Τρίτη 9 Μαΐου 2017

''Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία τονίζει ο λαός μας όταν βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση''

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία τονίζει ο λαός μας όταν βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση. Παλαιότερα την ελπίδα αυτή στήριζε στη θεία βοήθεια. Τώρα, έχοντας εν πολλοίς αποδεχθεί τον πρακτικό υλισμό που σάρωσε τις δυτικές κοινωνίες, εναποθέτει τις ελπίδες του σε πρόσωπα χωρίς να έχει τη διάθεση να ερευνήσει, αν αυτά παρέχουν τα εχέγγυα ότι θα χειριστούν τα θέματα γενικού ενδιαφέροντος καλύτερα από τους προασκήσαντες την εξουσία. Σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη των πραγμάτων υπάρχει ταύτιση του νέου με το καλό και του παλιού με το κακό! Δεν υπάρχει τραγικότερη αυταπάτη, την οποία όλοι μας πληρώνουμε πολύ ακριβά, καθώς οι ελπίδες διαψεύδονται η μία μετά την άλλη και οδηγούμαστε στην απογοήτευση και, κάποιες φορές, στην κατάρρευση!

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση τροφοδότη με φρούδες ελπίδες. Φάνηκε να τον πολεμά προεκλογικά το σύστημα έχοντας στη διάθεσή του πέραν από τα ισχυρά μέσα ενημέρωσης της της κοινής γνώμης στην ισχυρή χώρα του και όλους τους προσκυνημένους δημοσιογράφους απανταχού της γης που πρόβαλλαν την συνυποψήφιά του ως άγγελο και τον Τραμπ ως δαίμονα! Και επειδή μέρος του λαού μας αντιμετωπίζει με καχυποψία τους εντολοδόχους του συστήματος, αναθάρρυνε πιστεύοντας ότι κάτι το καινούριο θα προκύψει, αν εκλεγεί ο Τραμπ στην προεδρία. ΟΙ ελπίδες του εντάθηκαν όταν το σύστημα του επετέθη με την κατηγορία της συνεργασίας του με τον Πούτιν, που για πολλούς πολίτες των ΗΠΑ εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την κύρια δύναμη του κακού. Τελικά φάνηκε ότι το σύστημα έχασε και ο πλανήτης βγήκε κερδισμένος! Δυστυχώς δεν είχε τεθεί το πλέον καθοριστικό ερώτημα: ποιος είναι αυτός στον οποίο στηρίζουμε τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο στον πλανήτη μας; Το μόνο που γνωρίζαμε είναι πως πρόκειται για έναν βαθύπλουτο, ο οποίος ζει στη χλιδή. Ποια ελπίδα γεννά ο τρόπος αυτός θεώρησης του βίου από πλευράς του;
Πριν αλέκτωρ φωνήσει ο Τραμπ έδειξε ότι είναι υποτελής και όχι κυρίαρχος. Έσπευσε να θεωρήσει εχθρική ενέργεια τη δοκιμή βαλιστικού πυραύλου από την Τεχεράνη, θεωρώντας ότι η χώρα του έχει το αποκλειστικό δικαίωμα όχι μόνο δοκιμών αλλά και χρήσης του οποιουδήποτε όπλου! Δήλωσε ότι πρόθεση της κυβέρνησής του είναι η μεταφορά της πρεσβείας του στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ! Τέλος με αφορμή τις ενορχηστρωμένες καταγγελίες όλων των δυτικών μέσων για χρήση χημικών όπλων εκ μέρους του προέδρου Άσαντ, με συνέπεια τον θάνατο ακόμη και παιδιών, εξαπέλυσε επίθεση. 59 πύραυλοι «τόμαχοκ» έπληξαν στρατιωτικούς στόχους στη Συρία ως προειδοποίηση προς τον «δικτάτορα» Άσαντ από μέρους των ΗΠΑ, ως εκπροσώπου της «δημοκρατικής» Δύσης.  Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εξέφρασε την κατανόησή του για την ενέργεια και ουδείς ηγέτης εναντιώθηκε. Ο πρωθυπουργός μας συμφώνησε, όπως στο παρελθόν ο Σημίτης για τον άγριο βομβαρδισμό της Σερβίας! Ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα δεν είμαστε; Βέβαια δεν πέρασε πολύς καιρός, ώστε να λησμονήσουμε την εξαπάτηση της διεθνούς κοινής γνώμης με την ψευδή καταγγελία του Σαντάμ Χουσεΐν για διάθεση χημικών όπλων, τα οποία ποτέ δεν ανευρέθηκαν! Αλλά και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη έχει υποστεί πλέον την πλύση εγκεφάλου, η οποία από καιρό έχει συντελεστεί πλήρως στις ΗΠΑ. Πάντως ο Ερντογάν δεν ικανοποιήθηκε πλήρως! Ήθελε πιο καίρια πλήγματα! Ο Τραμπ δήλωσε ότι είναι φιλέλληνας! Μας αρκεί να πάψει η χώρα του να παροτρύνει την Αλβανία και τα Σκόπια σε ανθελληνική υστερία.
