδέψει αναμμένη εστία μέσα σε αεροσκάφος. Το ανθρώπινο μυαλό όμως σε κάποιες περιπτώσεις που ο Θεός επιτρέπει, δεν σκέφτεται ή μάλλον αναστέλλονται οι λογικές του λειτουργίες.
Η κυρία χωρίς να έχει καμία πρόθεση να παρανομήσει και να ξεγελάσει τις αρχές, δίχως να σκεφτεί εκείνη τη στιγμή τι κάνει, αυθόρμητα και χωρίς να αντιληφθεί την πράξη της, βάζει το αναμμένο φανάρι μέσα στο σακβουαγιάζ που θα έπαιρνε μαζί της μέσα στο αεροπλάνο, ανακατεμένο και σκεπασμένο με τα πράγματα και κλείνει από πάνω το φερμουάρ. Γνωρίζουμε ότι οι βαλίτσες μεταφέρονται στον χώρο αποσκευών. Μικροαντικείμενα όμως μπορούμε να παίρνουμε. Γνωρίζουμε επίσης ότι απουσία οξυγόνου η φωτιά σβήνει κι αν δεν σβήσει μεταδίδει λόγω θερμότητας τη φλόγα στα εύφλεκτα γύρω της και επίσης ότι τα πάντα ανιχνεύονται και φαίνονται από τα ειδικά μηχανήματα. Αν δεν περάσεις από αυτά, δεν ταξιδεύεις.
Αυτό, έγινε ασυναίσθητα και δίχως να το αντιληφθεί ο σύζυγος. Στη συνέχεια, πέρασε ανενόχλητη τον έλεγχο από το μηχάνημα το οποίο δεν ανίχνευσε! τίποτα και έκλεισε τον σάκο στο ντουλάπι πάνω από την αριθμημένη θέση. Το ταξίδι έγινε με ασφάλεια. Στο αεροδρόμιο στην Ελλάδα κατέβηκαν όπως όλοι οι επιβάτες. Για φαναράκι η κυρία δεν θυμόταν τίποτα στο ταξίδι. Ούτε ο άντρας της. Λήθη ευλογημένη! Θυμήθηκε μόνον όταν πλέον είχαν αποβιβαστεί στην αίθουσα του αεροδρομίου. Τότε κατάλαβε ότι δύο ώρες πριν το κρατούσε αναμμένο. Κιτρίνισε, ίδρωσε. Ο σύζυγος κατάλαβε πως κάτι συμβαίνει. Με γρήγορες κινήσεις ή ίδια της ανοίγει το φερμουάρ του σάκου. Ανακατεύει τα πράγματα και βρίσκει στο κάτω μέρος του το φανάρι αναμμένο, όπως πρώτα. Καμία αλλαγή.
Έκαναν αρκετά λεπτά για να συνέλθουν. Πόσο χρόνο άραγε χρειάζονται για να συνέλθουν τα νεοταξικά παράγωγα, που μας ζαλίζουν το κεφάλι με τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο; Ας αλλάξουν τουλάχιστον ρεπερτόριο διότι αυτό που έχουν καταντά όχι μόνο γελοίο αλλά και αστείο συνάμα. Να τους γίνει σαφές ότι αν υπάρχει Θεός, τα πάντα είναι δυνατά. Να μην υπάρχει, είναι το αδύνατο. Αδίκως λοιπόν ασχολούνται.
Η κυρία έχει αποβιώσει εδώ και αρκετά χρόνια. Καλόν Παράδεισο! Ο χήρος σύζυγος, με ονοματεπώνυμο, εν έτει 2019 είναι μια χαρά και δεν παύει να μαρτυρεί και να δοξάζει τον αληθινό Θεό.