«Αντί λοιπόν να γίνουμε εμείς και ο καθένας ξεχωριστά Κριτήριο Ορθοδοξίας, ας αφήσουμε την Εκκλησία να μιλήσει.» (π. Δ.Α.)
Ο ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΔΙΧΑΖΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
Ὁ Ἰωσήφ Βατοπαιδινός, διχάζει, τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα
Μετά λύπης μας, μόλις ἔχομεν παρατηρήσει, ὅτι ὁ σεβαστός Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Αθανασίου, προσπαθεί νά δικαιολογήσει τα ἀδικαιολόγητα· δηλ. κάνει μία ἀποτυχημένη προσπάθεια, νά συνηγορήσει, κατά κάποιον τρόπον, πολύ πιθανόν ἄθελά του, ὑπέρ τῶν κακοδοξιῶν, τοῦ μακαριστοῦ Γέροντα Ἰωσήφ, ἀποκρύβοντας ἤ μᾶλλον παραγνωρίζοντας ἔτσι, σημαίνοντα καί πολύτιμα στοιχεία, εἰς τούς ἀναγνώστες του, παραθέτοντας κάπως μονόπλευρα τά στοιχεῖα (π.χ. παραπέμπει μόνον, στό ἱστολόγιον www.vatopaidi.gr.) τά ὁποῖα, συνηγοροῦσιν, ὑπέρ τοῦ μακαριστοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ! Θέλω νά πιστεύω, ὅτι δεν γίνεται διόλου σκόπιμα ἡ ἔρευνά του, μιᾶς καί τό γενικό συμπέρασμα καθῶς καί τό πνεῦμα τῶν γραπτῶν του, εἶναι νά ἀσκήσει δικαίως, μία ἐκκλησιολογική τινά πίεση, εἰς τήν ἱ. Μ. Βατοπαιδίου, διά νά ἀπολογηθεί καί νά ἀνταπαντήσει αὐτή, ἐπί τῶν διαφόρων θεολογικῶν κατηγοριῶν κατά τοῦ Γέροντος της μ. Ἰωσήφ. Πράγμα τό ὁποῖον (εἰδικά τό τελευταίο σημεῖον) εἶναι, ἄκρως θετικότατον ἐνέργημα διά ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας.
Τά δύο προσωπικά κείμενα, τοῦ πατρός Δημητρίου Ἀθανασίου εἶναι τά ἑξῆς:
Τά δύο κείμενα ὅμως, τοῦ π.Δ.Α. σημαίνουν κοντολογίς σε μερικά σημεῖα των, δύο τινά πράγματα:
Α΄.) Ἤ ὅτι ἀγνοεί ἀκούσια, τίς πολλαπλές ἔναρθρες καταγγελίες καί διάφορες κριτικές ὑπό τινῶν θεολόγων κ.λπ., τά ὁποῖα βρίσκονται στήν δημοσιότητα, καί ὅτι ὄντως τον ἐνδιαφέρει, ἡ ἀλήθεια τῶν θεολογικῶν πραγματων, πράγμα ἀξιέπαινον, ἤ…
Β΄.) ὅτι “ἀγνοεί” ἐκ προθέσεως, καί δέν παραπέμπει, σέ συγκεκριμένα τινά στοιχεῖα, καί πάλιν ἐκ προθέσεως… διότι γνώριζε καί σχετιζόταν μέ τόν μακαριστο «Γέροντα» καθῶς τό ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος… μακάρι νά ἰσχύει τό πρῶτον.
Ἄρα, Κληρικός ἤ λαϊκός, μέ στενές σχέσεις, εἴτε μέ τόν μακαριστό Ἰωσήφ εἴτε μέ τήν ἐν λόγῳ ἱ. Μονή Βατοπαιδίου, πῶς εἶναι δυνατόν, νά ἀσκήσει τήν ὅποιαν, ἀντικειμενική κριτικήν, διά τήν ἐξεύρεσην τῆς ἀλήθειας, τῶν θεολογικῶν πραγμάτων; Θέλομεν νά πιστεύομεν, ὅτι στήν περίπτωση τοῦ πατρός Δημητρίου, ὅτι τά ἐλατήριά του εἶναι ἄδολα, καί τόν ἐνδιαφέρει σαφῶς, νά ἐρευνήσει ἀντικειμενικά καί σέ βάθος τό θέμα.
Ὡστόσο ἀπ΄τήν ἄλλη, ἕνα βασικό στοιχεῖο, πού πιθανόν νά συνηγορεί, σέ προσωπικούς πονηρούς λογισμούς μας, διά τήν παροῦσα κριτική, εἶναι:
-Πῶς εἶναι δυνατόν, λ.χ. ἔνας Κληρικός τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀποφαίνεται, με τά ἀπολύτου βεβαιότητας, ὅτι οἱ σωρηδόν θεολογικές κριτικές, κατά τῶν ὅσων κακόδοξων προφορικῶν ἤ καί γραπτῶν, τοῦ μ. Ἰωσήφ, γίνονται, “με σκοπό τη σπίλωση της μνήμης του Γέροντος Ιωσήφ”;
-Ἕνα πιθανόν ἐνδεχώμενον, αὐτές οἱ θεολογικές κριτικές, νά γίνονται (μέ τά ὅποια λάθη καί τίς ἀστοχίες των), μέ σκοπό σαφῶς, τήν ἀποσαφήνιση τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας, ἐπί τινά ἄριστα θεολογικά ξεκαθαρίσματα, ἵνα βοηθηθεί καλύτερον, τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα, καθῶς ἐπίσης, καί ἡ μετά θάνατον θέση, τοῦ μ. Ἰωσήφ, τό προβλημάτισε καθόλου, ὁ σεβαστός π. Δημήτριος Ἀθανασίου;
-Ἐκτός κι ἄν ἔλαβεν, τινά ἀλάθητον καί θεόπνευστον, πληροφορίαν, ὅτι ὁ μ. Ἰωσήφ εἶναι τεθεωμένος ἅγιος, εἰς τήν Θριαμβεύουσα ἀόρατον Ἐκκλησίαν;!
