Ο
ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΣΤΗ ΓΗ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΣΕΙ. Ο ΦΤΩΧΟΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ, ΔΕΝ
ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ... ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ
Προεισαγωγικά
Τι
γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμο όλο κερδίσει, την δε ψυχή αυτού
ζημιωθεί; Ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;
Μάρκος Η 36,37. Αυτό που μας είπε ο ενανθρωπίσας Θεός, απλό όσο και
αληθινό, πιστοποιείται καθημερινά. Ο πλούσιος και αυτός που ζητά τον
πλούτο δεν χάνει μόνο την αιώνια ζωή αλλά και τη ζωή του εδώ στη γή.
Εισαγωγικα α'
" Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και Μαμμωνά". Πνεύμα και χρυσός είναι δύο
εχθροί που δεν κατεβαίνουν σε παραχωρήσεις. Είναι απαιτητικοί, ο καθένας
θέλει όλο τον άνθρωπο. Και ο άνθρωπος όσο και να το θέλει δεν
μπορεί να τους μοιράσει στον ευατό του. Ο χρυσός δια αυτόν που υπηρετεί
στο πνεύμα, δεν είναι τίποτα. Το πνεύμα για αυτόν που υπηρετεί στον
πλούτο είναι μια λέξη δίχως σημασία.
Όποιος προτιμά το πνεύμα, μισεί τον πλούτο της γης και ότι αγοράζεται
με το χρήμα. Όποιος επιθυμεί τον υλικό πλούτο, καταργεί τα πλούτη του
πνεύματος και αρνείται όλες τις ευεργεσίες του πνεύματος. Την ειρήνη,
την Αγιότητα, την Αγάπη, την τέλεια χαρα. Αυτός είναι ένας πλούσιος που
δεν θα απαλλαγεί ποτέ απο τη δυστυχία του. Ο φτωχός που αρνείται τον
πλούτο και ελπίζει μόνο στον Θεό, σύμφωνα με τον μυστηριώδη νόμο της
αρνήσεως, κατέχει τα πάντα. Ο πλούσιος που ζεί μόνο για τον εαυτό του,
σύμφωνα με τον σκληρό νόμο της συνεχούς επιθυμίας, δεν κατέχει ούτε αυτό
το λίγο που θεωρεί δικό του. Ο Τριαδικός Θεός δεν αφαιρεί απο τον πτωχό
διότι εις αυτόν πάντα δίδει. Ο Μαμμωνάς αφαιρεί και αυτό το λίγο που
υποκρίνεται ότι δίδει. Όποιος τα αρνείται όλα, τα έχει όλα δικά του.
Όποιος όμως θέλει ένα μέρος του πλούτου για τον εαυτό του, βρίσκεται στο
τέλος ψυχικά γυμνός.
Εισαγωγικά β΄
Όταν
εμβαθύνουμε στο καταπληκτικό μυστήριο του πλούτου, θα καταλάβουμε γιατί
η ιστορία διδάσκει πως μέσα εις αυτόν είναι το βασίλειο των δαιμόνων.
Πράγματα που αξίζουν λιγότερο απο τα άλλα, θεωρούνται ακριβότερα απο τα
άλλα, αγοράζονται με όλα τα άλλα. Για ένα πράγμα που η αξία του είναι
μηδαμινή, προσφέρονται όλα τα άλλα. Η ζώσα ψυχή, όλη η ζωή.
Ανταλλάσσονται τα πλέον πολύτιμα με τα πλέον ευτελή. Εν τούτοις, ο
καταχθόνιος αυτός παραλογισμός έχει το λόγο του στην οικονομία του
πνεύματος. Ό άνθρωπος χάνοντας το Καθ΄Ομοίωσιν έλκεται απο το νόμο της
μηδαμινότητος που λέγεται γήινος πλούτος. Και για αυτό τον πληρώνει
ακριβά, για να καταλάβει στο τέλος την ανοησία της προσπάθειας του. Οι
πτωχοί που ζούνε διχως Θεό δεν λυπούνται παρά γιατί δεν μπορούν να
πλουτίσουν την ψυχή τους. Έχουν την ίδια αρρώστεια που έχουν οι πλούσιοι
{ και για αυτό και τους μισούν}. Δεν πρόκειται παρά για δυστυχείς
επιχειρηματίες που αρνήθηκαν το πνεύμα αλλά δεν μπορούν να αρπάζουν τον
χρυσό. Είναι αξιοθρήνητοι πλούσιοι με την διαφορά πως δεν έχουν ούτε την
ψευδαίσθηση εκείνου που ζητά. Είναι αυτοί που τους χρησιμοποιούν οι
ισχυροί της γής όταν θέλουν να πετύχουν ανατροπές στα πολιτι-οικονομικά
πράγματα υπόσχοντας στους δυστυχείς μοιρασιά στον γήινο πλούτο.
