Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

«ΕΠΙΜΕΤΡΟ» ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΛΟΓΩ ΤΙΝΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΩΝ… ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΤΤΗΣ

«ΕΠΙΜΕΤΡΟ» ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΛΟΓΩ ΤΙΝΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΩΝ… ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΤΤΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ:
ΔΕΙΓΜΑ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥ Ή ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ; 

"Ωστόσο, σαν δείγμα ταπεινότητας, ενός προσωπικού προφίλ ή ένας χαρακτήρα το οποίο καλλιεργείς χρόνια, καλό είναι να εκφράζεσαι με φειδώ και πολύ σκέψη για τέτοια ζητήματα. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται να μιλήσεις για κάτι με κάποιον που έχει σπουδάσει πολλά χρόνια αυτό το αντικείμενο, ενώ εσύ όχι"
(Κωνσταντίνος Κόττης θεολόγος προς  Δημήτριο Εμμανουήλ απλό λαϊκό)

 

.

Δεν είχα σκοπό να επανέλθω, ας μου επιτραπεί, όμως, το παρόν, ως ένα εκτενές «επίμετρο» στο άρθρο μου των προηγούμενων ημερών για τους εξής λόγους: από την μια θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα, καθώς έγραψε προσωπικά για μένα ο Δημήτρης Εμμανουήλ και από την άλλη να μοιραστώ με εσάς την χαρά να δέχομαι υβριστική επίθεση, μεμεστωμένηςπατερικής και ορθοδόξου αγάπης, υπό μορφήν προσωπικών διαδικτυακών μηνυμάτων (ευχαριστώ για την ένταξη στον μακαρισμό, Κατά Ματθαίον 5:11) εξ ενός με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο (Ένα; Γιατί ακούγεται πως έχει πολλά profiles / ψευδώνυμα), Tasos Tasidis(άσχετο μα θυμήθηκα τον Taso (Βουγιατζή) με τις Maseles και το «Όταν θα περάσουν τα σχολεία θα σε πάρω παραλία»).
Θα αρχίσω με τον τελευταίο, μιας και την μια μου στέλνει μηνύματα ως Tasos Tasidis (έτσι έρχεται η αναφορά αποστολέα στο mail μου), αλλά ο ίδιος από κάτω υπογράφει σε δεύτερο μήνυμα του (πάλι με ηλεκτρονική αναφορά Tasos Tasidis) ως Χαράλαμπος Γοτουχίδης. Το δε αριστοφανικό είναι, πως ενώ μου γράφει στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση, μου ζητάει την διεύθυνσή μου, για να μου στείλει τα ντοκουμέντα. Μου θύμισε εκείνη την γνωστή θεατρική ατάκα του τύπου που παίρνει σε σταθερό σπιτιού και ρωτάει «Που είστε;» και απαντάει η οικονόμος του σπιτιού «Εσύ που πήρες;». Υπάρχει και ένα μηχάνημα που το λένε σκάνερ ή σαρωτής.
Μεταξύ άλλων με υική αγάπη και ανώτατο ήθος με απεκάλεσε «νεοταξικό θεολογικό σκουλήκι» και «νεοταξικό φυντάνι», «ανεκδιήγητο», «γλύφτη». Ανάλογα τίμησε και τον έγκριτο δικηγόρο Γ. Κούση ως«73χρονο νεοταξικό φυντάνι δικηγόρο της πόλης μας», ενώ χαρακτήρισε «νεοταξικά» τα άρθρα του π. Αθανασίου Καμπούρη. Εγώ βέβαια ακόμα αναρωτιέμαι για την δική του απορία, πως τους κατηγορώ ότι βλέπουν παντού νεοταξικούς πράκτορες, όταν αυτός όλους τους χαρακτηρίζει «νεοταξικούς». Επειδή με ρωτάς που ζω και μέμφεσαι πως έχω έρωτα με τα αρχαία, θα σου απαντήσω τα εξής: είμαι Έλλην, αλλά ας μην έχειςελληνοφοβία. Επιπλέον οι αρχαίες κολώνες και τα θέατρα είναι καλά παιδιά και δεν τρώνε. Ως προς τις φωτογραφίες για εκκλησίες που μου προσάπτεις ότι δεν ανεβάζω, την πάτησες ! Ειδικεύομαι