Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

(Αν μπορώ να κάνω κάτι για σας είναι να κλάψω την αμαρτία μου. Αν θέλετε να κάνετε κάτι για τον πάσχοντα και καταδιωκόμενο Έλληνα είναι να κλάψετε τον εαυτό σας.) “ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΗ ΕΚ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ”


“ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΗ ΕΚ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ”



Σύμφωνα με τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο η μετάνοια είναι η υψηλότερη αρετή όλων των αρετών και δεν δύναται να τελειώσει παρά μόνο την ώρα της εξόδου μας απ΄αυτήν τη ζωή.
Η μετάνοια αποκατέστησε τον Προφήτη Δαυίδ, τον Απόστολο Πέτρο, την Αγία Μαρία την Αιγυπτία, τον Άγιο Μωυσή τον Αιθίοπα και τόσους επώνυμους και ανώνυμους Αγίους της Εκκλησίας μας.
Και ο Χριστός και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ήταν κήρυκες της μετανοίας και της προσευχής.

Με την μετάνοια θεραπεύεται ο άνθρωπος, λυτρώνεται, βιώνει την αγάπη του Θεού, αποκτά πείρα της παρουσίας Του, αγαπά τον εχθρό του, αγαπά όλο τον κόσμο, πονάει στον πόνο του άλλου και κλαίει την αμετανοησία του συνανθρώπου του.
Η σωτηρία μας ή η απώλεια μας δεν εξαρτάται από το πόσο αμαρτήσαμε, αλλά από το αν μετανοήσαμε. Όλα τα προβλήματα λύνονται, μόλις αναλάβει ο καθένας μας το μερίδιο της ευθύνης του, μόλις ο καθένας μας δει πόσο έφταιξε.
Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωση με τον Κύριο, με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματα μας. Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων που μας συμβαίνουν, ως αίτια, λόγω των αμαρτιών μας.
Η μετάνοια έσωσε τους Νινευίτες και απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από την αιχμαλωσία των Βαβυλωνίων. Έσωσε τον Βασιλιά του Ισραήλ Μανασσή από τον Άδη, που επί 55 χρόνια είχε οδηγήσει τον λαό του στην μεγαλύτερη αμαρτία σύμφωνα με τον νόμο της Π. Διαθήκης, την ειδωλολατρία. Έσωσε τον ληστή τον εκ΄δεξιών του Χριστού χωρίς καν έργα μετανοίας. Ήταν αρκετή για τον εύσπλαχνο Κύριο η επίγνωση ότι «δίκαια πάσχει».
Αιτία της συμφοράς που υφιστάμεθα ως έθνος είμαι «εγώ». Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσω την οποιαδήποτε μεγαλύτερη συμφορά παρά μόνο η βαθιά συναίσθηση ότι δίκαια πάσχω. Το να πιστέψω ότι  ανέβηκα στο σταυρό και δεν με ανέβασαν άλλοι. Η αναγνώριση της κακής χρήσης της ελευθερίας που μας χάρισε ο αγαθός Θεός, της θεληματικής μας απομάκρυνσης από την πηγή της ζωής.
Όσα καταχθόνια και μοχθηρά να επιβουλεύονται αυτοί, οι εχθροί της πίστεως και του έθνους, δεν θα μπορέσουν να τα ολοκληρώσουν, εάν εμείς αλλάξουμε στάση ζωής.  Η δική τους ασχημοσύνη υποδηλώνει την δική μου αποστασία. Ο ανθελληνισμός τους και η αθεΐα τους, είναι αποτέλεσμα της αμετανόητης αμαρτίας μας. Δεν είναι δυνατόν να αποφύγουμε το ποτήρι των θλίψεων που όλο και θα ξεχειλίζει παρά με την επιστροφή μας στον Χριστό.
Γυρίστε σ΄αυτόν που μας αγάπησε περισσότερο απ΄τον εαυτό του. Προδώσατε αυτήν την αγάπη, μοιχεύοντάς την με τα ξυλοκέρατα και την σαπίλα της ύλης που τρέφει μόνο το σώμα που αχόρταγο είναι και στο χώμα θα καταλήξει. Επιστρέψτε στο Πατέρα όπως ο άσωτος υιός, που η αγκαλιά του είναι πάντα ανοικτή και για τον χειρότερο αμαρτωλό. Ξεχάσατε ότι έχετε ψυχή αθάνατη, ως δώρο άνωθεν κατεβαίνων, που δεν σας ανήκει, γιατί το δώρο είναι άλλου. Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας αδερφοί μου αλλά σ΄αυτόν που μας χάρισε την ζωή και σταυρώθηκε για μας. Γιατί περιφρονείτε τον ευεργέτη σας; Γιατί τον ξανασταυρώνετε με τις βλασφημίες σας, τις πορνείες, τις μοιχείες, τις εκτρώσεις, την ομοφυλοφιλία, την μνησικακία και τόσα άλλα.
Ο μεγαλύτερος πόνος του Χριστού δεν ήταν πάνω στο σταυρό, αλλά στον κήπο της Γεσθημανής, σε εκείνη την προσευχή που ο ιδρώτας του έτρεχε ως κόκκοι πηχτού αίματος, πράγμα παράδοξο. Και ήταν αυτό η αβάστακτη θλίψη του επειδή έβλεπε ως Θεός, ότι τα παιδιά του δεν θα αναγνώριζαν τη θυσία Του πάνω στο σταυρό και θεληματικά θα χανόντουσαν. Η αχαριστία μας συνέτριψε την τρυφερή Του ψυχή.
