Σχολικά βιβλία: Πότε και για ποιο πράγμα έπρεπε να διαμαρτυρηθείτε πρώτα, άγιοι Ποιμένες;
Σάββας Ηλιάδης, δάσκαλος-Κιλκίς
Ξεσηκώθηκαν οι πάντες και διαμαρτύρονται για τα βιβλία του σχολείου. Ευλογημένο! Παλικαρίσιο! Ντυμένο με τη λεβεντιά του Ρωμιού! Με την ευλογημένη αγωνία για την φυσιολογική ανατροφή των παιδιών μας!
Όμως μας πνίγει ο λογισμός, όταν βλέπουμε μέσα σ` αυτήν την «εξέγερση» να ορθώνουν φωνή και κάποιοι, οι οποίοι θα έπρεπε, όχι να είχαν φωνάξει, αλλά να είχαν διαρρήξει τα ιμάτιά τους, μάλλον… τα ράσα τους, όταν στηνόταν η βασική αιτία αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης. Αιτία της οποίας δημιουργοί, αμέσως ή εμμέσως ήταν αυτοί οι ίδιοι. Οι ποιμένες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Και δεν χρειάζονται περιστροφές στο λόγο, καθώς η σύνοδος του Κολυμπαρίου ήταν αυτή, που διέλυσε την πιθανή διστακτικότητα των εχθρών της Εκκλησίας και τους έδωσε πλέον το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν.
Για ποια βιβλία διαμαρτύρεστε ποιμένες της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Δεν είδατε ποιους προβάλλουν ως μάρτυρες των όσων ανόσιων και διεστραμμένων γράφουν και με τα οποία θέλουν να εμποτίσουν τις ψυχές των παιδιών; Είναι οι εκδοθείσες ανακοινώσεις και αποφάσεις του Κολυμπαρίου, όσες εξυπηρετούν τα σχέδιά τους. Και δεν είναι λίγες. Είναι οι δηλώσεις και οι απόψεις των οικουμενιστών. Αυτών που οργάνωσαν και συμμετείχαν στην Ψευδοσύνοδο και πήραν αποφάσεις. Αυτών που τρέχουν από δω και από κει, να ξεπουλήσουν την πίστη της Αγίας μας Εκκλησίας. Αυτοί, που λένε να αγαπήσουμε χωρίς όρους και όρια. Χωρίς την γνησιότητα και την ασφάλεια της εν Αληθεία αγάπης. Και αυτές τις αποφάσεις επικαλούνται οι συγγράψαντες τα βιβλία. Ακόμη, τα αντιεκκλησιαστικά και αντιπατερικά ανοίγματα των Ορθοδόξων Πατριαρχών και προκαθημένων των Εκκλησίων υπό τη στήριξη και ποδηγέτηση του Οικουμενικού Πατριάρχη . Επίσης, των επισκόπων και καθηγητών Πανεπιστημίου, οι οποίοι αποτελούν τους αρχιτέκτονες της συνόδου του Κολυμπαρίου και πρωτεργάτες του γκρεμίσματος εκ των έσω.
Αυτά τα βιβλία είναι κατ` ουσία γεννήματα της Οικουμενιστικής κίνησης, με εγγυητή και επιβεβαιωτικό συνήγορο την «αψευδή σύνοδο» του Κολυμπαρίου. Τώρα ενδιαφέρεστε για τα παιδιά; Ακόμη και ο πιο άσχετος, αλλά καλοπροαίρετος χριστιανός, μπορούσε να προβλέψει τα επακόλουθα του Κολυμπαρίου. Εσείς δεν το περιμένατε; Ε, λοιπόν, είναι απίστευτο!
Το πουλάκι πέταξε πια, αφού κλείσατε τα στόματά σας με τη σύνοδο. Τώρα αυτά είναι κροκοδείλια δάκρυα. Δεν βλέπετε, που όλοι όσοι αναφέρονται μέσα στα βιβλία είναι μόνο οικουμενιστές; Αυτοί δίνουν τροφή στους εχθρούς της πίστης, να καταστρέψουν τα άμοιρα πλάσματα, τα παιδιά μας. Τολμάτε και μιλάτε τώρα; Καλύτερα σιωπάτε και προσεύχεσθε.
Αφού αυτά τα βιβλία είναι όντως απαράδεκτα – και ανυπερθέτως συνηγορούμε πως είναι - τότε γιατί οι μητροπολίτες, οι επίσκοποι, οι καθηγητές και οι λοιποί των οποίων οι απόψεις και οι θέσεις μνημονεύονται στην ύλη τους επανειλημμένως, δεν απαιτούν την απάλειψη αυτών των αναφορών ως ένδειξη διαφωνίας και διαμαρτυρίας; Δεν είναι ντροπή για έναν ποιμένα να διαμαρτύρονται τα πρόβατά του για την Αλήθεια της πίστης και αυτός να σιωπά και το χειρότερο, να γίνεται συνεργός στην «κατασκευή του όπλου» του πνευματικού θανάτου των παιδιών του; Μιλούν τα παιδιά και σιωπά ο πατέρας; Γι’ αυτό τα βιβλία πρέπει να επιστραφούν ως απαράδεκτα, όχι στην κυβέρνηση που επίσημα έχει ταχθεί εναντίον της Εκκλησίας, αλλά στην οικουμενιστική συντεχνία των κληρικών και λαϊκών του Κολυμπαρίου που αγωνίζονται αναιδώς να προσφέρουν μια αντιπατερική και αντιπαραδοσιακή πίστη στις συνειδήσεις των παιδιών και του λαού.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι πατριαρχικοί επίσκοποι και οι λοιποί εκτός Ελλάδος χριστιανοί Ορθόδοξοι ποιμένες, δεν τα θεωρούν αυτά εχθρικά και προσβλητικά της πίστης; Γιατί δεν ανοίγουν το στόμα τους; Γι` αυτούς δεν θεωρείται η περίπτωση της εν Ελλάδι παιδείας πόλεμος κατά της πίστεως, στην οποία τέθηκαν και αυτοί προστάτες και φύλακες; Δεν προσβάλλεται η πίστη των προβάτων τους; Η πίστη δεν είναι θέμα εθνικό ή κρατικό. Είναι υπερεθνικό, οικουμενικό και έχουν χρέος να διαμαρτυρηθούν ως ποιμένες αυτών των παιδιών.
Έκαναν το μεγάλο έγκλημα, ανοίγοντας την Κερκόπορτα και τώρα σιωπούν αναισχύντως, αφού έδωσαν τα όπλα της ατιμίας στους έξωθεν εχθρούς της πίστεως. Αλλά θα γυρίσει ο τροχός. Ο Κύριος δεν θα αφήσει. Σιωπάτε οι μεν και ρίχνετε… δάκρυα οι δε.
Ναι. Τα βιβλία μας φταίνε. Ναι. Οι κυβερνώντες μας φταίνε. Η υποκρισία στο μεγαλείο της!
Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 28-9-2017