-Ὑφίστατο ὅμως, τέτοια θεόθεν, πληροφορία;
Ἄν ὅμως, πού ὄντως ἀποδεικνύεται σέ ἀρκετές περιπτώσεις, εἴτε διά τῆς προφορικῆς εἴτε διά τῆς γραπτῆς διδασκαλίας του, ὅτι ἐξέφρασε ἔστω τινά καί ἐλάχιστον, αἱρετικήν κακοδοξία, ὁ μ. Ἰωσήφ, ποῖα ἆραγε πρέπει νά εἶναι, ἡ στάση και ἡ θέση, τῆς ὀρατῆς καί ἀοράτου Ἐκκλησίας; Νά ὐποθέσομεν ἀκόμη, γιά χάριν τοῦ δημοσίου διαλόγου, ὄτι ὄντως εἶναι Ἅγιος καί Μέγας Προφήτης, ὁ μ. Ἰ., αὐτό κοντολογίς τί νά σημαίνει; Μήπως σημαίνει, ὅτι θά παραθεωρήσομεν καί θά παραβλέψομεν, τίς τινές κακοδοξίες του καί θά τόν ἀφήσομεν ἀκατηγόρητον ὡς μοναδικόν ἀλάθητον καί ἀναμάρτητον; Ἄπαγε τῆς ἀνοησίας δηλαδή! Στίς Θεολογικές Σχολές τοῦ κόσμου, γιατί τότε διδασκόμαστε, νά διακρίνομεν καί νά ἐπικρίνομεν, τά λαθεμένα, τά πλανεμένα καί τά κακόδοξα ἐνεργήματα τῶν Θεοφόρων Πατέρων καί τινῶν αἰρετικῶν; Τά ἴδια δέν διδασκόμαστε καί ἐκ τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ἀπό τίς ἀμαρτωλές καί κακόδοξες ἐνέργειες ἱ. προσωπικοτήτων; Καί γιατί ἆραγε, ὁ π. Δ.Ἀ. σπεύδει νά συνταχθεί, ἀδιάκριτα, μέ τήν Βατοπαιδινή, ἐξάπαντος ἄδικον καί ἀπαξιωτικήν τοποθέτησην, εἰς τό γνωστόν ἀνακοινωθέν της, κατά τῶν ὅσων κριτικογράφων θεολογούντων;
-Εἶναι σοβαρή καί ἀντικειμενική, ποιμαντική τακτική καί ἐνέργεια, νά καταδικάζονται apriori ἄνευ σοβαρῆς καί ἐνδελεχούς ἐρεύνης, ἔστω καί ὑπό τινᾶς Ἐκκλησιαστικῆς δίκης, οἱ δοκιμιογράφοι καί θεολόγοι κατήγοροι τοῦ μ. Ἰωσήφ;
-Ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική Ἀρχή τῶν Κληρικῶν, Μοναχῶν καί θεολόγων καί λοιπῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἶναι ἡ ἐκάστοτε Τοπική καί Ἱερά Σύνοδος;
-Γιατί ἄραγε, οἱ ἰσχυροί κατά κόσμον, Βατοπαιδινοί πατέρες καί ἀπόγονοι τοῦ μ.Ἰ., δέν καταγγέλουσιν, τούς «συκοφάντες» θεολόγους, στίς ἀρμόδιες καί Ἀνώτατες Ἐκκλησιαστικές ἀρχές των, ἴνα ἀνοιχθεί φάκελος ἐναντίον τους γιά νά συγκροτηθεί ἔτσι εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή, διά νά ἐξετασθοῦν, ἐξάπαντος οἱ «συκοφάντες» καθῶς καί οἱ «συκοφαντίες» αὐτῶν;
-Ἆραγε, π.χ. ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος, καί ἠ Συνοδική ὁμάδα του, νά ἐπιθυμοῦν, γιά πολύ καιρό ἀκόμη, νά δροῦν καί νά γράφουν ἀνενόχλητοι… οἱ ἐν λόγῳθεολόγοι «συκοφάντες»; Ἐκτός κι ἄν ἀναμένει, ὐπομονετικᾶ, ἴνα λάβει τόν ἐπόμενο Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τῆς Κύπρου καί συγυρίσει δεόντως τούς ἐπικριτές θεολόγους τοῦ μ.Ἰ.;!
-Ποῖον τό συμφέρον, ὅμως, τῶν διαφόρων ἐπώνυμων θεολόγων, πού ἀσκοῦσιν, ἐνυπόγραφον καί δημόσιον, θεολογικήν κριτικήν, κατά τῶν ποικίλων αἱρετικῶν θέσεων, τοῦ περίφημου Γέροντος Ἰωσήφ; Ἡ χλεύη; Ὁ διασυρμός; Ἡ λοιδωρία ἐκ τινῶν Γεροντόπληκτων καί φανατικῶν ὀπαδῶν; Οἱ “πνευματικές” ἀπειλές; Ἡ συκοφάντησις, τοῦ ὅποιου θεολογικοῦ κύρους καί τῆς προσωπικότητας αὐτῶν; Ὁ θρασύς διασυρμός τῶν, ὡς δῆθεν συκοφαντῶν, τοῦ “ἅγιου Γέροντα” καί τοῦ “Προφήτου”; Μόνο κάποιοι, θεόμουρλοι θεολόγοι, θά τολμοῦσαν τήν σήμερον, νά ἀσκήσουν τινά κριτικήν τινός διασήμου Γέροντος… καί μάλιστα ἐνυπόγραφον καί ἐπώνυμον, ἤ μᾶλλον καί ὅντως τινές συκοφάντες, θεολόγοι!
