Ο Ιερός Χρυσόστομος είπε:
«Για δύο λόγους ή μάλλον για τρεις δεν είναι ακριβής η κρίση μας’
ο πρώτος λόγος είναι ότι, κι αν ακόμη η συνείδησή μας δεν μας κατηγορεί για τίποτε, εν τούτοις έχουμε ανάγκη από κάποιον που θα ελέγχει με ακρίβεια τις αμαρτίες μας και θα μας τις υποδεικνύει
ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα περισσότερα από όσα συμβαίνουν μας διαφεύγουν και μένουν κρυφά’
και ο τρίτος λόγος επί πλέον (μαζί με τους προηγούμενους) ότι πολλές πράξεις των άλλων μας φαίνονται καλές δεν είναι όμως καλές, γιατί δεν έγιναν με καλή πρόθεση*…. Όταν λοιπόν, και όταν ακόμη η συνείδηση δεν μας ελέγχει για τίποτε κακό εν τούτοις δεν μπορούμε να είμαστε καθαροί από κάθε ενοχή, ακόμη κι’ όταν πράττουμε κάτι καλό, όχι όμως με αγαθή πρόθεση, και είμαστε επομένως άξιοι τιμωρίας, σκέψου, πόσο απατώνται οι άνθρωποι στις κρίσεις τους»'' [1]
Αδελφοί, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος επιμένει ΚΑΙ μας συμβουλεύει: «Μη σχηματίζεις γνώμη από τα φυσικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, αλλά από την προαίρεσή του, όχι από την εξωτερική όψη, αλλά από την διάθεσή του’ και όχι μόνον από την διάθεσή του, αλλά να εξετάζεις και τον τρόπο της ζωής του»[2]….
[1](Σελ. 414) [ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΤΟΜΟΣ Γ’ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ-ΠΙΣΤΗ, ΑΘΗΝΑ 1995, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ, ΟΥΡΑΝΙΑΣ Α. ΛΑΝΑΡΑ]
[2](Εις πτωχόν Λάζαρον, λόγος ΣΤ’, 5, ΕΠΕ 25, 596-MG 48,1034)
