Το "trailer"
της Ημερίδας
για την καταδίκη του Οικουμενισμού
& της ''Συνόδου'' της Κρήτης!
***
(...) χρειαζόμεθα άλλου είδους καταλόγους, ίνα ανά πάσαν στιγμήν γνωρίζωμεν τι έχομεν εις ευσεβείς άνδρας, γυναίκας, νέους και νέας. Δύσκολος θα είπητε, η εξακρίβωσις του πραγματικού αριθμού των πιστών του μικρού ποιμνίου; Ναι! Αλλά πάντως είνε ανάγκη να συνταχθούν τοιούτοι κατάλογοι. Και τοιούτον τι προτείνοντες δεν καινοτομούμεν (!)
 |
Τι είναι τα Δίπτυχα της Εκκλησίας;Είναι δύο σανίδια ενωμένα μεταξύ τους, όπως οι πλάκες πού είχε ο Μωυσής στις οποίες ήταν γραμμένος ο Δεκάλογος. Στα Δίπτυχα ήταν γραμμένα τα ονόματα των Ορθοδόξων. |
Το "trailer" του Καντιώτη
Ψευδείς αριθμοί
Προ ετών, ότε υπηρέτουν ως ιεροκήρυξ εις Μακεδονικήν πόλιν,
περιέπεσεν εις χείρας μου απόκομμά τι παλαιού εφθαρμένου βιβλίου. Εις αυτό
ανέγνωσα ανέκδοτόν τι, το οποίον και θ’ αναφέρω εδώ, ως το ενθυμούμαι :
Βασιλεύς τις της Αγγλίας επεσκέφθη ποτέ πολυάνθρωπον και πλουσιωτάτην ενορίαν
του Λονδίνου, η οποία ηρίθμει άνω των 20.000 κατοίκων. «Πόσοι είνε οι
χριστιανοί της ενορίας σας»; ηρώτησεν ο Βασιλεύς τον προϊστάμενο των ιερέων του
Ναού. Ο πρωθιερεύς απαντών αναφέρει μικρόν τινα αριθμόν, εν σχέσει με τον
αριθμόν των κατοίκων της ενορίας. 285, εάν καλώς ενθυμούμαι, 285 είνε οι
χριστιανοί της ενορίας σας; Έκπληκτος ερωτά ο Βασιλεύς.
(…) Ο ιερεύς της
ξένης εκείνης Εκκλησίας είχε δίκαιον. Άραγε οι ιδικοί μας ιερείς, οι
ιερείς, ιδίως των πλουσιωτάτων και κεντρικών ενοριών της πρωτευούσης, οι
αλμέγοντες από πρωΐας μέχρι δύσεως καθ’ όλον το έτος τας παχείας αγελάδας,
δύνανται να μας είπουν πόσοι είνε οι χριστιανοί της ενορίας των;
«Πόσοι είνε οι
Ορθόδοξοι χριστιανοί της ενορίας μας; Αυτό ερωτάτε, κύριε»;
Αλλ’ αυτό είνε ευκολώτατον να μάθετε, θα μας απαντήσουν οι
εντιμώτατοι επίτροποι και οι αιδεσιμώτατοι και πανοσιώτατοι πατέρες! Ρίψατε, παρακαλούμεν ρίψατε ένα βλέμμα εις
τον ενοριακόν κατάλογον που εκτίθεται εις την θύραν του Ι. Ναού και εκεί θα
ίδετε τα ονόματα των ενοριτών. Μετρήσατέ τους και θα έχετε τον αριθμόν που θα σας
δεικνύει πόσοι είνε οι χριστιανοί της ενορίας
σας. Αληθής αριθμός! Όσοι εις τους ενοριακούς
καταλόγους και τα μητρώα των Εκκλησιών, τόσοι και οι χριστιανοί. Οποία
ευλογία! Πλήθος χριστιανών! Αλλά κατά πόσον
οι αριθμοί αυτοί, που δίδουν αι στατιστικαί των Ι. Ναών, ανταποκρίνονται εις
την πραγματικότητα, αρκεί ν’ αναφέρωμεν όχι πλέον ανέκδοτα και παραδείγματα του
παρελθόντος, αλλά σύγχρονα παραδείγματα- περιστατικά, τα οποία συνέβησαν επί
των ημερών μας. Και αναφέρομεν δύο. Εν
εκ της πρωτευούσης. Και το έτερον εκ της συμπρωτευούσης.
Πτωχός τις σπουδαστής
είχε διορισθή ως εισπράκτωρ ενορίας τινος των Αθηνών. Και εξήλθε δια την είσπραξιν των ενοριακών
εισφορών και με όλην την ευγένειαν του χαρακτήρος του έκρουε τας θύρας των
οικιών και παρεκάλει να πληρώσουν την μικράν εισφοράν υπέρ του Ναού. Αλλ’ εκ
των οικιών ηκούσθησαν ωραίαι φωναί! Εκ της
μιας οικίας: «Ήλθετε να καταβάλωμεν την εκκλησιαστικήν εισφοράν; Αλλά πως; Ο
ιερεύς σας κοιμάται; Δεν έμαθεν ότι δεν ανήκομεν πλέον εις την εκκλησίαν σας.
