«Όλοι ίσοι με αυστηρές ποινές»!Αλήθεια, οι τετραπέρατοι επιστήμονές μας από πού έβγαλαν αυτό το συμπέρασμα; Δεν έχουν ακούσει ποιο είναι το θεμέλιο της όλης δημιουργίας, και ότι είναι αδύνατον αυτό να αλλάξει (ακόμη κι αν κάποιο ''πρόσωπο'' ηθελημένα το εγκαταλήψει ή ακόμη και "Σύνοδος'');

Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

«Άνευ λόγου κερδηθήσονται» (Α’ Πέτρ. 3,1).

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΑΥΓΟ ΜΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ!

Ακούσαμε να μας λένε: «Όλοι ίσοι με αυστηρές ποινές» και επίσης ότι,

«Απειλούνται με φυλάκιση έως τρία χρόνια και βαριά χρηματικά πρόστιμα όσοι κάνουν διάκριση λόγω φύλου, θρησκείας, καταγωγής, πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού, οικογενειακής κατάστασης, ασθένειας» [ http://www.iefimerida.gr/news/300941/neos-nomos-pliris-exomoiosi-toy-gamoy-me-symfono-symviosis ].

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Είναι γνωστό ότι ζούμε στην εποχή των "συμβούλων", μιας και αυτοί που λαμβάνουν την εξουσία από το λαό του Θεού, δεν έχουν άποψη (ορθή κρίση!) για πολλά θέματα, κυρίως εκκλησιαστικά! Επίσης είναι γνωστό ότι,

Η έννοια της διάκρισης είναι στενά συνδεδεμένη με αυτήν του διαχωρισμού!

Η ικανότητα να ξεχωρίζουμε π.χ. το υγιές από το σάπιο μήλο, να διακρίνουμε δηλαδή ένα προϊόν από το χρώμα του, από την όψη του ή και την γεύση του και η προσπάθεια να το βγάλουμε έξω από το δοχείο των φρούτων, ή από το καλάθι των οψωνίων μας, αποτελεί φαίνεται επί των ημερών μας ένα εντελώς Αφύσικο, Αδάκριτο, και Ένοχο Έργο... Στις ημέρες μας η ''διάκριση'' λόγω φύλου, θρησκείας, καταγωγής, πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού, οικογενειακής κατάστασης, ασθένειας, κ.ά. φαίνεται να αποτελεί κολάσιμη πράξη! Γιατί άραγε; Και Πως εξηγείτε το «Όλοι ίσοι με αυστηρές ποινές», εφόσον και αυτές οι «αυστηρές ποινές» ως διαβαθμισμένες που είναι, αναιρούν και υποσκάπτουν το θεμέλιο της οικοδομής αυτής (της δήθεν ισονομίας), της δήθεν Οικουμενικής; 

 Αλήθεια, το «Όλοι  ίσοι» αποτελεί αραγές θεμέλιο;  που οι ειδικοί της δικαιοσύνης θέλουν να ενισχύσουν και με το πρόσθετο «Όλοι ίσοι με αυστηρές ποινές»... και εκεί πάνω νομίζουν- οι νομοδιδάσκαλοι αυτοί- ότι θα μπορέσουν να στηρίξουν τον ''σέρβερ'' του 21ο αιώνα του απαταιώνα;

Αλήθεια, οι τετραπέρατοι επιστήμονές μας από πού έβγαλαν αυτό το συμπέρασμα; Δεν έχουν ακούσει ποιο είναι το θεμέλιο της όλης δημιουργίας, και ότι είναι αδύνατον αυτό να αλλάξει (ακόμη κι αν κάποιο ''πρόσωπο'' ηθελημένα το εγκαταλήψει ή ακόμη και "Σύνοδος'');

Γιατί τώρα τόση κολακεία -από τους ανίδαιους μεγάλους συμβούλους μας- προς το νέο άνθρωπο που ψάχνεται, μέχρι και τα 45 του χρόνια, για να κάνει ένα μεροκάματο της ''πλάκας''; Με ποιόν σπάνε πλάκα οι άνθρωποι αυτοί που νομοθετούν την δήθεν ισότητα των ανθρώπων; Για την ισότητα στην εργασία δεν έχουν να πουν τίποτα οι ειδικοί σύμβουλοι του "επαγγελματικού" αποπροσανατολισμού; Μόνο περί ανέμων και υδάτων ξέρουν να μιλάνε και να ρίχνουν άδεια για να πάρουν γεμάτα....

         Όμως αδελφοί, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά!  Ακόμη και για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς-κατά μία έννοια εκλεκτούς- που διακρίνουμε πολύ εύκολα την όλη πλάνη, αλλά και τη σκοπιμότητα του θέματος, η υπόθεση έχει την δυσκολία της! Η όλη υπόθεση έχει να κάνει με το αυτοπαγίδευα των ανθρώπων μας που δυστυχώς μόνο με τα λόγια κρατούν την «Ορθή δόξα» και όχι με "έργα"! 

