381 και 2016: Κωνσταντινούπολις και Κολυμπάρι
Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός
Τό 381 εἶχε συγκροτηθεῖ στήν Κωνσταντινούπολη ἡ Β’ Οἰκουμενική Σύνοδος, στήν ὁποία ἀποφασίστηκαν τέσσερα πράγματα:
Πρῶτον, καταδικάστηκε ὁ Μακεδόνιος, ὁ ὁποῖος ἀμφισβητοῦσε τήν θεότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Δεύτερον, καταδικάστηκε γιά μιά φορά ἀκόμη ὁ Ἄρειος.
Τρίτον, συμπληρώθηκε τό Σύμβολον τῆς Πίστεως καί τέταρτον, διετυπώθησαν ὀκτώ Ἱεροί Κανόνες.
Τό 2016 συνῆλθε στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἡ ‘’ἁγία καί μεγάλη σύνοδος’’, στήν ὁποία ἐπίσης πάρθηκαν τέσσερις ἀντίστοιχες ἀποφάσεις:
Πρῶτον, ἀμνηστεύθηκαν ὅλοι οἱ καταδικασθέντες ἀπό προηγούμενες Οἰκουμενικές Συνόδους αἱρετικοί (Ὄχι μονάχα δέν καταδικάστηκαν γιά μιά φορά ακόμη, ἀλλά τοὐναντίον παρακάθησαν στίς ἐργασίες τῆς συνόδου ὡς ἐπίσημοι προσκεκλημένοι).
Δεύτερον, ἀναγνωρίσθηκε καί χαιρετίστηκε μέ ἐπαίνους τό δῆθεν ἔργο τοῦ λεγόμενου ΠΣΕ, τῆς κουρελοῦς τοῦ διαβόλου κατά τόν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο.
Τρίτον, ἀκυρώθηκαν ὁλόκληρα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως (ἀναγνωρίσθηκαν οἱ αἱρετικοί ὡς τάχα ἐκκλησίες) καί τέταρτον, καταπατήθηκαν καί περιφρονήθηκαν πλεἰστοι ὅσοι Ἰεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας( συμπροσευχή με αιρετικούς ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς στό Κολυμπάρι, ἀναγνώριση μυστηρίων σέ αἱρετικούς, ἀπελευθέρωση μεικτῶν γάμων κ.α.).
Μέ ἄλλα λόγια, τό 381 ὁριοθετήθηκε καί στερεώθηκε ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες ἡ ἐκκλησιολογική καί δογματική συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων, ἐνῶ τό 2016 ἀποφασίστηκαν τά ἐντελῶς ἀνάποδα.
Τό 381, στήν Β’ Οἰκουμενική Σύνοδο, πρόεδρος τῆς Συνόδου ἦταν ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας: Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.
Δίπλα του συμμετεῖχαν 150 Ἐπίσκοποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ δεσπόζουσες προσωπικότητες τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης, τόν Ἅγιο Κύριλλο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων, τόν Ἅγιο Νεκτάριο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τόν Ἅγιο Μελέτιο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀντιοχείας, τόν Ἅγιο Δονάτο Ἐπίσκοπο Εὐροίας κ.α.
Καθίσταται ὁλοφάνερο, λοιπόν, ὅτι τό 381 οἱ ἀποφάσεις πάρθηκαν μέ τίς προσευχές καί τήν φυσική παρουσία τοὐλάχιστον ἕξι ἀναγνωρισμένων Ἁγίων. Ἑνῷ τό 2016, ἀντί τοῦ λόγου τῶν Ἁγίων, ἐπεκράτησε ὁ λόγος ὁ διπλωματικός.(1)
Ἀξίζει στό σημεῖο αὐτό νά δοῦμε, ἔστω ἐπιγραμματικά, ποιά ἦταν ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί ποιά εἶναι σήμερα ἡ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀπέναντι στήν αἵρεση καί τούς αἱρετικούς ἔτσι, ὥστε νά κατανοήσουμε ὅσο γίνεται πληρέστερα καί τίς ἀποφάσεις, πού ἔλαβαν τό 381 καί τό 2016 ἀντίστοιχα.
