Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ"
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΗΣΕ
Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ! 91-97…
Αγαπητοί,
Ταξιδεύοντας με
το όχημα του Κάλλιστου Ware πάνω στα ίχνη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας βλέπουμε
αλήθειες ιστορικές και πάντα διδακτικές. Εργαλείο στα χέρια του τεχνίτη η κάθε
εικόνα που μας δίνει το βιβλίο του με τίτλο «Η Ορθόδοξη Εκκλησία». Ο επίσκοπος
Κάλλιστος μας βοηθά στην χάραξη της μίας
γνώμης που τόσο ανάγκη έχει πάντα η του Χριστού Εκκλησία μας, η Εκκλησία Αυτού,
του Ιησού Χριστού που είναι ιστορικά και Υιός ανθρώπου.
«Δεν είμαστε
βέβαιοι –λέγει- που και πότε παρενεβλήθη η προσθήκη («και εκ του Υιού»),
φαίνεται όμως πως κατάγεται από την Ισπανία, και χρησιμοποιήθηκε ως προστασία
απέναντι στον Αρειανισμό. Εν πάση περιπτώση…», η Ισπανική Εκκλησία πρόσθεσε το
Filioque στο Πιστεύω της στην Τρίτη Σύνοδο του Τολέδο, το 589 μ. Χ., ενώ η
Ρώμη; « Η Ρώμη όμως, με τον χαρακτηριστικό συντηρητισμό της, συνέχισε να
χρησιμοποιεί το Σύμβολο χωρίς το Filioque μέχρι τις αρχές του ενδεκάτου (11)
αιώνα».
Αν τώρα η
Ισπανία και η Ρώμη αποτελούν δύο σταθμούς της δικής μας περιοδείας, η ενδιάμεση απόσταση έχει να
κάνει με την διαμάχη Φωτίου και Ιγνατίου που καταλήγει, που αλλού, στην
συμφιλίωση!
Ο Μέγας
Φώτιος το 858, δεκαπέντε χρόνια μετά τον θρίαμβο των εικόνων ανεβαίνει στον
πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιγνάτιος ή καλύτερα ο Άγιος Ιγνάτιος Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως, έχει εξοριστεί από τον Αυτοκράτορα και εκεί στην εξορία
όπου βρίσκεται αναγκάζεται να παραιτηθεί. Οι οπαδοί-υποστηρικτές του αγίου
Ιγνατίου αρνούνται να δεχτούν ως νόμιμη την παραίτησή του και όπως σημειώνει ο
Κάλλιστος: «θεωρούσαν τον Φώτιο ως σφετεριστή», ή καλύτερα θεωρούσαν τον Άγιο Φώτιο ως σφετεριστή!
Κάνοντας
τώρα ένα μικρό διάλλειμα επί της οδού καλόν είναι να υποθέσουμε ότι ο άγιος
Φώτιος δεν θα ήταν τόσο Μέγας αν την περίοδο της πατριαρχίας του δεν βρισκόταν
στο θρόνο της Ρώμης ο Πάπας Νικόλαος Α’ (858-67), ο Μεσάζων! Ο Πάπας Νικόλαος ήταν
«ένας μεγάλος μεταρρυθμιστής, με μεγάλη ιδέα για τα προνόμια της Έδρας
του και είχε κάνει πολλά για να επιβάλει την απόλυτη εξουσία του σ’ όλους τους επισκόπους της Δύσης.
Πίστευε-συνεχίζει ο Κάλλιστος- όμως πως αυτή η απόλυτη εξουσία θα έπρεπε να
επεκταθεί και στην Ανατολή: σύμφωνα με όσα λέει σ’ ένα γράμμα του που γράφτηκε
το 865, ο Πάπας έχει προικιστεί μ’ εξουσία «πάνω
σ’ όλη τη γη, δηλαδή πάνω σε κάθε Εκκλησία». Φυσικά αυτό ήταν κάτι που οι
Βυζαντινοί δεν ήσαν [τον καιρό εκείνο!] έτοιμοι να παραχωρήσουν»!!!
Πράγματι είναι άξια θαυμασμού η
εικόνα ενός Πάπα, ίσως του Πρώτου, που επιζητεί την απόλυτη εξουσία πάνω σε
κάθε Εκκλησία, δηλαδή πάνω σε κάθε επίσκοπο! Και πάλι, την απόλυτη εξουσία πάνω
σε όλη τη γη, δηλαδή πάνω σε κάθε Εκκλησία, ή αλλιώς σε όλη την Καθολική Εκκλησία του Χριστού, και
πάλι είναι άξιο θαυμασμού το πως ο Νικόλαος που δεν είναι άγιος θέλει να
υποτάξει κάθε επίσκοπο της Εκκλησίας στην
οποία όμως ανήκει! και όχι όπως ο νυν Πάπας της Ανατολής που θέλει να
υποτάξει στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και κάθε αλλόθρησκο επίσκοπο, αλλά
και κάθε άθεο άνθρωπο καλής θέλησης, για χάρη της ειρήνης και της ασφάλειας του
άθεου και άπιστου κόσμου. Αυτό κι αν δεν είναι καινό Ευαγγέλιον!