Και ο πόλεμος στη Συρία και στο Ιράκ καλά κρατεί. Ο στρατός της Συρίας, αποτελούμενος από σουνίτες στην πλειοψηφία του (ουδείς επισημαίνει αυτό το εντυπωσιακό συμβαίνον) μάχεται για την πατρίδα του, παραβλέποντας ότι ηγέτης του είναι ένας αλεβίτης! Η Συρία δίνει τη μαρτυρία της διάσπασης του δολοφονικού σουνιτικού τόξου από την Τουρκία μέχρι τη Σαουδική Αραβία, στην υπηρεσία των συμφερόντων της Δύσης και του σιωνισμού. Και για μεν τη Συρία κάτι φθάνει ως πληροφορία. Για την Υεμένη όμως έχουμε πλήρη άγνοια. Η Ρωσία σιωπά και δεν χαρακτηρίζει τον Τραμπ αχάριστο, καθώς, σύμφωνα με έντεχνες και «έγκυρες» πληροφορίες των εξαρτημένων από το σύστημα ΜΜΕ τον βοήθησε στην εκλογή του. Μάχεται μαζί με τον στρατό της Συρίας κατά του δολοφονικού στρατού των τζιχαντιστών, αναγκαζόμενη να σιωπά και να μη διαμαρτύρεται για την συνεχιζόμενη στήριξή τους από τη Δύση, παρά την κατακραυγή που ξεσήκωσαν για μικρό χρονικό διάστημα οι εκτελέσεις δυτικών πολιτών, των μόνων με αξία στην επιφάνεια του πλανήτη! Αναγκάζεται ακόμη να προβαίνει ακόμη και σε συμφωνίες με την Τουρκία για την από κοινού αντιμετώπιση του κακού, εν γνώσει του ότι ουδόλως συμπίπτουν τα συμφέροντά τους. Βέβαια είναι απορίας άξιο το γιατί έχει καταστεί ακόμη και η Τουρκία στόχος τρομοκρατικών επιθέσεων, την ευθύνη των οποίων αναλαμβάνει ο ISIS. Αυτό αν δεν είναι αχαριστία. Άραβας ιστορικός, ο Αμίν Μααλούφ, σχολιάζοντας τις συμμαχίες μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων κατά την περίοδο των σταυροφοριών έγραψε: «Το ζήτημα της Ιερουσαλήμ (και οποιουδήποτε άλλου φρουρίου συμπληρώνω) είναι περισσότερο στρατιωτικό και πολιτικό. Η θρησκευτική πλευρά δεν μετριέται παρά μονάχα για την κοινή γνώμη»! Και όμως κατά την νεωτερικότητα πάντες οι υλιστές και απάτριδες, ιστορικοί και άλλοι,  πασχίζουν να πείσουν ότι για τους πολέμους ευθύνονται οι θρησκείες και οι πατρίδες!