μεταξύ άλλων στην ερμηνεία της βυζαντινής τέχνης, ενώ απεχθάνομαι τηνοργανωσιακή θεολογία και τις ναζαρηνές δυτικές εικόνες που προτιμούν οι υπερ-ορθόδοξες αδελφότητες (πολέμιες για χρόνια του μοναχισμού που όψιμα τον αγάπησαν), με τις οποίες είχε γεμίσει κάποτε η ελληνική αγορά, αποτυπωμένες ως χάρτινες εικονίτσες. Επίσης ο εν λόγω κύριος, μου υπέδειξε να πλένω το στόμα μου, «που τολμάω να μιλάω για καντιωτικές δεσποινίδες» και το κείμενό μου «οχετό ύβρεων που όμοιό του δεν έχει ξαναγραφτεί στην ιστορία της θεολογίας». Μπα, εξέρςιστορία θεολογίας; Να γραμματίζεις ατήν και σε τεμέν, μπας και απομαθίσω κι΄ ατήν που εξέρω…
Στο τέλος καταλήγει ο κ. Γοτουχίδης με τα κάτωθι αδελφικά: ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ ΛΙΑΝΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΣ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΚΒΙΑΣΩ ΣΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΑΥΤΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ (Τς…, κρύος ιδρώςμε κατέλαβε). Βασικά είσαι τυχερός που εκκλησιαστικά δεν επιτρέπεται να σε μηνύσω, αλλά πρέπει να λύνει τις όποιες διαφορές ο τοπικός επίσκοπος. Τώρα, όμως, αυτό εσένα σε πιάνει. που δεν τον αναγνωρίζεις ως δεσπότη;Μην φοβάσαι, όμως, θα στη χαρίσω, για να μην είμαι άδικος, μιας και θα με προτείνεις για αύξηση στην εφημερίδα που γράφω (Αντώνη μη του πεις όχι, μην του πεις όχι….): 
Υ.Γ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΜΕΙΛ(σ.σ. MAIL και ΜΕΗΛ υπάρχει κ. εκπαιδευτικέ, ΜΕΙΛκαι ΦΕΙΣΜΠΟΥΚ δεν υπάρχει). ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΑΥΞΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ(Παρεμπιπτόντως άλλος δικός σας αφού έγραψε την αλληλέγγυα επιστολή του εδώ έφυγε για μπάνια, όχι εγώ). Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. 
Πάμε τώρα στον κ. Δημήτριο Εμμανουήλ, με τον οποίο, ελάχιστα έστω, γνωριζόμαστε. Στο θεολογικό ζύγισε ένα διάλογο για την αλήθεια, δεν αποτελεί απόλυτο τεκμήριο το θεολογικό πτυχίο. Ούτε το επικαλέσθηκα. «Μην κρίνετε καθ΄όψιν, αλλά κατά την δικαία κρίσινκρίνατε» (Κατά Ιωάννην 7:24). Ωστόσο, σαν δείγμα ταπεινότητας, ενός προσωπικού προφίλ ή ένας χαρακτήρα το οποίο καλλιεργείς χρόνια, καλό είναι να εκφράζεσαι με φειδώ και πολύ σκέψη για τέτοια ζητήματα. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται να μιλήσεις για κάτι με κάποιον που έχει σπουδάσει πολλά χρόνια αυτό το αντικείμενο, ενώ εσύ όχι.
Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για βασικά μαθήματα θεολογίας. Ο Τιράνων έχει μοναχικό όνομα και λέγεται Αναστάσιος. Εσύ, λοιπόν, που θέλεις να σέβεσαι τον μοναχισμό να τον αποκαλείς αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ή Αναστάσιο Τιράνων και όχι σκέτο «Γιαννουλάτος». Δεν είναι φαντάρος και εσύ λοχίας, ούτε της γούνας σου μανίκι. Αν εμείς δεν κρατάμε τα προσχήματα, δεν έχει κανένα λόγο να τα κρατήσει ένας άθεος ή πολέμιος.   