-Ἆραγε, ποῖον ἐκ τῶν δύο ἐνεργειῶν, ἐπισυμβαίνει, στό ἐν λόγῳ ζήτημα;
-Δέν εἶναι ὑπόθεση, πρός Συνοδικήν ἐξέτασην καί Συνοδικήν διαγνώμην;
Φαίνεται ὁ π. Δημήτριος Ἀθανασίου, δέν ἔλαβεν σοβαρά ὑπόψιν του, τήν κριτική, καί σέ μερικά γραπτά κείμενα περί τοῦ Ἰωσήφ (μάλιστα τό ἕνα εἶναι γραπτό καί ἐνυπόγραφον ντοκουμέντο τοῦ μ. Ἰωσήφ, ἐκ τοῦ 1996, τό ὁποῖον διαφύλαξεν ὁ γράφων στό προσωπικόν του ἀρχεῖον, τό ὁποῖον συγκεκριμένον, γραπτό ντοκουμέντο, κυκλοφοροῦσε σέ χιλιάδες ἀντίγραφα εἰς ὁλόκληρον τήν νῆσο Κύπρον καί εἰς τοῦς ἱ. Ναοῦς κ.ἄ.), καί βγάζει αὐθαίρετα “παραδοξολογήματα” ἤ καί συμπεράσματα· ἐξάλλου, ποῖος μᾶς ἐπιβεβαιώνει, ὅτι οἱ συγκεκριμένοι, ἐρευνητές θεολόγοι, δέν ἐρευνοῦν καί τά γραπτά τοῦ μ. Ἰωσήφ ἤ ὅτι δέν θά ἀσχοληθοῦν καί μέ αὐτά;
Λάβετε παρακαλῶ, ἀγαπητοί μας ἀναγνωστες, μίαν ἀποδεδειγμένην πρόγευσην, ἐπί τῶν πιό πάνω γραφθέντων μας:
- “ΑΝ ΟΝΤΩΣ Ο κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΤΑΣΟΥΔΗΣ ΑΠΕΣΥΡΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF, ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ, ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ”,
2.”ΑΛΛΟΙΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ «ΥΙΟΙ ΘΕΟΥ ΚΛΗΘΗΣΟΝΤΑΙ», ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ «ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΓΧΙΣΤΕΙΑΚΑ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΑΠΟ ΤΟΝ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ”, http://apologitikaa.blogspot.com/2014/07/blog-post_23.html
- “ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ Ή ΤΟ ΕΧΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ (Ποιος μπορεί να καταλογίζει αναμφισβήτητο προφητικό χάρισμα στον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, με τόσα λανθασμένα ‘’προλεχθέντα’’)”, http://apologitikaa.blogspot.com/2015/03/blog-post_32.html
Γράφει ἐπίσης, ὁ ἀγαπητός π. Δημήτριος Ἀθανασίου, τά ἑξῆς εἰς τό ἱστολόγιόν του:
“Τα θέματα,που διαπραγματεύονται τα άρθρα αυτά είναι:Α. Οι λεγόμενες προφητείες του Γέροντος, που κυκλοφορούν ευρύτατα στο διαδίκτυο.Β. Οι απόψεις του Γέροντος για τις εκτρώσεις, με βάση ένα ηχητικό ντοκουμέντο.(Έχει εκδοθεί σχετική ανακοίνωση από την Ι.Μ.Μ.Βατοπαιδίου) (…)”.
Μόνον στα δύο αὐτά, συγκεκριμένα ζητήματα, νά σταθεί κανείς, τά θέματα αὐτά, εἶναι ὄντως πολύ σοβαρά, καί ἔχουν ἤδη δημοσιευθεί, ἀρκετές δεκάδες θεολογικές κριτικές, ἀπό εἰδικους θεολόγους (θεολόγο Βασίλη Χαραλάμπους, θεολόγο Παναγιώτη Τελεβάντο, θεολόγο Ἀνδρέα Κυριάκου, θεολόγο Χριστόδουλο Βασιλειάδη, θεολόγο τοῦ «ΣΩΤΗΡ» Νικόλαο Βασιλειάδη κ.ἄ.) οἱ ὁποῖες μάλιστα, εἶναι εἰς βάρος τοῦ μακαριστοῦ Μοναχοῦ Ἰ. ἀλλά καί «εἰς βάρος» πλέον καί τοῦ συνηγόρου αὐτοῦ, π. Δημητρίου Ἀθανασίου. Ἀς ἐλπίσομεν, ὅτι θά μελετήσει καί θά ἐντοπίσει, προσεκτικά, τίς σωρηδόν «θεολογικές συκοφαντίες»…! Διότι νά ἀποκαλοῦμεν τούς ἀξιότιμους κυρίους συγγραφείς καί θεολογούντας, ὡς στυγνούς συκοφάντες, εἶναι τό πλέον ἀνέξοδον καί εὔκολον στήν ὄλην ὐπόθεσιν, καθότι ἡ οὐσία ὅλη, ἔγκειται, στό νά ἀποδείξουν οἱ κατήγοροι Βατοπαιδινοί κ.ἄ., τήν κατηγορία τῆς συκοφαντίας, γιά νά φανερωθεί ἔτσι, πάσα ἡ ἀλήθεια, στά περί τοῦ μ. Ἰ.
Δύνανται ὄμως νά τό ἀποδείξουν; Καί ἄν δύνανται, γιατί τόσον καιρό, δέν τό πράττουσιν; Δέν τούς ἐνδιαφέρει, νά προασπίσουν, τήν τιμή, τήν ὐπόληψιν καί την μνήμη τοῦ Γέροντά τους; Δέν τούς ἐνδιαφέρει ἡ ἀλήθεια τῶν θεολογικῶν ζητημάτων πού θίγονται; Ἀντιλαμβάνονται διόλου, οἱ Βατοπαιδινοί πατέρες, ὅτι οἱ κατηγορίες ἐκ τῶν ἀξιότιμων κυρίων θεολόγων, εἶναι περί τῆς Πίστεως καί ὄχι περί πολιτικῶν, οἰκονομικῶν καί κτηματομεσιτικῶν κ.ἄ. κοσμικῶν ζητημάτων; Γιατί ἆραγε, ἀφήνουν κατασκανδαλισμένο, τό ἁπανταχοῦ Χριστώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, μέ μίαν ἔνοχην καί ἀνομολόγητον σιωπήν;
Διά τό πρῶτον σημεῖο τοῦ πατρός Δημητρίου, λ.χ. περί τῶν “προφητειῶν” γράφτηκαν τά ἐξῆς θεολογικά δοκίμια:
- “Το μεγάλο ευχαριστώ στον Γέροντα Παΐσιο”http://apologitikaa.blogspot.com/2014/06/blog-post_10.html
- ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΔΕΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΟΜΩΣ ΔΙΑΦΟΡΑ, ΔΩΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ (Σε αντίθεση με τις «ακοές πολέμων» (1981, 1993, 1998), από τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν).