Ποιος πατέρας και ποια μάνα δεν πονάει και δεν κλαίει όταν τα παιδιά τους δεν τους αγαπάνε.
Σας ξεγέλασαν, ότι μπορεί η ύλη να θρέψει το πνεύμα. Η ύλη παιδιά μου τρέφει μόνο την ύλη και το πνεύμα το πνεύμα, δηλαδή την ψυχή. Πιστέψατε στα ψέματα ότι μπορεί να σας κάνει ευτυχισμένους το χαρτί, δηλαδή το χρήμα. Πιστέψατε ότι η ευτυχία βρίσκεται στην ηδονή που κρατάει μια στιγμή και μετά φέρνει οδύνη γιατί τρέφει μόνο την σάρκα και όχι την ψυχή που είναι ανώτερη από το σώμα. Την σάρκα την πήρατε από τους γονείς σας, την αθάνατη ψυχή από τον Ουράνιο Πατέρα. Παρά ταύτα ο Θεός δεν σας έγινε εμπόδιο στην ελευθερία που σας χάρισε. Εσείς αυτή την ελευθερία την καταχραστήκατε, σε λάθους δρόμους προς ικανοποίηση των σαρκικών σας επιθυμιών που δεν χορταίνουν ποτέ μα ποτέ. Ο άνθρωπος είναι πάνω απ΄όλα ψυχή και η ψυχή έχει ανάγκη από τον Λόγο του Θεού, τον Κύριο μας.
Επιστρέψτε σ΄αυτόν που πονάει περισσότερο για σας απ΄ότι εσείς για τον εαυτό σας. Σ΄ Αυτόν που θέλει να ακούσει δυο λόγια μετανοίας μέσα από την καρδιά σας. «Κύριε συγχωρέσε με». Και τότε θα αλλάξει τη ζωή σας. Αν το κάνετε όλοι αυτό, ή έστω οι περισσότεροι, τότε θα πέσουν όλες οι αντίχριστες δυνάμεις που καταδυναστεύουν την πατρίδα και τη ζωή μας. Η ιστορία, αλλά και η γνώση του Θεού, μάς έχει διδάξει για του λόγου το αληθές. Ο Λόγος του Θεού που θα αγγίξει τις καρδιές σας προς μετάνοια είναι ανώτερος από τα όπλα και την επανάσταση. Όχι ότι δεν πρέπει να γίνετε και αυτό στην ώρα του. Χωρίς όμως μετάνοια και αγάπη μεταξύ μας, είναι αποτυχημένη κάθε ανθρώπινη εξέγερση.
Ο Κύριος σας ικετεύει να επιστρέψετε στον εαυτό σας μέσω της προσευχής, της μετάνοιας, της αγάπης στον συνάνθρωπο σας. Γιατί Αυτός είναι μέσα σας, περιμένει να του ανοίξετε, και εσείς δεν το κάνετε. Κλάψτε για τις αμαρτίες σας που είναι η αιτία των συμφορών που περνάτε και όχι οι άλλοι και τότε θα σας αποκαλυφθεί ο Θεός. Ακόμα και όταν δεν φταίμε ή επίγνωση ότι στο παρελθόν έχουμε λυπήσει πολλούς και πολύ τον Θεό μας λυτρώνει από νέες πτώσεις και μας οδηγεί σε κατανυκτική προσευχή. Θα πρέπει σ΄αυτή τη ζωή να  πληρώσουμε το 1|10 του αντιτίμου των αμαρτιών μας. Το άλλο υπόλοιπο μας χαρίζεται.
Πιστέψτε με, όσο μετανοούμε, τόσο καθαριζόμαστε και τότε μπορούμε να δούμε καθαρά ότι πριν δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε, ότι ο γλυκύτατος Χριστός είναι μέσα μας. Όσο μετανοώ, τόσο τον βλέπω, όσο μετανοώ, τόσο ομολογώ την αμαρτία μου, ενώπιον Του, και όσο την ομολογώ, τόσο την καταργώ! Μου την καταργεί ο Χριστός!
Αν μπορώ να κάνω κάτι για σας είναι να κλάψω την αμαρτία μου. Αν θέλετε να κάνετε κάτι για τον πάσχοντα και καταδιωκόμενο  Έλληνα είναι να κλάψετε τον εαυτό σας. Χρόνος δεν υπάρχει πλέον πολύς για να πούμε ότι δεν πειράζει, είμαστε ακόμη καλά, όσοι νομίζετε ότι είστε. Το αύριο δεν σας ανήκει. Αν σας βρει μετανοημένους θα σας οδηγήσει στην επόμενη ημέρα, αν όχι τότε τι άλλο να σας πω, παρά μόνο, μετανοήστε και ο Χριστός θα τα αλλάξει όλα.
Η έμπρακτη αυτή μετάνοια εκδηλώνετε με την νηστεία, τις εδαφιαίες μετάνοιες, την αποχή απ΄αυτά που σας αρέσουν και είναι εφ΄άμαρτα, με την προσευχή, τις αγρυπνίες και το κάθε καλό έργο για τον έχοντα ανάγκη σήμερα αδερφός μας.
Με την εξομολόγηση συγχωρούνται αμαρτίες με την έμπρακτη μετάνοια και το πένθος καθαρίζει η ψυχή μας.
Και θα γίνει αυτή η μετάνοια ασπίδα και σκέπη σε όλα τα δεινά που θα επακολουθήσουν. Έχει δε και την δύναμη όταν είναι βαθιά και από ένα μεγάλο μέρος του λαού να αναστείλει ή να μετριάσει ή και να καταργήσει αποφάσεις του Θεού.
Ο Κύριος μακάρισε τους πενθούντες και υποσχέθηκε ότι θα τους παρηγορήσει. Αντίθετα στους χορτασμένους από υλικά αγαθά και αμαρτίες ξεφώνισε το «αλλοίμονο».