Είμεθα Ευαγγελισταί!»… Εκ της άλλης: «Ημείς
είμεθα μάρτυρες του Ιεχωβά, σπουδασταί των Γραφών και συνεπώς εκκλησιαστικός
αφορολόγητοι». Και εκ τρίτης οικίας όχι
πλέον φωνή, αλλά βρυχηθμός. «Φύγε. Ημείς δεν πιστεύομεν εις Θεούς και αγίους.
Χρόνια έχομεν να πατήσωμεν το κατώφλι της Εκκλησίας. Τι ζητείτε από ημάς;». Και όμως
και οι τρεις ήσαν εγγεγραμμένοι εις τον κατάλογον της Ορθοδόξου ενορίας. Οποία
θαυμασία ενημέρωσις των ποιμένων!
Το δε άλλο
περιστατικόν είνε από τον Βορρά. Είνε εκ Θεσσαλονίκης. Άπορος φοιτητής διωρίσθη
εισπράκτωρ ενορίας της μεγάλης ταύτης πόλεως και μετέβη εις οικίαν επιστήμονος
δια να ζητήση την ενοριακήν εισφοράν. Ε! Το τι συνέβη δεν περιγράφεται πλήρως
εδώ. Εις το άκουσμα και μόνον της λέξεως «Εκκλησία» εξεμάνη, θηρίον έγινε,
ήνοιξε το στόμα του και ύβριζεν αισχρώς τα θεία και ώθει βιαίως προς την έξοδον
τον δυστυχή εισπράκτορα. Το γεγονός
τούτο ανεστάτωσεν όλην την συνοικίαν… Ο επιστήμων με την αβράν
συμπεριφοράν του απέδειξεν, ότι προ πολλού είχεν αποκόψει εαυτόν από την
Εκκλησίαν, και είχε γίνει άσπονδος αυτής εχθρός. Αλλ’ ο επιστήμων αυτός, όπως και
τόσοι άλλοι όμοιοι με αυτόν, εξακολουθούν να είναι εγγεγραμμένοι εις τους καταλόγους
των ενοριών των και να φέρωνται και να ονομάζονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Και
εδώ πάλιν έχομεν να θαυμάσωμεν την ενημερότητα των ποιμένων.
Τα
παραδείγματα θα ηδύναντο να πολλαπλασιασθούν και να ληφθούν πλέον όχι από τας
δύο μεγαλυτέρας πόλεις και τα χωρία, αλλά και εκ των νέων παραδειγμάτων η ιδία
αλήθεια εκάστοτε θα προέβαλλεν, η αλήθεια,
ότι η Εκκλησία σήμερον δεν γνωρίζει τι έχει εις την μάνδραν της.
***
Άγιοι Πατέρες και
αδελφοί! Τα μητρώα, οι κατάλογοι, οι
οποίοι υπάρχουν εις τας ενορίας σας, ειμπορεί να είνε χρήσιμοι δια την είσπραξιν
των εισφορών κ.λ.π.. αλλ’ είνε όλοι άχρηστοι δια τον σκοπόν, δια τον οποίον τους
ζητούμεν. Δεν είνε δείκται της πνευματικής
δυνάμεως της ενορίας. Δεν σημειώνουν τον αριθμόν του κικρού ποιμνίου των
πιστών.
Δια τούτο
χρειαζόμεθα άλλου είδους καταλόγους, ίνα ανά πάσαν στιγμήν γνωρίζωμεν τι έχομεν
εις ευσεβείς άνδρας, γυναίκας, νέους και νέας. Δύσκολος θα είπητε, η
εξακρίβωσις του πραγματικού αριθμού των πιστών του μικρού ποιμνίου; Ναι! Αλλά
πάντως είνε ανάγκη να συνταχθούν τοιούτοι κατάλογοι. Και τοιούτον τι προτείνοντες δεν καινοτομούμεν, αλλά θέλομεν να
δώσωμεν σάρκα και ζωήν εις την ιδέαν των
διπτύχων[1], ως ταύτα ήσαν εις την αρχαίαν Εκκλησίαν, την Εκκλησίαν των διωγμών
και του μαρτυρίου.
ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΙ Θ’
ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
«ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν.
ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος
«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Αθήναι 1998 (Έκδοσις Β’), Σελ. 154-157
[1] ''(...) Τα Δίπτυχα των κεκοιμημένων είναι και αυτά αρχαιότατα και αναφέρονται στην Θ. Λειτουργία τού ευαγγελιστού Μάρκου.
Στα Δίπτυχα των ζώντων ήσαν γραμμένοι οι Αρχιερείς και οι αυτοκράτορες και όσοι ήταν στα αξιώματα και στις εξουσίες, και προ πάντων όσοι βοήθησαν στην Εκκλησία εκείνη, και γενικά όλος ο λαός. Αυτά τα δίπτυχα έφυλάσσοντο με μεγάλη ακρίβεια στο Ιερό από τούς ιερουργούντες. Ή ακρίβεια αυτή τής διαφυλάξεως των Διπτύχων οφείλετο στο ότι από εδώ φαίνεται ότι έπρεπε οι Άγιοι τής Εκκλησίας να δοξάζονται ως Άγιοι, να μακαρίζονται οι Ορθόδοξοι ως Ορθόδοξοι, να καταδικάζονται οι αιρετικοί ως αποστάται, και να μνημονεύωνται «οι έν πίστει τελειωθέντες, ών ο Κύριος γινώσκει τά ονόματα»...[http://www.vimaorthodoxias.gr]
