Θέματα της επικαιρότητας, αλλά και κοινωνικά ζητήματα απασχόλησαν το πρωί τον Αρχιεπίσκοπο και τους πρώην μαθητές του από την Λεόντειο Σχολή σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Συνοδικό Μέγαρο.
Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη των κεκοιμημένων αποφοίτων της Λεοντείου Σχολής Νέας Σμύρνης των ετών 1967 και 1968. Το πρωί τελέσθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο μνημόσυνο στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, παρουσία του Επισκόπου Θαυμακού κ. Ιακώβου, Ηγουμένου της Μονής, του Πρωτοσυγκέλλου της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτη Συμεών Βολιώτη, αποφοίτων της Λεοντείου και συγγενών τους.
Μετά το μνημόσυνο ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως «τα πιο δυνατά συναισθήματα είναι η επιστροφή στο παρελθόν. Η ανάμνηση των προσώπων που έζησαν μαζί μας, συνεργαστήκαμε ή οι φιλίες που έχουν δημιουργηθεί. Θυμάμαι όλους αυτούς τους μαθητές που πριν από περίπου πενήντα χρόνια συνόδευσαν τον δάσκαλό τους για να συμπροσευχηθούν και να του ευχηθούν για την καινούργια αποστολή του που δεν ήταν και τόσο διαφορετική, μαθητεία και αγάπη μέσα στο σχολείο, μαθητεία και αγάπη μέσα στην κοινωνία».

Για την σημερινή εκδήλωση ο Αρχιεπίσκοπος επεσήμανε πως «χρειάζεται ένας έπαινος για όσους σκέφτηκαν και συνετέλεσαν, ώστε να είμαστε εδώ σήμερα. Είναι μία ημέρα σταθμός στη ζωή μας, γιατί ο καθένας έχει κάτι να θυμηθεί», ενώ ευχήθηκε ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των κεκοιμημένων αποφοίτων.
Αμέσως μετά στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος οι πρώην μαθητές του Αρχιεπισκόπου και συγγενείς αυτών, τον ευχαρίστησαν πολύ για την συμμετοχή του στην εκδήλωση, για την τέλεση του μνημοσύνου, αλλά και για την αγάπη και το ενδιαφέρον του προς τους παλιούς του μαθητές, ενώ εξήραν το σημαντικό φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Αρχιεπισκοπής.
Στη συνέχεια συνομίλησαν μαζί του και του έθεσαν καίρια ερωτήματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως για παράδειγμα η οικονομική κρίση, η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος και η μετανάστευση των νέων.
Σχετικά με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στο Κολυμπάρι Χανίων ο Αρχιεπίσκοπος την χαρακτήρισε μεγάλο γεγονός για την Εκκλησία, αφού, εξάλλου προετοιμαζόταν πολλά χρόνια με πολλά προβλήματα.

Αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίσθηκαν και ευχήθηκε να επικρατήσει η αγάπη του Χριστού, όσο μπορεί περισσότερο, πέρα από μικρότητες και εγωισμούς.
«Ένα μήνυμα, κατά την άποψή μου, είναι ότι έγινε με δυσκολίες, αλλά πρέπει να συνεχιστεί».
Μίλησε, επίσης, για τα προβλήματα και τις δυσκολίες της εποχής λέγοντας πως «η οικονομική κρίση, η οποία είναι πρωτίστως βέβαια πνευματική, θα αντιμετωπιστεί. Πάντοτε υπήρχαν τέτοιες κρίσεις και η πατρίδα τις ξεπερνούσε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, είναι η παρακμή, η οποία είναι παντού διάχυτη και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί είναι η ανθρωπιά».
Κάνοντας λόγο, εξάλλου, για το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, τόνισε πως πρόκειται για έργο όλων των ανθρώπων που προσφέρουν όχι μόνο υλικά, αλλά και με εθελοντική εργασία.
Σχετικά με τους νέους που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, για να εξασφαλίσουν μια θέση εργασίας, ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε σε αντίστοιχα ιστορικά παραδείγματα, αλλά και στις επιτυχίες των Ελλήνων στο εξωτερικό. Ευχήθηκε, εξάλλου, «να φεύγουν όλο και λιγότερα παιδιά, αλλά αυτά που φεύγουν, να προκόψουν εκεί που θα πάνε και να βοηθήσουν τον εαυτό τους και την πατρίδα τους».
Αμέσως μετά μίλησε ο π. Ηλίας Δροσινός για το μακαριστό Μητροπολίτη Αυστρίας κυρό Μιχαήλ, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την επιθυμία να ανανεωθεί το «ραντεβού» του με τους παλιούς του μαθητές σε σύντομο χρονικό διάστημα.