Πώς τώρα να μην μιλήσεις όταν κάποιος κάνει άδικη κρίση; Όταν ο άλλος δεν βλέπει την βαθύτερη αιτία του πράγματος,  όταν αγνοεί την αλήθεια, όταν πάλι κάποιοι  κατασκευάζουν ψέματα, όταν εξαπατούν τους άπειρους ανθρώπους του κόσμου που δεν έχουν «νου», και εννοώ  «νουν Χριστού»… πως να σιωπήσεις;  Αλλά και με ποιον τρόπο να μιλήσεις όταν όλοι μας γίναμε 

"ίσοι", ως προς το κακό και την αμαρτία που με πείσμα αρνήτε τον ίδιο το Θεό, τον Ιησού Χριστώ, και δεν εφαρμόζει όλες τις εντολές Του, αλλά διακρίνει αυτές -από μόνος του- σε καλές και πονηρές;;;

Η υπόθεσή μας αδελφοί ομοιάζει με την πάλαι ποτέ παγίδα του όφεως, και ζητάει από εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να ανοίξουμε διάλογο μαζί με τους κακούς συμβούλους του! Πολλές φορές η φασαρία που κάνουμε -με τους οικουμενιστές- καταντάει ένα νέο είδος διαλόγου! Μία νέα παγίδα! Αν αυτοί οι σύμβουλοι του κακού καιρού μάχονται για να πείσουν τον άπειρο χριστιανικό κόσμο μας, ότι ο καρπός αυτός της «Ισότητας» είναι γλυκύς... η δική μας ανακολουθία και η άνευ έργων ζωή μας είναι το κατ' ουσίαν πρόβλημά μας. Αυτό είναι για εμάς το πρώτο και το τελευταίο «θέμα διάκρισης»! και το λέμε αυτό σύμφωνα με το ότι κανείς δεν μπορεί να μας πάρει αυτό που κρατούμε εάν εμείς δεν το αφήσουμε από την καρδιά μας! Ας κρατείσουμε λοιπόν αυτό που έχουμε, εν έργω και λόγω μαζί, μέχρι τουλάχιστον να 'ρθει ο Κύριος της δικαοσύνης ή ο Θάνατος!

 Αλήθεια αγαπητοί, έτσι δεν την πάτησαν οι αρχιερείς μας που διαλέγονται στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιρέσεων εδώ και μισό αιώνα; Και δεν έφτασαν, χάρη δήθεν ''διάκρισης'', να μισούν κάθε πιστό Χριστιανό που λέγει ότι η αληθινή Εκκλησία είναι μόνο ΜΙΑ, δηλαδή η «Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία» μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, που είναι και η ελπίδα όλου του άπειρου κόσμου των διακριτών θρησκειών;

Αλλά, θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό……. σύντομα! 

  Γιατί η παγίδα αυτή κρύβει τόνους  αδιακρισίας εωσφορικής και  που μόνο με διάκριση μπορούμε να την δια-περάσουμε, αφού την δια-χωρίσουμε και την δια-κρίνουμε, απ’ ό,τι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, περί Α-ΔΙΚΙΑΣ! Επειδή η στάση αυτή της σύγχρονης δικαιοσύνης αποτελεί ύβρις προς τον κάθε άνθρωπο που εργάζεται με ζήλο για να διαπεράσει  από την  περιοχή της αφασίας και της αγνωσίας στην χώρα της γνώσεως του αληθινού Θεού - χωρίς να χάσει κάποιο μέλος του και έτσι χαρακτηριστεί ως ανάπηρος (στο νου!), κάνουμε μία εισαγωγική κατάθεση πιστεύοντας πως  ο  τρόπος αντιμετώπισης και απελευθέρωσής μας -από την απειλή της «αιώνιας φυλακής» -  έχει να κάνει με τις παρακάτω δύο φράσεις  κλειδιά.  Την «Σιωπή εν Χριστώ»! Και δεύτερη την «Ομιλία για τω Χριστώ, με έργα»…  Οι άνθρωποι της ''ισότητας'' δεν μπορούν πλέον να ανεχτούν να ακούνε περί της Ευαγγελικής  Αλήθειας, δαιμονίζονται, γι’ αυτό προτείνετε σ' αυτούς που έχουν εκλεκτό νου, να κατασκάψουν το σαθρό αυτό  Βαβέλ-οικοδόμημα με την κατεξοχήν αγάπη! Με έργα αληθινής αγάπης...

«Άνευ λόγου κερδηθήσονται» (Α’ Πέτρ. 3,1)
Ο αββάς Βαρσανούφιος ο Μέγας λέγει ότι «χωρίς τον κόπο της καρδιάς, κανείς δεν αποκτά την διάκριση των λογισμών».

Πράγματι είναι δύσκολη η διάκριση μεταξύ ''κοσμικού έρωτα'' και της ''εν Χριστώ αγάπης''…. Γι’ αυτό λοιπόν, 

«Παίρνω απόσταση από την άποψη των άλλων»… 

Και, «Λυπάμαι, αλλά θα διαχωρίσω τη θέση μου»…

[Για τον άπιστο και άπειρο κόσμο κάμε δόλωμα, και για του αδελφούς σου φάρμακα!]

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

  '' Σᾶς συνιστῶ νὰ ἔχετε σὲ ὅλα διάκριση καὶ φρόνηση. Ν’ ἀποφεύγετε τὰ ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μὲ τὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει μεγάλες ἀρετὲς καὶ συναγωνίζεται μὲ τοὺς τέλειους, θέλοντας νὰ ζεῖ μὲ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτὸς κινδυνεύει νὰ ὑπερηφανευθεῖ καὶ νὰ πέσει. Γί’ αὐτὸ νὰ πορεύεσθε μὲ διάκριση καὶ νὰ μὴν ἐξαντλεῖτε τὸ σῶμα μὲ ὑπέρμετρους κόπους''[Απόσπασμα απὸ το βιβλίο: Ένας άγιος Γέροντας ο μακαριστὸς π. ΙΑΚΩΒΟΣ].

ΜΕ ΤΙΜΗ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ [ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ]

ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016