- “ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΥ ΜΕ ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ «ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ» ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ”,http://apologitikaa.blogspot.com/2014/06/blog-post_20.html
- “ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΑΓΙΟΣ Ο π. ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ;”, http://apologitikaa.blogspot.com/2014/10/blog-post_23.html
- “ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ Ή ΤΟ ΕΧΕΙΣ Ή ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ
(Ποιος μπορεί να καταλογίζει αναμφισβήτητο προφητικό χάρισμα στον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, με τόσα λανθασμένα ‘’προλεχθέντα’’)”,http://apologitikaa.blogspot.com/2015/03/blog-post_32.html
Δια τό δεύτερον τώρα, σημεῖον, περί τῶν ἐκτρώσεων, καί τῆς σχετικῆς ἀνακοίνωσις τῶν Βατοπαιδινῶν πατέρων, γράφτηκαν τά ἑξῆς θεολογικά ἄρθρα:
- ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ Ι. Μ. ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ! (Με αφορμή την απογοητευτική ανακοίνωση της Ι. Μ. Βατοπαιδίου, για όσα φοβερά εξεστόμισε ο μ. γέροντας Ιωσήφ σχετικά με τις Εκτρώσεις!),
- “ΩΣ «ΣΠΑΘΗ ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ»”(“Οι αόριστες και ανυπόστατες εκφράσεις αμφισβήτησης του ηχητικού ντοκουμέντου που κυκλοφορεί στο διαδύκτιο (με τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό, να εκφράζεται με πλανεμένες απόψεις στο θέμα των εκτρώσεων για το κυοφορούμενον έμβρυο, πριν τον τρίτο μήνα της κυήσεως), ότι δήθεν με την τεχνολογία σήμερα μπορεί να γίνουν πολλά (Ανακοίνωση Μονής Βατοπαιδίου), η απάντηση έρχεται στο «ίδιο μήκος κύματος» – ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΗΧΗΤΙΚΟΥ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟΥ. Η επιμονή στο εν λόγω θέμα, αφορμάται από το γεγονός, ότι τούτοδεν αποτελεί προϊόν ανθρώπινης αντιπαλότητας ή εμπάθειας, αλλά «επώδυνης» ομολογίας της αλήθειας. Εύκολα κάποιος μπορεί να εκλάβει την επιμονήν τούτην ως «εμμονήν». Με σοβαρότητα θεωρώ, ότι τούτο θα γίνει απαρχή, για να ανασκευασθούν και άλλα θέματα.Μετά και την μαρτυρία του κ. Χ. Βρουλλίδη, ο οποίος είχε κάνει τη σχετική ηχογράφηση, ουδεμία ανακοίνωσις από πλευράς της Μονής Βατοπαιδίου ακολούθησε,γιατί ως «Δαμόκλειος σπάθη» επικρέμμεται ο κίδυνος να δοκιμασθεί η αξιοπιστία και η αυθεντικότητα του ηχητικού ντοκουμέντου, με βάση τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και να καταδειχθεί και τεχνικώς η αυθεντικότητα της ηχογράφησης.”http://apologitikaa.blogspot.com/2014/04/blog-post_26.html
- “Η ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ, ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ.”(“Να υπενθυμίσουμε ότι το κατεξοχήν ‘’τεκμήριο’’ αμφισβήτησης του εν λόγω ηχητικού ντοκουμέντου, από μέρους της Μονής Βατοπαιδίου, στηριζόταν στον υποθετικό ισχυρισμό ότι επιστημονικώς υπάρχει η δυνατότητα να γίνει όπως έγραφε, τέλεια απομίμηση της φωνής κάποιου, πράγμα που δεν ευσταθεί (όταν έχεις γνώση της φωνής κάποιου, αντιλαμβάνεσαι την απομίμηση). Η τέλεια απομίμηση της φωνής κάποιου δεν είναι κατορθωτή, ούτε με τα σύγχρονα τεχνικά μέσα. Επιπρόσθετα παρέχεται η τεχνική δυνατότητα εξακρίβωσης της αξιοπιστίας του ηχητικού ντοκουμέντου, με τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας.Να πούμε ότι, όχι μόνο απλά αναφέρθηκε ανακοίνωση της Μονής Βατοπαιδίου, σε απλή υπόθεση, ‘’αλλά εν τη ρύμη του λόγου’’ απέδωσε και τη λοιδωρία της συκοφαντίας στους ανασκευάσαντες θεολόγους. Είναι γεγονός όμως, ότι μετά την δημοσίευση της ενυπόγραφης μαρτυρίας του κατέχοντος την κασέττα μάρτυρος, τηρήθηκε υποδειγματική ‘’σιωπή’’.“),http://apologitikaa.blogspot.com/2015/03/blog-post_4.html
- “ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΚΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕ ΤΟΝ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟ, ΟΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Η ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ;”, http://apologitikaa.blogspot.com/2015/04/blog-post_24.html