Εισαγωγικά γ΄
Ο πτωχός που είναι μέλος του Σώματος του Χριστού, είναι εγκρατής,
ήσυχος, αγνός και απλός. Ζητά μόνο μια αποζημίωση σε ευχαριστήσεις που
δεν στοιχίζουν τίποτα και πληρώνεται με την ικανοποίηση μιας
ανωτερότητος που δεν μπορούν να του την διαμφισβητήσουν. Ο Χριστός
αγαπούσε τους πτωχούς που ήλπιζαν στο Θεό. Του ενέπνεαν οίκτο, τους
αισθανότανε κοντά Του, προετοιμασμένους για να Τον δεκτούν. Τους έδωσε
ψωμί, δύναμη και προπαντός την ελπίδα της αιωνίου ζωής. Αλλά περισσότερο
αγαπούσε τους πτωχούς που είχανε γίνει πτωχοί από πλούσιοι που ήταν,
χάριν των πτωχών.
Οι άνθρωποι του κόσμου, πλούσιοι και πτωχοί, κουτοπόνηροι όντες, δεν
θέλουν να καταλάβουν αυτή την αλήθεια για αυτό και λέγουν πως γίνεται ο
πλούσιος να γίνει πτωχός χάριν των πτωχών; Θέλει ο Θεός να πτωχαίνουν οι
πλούσιοι για να γίνουν οι πτωχοί πλούσιοι; Την απάντηση την δίδει ένας
πλούσιος " Σταθείς δε Ζακχαίος είπε προς τον Κύριο, ιδού τα ήμισυ των
υπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμοι τοις πτωχοίς και ει τινός τι εσυκοφάντησα
{ αδίκησα, κέρδισα με δόλο} αποδίδωμι τετραπλούν" Λουκάς ΙΘ΄8. Εάν
θέλουν οι πλούσιοι να αποφύγουν την αιώνια καταδίκη δεν μένει παρά να
μιμηθούν τον Ζακχαίο. Εάν θέλουν οι πτωχοί δίχως Θεό να απαλλαγούν απο
τη δυστυχία τους και την ουράνια καταδίκη, να πάψουν να ελπίζουν στους
ανθρώπους και στον χρυσό της γης.
Και τότε θα συμβούν τα εξής καταπληκτικά. Οι πλούσιοι δεν θα
πεινάσουν στη γη, οι πτωχοί θα πάψουν να είναι δυστυχείς, πλούσιοι και
πτωχοί θα κερδίσουν την Βασιλεία του Θεού. Προπαντός δε ο Θεός θα
αφαιρέσει απο την ανθρώπινη ιστορία πολλές μαύρες ημέρες που έρχονται.
Εισαγωγικά δ΄
"Τίνος η εικών αυτή και η επιγραφή;" Και απάντησαν, Καίσαρος. Τότε
πέταξε κατά πρόσωπο των πανούργων που τον ρώτησαν περί του φόρου, τη
φράση που τους έκανε άνω κάτω "Απόδοτε τοίνυν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα
του Θεού τω Θεώ". Απόδοτε, δώστε πίσω αυτό που δεν είναι δικό σας. Τα
χρήματα ανήκουν στους ισχυρούς της γης για να τους κρατούν ισχυρούς. Τα
χρήματα δεν ανήκουν στους Χριστιανούς. Είναι ιδιοκτησία των σαρκικών εις
τους οποίους βασιλεύει ο Εωσφόρος και οι άγγελοι του. Ο Χριστιανός το
περίσσευμα του το δίδει στους πτωχούς. Οι Χριστιανοί {εφ΄όσον είναι}
χρειάζονται τόσα όσα δίνει ο Θεός για μια γρήγορη πορεία πάνω στη γη. Ο
Θεός δεν καταδικάζει τον πλούτο της γης, καταδικάζει αυτούς που τον
κρατούν για τον εαυτό τους. Όποιος δέχεται με ευχαρίστηση τον πλούτο,
κοινωνεί τον διάβολο. Όποιος εγγίζει με πόθο το χρήμα, εγγίζει το
Σατανά. Ο Χριστιανός που έχει επίγνωση της πίστεως του στο Χριστό,
αντιπαθεί τον πλούτο όπως ο πλούσιος την φτώχεια.
Αυτό που μας είπε ο Χριστός, απλό όσο και αληθινό, πιστοποιείται
καθημερινά. Ο πλούσιος και αυτός που ζητά τον πλούτο, δεν χάνει μόνο την
αιώνια ζωή αλλά και τη ζωή εδώ στη γη.
