ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ

ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ

ΤΟ ΛΙΝΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ 4/4/2017 ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.

Είναι σημαντικό να υπογραφεί το ψήφισμα της ομολογιακής ημερίδος κατά του Οικουμενισμού και της ψευδοσυνόδου της Κρήτης, για να καταδείξουμε σε όλους τους αιρετικούς οικουμενιστές, πως δεν συμπορευόμαστε μαζί τους πλέον, και δεν συν ευδοκούμε τα πονηρά τους έργα. Ως εκ τούτου ζητάμε την σύγκληση ορθοδόξου συνόδου για την καταδίκη όλων των κακοδοξιών της παναιρέσεωςτου Οικουμενισμού. https://secure.avaaz.org/el/petition/PROS_OLOYS_TOYS_ORThODOXOYS_HRISTIANOYS_KLIRO_KAI_LAO_EGKRISI_KAI_PROSYPOGRAFI_TOY_PsIFISMATOS_TIS_OMOLOGIAKIS_SYNAXEOS_/?cLsqWlb

ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ 4/4/2017ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ «ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ»

 Ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτός, ὁ ὁποῖος διαχρονικά διαφυλάσσει τὴν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως καὶ τῶν δογμάτων. Εἶναι αὐτός, ποὺ ἀποδέχεται ἤ ἀπορρίπτει τὶς γενόμενες συνόδους. Κατὰ τὸν Ἅγιο Μάξιμο “Τὰς γενομένας συνόδους, ἡ εὐσεβὴς πίστις κυροῖ” καὶ πάλιν, “ἡ τῶν δογμάτων ὀρθότης κρίνει τὰς συνόδους” καὶ ὀφείλουν, “νὰ εἶναι πάντα τὰ ἐκτιθέμενα παρ᾽αὐτῶν δόγματα καὶ οἱ κανόνες, ὀρθόδοξα, εὐσεβῆ καὶ σύμφωνα ταῖς Θείαις Γραφαῖς, ἢ ταῖς προλαβούσαις Οἰκουμενικαῖς συνόδοις.” Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο, ὡς πιστὰ μέλη τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι: 1ον) Καταδικάζουμε καὶ ἀπορρίπτουμε τὸν Οἰκουμενισμό, τὸν διαχριστιανικὸ καὶ διαθρησκειακὸ συγκρητισμὸ ὡς παναίρεση, κατὰ τὸν εὔστοχο χαρακτηρισμὸ τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, καὶ ἄλλων Ἁγίων Γερόντων καὶ ἐπιφανῶν θεολόγων. 2ον) Καταδικάζουμε καὶ ἀπορρίπτουμε τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, ὡς Παγκόσμιον Συμβούλιο αἱρέσεων καὶ διακηρύσσουμε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ μοναδικὸς Σωτῆρας καὶ Λυτρωτής, δὲν ὑπάρχει πουθενὰ ἀλλοῦ ἡ σωτηρία καὶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τὴν ὁποία ἵδρυσε, ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία ταυτίζεται μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἐκτὸς αὐτῆς ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι πλάνη τοῦ Σατανᾶ, αἱρέσεις καὶ σχίσματα. 3ον) Δὲν ἀποδεχόμαστε τὴν γενόμενη σύνοδο ἐν τῇ νήσῳ Κρήτη καὶ τὴν ἀπορρίπτουμε ὡς ψευδοσύνοδο, διότι νομιμοποιεῖ ὡς ἐκκλησιαστικὴ διδασκαλία πλέον, τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὰ παρελκόμενα αὐτῆς, δηλαδὴ τὴν Μεταπατερικὴ καὶ Βαπτισματικὴ θεολογία, θεωρία περὶ προσώπου καὶ περὶ πρωτείου εἰς τὴν Ἐκκλησία καὶ εἰς τὴν Ἁγία Τριάδα (τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου Ἰωάννου Ζηζιούλα), καταλύει τὸν Συνοδικὸ Θεσμό, νομιμοποιεῖ τὶς αἱρέσεις ὡς «Ἐκκλησίες» ἔχοντες τὴν αὐτὴν