Εαρινό παραμύθι σαν συνακόλουθη Οδύσσεια (2)
Για το Ιστολόγιο Κατάνυξις
Σαν να μην έφτανε η λεηλασία του κοινού ταμείου, οι κηδεμόνες όλο αυτό το διάστημα έκαναν απίστευτες σπατάλες μέσα στο σπίτι ώσπου μια μέρα η μαμά λέει στον μπαμπά ότι είναι αδύνατο πλέον να ξεχρεώσουν και αν μπορούσε εκείνος την τελευταία στιγμή να κάνει κάτι επειδή δεν μπορούσαν πια να δανειστούν και ό,τι είχαν δημιουργήσει τόσα χρόνια θα έβγαινε στον πλειστηριασμό και θα το έχαναν για πάντα. Η κατάσταση όμως είχε τόσο πολύ ξεφύγει ώστε η καταστροφή βρίσκονταν πια μπροστά τους και όλοι τους κορόιδευαν και τους περιγελούσαν για το άθλιο αυτό κατάντημα σε όλον τον μαχαλά.
Τότε, ένα ανοιξιάτικο πρωινό οι πλούσιοι γείτονες και συνεταίροι του οικισμού που είχαν και μεγάλα μαγαζιά και δεν ήθελαν να χάσουν τους καλούς πελάτες της ιστορίας μας, έπειτα από πολλές συζητήσεις αποφάσισαν να τους δανείσουν, πολύ πιο ακριβά όμως απ’ ό,τι δανείζονταν οι ίδιοι διότι πάνω απ΄ όλα ήσαν έμποροι και παλιοί φεουδάρχες και τσιφλικάδες που χρησιμοποιούσαν στις ιδιοκτησίες τους δούλους και που μετάνιωσαν πικρά όταν υποχρεώθηκαν κάποτε να τους ελευθερώσουν, κάλεσαν όμως για συμπαράσταση από τη μεγάλη πόλη και τον Χοντρό πλούσιο τοκογλύφο που θα έδινε πολλά, αλλά αυτός υποθήκευσε το σπίτι για πολλά χρόνια και έθεσε στα παιδιά της οικογένειας σκληρούς και αβάσταχτους όρους που αν δεν τους τηρούσαν θα κινδύνευαν ίσως να πεθάνουν και από πείνα χωρίς να φταίνε σε τίποτα. Πολλή δουλειά δηλαδή ως τα γεράματα και πολύ λίγα χρήματα πάλι ως τα γεράματα, τουλάχιστον μόνο για να επιβιώνουν οι μισοί και χωρίς δουλειά οι υπόλοιποι να ζητιανεύουν εδώ κι εκεί για ένα κομμάτι ψωμί.
Μαζί με όλα αυτά, και ο Μεγάλος Μάγος ανατολικά, άρχισε να λέει μπερδεμένα πράγματα και να κάνει περίεργες φιλίες μαζί με τον άλλο Μάγο στην παλιά πόλη, δυτικά, ο οποίος ήταν από πολύ καιρό η βασική αιτία του κακού, που σαν αποτέλεσμα αν συνεχίζονταν η πονηρή φιλία τους θα είχε τον θάνατο των παιδιών, και σε συνεργασία με τους τοπικούς Μάγους κυνηγούσαν όσους αντιδρούσαν σε αυτά. Έκαναν μάλιστα κι ένα μεγάλο συνέδριο που νομιμοποίησε όσους επικίνδυνους από παλιά έλεγαν ανοησίες, όταν έδιναν εν γνώσει τους καταστροφικές οδηγίες για τη σωτηρία τους. Αποφάσισαν ότι δεν πρέπει να λέγονται επικίνδυνοι αλλά θα τους αποκαλούν και θα τους καλούν πλέον με ό,τι όνομα ο καθένας λέει ότι έχει από την ιστορία του και πως αν τους αγαπάμε γίνονται από κακοί καλοί. Σαν Μάγοι που ήσαν το έκαναν φαίνεται μαγικά και από τότε οι βοσκοί σε αυτή τη χώρα αποφάσισαν σχεδόν όλοι να φιλοξενούνε μαζί με τα πρόβατα και λύκους, με αγάπη. Οι λύκοι είπαν ότι οι προπάπποι δεν κατάλαβαν ότι ήταν μεγάλα πρόβατα και ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν ζούνε και άλλα ζώα μέσα στη στάνη και ότι θα πρέπει με πολλή αγάπη να έρχονται στα πρόβατα και άλλα καημένα άγρια ζώα από το Μεγάλο Τσίρκο του Κόσμου.