- “ΑΚΟΜΗ ΩΣ «ΣΠΑΘΗ ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ», ΕΠΙΚΡΕΜΜΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥΣ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
(Αυτό είναι το ηχητικό ντοκουμέντο που εκζητούν οι ‘’ημέτεροι’’)https://www.dropbox.com/s/s1zi3dcxvwf3ezz/Iosif%20Vatopaidinos%20Embryo.mp3,
Ἐπίσης, περί τῆς προτεσταντικῆς, Ἀνσέλμειας κακοδοξίας καί αἴρεσις, τοῦ μ. Ἰωσήφ, μαρτυρεῖ, καί αὐτή ἡ θεολογική κριτική:
- “ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ «Ιωσήφ Βατοπαιδινός – Χριστός Σωτήρας 1»”, http://apologitikaa.blogspot.com/2014/05/1_21.html
- “Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ «ΠΕΡΙ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΝΟΧΗΣ» ΠΟΥ ΑΤΥΧΩΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟ ΑΝΣΕΛΜΕΙΟ ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ”, http://apologitikaa.blogspot.com/2014/06/blog-post_7252.html
- “ΕΜΠΟΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ* ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ”, http://apologitikaa.blogspot.com/2015/05/blog-post_2.html
Ὡστόσο, οἱ ἔγκριτοι μελετητές καί θεολόγοι, τοῦ ἔργου του μ. Ἰωσήφ, ἀσκοῦν ἐν δυνάμει, ἀμερόληπτον κριτικήν τόσον σέ γραπτά, ὅσον καί σέ προφορικά κείμενα τοῦ Ἰ., ἄρα ὁλίγον ἄτοπος ἡ ἄποψις τοῦ π. Δημητρίου· Ἆραγε, ὁ ἐν λόγῳ σεβαστός κληρικός, τί ἔχει νά ἀπαντήσει τώρα, γιά τά πιό πάνω σωρηδόν στοιχεία, πού σᾶς παραθέτομεν; Γιατί ἆραγε, ἀποκρύπτει, πάσαν τήν ἀλήθεια; Μιᾶς καί ὅλα αὐτά τά στοιχεῖα δέν εἶναι καταχωνιασμένα κάπου, σέ κλειδωμένα συρτάρια, ἀλλά εἶναι διασκορπισμένα, εἰς τό ἄπλετον φῶς τοῦ διαδικτύου! Γιατί ἆραγε, ἀποκρύπτει(;) ἐξειδικευμένες κριτικές ἐπί τῶν ζητημάτων κατά τοῦ Ἰ.; Γιατί ἆραγε, δέν μᾶς παραθέτει, ἀντικειμενικά καί σφαιρικά, ἔστω μερικές, ἐκ τίς πολυποίκιλες κριτικές, καί ἀρκεῖται στό νά λοιδωρεί, ὡς ἔπραξαν οἱ Βατοπαιδινοί πατέρες, μονόπλευρα καί ἰδιοτελῶς, τούς κριτικούς θεολόγους, ἐπί τῶν κακόδοξων διδασκαλιῶν τοῦ μ. Ἰωσήφ; Τουλάχιστον, ἄς μᾶς ἀποδείξει κάποιος γραπτῶς, λ.χ. ὁ π. Δημήτριος ἤ καί κάποιος ἄλλος ἐρευνητής, ὅτι ὁ παραδοσιακός θεολόγος καί ὁ κατ΄ἐξοχήν εἰδικός καί διακριτικός ἐρευνητής τῶν κακοδοξιῶν τοῦ μ. Ἰ., ὁ κ. Βασίλειος Χαραλάμπους, ὅτι εἶναι στυγνός συκοφάντης. Ἔγραψε δεκάδες ἀπολογητικά καί ἀντιρρητικά κείμενα, σύγχρονα καί πρωτότυπα κείμενα, ἀναιρώντας τίς σωρηδόν κακοδοξίες, πλάνες καί αἱρέσεις τοῦ Μοναχοῦ Ἰωσήφ, ἐνῶ ἀναμένει, ἐξ ὅσων πληροφορεῖτε ὁ γράφων, μίαν σοβαρή καί ἀνιδιοτελή ψυχήν, νά τοῦ ἀντικροῦσει τά «συκοφαντικά» κείμενά του!
Γιά καλήν μας τύχη, ὁ θεολόγος κ. Βασίλειος Χαραλάμπους, δέν μᾶς παραθέτει στήν δημοσιότητα, ἅπαντά τά στοιχεῖα πού ἔχει ὑπόψιν του, διαφορετικά, τό κλάμα τῶν Ἰωσηφαῖων ὁπαδῶν, θά ἦτο πικρότατον, διά τίς σωρηδόν ἀλήθειες πού γνωρίζει εἰς βάρος τοῦ Ἰωσήφ καί τῶν ἀπογόνων του…!
Ἰσως μάλιστα, τό μόνον σημεῖον, πού πρόκειται νά συγκλίνομεν ἀπερίφραστα, μέ τόν καλό ποιμένα π. Δημήτριο, εἶναι σέ τοῦτο τό γραφθέν του:
“Είναι οδυνηρό να συμμετέχουμε και εμείς στην απαράδεκτη προσπάθεια αυτή, με την πρακτική της ΣΙΩΠΗΣ και της απαξίωσης στους κατηγόρους του Γέροντα… Είναι καιρός πλέον η αρμόδια Μονή που είναι η Ι.Μ.Μ.Βατοπαιδίου να ασχοληθεί επισταμένως με το θέμα και με γραπτές ανακοινώσεις να αναπαύσει συνειδήσεις, έστω και εκ των υστέρων.”!
Ἐνῶ ὄντως, εἶναι ὀδυνηρά καί ἄθεος, ἡ ἐν λόγῳ σιωπή, κατά τήν γνώμη μας, θά ἦτο καλό καί ὠφέλειμο τίς πάσιν, νά προβληματιστοῦμεν βαθέως, ἅπαντες, περί τῆς κραυγαλέας καί ἀνίερης-ἀθέου σιωπῆς, τῶν ἀπογόνων τοῦ Μοναχοῦ Ἰωσήφ, μιᾶς καί στίς θεολογικές κριτικές καί κατηγορίες ἐναντίον του καί περί τήν Πίστη ζητήματα, ἡ ἐν λόγω ἀπαράδεκτη καί ἀντιευαγγελική “σιωπή”, τῶν σύγχρονων “Γερόντων” μαθητῶν, τοῦ μακαριστοῦ “Γέροντα”, δηλώνεται καί σημαίνεται ἐτοῦτη ἡ σιωπή, ὡς τρίτον εἴδος ἀθεΐας(!) σύμφωνα κατά τόν Μέγα Θεολόγο καί Θεοφόρο Πατέρα τῆς Ἐκκλησιας μας, τόν Ἅγιον καί Θεόπτην Γέρων, τόν Γρηγόριον Παλαμᾶ.
Ἄρα, ἡ ζυγαριά, τοῦ ἀποδεικτικοῦ λόγου τῆς ἀληθείας, εἴτε θέλετε τῆς ἀπολογίας ἤ καί τῆς ἀπολογητικῆς (ἄν ὄντως συκοφαντεῖτε ὁ μ.Ἰ.) βαραῖνει ἐξάπαντος καί σίγουρα, πρός τήν μεριά καί τίς στιβαρές πλάτες, τῆς ἱ. Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου καί ὄχι μόνον…!