χάριν μὲ τὴν Ὀρθόδοξη, καταλύει τὴν νηστεία, καταργεῖ κανόνες Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀποδέχεται καὶ νομιμοποιεῖ τὰ “ἄθεσμα συνοικέσια”, τουτέστιν τοὺς μεικτοὺς γάμους. Κατόπιν ὅλων τούτων, Διακόπτουμε τὴν κοινωνία μὲ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖο, ὡς τὸν κύριο ἐμπνευστὴ τῆς Συνόδου, ἐκφραστὴ καὶ κήρυκα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μὲ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ ἀποδέχονται τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης ὡς Ὀρθόδοξη. Κάνουμε χρήση τοῦ 10ου καὶ 31ου ἐκ τῶν Ἀποστολικῶν Κανόνων, τοῦ 2ου τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, τοῦ 33ου τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, καθὼς καὶ τοῦ 15ου τῆς πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Ἁγίου Φωτίου τοῦ Μεγάλου, ἀκολουθώντας κατὰ πάντα τοὺς Ἁγίους Πατέρες, στὴν διάγνωση, ἀντιμετώπιση καὶ θεραπεία τῶν ἀναφυομένων αἱρέσεων. Εἴμαστε συνοδοιπόροι καὶ συναγωνιστές μὲ ὅλους τοὺς ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ ἔκοψαν τὸ μνημόσυνο τῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων τους ποὺ ὑποστηρίζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ δὲν καταδικάζουν τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, καὶ περιμένουμε καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς μας μὲ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀφοῦ ὡριμάσει μέσα τους ὁ καρπὸς τῆς ὁμολογίας καὶ τῆς ἀντίστασης, νὰ ἀκολουθήσουν, διακόπτοντας καὶ αὐτοὶ τὸ μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν οἰκουμενιστῶν. Ὡς ἐκ τούτων, ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς ἀπανταχοῦ Ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: Νά συγκροτηθεῖ Ὀρθόδοξη Σύνοδος καταδίκης τῶν ἀνωτέρω ἐκτεθέντων, πρὸς ἀποφυγὴ σχισμάτων καὶ διαιρέσεων τῶν πιστῶν. Διευκρινίζεται δὲ πρὸς πάντας, ὅτι ὁ διεξαγόμενος ἐκκλησιαστικὸς ἀγῶνας ἔχει σωτηριολογικὸ χαρακτῆρα, μὲ τὸν ὁποῖον ἐμμένουμε πιστοὶ στὴν ἐκκλησιολογία τῆς ὀρθοδόξου πατερικῆς παραδόσεως καὶ ἕνεκα τούτου, ἐντὸς τοῦ Σώματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δὲν μνημονεύουμε ἕτερον ἐπίσκοπον, δὲν προβαίνουμε εἰς σύστασιν ἑτέρας “ἐκκλησίας”, ἄπαγε τῆς βλασφημίας, οὔτε προσχωροῦμε σὲ καμμία παράταξη. Μένουμε ἁπλὰ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ. Μένουμε πιστοὶ εἰς τό Σύμβολον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὁμολογοῦμε ὅ,τι παραλάβαμε, τὴν διαχρονικὴ ἁγιοπατερικὴ σωτήριο ἀλήθεια. Ὅ,τι ἄλλο κυκλοφορήσει εἰς βάρος μας θὰ ἀποτελεῖ μία, δαιμονικῆς ἔμπνευσης, συκοφαντία. Τέλος, ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσι, ἐπαναλαμβάνομεν καὶ ἐμεῖς σήμερον τὸν ὅρο τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς συνόδου καὶ λέγομεν: « Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τό ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστός ὡς ἐβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τόν ἀληθινόν Θεόν ἡμῶν». ΑΜΗΝ.