Στα παιδιά έδωσαν ένα ενημερωτικό καθησυχαστικό φυλλάδιο που έγραφε όμως ψέματα. Τα περισσότερα δεν κατάλαβαν τίποτα, δεν είχαν και πολλά λεφτά από τις αλλεπάλληλες ληστείες για να σκεφθούνε καθαρά και όσα κατάλαβαν ρωτούσαν να μάθουν από τους πιο θαρραλέους. Οι τελευταίοι, διέκοψαν τη συναναστροφή με τους βοσκούς που ήθελαν λύκους αλλά αυτοί σήκωναν την γκλίτσα και τους κτυπούσαν με δύναμη, σύμφωνα με τις οδηγίες του Μεγάλου Μάγου που τον φοβόντουσαν πολλοί.
Τότε, μέσα σ’ αυτή τη δεινή κατάσταση που έρχονταν με ταχύτητα, τα παιδιά άρχισαν μεταξύ τους χαμηλόφωνα στην αρχή, ολοένα και πιο δυνατά αργότερα να κοιτάζονται και δειλά να ψιθυρίζουν: «Αφού όλοι αυτοί που μας καταλήστευαν τόσα χρόνια και μας έλεγαν ψέματα είναι οι περισσότεροι γνωστοί και ο νόμος αλλά και ο κανόνας προβλέπει - πραγματικά αν το ψάξει κανείς το προβλέπει με σαφήνεια - γιατί ο μπαμπάς και η μαμά δεν φωνάζουν την αστυνομία για να τους κλείσει στη φυλακή και να κάνουν κι ένα μεγάλο δικαστήριο για να καταδικαστούν και να ψάξουν να βρούνε μετά και να κατασχέσουν τα κλεμμένα και να διατυπώσουν με σαφήνεια τις αλήθειες που διαστρέβλωσαν οι Μάγοι, για να επιστραφεί και σε μας έστω ένα μέρος από αυτά αν όχι όλα και να αποδοθεί δικαιοσύνη και να λάμψει η αλήθεια των παππούδων μας; Για να αποπληρώσουμε εύκολα το χρέος και χωρίς σπατάλες και ψέματα που σκοτώνουν πια, να δουλέψουμε όλοι με αίσθημα ικανοποίησης ώστε καί το σπίτι μας να σωθεί καί εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να ζήσουμε ως άνθρωποι με αξιοπρέπεια κι όχι σαν δούλοι και μέσα στην πλάνη;»
Ο μπαμπάς κι η μαμά μαζί με τους Μάγους κατά πολύ περίεργο τρόπο έκαναν σαν να μην άκουγαν τίποτα και το μέλλον αυτών των δύστυχων διαγράφονταν ζοφερό και ανέλπιδο. Ούτε Οδυσσέας στον ορίζοντα μήτε Τηλέμαχος στην Ιθάκη! Μόνο η Πηνελόπη να υφαίνει και να ελπίζει.
Συνεχίζεται…και θα συνεχίζεται σαν συνακόλουθη Οδύσσεια, που όλοι όμως γνωρίζουμε το τέλος της.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
*Κάθε ομοιότητα με σύγχρονα πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις είναι… συμπτωματική!!!