Ἄρα, διαφωνοῦμεν ἐξάπαντος, μέ τόν π.Δ.Α., ὅτι θά πρέπει νά ἀσχοληθεί δῆθεν καί μόνον, ἡ ἀρμόδια ἱ. Μονή τοῦ Βατοπαιδίου, περί τῶν κακοδοξιῶν καί λοιπῶν κριτικῶν κατά τοῦ Γέροντος αὐτῆς· θά ἦτο ἀστεῖα ἡ ὑπόθεσις νά ἀσχοληθοῦν, μόνον, οἱ μαθητές τοῦ Ἰ.! Μήν ἀναφέρω, ὅτι ἔπρεπε ἤδη, ὥς ὤφειλαν, νά ἀσχοληθοῦν σχολαστικά καί σε βάθος σέ κάθε θεολογικήν κριτικήν πού ἀσκεῖτε, κατά τοῦ Ἰωσήφ, ἀλλά ποῦ τέτοια μαθητικήν φιλοτιμίαν; Ὄχι βεβαίως, γιά χάριν τοῦ Γέροντος των, ἀλλά γιά χάριν τῆς Θεανθρώπινης ἀληθεῖας!
Ἀλλά μᾶλλον, θά πρέπει νά ἀσχοληθοῦν, σοβαρά καί σχολαστικά, καί ὅσοι ἄλλοι Κληρικοί, Μοναχοί καί ἔμπειροι λαϊκοί θεολόγοι, καθῶς καί ὅσοι ἰσχυρίζονται, ἐμφανίζονται καί φουμίζονται, ὅτι τόν γνώρισαν, μαθήτευσαν καί μελέτησαν τό συγγραφικό ἔργο τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ· Ἀλλά πλέον, κυρίως καί ἀρμοδίως, θά πρέπει νά ἀσχοληθεί, ἡ Συνοδική Ἐπιστροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχεῖου, ἤ ἡ ὁμόλογη Συνοδική Ἐπιστροπή τῶν ἱ. Συνόδων, τινῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν, εἴτε τῆς Κύπρου, εἴτε τῆς Ἑλλάδος καθῶς καί κ.ἄ.!
Ἆραγε μήπως, δέν εἶναι ἀρμόδιος καί ὁ καλός ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας π. Δημήτριος Ἀθανασίου; Εἶναι μήπως, ἀρμόδιος ποιμήν, διά νά συγκαλύπτει, πιθανές κακοδοξίες τινός Μοναχοῦ εἰς βάρος μάλιστα, τῶν κατηγόρων αὐτοῦ; Δέν ἐμπιστευόμαστε ἐτοῦτον τόν λογισμόν μας, διότι θέλομεν νά μην παρεξηγήσομεν τίς προθέσεις καί τα κίνητρά του, ἵνα μήν παρεξηγοῦν καί μᾶς. Ὅμως καί πάλιν ἡ στάσις τοῦ πατρός Δημητρίου, νά υἱοθετήσει, τήν ἀπαράδεκτην, Βατοπαιδινή στάση, περί «συκοφαντῶν» θεολόγων… πῶς δύναται να τήν ἐξηγήσομεν πρώτιστα λογικά καί ἔπειτα θεολογικά, ἄν ὄντως θέλει νά εἶναι ὡς ποιμῆν, ἀντικειμενικός, ἀμερόληπτος καί δίκαιος ἐρευνητής τοῦ ζητήματος; Εἶναι φανερόν στά κείμενά του, ὅτι ὑφίσταται κάποια ἰσχυρά προκατάληψις καί κραυγαλέα μεροληψία, ὑπέρ τῶν Βατοπαιδινῶν, καί μία ἀνεξήγητη ἐμπάθεια, κατά τῶν «συκοφαντῶν» θεολόγων;
Ἀφοῦ μελέτησε καθῶς γράφει, τά γραπτά καί προφορικά ἔργα του Μοναχοῦ Ἰωσήφ, γιατί δέν ἀναλαμβάνει προσωπικά, να ἀναιρέσει, θεολογικά, τίς ὅποιες κακόβουλες ἤ καί δῆθεν συκοφαντικές κριτικές;
Ἡ ἱ. Μητρόπολις Λεμεσοῦ καί τό Ἀντιαιρετικόν Γραφεῖον αὐτῆς, δέν εἶναι ἀρμόδια ἐπί τοῦτο τό ζήτημα; Ὁ Μητροπολίτης κ. Ἀθανάσιος; Ὁ Χωρεπίσκοπος αὐτοῦ κ. Νικόλαος; Ὁ Ἐπίσκοπος Λῆδρας καί ἡγούμενος τῆς ἱ. Μονῆς Μαχαιρᾶ κ. Ἐπιφάνειος; Ἡ ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ.λπ.; Ὅλοι αὐτοί καί ἄλλοι τόσοι, δέν εἶναι οἱ κατ΄ἐξοχήν ἀρμόδιοι, διά νά μᾶς ξεκαθαρίσουν, ἔναρθρα καί ποιμαντικά, τό ἐν λόγῳ ζήτημα; Γιατί ἆραγε τόση ἀποίμαντως ἀπροθυμία καί ἀνίερως συγκάλυψις περι τῶν ψευδοδοξιῶν τοῦ μ. Ἰωσήφ;
Περιττόν νά ἀναφέρομεν, ὅτι τό συγκεκριμένο ρηθέν, τοῦ π. Δ.Α., εἶναι πέραν γιά πέρα, ἄτοπον καί ἀνόνητον, διότι γράφει τά ἐξῆς ρομαντικά:
«Αντί λοιπόν να γίνουμε εμείς και ο καθένας ξεχωριστά Κριτήριο Ορθοδοξίας, ας αφήσουμε την Εκκλησία να μιλήσει.»