Μιλάς για αποστολικά τείχη, παύλεια θεολογία και οικουμενισμό. Θα σε στεναχωρήσω, μα ένας θεολόγος του οποίου άρθρα φιλοξένησε η ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ και τον οποίο έχει αναφέρει προσωπικά ο π. Θ. Ζήσης σε ομιλίατου (καθηγητής μου, ενώ στη Σχολή μου έκανα εγγραφή μαζί με τον υιό του, νυν μοναχό Σεραφείμ), δεν θα μπορούσε να είναι φιλο-οικουμενιστής, με την αρνητική έννοια του όρου. Φυσικά και θέλω την επιστροφή των «ασώτων στον σπλαχνικό πατέρα», όχι όμως με όρους μινιμαλισμού, αλλά σε αληθινή ομολογία. Γιατί μόνο στην πέτρα του Πέτρου, την ορθή ομολογία, οικοδομείται η μια Εκκλησία. Όμως η εφαρμογή μιας damnatio memoriae προς τον Θεόκλητο Φλωρίνης, έναν δεδομένα ορθόδοξο και ηθικό επίσκοπο, με βάση τον 15οΚανόνα της τοπικής Πρωτοδευτέρας Συνόδου, συνιστά μια έδραση την οποία μόνο άσχετοι μπορούν να επικαλεσθούν. Αλήθεια αναρωτήθηκες αν είσαι και εσύ, τελικά, ένας καβαφικός εντειχισμένος και ας καμώνεσαι για αποτειχισμένος:
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη· διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον. A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Συνεπώς μην εύχεσαι, από και τάχα θέση ισχύος,για τους «Τρυφηλούς Τρυφωνόπουλους» και «Κόττηδες» (ώστε) να κάμουν την υπέρβαση, αλλά, μάλλον, κάνε προσευχή για σένα: «Τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; ή πως ερείς τω αδελφώ σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου» (Κατά Ματθαίον, 7:3-5).
Και στην περίπτωσή μας εφαρμόζεται πλήρως η βιβλική έννοια της υποκρισίας, που δεν είναι το «άλλα λέω και άλλα κάνω», αλλά το «χρησιμοποιώ από το νόμο (η κρίση πρώτιστα έχει ένα νομικό χαρακτήρα) ότι μας βολεύει και κάνω συρραφή ή ασκώ κριτική σε όσους με παίρνει και όχι στο δυνατό ή τον εαυτό μου».
Κάνεις λόγο για «λαϊκούς θεολόγους». Αυτά είναι ξινές ορολογίες της οργανωσιακής θεολογίας, στην οποία ανήκε και η αδελφότητα «Σταυρός», για να μην ξεχνιόμαστε. Δεν υπάρχουν λαϊκοί ή ιερωμένοι θεολόγοι, αλλά θεολόγοι αξιόπιστοι και μη, κατά περίπτωση. Ούτε προσωπικές αυθεντίες. Και η θεολογία δεν είναι αυτό που πιθανόν νομίζουν πολλοί, αλλά είναι αρχαιοελληνικός όρος, ο οποίος δεν είναι της παρούσης να αναπτύξουμε.
Μου γράφεις περί βαρβάρων και παγκοσμιοποίησης, τίποτα επί της ουσίας επί της επιχειρηματολογίας μου. Επίσης σε έχουν πληροφορήσει λάθος. Δεν είμαι μέλος στον θεολογικό σύνδεσμό «Καιρό». Φυσικά ως θεολόγος, παρακολουθώ από κοντά τόσο την δραστηριότητα της ΠΕΘ, όσο και του «Καιρού». Αλλά αυτό αφορά τους πτυχιούχους, μην απασχολεί και αυτό τους μη πτυχιούχους. Φυσικά με αυτό που είπες, χωρίς επιχειρηματολογία, πονηρά, νομίζεις πως με απαξιώνεις, κολλώντας μου την στάμπα του φιλο-οικουμενιστή. Άδικος κόπος. Είμαι, όμως, μέλος της Μίας Εκκλησίας, κάτι που προσωπικά, δυστυχώς, δεν το βλέπω για πολύ καιρό για πολλούς οι οποίοι λειτουργούν με παυμένους ή καθηρημένους, καταλύοντας με το πλανεμένο μυαλό τους, κάθε έννοια ακολουθίας Κανονικού Δικαίου και Λειτουργικής.Ανθρώπους αρνητές Αγίων, οι οποίοι όταν λειτουργούνκαι καλά «ίπτανται του εδάφους», όπως μου ανέφερε μια κυρία, παλιά, που, επίσης, με απείλησε, όλο αγάπη, για τον Ευθύμιο Τρικαμηνά. Μόνο το χάρισμα της αετοφόρου λειτουργίας με την ρέγουλα, μην πιάσει το κεφάλι στην τοιχογραφία της Πεντηκοστής και έχει ο ιερουργός την τύχη του Φαέθωντος και όχι την αναγνώριση του ιερού Χρυσοστόμου.
ΥΓ.: Οι μοναχοί είναι ακτήμονες και δεν τους ανήκει τίποτα εκκλησιαστικό. Δεν εξαιρούνται αυτού οι κτήτορες. 
Γράφει ο Κόττης Κωνσταντίνος