Η κατάληξη
τέλος του Πάπα Νικολάου, που θέλησε να διαιτητεύσει μεταξύ του Φωτίου και του
Ιγνατίου για χάρη δήθεν της ειρήνης ήταν ο αφορισμός του. Ο Μέγας Φώτιος
«συνεκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, που αφόρισε τον Πάπα Νικόλαο,
χαρακτηρίζοντάς τον ως «αιρετικό που
αφανίζει τον αμπελώνα του Κυρίου»!
Και τι να πούμε σήμερα που ο Οικουμενικός μας
γιόρτασε την ημέρα της Ορθοδοξίας, 5 Μαρτίου Κυριακή Α’ νηστειών, μετά των
αιρετικών παπικών και όχι μόνον. Αίσχος!
Στην
συνέχεια της πορείας μας, και πριν ο ήλιος της μετανοίας δύση, ο Κάλλιστος πολύ
σύντομα μας περνάει μέσα από το χωρίο της «συμφιλίωσης»! Ο Μέγας Φώτιος λόγο της βιασύνης του (;) να καταδικάσει -στο πρόσωπο του Νικολάου-τις παπικές αξιώσεις και
αντικανονικές παρεμβάσεις αλλά και λόγο της σποράς του Filioque το ίδιο έτος (867), εκθρονίζεται από
τον Αυτοκράτορα! «Ο Ιγνάτιος ανέλαβε πάλι Πατριάρχης και αποκαταστάθηκε η
κοινωνία με τη Ρώμη. Στα 869-70 συνεκλήθη μια άλλη Σύνοδος στην
Κωνσταντινούπολη, γνωστή ως «αντι-Φωτιανή» Σύνοδος, που καταδίκασε και
αναθεμάτισε τον Φώτιο, αναστρέφοντας έτσι τις αποφάσεις του 867»[1].
Ο Κάλλιστος μετά από πολλές και
σοβαρές αλλαγές του τοπίου - οι εικόνες έχουν σχέση με την Γερμανία του 9ου
Αιώνα και των Ιεραποστόλων της που έσπερναν πλούσια τον περί Filioque σπόρο
τους στον αγρό της Βουλγαρίας (κοντά στα 70 χρόνια;) κόντρα στους Έλληνες Ιεραποστόλους μας - θα μας δείξει έναν μοναδικό άγιο δρόμο: «Υπήρξαν όμως κι άλλες εξελίξεις. Στην
Κωνσταντινούπολη, οι Φώτιος και Ιγνάτιος συμφιλιώθηκαν, και όταν ο Ιγνάτιος
πέθανε το 877, ο Φώτιος για άλλη μία φορά τον διαδέχτηκε στον πατριαρχικό
θρόνο. Το 879 όμως μια άλλη Σύνοδος συνεκλήθη στην Κωνσταντινούπολη με την
παρουσία 383 επισκόπων… Η Σύνοδος του 869 αναθεματίστηκε [μετά από 879-869=10
χρόνια] και παραμερίστηκαν όλες οι καταδίκες κατά Φωτίου…»
Εν πάση
περιπτώση, η ιστορία διδάσκει ότι η Ισπανική Εκκλησία πρόσθεσε το Filioque στο
Πιστεύω της στην Τρίτη Σύνοδο του Τολέδο, το 589 μ. Χ., οι Γερμανοί
Ιεραπόστολοι για 78(867-589) χρόνια με φαναριώτικο τρόπο διέδιδαν την πλάνη αυτή στην Δύση, ενώ η Ρώμη; « Η Ρώμη όμως, με τον
χαρακτηριστικό συντηρητισμό της, συνέχισε να χρησιμοποιεί το Σύμβολο χωρίς το
Filioque μέχρι τις αρχές του ενδεκάτου (11) αιώνα»…., ο δε Κάλλιστος θα κλείσει
την ημέρα μας με τα ήμερά του λόγια: «Έτσι
στο τέλος νίκησε ο Φώτιος…».
Με τιμή
Το Δ.Σ
Πτολεμαΐδα 10 Μαρτίου 2017,
Β' Χαιρετισμοί
Υ.Γ
Καθώς περιμένουμε την συμφιλίωση των άλλων δύο, του Ανθίμου
και Θεοδώρου, που προσευχόμαστε να υπάρξουν εις τους αιώνας ως Άγιοι και οι
δυο,
Ευχόμαστε έστω και μετά από 10 χρόνια (λόγο βιασύνης;) να
γίνει «μια άλλη Σύνοδος» στην Κωνσταντινούπολη με την παρουσία τουλάχιστον 383
επισκόπων για να αναθεματίσει την «άλλη Σύνοδο» που έγινε στην αγαπημένη μας Κρήτη, την άλλη Μακεδονία,
αμήν.
[1] «Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΜΑΣ», Κάλλιστος Ware, Επίσκοπος Διοκλείας, Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ, Σελ. 91-97