Δέν μᾶς γράφει ὅμως, ὁ σεβαστός κληρικός, πῶς καί μέ ποῖον τρόπο, πρόκειται νά μιλήσει ἡ Ἐκκλησία, σέ ἀνἀλογες περιπτώσεις, τινῶν κακοδοξοῦντων Κληρικῶν, Μοναχῶν καί θεολόγων;! Μήπως μαγικά;Μήπως, ἄνευ τινῶν θεολογικῶν κριτικῶν; Ἄνευ τινῶν λογικῶν, ἤ ἔμπονων ἀντιρρήσεων, ἤ καί ἔντονων ζημώσεων καί τινῶν θεολογικῶν διενέξεων; Ἆραγε ἡ Ἐκκλησία μας, δέν μιλᾶ, διά τῶν ἐνεργοποιημένων πιστῶν μελῶν Της; Γιατί τότε ὁ π. Δημήτριος, ἀποκόπτει ἔμμεσα, τούς θεολογούντας, ἀπό Λ[λ]ογικά μέλη τῆς Ἐκκλησίας; Μήπως, δέν εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας, οἱ κρίνοντες, τήν προφορική καί γραπτή διδασκαλία τοῦ μ. Ἰωσήφ καί ἄλλων; Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἶναι Λογικό Ποίμνιο μέ λογικήν κριτικήν σκέψην; Εἶναι δυνατόν, νά ἀγνοοῦσιν, οἱ συγκεκριμένοι θεολογοῦντες, ὅτι κριτήριον τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι οἱ ἁπλανῆς Θεοφόροι Πατέρες καί ἡ ἀλάθητος Συμφωνία τῶν τεθεωμένων Πατέρων, ἐπικυρωμένων καί ἐκφραζομένων, διά τῶν 9 Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί πλῆθος ἄλλων Τοπικῶν;
Γιατί ἆραγε, μερικοί, προτρέχουν καί θεωροῦν, ὡς τεθεωμένον καί ἅγιον, τόν Μοναχό Ἰωσήφ; Μίλησε μήπως, ἐπίσημα, ἡ διηκοῦσα Ἐκκλησία π. Δημήτριε; Ξεκαθάρισε μήπως, ἠ ἀλήθεια ἀπό τό ψεῦδος, περί τῶν πλανερῶν ἀποκλίσεων τοῦ Ἰωσήφ; Δέν εἶναι πρώτιστα ὁ Θεός καί ἡ ἀόρατη Ἐκκλησία, πού ἀναγνωρίζει, δοξάζει καί φανερώνει τούς ἁγίους Του, καί ἔπειτα ἡ Συνείδηση τῆς ὀρατῆς Ἐκκλησίας, διακηρύττει καί ἐπισφραγίζει, τήν ἐκ τοῦ Θεοῦ ἀγιοποίησην τῶν κατά Χάριν Θεανθρώπων καί Φίλων Του; Ποῖα τότε, τά ἀναντίλεκτα θαυμαστά καί τά ἐκ Τοῦ Θεοῦ ἀτράνταχτα σημεῖα περί τοῦ μ. Ἰωσήφ; Τό χαμόγελον; Μά χαμογελοῦσε ἐκφραστικά καί μία κεκοιμημένη ἄσιμη καί ἰσως ἀσήμαντη γιαγιοῦλα τῆς γειτωνιᾶς μου, καί τό πρόσεξε ὁ γράφων μικρός, σέ μιά κατανυκτική ἀγρύπνια, και τοῦ ἔκανε ἔκτοτε φοβεράν ἐντύπωση, πού οἱ πεθαμένοι γελοῦσαν! Καί πλῆθος ἄλλων περιπτώσεων. Καί φυσικά ἡ Ἐκκλησία μας, δέν τρέχει να ἁγιοκατατάσσει, ὅποιον χαμογελά, στήν κηδεῖα του, διότι εἶναι συχνόν φαινόμενο εἰς τά Χριστιανικά τέλη τῶν Χριστιανῶν. Τό ὄνομα τῆς γιαγιᾶς, μέ τό ὄντως παραδείσιο χαμόγελο ἐκ τῆς αἰωνιότητος, μοῦ εἶναι μέχρι τήν σήμερον ἄγνωστον! Ἔχασε κάτι ἡ γιαγιά; Σκίζουν τά ἰμάτιά των οἱ ἀπόγονοι, οἱ φίλοι καί γνωστοί της, νά τήν ἀγιοποιήσουν; Πολύ τό ἀμφιβάλω καί μάλιστα ἐντόνως. Δέν ὑποχρεώνω ὅμως, κανέναν, νά ἀποδεχθεί τήν προσωπική ἐμπειρίαν μου, ὡς θαυμαστήν.
Τέλος, ἴνα μή μακρυγορῶ διότι τά θέματα εἶναι ὄντως πολυποίκιλα καί ἀνεξάντλητα, δέν εἶναι ἰδιοτελῶς ἀντιπατερική ἀντίφασις καί ἀντινομία, νά παρακαλεί ἀπό τή μιά, ὁ π. Δημήτριος, νά μιλήσει καί νά γράψει μέν τινᾶ ἀπολογητικά ρήματα ἡ ἱ. μ. Βατοπαιδίου, περί τῶν θεολογικῶν κατηγοριῶν, ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη δέ, ἐπιθυμεί ἐμμέσως, νά φιμωθοῦν καί νά σιωπήσουν, οἱ κατήγοροι καί «συκοφάντες» θεολογούντες… γιά «νά μιλήσει» δῆθεν «ἡ Ἐκκλησία»;! Τί ἐννοεῖτε ἐδῶ παπά μου; Ἐλπίζω μόνον, τίμιε πάτερ, νά μήν ἐννοεῖτε, ὅτι Ἐκκλησία σημαίνει, Δεσποτισμός, Κληρικαλισμός, Γεροντισμός καί Πατριαρχισμός; Αὐτό εἶναι τό κατ΄ἐξοχήν, κακόδοξο φρόνημα καί σαράκι, τῶν σημερινῶν Κληρικαλιστῶν τοῦ Δεσποτισμοῦ, πού μετεβλήθησαν σέ σκληροπυρηνικούς Οἰκουμενιστές ἤ καί σιγονταροοικουμενιστές… Εὐελπιστοῦμεν νά συνεχιστεί ὁ δημόσιος διάλογος σας μέ τόν κ. Βασίλειον Χαραλάμπους, μιᾶς καί μαθητεύομεν ἄπαντες εἰς τήν γραφῖδα του.