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφερόμενος στούς αἱρετικούς – παπικούς, μονοφυσίτες καί προτεστάντες- τούς καταδικασθέντες μάλιστα ἀπό Οἰκουμενικές Συνόδους, μιλάει γιά ‘’ἀδελφές ἐκκλησίες’’.(2)
Ἀνάβει τήν ‘’λυχνία τοῦ κοινοῦ θεοῦ’’ μαζί μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους.(3) Συμπροσεύχεται κάθε τόσο μέ ἐκπροσώπους τῶν 350 δῆθεν ἐκκλησιῶν μελῶν τοῦ λεγόμενου π.σ.ε.. (4)
Συμμετέχει σέ τελετές ἐντός συναγωγῆς.(5)
Συμπροσεύχεται μέ τόν πάπα, μέ καρδιναλίους καί πάστορες μέσα στόν Ἰερό Ναό τοῦ Σεπτού μας Πατριαρχείου κ.α.π.(6)
Ἐνῷ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καταδικάζει κάθε αἵρεση καί μᾶς παραδίδει ἀνεκτίμητη πνευματική παρακαταθήκη, γράφοντας:
’Μικρόν ὅσον τόν τοῦ πολέμου καιρόν διαφέρειν, καί τήν τῶν αἱρετικῶν δυναστείαν’’.
(Λόγος ΜΓ’, Εἰς Μέγα Βασίλειον, ΕΠΕ 6,246. ΒΕΠΕΣ 60, 171. PG 36,588 Α)
Ἡ περίοδος τοῦ πολέμου ἔχει πολύ μικρή διαφορά ἀπό τήν δυναστεία τῶν αἱρετικῶν (Ἀπό τήν περίοδο πού ἐξουσιάζουν ἁπόλυτα οἱ αἱρετικοί).
Ὡς ἐγώ δέδοικα τούς βαρεῖς λύκους.... Δέδοικα δέ τούς λῃστάς καί κλέπτας, μή διά τῆς αὐλῆς ὑπερβάντες, ἤ ἀναιδείᾳ συλλήσωσιν ἤ δι’ ἀπάτης κλέψωσιν, ὥστε θῦσαι καί κτεῖναι καί ἀπολέσαι, ἁρπάζοντες ἁρπάγματα, ψυχάς κατεσθίοντες, ὥς τις ἔφη τῶν προφητῶν. Δέδοικα δέ τήν παράθυρον, μή τις ἄκλειστον εὑρών τῶν χθές ἡμετέρων καί πρώην, εἶτα ὡς ἴδιος εἰσελθών, ἐπιβουλεύσῃ ὡς ἀλλότριος’’.
(Λόγος ΚΣΤ’, Εἰς ἑαυτόν καί εἰς λαόν καί εἰς τούς ποιμένας, ΕΠΕ 2,156. ΒΕΠΕΣ 59,202. PG 35,1229D-1232A)
Πραγματικά, ἐγώ φοβοῦμαι τούς βαρεῖς λύκους... Φοβοῦμαι τούς ληστές καί τούς κλέπτες, μήπως πηδώντας στήν αὐλή ἀπό τόν φράκτη, ληστέψουν μέ ἀναίδεια ἤ κλέψουν μέ ἀπάτη, ὥστε νά θυσιάσουν, νά σκοτώσουν καί νά καταστρέψουν, ἁρπάζοντας λεία, κατεσθίοντας ψυχές, ὅπως εἶπε κάποιος ἀπό τούς προφῆτες. Φοβοῦμαι τήν πόρτα, μήπως τήν βρεῖ ἀνοικτή κάποιος ἀπό ἐκείνους, πού μέχρι χθές καί πρίν ἀπό λίγο ἦταν δικός μας, καί κατόπιν, ἀφοῦ μπεῖ ὡς δικός μας, ζημιώσει τό ποίμνιο ὡς ξένος.(7)
Οἱ εὐθῦνες μας, κλήρου καί λαοῦ, ἀπέναντι στίς ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου καί ἀπέναντι στά οικουμενιστικά ἀνοίγματα πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν μας ἀξιωματούχων, εἶναι τεράστιες.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μᾶς καλεῖ, νά βγάλουμε νηφαλίως τά συμπεράσματά μας καί με την βοήθεια του Τριαδικού μας Θεού νά πάρουμε ἀναλόγως τίς πρέπουσες ἀποφάσεις.(8,9,10)
Καθίσταται ὁλοφάνερο, λοιπόν, ὅτι τό 381 οἱ ἀποφάσεις πάρθηκαν μέ τίς προσευχές καί τήν φυσική παρουσία τοὐλάχιστον ἕξι ἀναγνωρισμένων Ἁγίων. Ἑνῷ τό 2016, ἀντί τοῦ λόγου τῶν Ἁγίων, ἐπεκράτησε ὁ λόγος ὁ διπλωματικός.(1)
Ἀξίζει στό σημεῖο αὐτό νά δοῦμε, ἔστω ἐπιγραμματικά, ποιά ἦταν ἡ στάση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί ποιά εἶναι σήμερα ἡ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀπέναντι στήν αἵρεση καί τούς αἱρετικούς ἔτσι, ὥστε νά κατανοήσουμε ὅσο γίνεται πληρέστερα καί τίς ἀποφάσεις, πού ἔλαβαν τό 381 καί τό 2016 ἀντίστοιχα.
Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφερόμενος στούς αἱρετικούς – παπικούς, μονοφυσίτες καί προτεστάντες- τούς καταδικασθέντες μάλιστα ἀπό Οἰκουμενικές Συνόδους, μιλάει γιά ‘’ἀδελφές ἐκκλησίες’’.(2)
Ἀνάβει τήν ‘’λυχνία τοῦ κοινοῦ θεοῦ’’ μαζί μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους.(3) Συμπροσεύχεται κάθε τόσο μέ ἐκπροσώπους τῶν 350 δῆθεν ἐκκλησιῶν μελῶν τοῦ λεγόμενου π.σ.ε.. (4)
Συμμετέχει σέ τελετές ἐντός συναγωγῆς.(5)
Συμπροσεύχεται μέ τόν πάπα, μέ καρδιναλίους καί πάστορες μέσα στόν Ἰερό Ναό τοῦ Σεπτού μας Πατριαρχείου κ.α.π.(6)
Ἐνῷ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καταδικάζει κάθε αἵρεση καί μᾶς παραδίδει ἀνεκτίμητη πνευματική παρακαταθήκη, γράφοντας:
’Μικρόν ὅσον τόν τοῦ πολέμου καιρόν διαφέρειν, καί τήν τῶν αἱρετικῶν δυναστείαν’’.
(Λόγος ΜΓ’, Εἰς Μέγα Βασίλειον, ΕΠΕ 6,246. ΒΕΠΕΣ 60, 171. PG 36,588 Α)
Ἡ περίοδος τοῦ πολέμου ἔχει πολύ μικρή διαφορά ἀπό τήν δυναστεία τῶν αἱρετικῶν (Ἀπό τήν περίοδο πού ἐξουσιάζουν ἁπόλυτα οἱ αἱρετικοί).
Ὡς ἐγώ δέδοικα τούς βαρεῖς λύκους.... Δέδοικα δέ τούς λῃστάς καί κλέπτας, μή διά τῆς αὐλῆς ὑπερβάντες, ἤ ἀναιδείᾳ συλλήσωσιν ἤ δι’ ἀπάτης κλέψωσιν, ὥστε θῦσαι καί κτεῖναι καί ἀπολέσαι, ἁρπάζοντες ἁρπάγματα, ψυχάς κατεσθίοντες, ὥς τις ἔφη τῶν προφητῶν. Δέδοικα δέ τήν παράθυρον, μή τις ἄκλειστον εὑρών τῶν χθές ἡμετέρων καί πρώην, εἶτα ὡς ἴδιος εἰσελθών, ἐπιβουλεύσῃ ὡς ἀλλότριος’’.
(Λόγος ΚΣΤ’, Εἰς ἑαυτόν καί εἰς λαόν καί εἰς τούς ποιμένας, ΕΠΕ 2,156. ΒΕΠΕΣ 59,202. PG 35,1229D-1232A)
Πραγματικά, ἐγώ φοβοῦμαι τούς βαρεῖς λύκους... Φοβοῦμαι τούς ληστές καί τούς κλέπτες, μήπως πηδώντας στήν αὐλή ἀπό τόν φράκτη, ληστέψουν μέ ἀναίδεια ἤ κλέψουν μέ ἀπάτη, ὥστε νά θυσιάσουν, νά σκοτώσουν καί νά καταστρέψουν, ἁρπάζοντας λεία, κατεσθίοντας ψυχές, ὅπως εἶπε κάποιος ἀπό τούς προφῆτες. Φοβοῦμαι τήν πόρτα, μήπως τήν βρεῖ ἀνοικτή κάποιος ἀπό ἐκείνους, πού μέχρι χθές καί πρίν ἀπό λίγο ἦταν δικός μας, καί κατόπιν, ἀφοῦ μπεῖ ὡς δικός μας, ζημιώσει τό ποίμνιο ὡς ξένος.(7)
Οἱ εὐθῦνες μας, κλήρου καί λαοῦ, ἀπέναντι στίς ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου καί ἀπέναντι στά οικουμενιστικά ἀνοίγματα πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν μας ἀξιωματούχων, εἶναι τεράστιες.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μᾶς καλεῖ, νά βγάλουμε νηφαλίως τά συμπεράσματά μας καί με την βοήθεια του Τριαδικού μας Θεού νά πάρουμε ἀναλόγως τίς πρέπουσες ἀποφάσεις.(8,9,10)
2/5/2017
- Ἀπό τό ‘’Χρυσοστομικό λεξικό’’ τοῦ π. Δανιήλ Ἀεράκη.
