"Μη τολμήσετε ν’
αμφισβητήσητε
την χριστιανικότητα ουδενός".
Δύσκολον, αλλ’ όχι
αδύνατον
(...) Ως και
άλλοτε ετονίσαμεν, απεμακρύνθημεν πολύ από τα ιδεώδη της χριστιανικής ζωής, και
αι κορυφαί της ευαγγελικής τελειότητος εξηφανίσθησαν από την θέαν των οφθαλμών μας.
Ζώντες εις μίαν άνευ προηγουμένου
πεζότητα αντιλήψεων και τρόπου καθημερινής ζωής, συμβιβασθέντες με όλα τα
ρεύματα των καιρών, δεν αισθανόμεθα πλέον την αβυσσαλέαν απόστασιν.
Κατεσκευάσαμεν ιδικά μας μέτρα, μικρά και ασήμαντα,
με τα οποία μετρούμεν την επίδοσίν μας εις την αρετήν και οι νάνοι φαινόμεθα
γίγαντες… Όλοι, βλέπετε, είμεθα χριστιανοί. Όλοι, βλέπετε, είμεθα χριστιανοί. Το φωνάζουν
και αι ταυτότητές μας. Τι άλλο θέλομεν; Μη τολμήσετε ν’ αμφισβητήσητε την
χριστιανικότητα ουδενός.
Θέλετε και πάλιν παραδείγματα; Ιδού εν : Ηκούσαμεν ότι Αρχιεπίσκοπος Αθηνών προ δύο
και πλέον δεκαετηρίδων παρεκάθησαν εις γεύμα επίσημον, όπερ εδίδετο προς τιμήν
Προέδρου Κυβερνήσεως, κατά δε την προσφώνησιν, την οποίαν τω έκαμε, μετά πολλής
προφυλάξεως ο Πρωθιεράρχης ηυχήθη εις τον Πρωθυπουργόν, όπως πλησιάση
περισσσότερον την Εκκλησίαν και αισθανθή και ζήση τα προβλήματά της. Ο
Πρωθυπουργός δυσφορήσας επί τω υπαινιγμώ και μόνον, ότι εκκλησιαστικώς θα
έπρεπε να είνε περισσότερον εν τάξει, απήντησεν αμέσως, ότι δεν είχεν ανάγκην
μιας τοιαύτης προτροπής εκ των χειλέων του Αρχιεπισκόπου, διότι αισθάνεται τον
εαυτόν του πολύ πλησίον της Εκκλησίας. Ποιος; Άνθρωπος, όστις και μόνον διότι επί της Πρωθυπουργίας
του εψηφίσθη ο περιβόητος περί διαζυγίου Νόμος, ο ανοίξας πλατείας τας πύλας,
δι’ ων διήλθον και εξακολουθούν να διέρχωνται μεραρχίαι διεζευγμένων, θα έπρεπε
και μόνον δια τον λόγον τούτον, να τεθή υπό εκκλησιαστικήν απαγόρευσιν ως
υπονομευτής της ηθικής του Ευαγγελίου. Και
όμως αυτός, ως και πας όμοιος αυτώ, εισήρχετο ακωλύτως εις τον Μητροπολιτικόν
Ναόν και επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι μετ’ αργυρών και χρυσών θυμιατηρίων
εθυμίαζαν αυτόν, τον οποίον εις άλλους καιρούς άλλος αρχιεπίσκοπος και άλλοι
επίσκοποι θα ασταμάτουν εις τα πρόθυρα του Ι. Ναού και με την γλώσσαν της παρρησίας
θα τω έλεγον ! «Εξοχώτατε! Δύνανται να
σε θαυμάζουν και τα δύο ημισφαίρια δια την πολιτικήν σας δεινότητα, αλλ’ ημείς
έχομεν λόγον να κλαίωμεν δια σε, διότι επέτρεψες εις τον Υπουργόν σου να
καταπατήση το Ι. Ευαγγέλιον και εκδώση Νόμον αντιχριστιανικώτατον. Ημάρτησες
θανασίμως εις την Μητέρα Εκκλησίαν. Ετραυμάτισες τα σπλάχνα αυτής. Εάν δεν
μετανοήσης, εάν δεν ανακαλέσης τον Νόμον ουδέποτε θα σε αφήσωμεν να εισέλθης
εις τον ιερόν τούτον Ναόν…». Αλλά δεν ετόλμων οι επίσκοποι και ο αρχιεπίσκοπος της
εποχής εκείνης να ειπούν τοιαύτα γενναία και υψηλά και δι’ άλλους μεν λόγους
αλλά κυρίως, διότι αμέσως από τον ευφυέστατον εκείνον πολιτικόν θα ήρχετο ως
καταπέλτης η απάντησις : «Σεβασμιώτατοι
! Εγώ καταπατώ το Ευαγγέλιον και σεις;…»
ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΙ Θ’ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
«ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Αθήναι 1998 (Έκδοσις Β’), Σελ. 160-163
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
«Σεβασμιώτατοι ! Εγώ καταπατώ το Ευαγγέλιον και σεις;…»
Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΒΟΥΚΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ ΕΙΠΕ:
''Εἰς τὴν
κοινὴν ταύτην ἀγαλλίασιν ἡμῶν συμμετέχει πρωτίστως τὸ θεοπρεπὲς ἡμέτερον Γένος,
ὁ Ὀρθόδοξος ἑλληνικὸς λαός, διὰ τῆς παρουσίας καὶ συμπροσευχῆς, τοῦ Πρωθυπουργοῦ
αὐτοῦ, τῆς Ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἐξοχότητος, κύριε Ἀλέξιε Τσίπρα, ὁ ὁποῖος εἴχετε
πρὸ ἡμερῶν καὶ τὴν ἐπέτειον τῶν ὀνομαστηρίων σας, ἐπὶ τῇ θεοτερπεῖ μνήμῃ Ἀλεξίου
τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς ὁποίας σᾶς συγχαίρομεν, εὐχόμενοι ἐνίσχυσιν
καὶ κραταίωσιν διὰ νὰ ὁδηγήσητε τὸ σκάφος τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος εἰς εὐδίους
λιμένας...''!!!!!!