Ἐπιθυμοῦμεν ὅμως υἱκῶς, ἐν κατακλείδι, νά μᾶς ἀναφέρετε μία πρός μία, ποῖες εἶναι οἱ «ἐσχατολογικές κακοδοξίες» τοῦ Θεοφόρου καί Ἁγίου Πατρός Παϊσίου, διά νά τίς συγκρίνομεν, μίαν πρός μίαν, μέ τίς ὅποιες, σωτηριολογικές, ἐκκλησιολογικές, μυστηριολογικές, ἀνθρωπολογικές, ποιμαντικές, δογματολογικές, θεολογικές καί πλανεμένες κακοδοξίες τοῦ Μοναχοῦ Ἰωσήφ…!
Καταλάβατε τίμιε πάτερ;
Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη
Ὑστερόγραφον:
Γράφει ὁ Πρωτ. π. Δημήτριος Ἀθανασίου:
«Οι χαρακτηρισμοί που διατυπώνονται από ορισμένους για τον μακαριστό Γέροντα αποτελούν κατάφωρη προσβολή μνήμης νεκρού με όλα τα συνεπακόλουθα. Η ελευθεροτυπία του διαδικτύου έχει τουλάχιστον και κάποιους απαράβατους κανόνες, που θα πρέπει να τους σεβαστούμε και να τους εφαρμόσουμε.»
Προσωπικά ὁ γράφων, δέν θεωρεί, ὅτι ὁ Μοναχός Ἰωσήφ εἶναι ἕνας νεκρός μοναχός, ἀλλά εἶναι, ἔνας κεκοιμημένος Μοναχός· καί ἄρα βρίσκεται, εἰς τήν κρίσην, τῆς ὀρατῆς καί ἀοράτου Ἐκκλησίας, καθῶς καί εἰς τήν κρίσην τοῦ Δικαιοκρίτη Θεανθρώπου. Ἄρα ὁ χαρακτηρισμός «νεκρός» διά κεκοιμημένον μέλος τῆς Ἐκκλησίας, ἐκ στόματος κληρικοῦ, εἶναι λίαν ἐπιεικῶς, ἀπαράδεκτος! Ὅπως εἶναι ἀπαράδεκτες μερικές ὑπερβολικές ἐκφράσεις τινῶν θεολόγων κατά τοῦ μ. Ἰωσήφ! Γιά τόν ὁποῖον κεκοιμημένο Μοναχό, θά πρέπει ὅμως, νά προσευχόμαστε καί νά ἀσκοῦμεν θεο-λογικήν κριτικήν στήν διδασκαλία του, ἵνα ἀναπαυθεί ἡ ψυχή του, ἐκτός καί ἄν συντρέχουν, σημαντικοί καί ἀναντίρρητοι, ἁγιολογικοί λόγοι, ἀποδείξεις καί τινές προϋποθέσεις, διά τήν ἐπίσημον ἀγιοκατάταξην αὐτοῦ! Ἄν συντρέχουν τέτοιοι λόγοι, δέν θά πρέπει πρώτιστα, νά ξεκαθαρίσουν Συνοδικῷ τῷ τρόπῷ, τά ὅσα δῆθεν «συκοφαντικά», ἐπικρίνουν καί κατακρίνουν, οἱ θεολογούντες, καί ἔπειτα νά ἐξετασθοῦν, ἐκεινες οἱ ἁγιολογικές προϋποθέσεις καί τά ὅποια ἀκλόνητα στοιχεῖα, τυχόν ὐπάρχουν, διά τήν ἐπίσημον Ἐκκλησιαστικήν ἀγιοποίησίν του; Ἄν ὄμως, ἐξετασθοῦν, πρώτιστα οἱ κακοδοξίες του καί μάλιστα, ἐπισημανθοῦν καί διαπιστωθοῦν Συνοδικά, δυνάμεθα ἆραγε, νά μιλάμεν a posteriori περί τινάς ἀγιοκατάταξις του; Ἐξάπαντος ὁ γράφων, προσπαθεί νά ἐρευνά καί νά σχοινοβατεί, μέ ἄκραν ἐπιφύλαξην, εἰς τήν περίπτωσην τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὅμως, δύναται καί ἔχει τήν ἀλάθητον καί θεαρχικήν μέθοδον καί τήν ἀναντίλεκτον, ἐκκλησιολογικήν τακτικήν, ἐκ τῶν Θεοπνεύστων Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων Της, ὅταν διαιρεῖτο καί διχάζετο, τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα Αὐτῆς, διά τινῶν Κληρικολαϊκῶν προσωπικοτήτων, να ἐξετάζει καί νά δικάζει μετά θάνατον, τίς διδασκαλίες: Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων, Μητροπολιτῶν, Ἀρχιμανδριτῶν, Πρεσβυτέρων, Μοναχῶν καί λαϊκῶν θεολόγων καί μελῶν Αὐτῆς· διά νά μᾶς ἀποδείξη τελεσίδικα καί ἀπλανῶς, τί φρονοῦσε, ὁ ἐκάστοτε κεκοιμημένος· καί μάλιστα ἄν ἀποδεικνύετο, ὡς ψευδόδοξος καί αἱρετικός, νά καθαιρεῖται, νά ἀφορίζεται καί νά ὑπόκειται-μετά θάνατον- εἰς αἰώνια ἀναθέματα, τόσον τό κακόδοξο πρόσωπο μέ τήν διδασκαλία αὐτοῦ, ὅσον καί οἱ μαθητές καί ὁπαδοί του. Μέ τήν πιό πάνω περίεργον λογικήν τοῦ π.Δ.Α. ὁ ὁποῖος γράφει, περί τῆν «κατάφωρη προσβολή μνήμης νεκρού» μήπως περιλαμβάνεται, καί ἡ πάγια Πατερικότατη ἐκκλησιολογική τακτική, τήν ὁποῖα σᾶς περιγράψαμεν;
ΠΗΓΗ:https://theanthropologia.wordpress.com/2015/09/03/%CE%BF-%CE%B9%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%86-%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%83-%CE%B4%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84/
