Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

Σάββας Ηλιάδης, Για χάρη της Αλήθειας, ο επίσκοπος ίσταται επί σκοπόν κατά παντός ανεξαιρέτως!


Για χάρη της Αλήθειας, ο επίσκοπος ίσταται επί σκοπόν κατά παντός ανεξαιρέτως!
     Είναι γνωστή και πολυδιαφημισμένη  η είδηση, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε, στις 30-6-2017, την ασεβή και αντίχριστη δήλωση, μέσω ηλεκτρονικού δικτύου, σχετικά με το θάνατο μιας γυναίκας,  την οποία επαίνεσε, διότι πρωτοστάτησε στη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, δηλαδή στην διά νόμου δολοφονία απροστάτευτων πλασμάτων.

     Λίγες μέρες μετά ο ίδιος επισκέφθηκε με περισσό θράσος και πλήρη αφοβία - τι είχε να φοβηθεί άλλωστε – τον Μητροπολίτη Σπάρτης, ο οποίος τον καλοδέχτηκε, «θεωρώντας χρήσιμη την επίσκεψη και του ευχήθηκε δύναμη στο έργο του προς όφελος της πατρίδας».
     Από τη μια σκεφτόμαστε και κάνουμε καλοπροαίρετη υπόθεση,  πως, ίσως ο Μητροπολίτης δεν είχε ενημερωθεί από τους συνεργάτες του γι` αυτήν την  αντιεκκλησιαστική και αντιευαγγελική θέση του επισκέπτη του και γι` αυτό δεν αναφέρθηκε καθόλου στο θέμα. Φαίνεται βέβαια απίθανη η εκδοχή αυτή.
     Από την άλλη όμως αναρωτιόμαστε: Είναι δυνατόν να μην γνωρίζει ένας Μητροπολίτης τι λένε και τι πιστεύουν οι πολιτικοί προύχοντες, ώστε να είναι έτοιμος να καταθέσει την ομολογία του απέναντι στην κάθε εκτροπή τους και να ελέγξει την υποκρισία τους; Διότι εδώ, από τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, παίζεται το παιχνίδι της άκρας υποκρισίας.
     Αυτός, που επαινεί το έγκλημα και τον εγκληματία, μπαίνει σε ιερούς χώρους ως προβατόσχημος λύκος, ανερυθρίαστα και ζητάει να «ευλογήσουν» το έργο του. Είναι δυνατόν να ευλογηθεί η ανομία και η συναίνεση στο έγκλημα; Διότι ο ίδιος έχει συνταχθεί και με άλλα παρόμοια κινήματα σοδομικής και παρά φύσιν μορφής.
      Ας θυμηθούμε για την ανάλογη περίπτωση από την ιστορία τον επίσκοπο Μεδιολάνων (Μιλάνου) άγιο Αμβρόσιο. Ποια στάση κράτησε απέναντι στον αυτοκράτορα, όταν εγκλημάτησε; Ο μεγάλος αυτός μαχητής της πίστεως ταπείνωσε με τη σθεναρή του στάση τον αυτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο, (346-395 μ.Χ.), με διαταγή του οποίου  έγινε μεγάλη σφαγή στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης το 390 μ.Χ.
      Ο διοικητής της γοτθικής φρουράς της πόλεως Βοθέριχος, στις παραμονές αγώνων αρματοδρομίας, φυλάκισε έναν δημοφιλή ηνίοχο. Ο λαός ξεσηκώθηκε και στην άρνηση του διοικητή να τον ελευθερώσει, επιτέθηκε εναντίον της φρουράς με αποτέλεσμα να σκοτωθούν ο Βοθέριχος και πολλοί αξιωματικοί και τα σώματά τους «να κατασυρθούν εις τας οδούς». Η γοτθική φρουρά με εντολή του Θεοδοσίου, παγίδεψε το λαό στον ιππόδρομο και «έσφαξεν... εν διαστήματι τριών ωρών, άνευ διακρίσεως αθώων και ενόχων, πολιτών και ξένων, κατά τινας μεν επτά χιλιάδας, κατά τινας δε πεντεκαίδεκα χιλιάδας ανθρώπων», όπως αναφέρει ο Κων. Παπαρρηγόπουλος στην «Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους».
      Μετά από αυτό το έγκλημα, όταν ο Θεοδόσιος θέλησε να εισέλθει στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, ο Άγιος Αμβρόσιος στάθηκε στη θύρα και απαγόρευσε την είσοδο στον αυτοκράτορα. Όλοι περίμεναν το ξέσπασμα του θυμού του Θεοδοσίου. Όμως εκείνος υπάκουσε ταπεινά, ζήτησε με δάκρυα στα μάτια συγγνώμη και ταπεινωμένος γύρισε στα ανάκτορα.
     Να πώς ο Κων. Παπαρρηγόπουλος συνοψίζει τα γεγονότα: «Ο Θεοδόσιος υπήκουσεν εις τούς λόγους τούτους, υπέκυψεν εις τον από της Εκκλησίας αφορισμόν και επανελθών εις τα βασίλεια καθυπέβαλεν εαυτόν εις το της Εκκλησίας επιτίμιον, από του οποίου μόλις μετά ὀκτώ μήνας ελύθη, γενόμενος πάλι δεκτός εις την της Εκκλησίας κοινωνίαν, κατά την εορτήν της του Χριστού Γεννήσεως, αφού πρότερον δημοσία εν τω ιερώ ναώ ωμολόγησε την αμαρτίαν και, πρηνής κείμενος και το Δαυϊτικόν εκφωνών: “Ἐκολλήθη τω εδάφει η ψυχή μου, ζήσον με κατά το λόγιόν σου”, παρεκάλεσεν ίνα τύχῃ συγγνώμης».
     Καρπός της μετάνοιάς του, που παραδειγμάτισε τον λαό του, ήταν ένας νόμος που έλεγε πως κανείς καταδικασμένος σε θάνατο δεν θα εκτελείτο, αν δεν περνούσαν τριάντα ημέρες από την λήψη της καταδικαστικής αποφάσεως.
     Τόση ήταν η μετάνοια του Θεοδοσίου του Μεγάλου, ώστε ο Άγιος Θεός ευδόκησε να του δωρίσει το χάρισμα της θαυματουργίας.
    Εσιώπησε ο Μητροπολίτης Σπάρτης και αντιπαρήλθε το ουσιώδες με ήσυχη συνείδηση, ενώ ο «άρχων» έκανε   πραγματική ιεροσυλία. Ναι είναι ιεροσυλία αυτό που έγινε. Μπήκε στα άγια ο αμετανόητος και υποκριτής και «έκλεψε την καλή εντύπωση» για τα μάτια του κόσμου, χωρίς ο Μητροπολίτης να τον ελέγξει και να του ζητήσει να βάλει μετάνοια.
Δυστυχώς, χρωστάμε πολλή προσευχή και πολύ κλάμα για το έλεος του Θεού!
Ιδού οι ειδήσεις:
1. http://www.pronews.gr/elliniki-politiki/nd/610385_minyma-toy-kyriakoy-mitsotaki-gia-thanato-tis-simon-veil
2. http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/15945-o-kuriakos-mitsotakis-ston-mitropoliti-spartis

Κιλκίς, 19-7-2017