Ο Ερντογάν εξήλθε νικητής κατά το δημοψήφισμα, με το οποίο επέτυχε να αποκτήσει υπερεξουσίες. Δεν δίστασε να έλθει σε σύγκρουση με ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως με την παραδοσιακά φιλοτουρκική, για λόγους συμφερόντων, Γερμανία. Ένας από τους πρώτους, που έσπευσε να συγχαρεί τον Ερντογάν για την πύρεια νίκη του ήταν ο Τραμπ. Η εξήγηση δόθηκε από τα μέσα, που γνωρίζουν και, όταν θέλουν, ενημερώνουν. Ο Τραμπ έχει επιχειρηματικά συμφέροντα στην Τουρκία. Γι’ αυτό και, πριν ακόμη εκλεγεί, είχε δηλώσει ότι ο Ερντογάν έχει κάθε δικαίωμα να αντιμετωπίσει σκληρά τους αντιπάλους του! Αυτός υπήρξε η ελπίδα και ίσως να παραμένει ακόμη για εκείνους που αισθάνονται έντονη την σύνθλιψη από την παγκοσμιοποίηση! Αναμένουμε με αγωνία τα μέτρα που θα λάβει ο Τουρκος πρόεδρος. Θα επαναφέρει την θανατική ποινή; Θα προβεί σε νέα κύματα συλλήψεων αντιφρονούντων; Πρόσφατη είναι η σύλληψη και κράτηση ενός Ποντίου παλικαριού, του Γιαννη Βασίλη Γιαϊλαλί, ο οποίος, μετά από αναζήτηση ετών, απόκτησε εθνική συνείδηση μη τουρκική. Η στήριξή του από πλευράς ΗΠΑ και η σιωπή της ΕΕ θα είναι για το καλό της Τουρκίας, του λαού της δηλαδή; Μήπως σα πλαίσια του άθλιου παιχνιδιού γεωστρατηγικής οι ισχυροί ετοιμάζουν εμφύλιο στη γείτονα, προκειμένου να διευθετήσουν και το χρονίζον κουρδικό ζήτημα; Μήπως ο Ερνογάν δεν είναι ο τρομερός πολιτικός, αλλά ένας αλαζόνας, όπως ο δικός μας Ιωαννίδης, που παρέδωσε την Κύπρο; Ο καιρός θα δείξει.
Στην Αίγυπτο οι φανατικοί ισλαμιστές, οι απωλέσαντες την εξουσία, στην οποία είχαν ανέλθει κατά την made in USA «αραβική άνοιξη», εκδικούνται τους αθώους χριστιανούς κόπτες, πιστεύοντας ότι οι επίσης «χριστιανοί» των ΗΠΑ «έπαιξαν» άθλιο παιχνίδι σε βάρος τους. Χριστιανοί θρησκευτικοί ηγέτες συνήλθαν στην Αίγυπτο σε μια οικουμενιστική σύναξη, η οποία, αμφιβάλλω, αν θα προσφέρει την παραμικρή ανακούφιση στους διωκόμενους χριστιανούς, αφού δεν ευθύνεται για τις σφαγές η κυβέρνηση της Αιγύπτου. Τί επέτυχαν με τις κατά καιρούς διαθρησκειακές συνάξεις; Ποιος μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτης κατήγγειλε τα τρομοκρατικά κτυπήματα; Την άθλια πολιτική των ισχυρών, που διαφεντεύουν και αιματοκυλούν τους λαούς πότε επί τέλους θα καταγγείλουν οι χριστιανοί θρησκευτικοί ηγέτες; Δυστυχώς έχουν αποδεχθεί τον ρόλο κομπάρσου στη διεθνή σκηνή. Πρόσφατα ο Τραμπ κάλεσε τους θρησκευτικούς ηγέτες των ΗΠΑ στον «Λευκό οίκο» για την ημέρα προσευχής! Μόνος ορθόδοξος ο Έλληνας σεβ. Δημήτριος! Σε φωτογραφία φαίνεται ο Τραμπ να κάθεται και όλοι οι προσκεκλημένοι να στέκονται όρθιοι, ώ της υποτίμησης και της κατάντιας! Ο Τραμπ υπέγραψε πρόσφατα απόφαση, με την οποία παρέχεται το δικαίωμα στις θρησκευτικές ομάδες να χρηματοδοτούν κόμματα (δύο όλα κι όλα) της αρεσκείας τους. Ο σεβ. Δημήτριος χειροκρότησε την απόφαση! Γιατί άραγε; Ήταν παρών και στην γνωστοποίηση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας στη Βουλή των Κοινοτήτων για την κατάργηση του νόμου της κυβέρνησης Ομπάμα περί ανακούφισης μερίδας των ανασφαλίστων πολιτών των ΗΠΑ, δεν χειροκρότησε όμως, ευτυχώς, το θλιβερό αποτέλεσμα!
Με τη στάση των θρησκευτικών ηγετών η νύχτα στον πλανήτη μας θα διαρκέσει πολύ ακόμη.
« ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»