Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΥΘΟΣ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
(ΜΕΡΟΣ Α’)
«Εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς»
(Γενεσ. α’ 27)
Αγαπητοί φίλοι,
Με τον όρο διαφορετικότητα σήμερα εννοούμε με έναν απλό εξηγητικό τρόπο τις διαφορές του ενός ανθρώπου από τον άλλον. - Εγώ και ο άλλος είμαστε το ίδιο, είμαστε ίσοι! υποστηρίζουν σήμερα μικροί και μεγάλοι και απαιτούν τον σεβασμό απ΄ όλη την ανθρωπότητα εν σχέσει με ό,τι σκέπτονται και λένε και πράττουν!
Ο Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., ο αρχαίος αυτός τραγικός έλεγε: «Αλλ’ άλλος άλλοις μάλλον ήδεται τρόποις», δηλαδή ‘’ο καθένας ευχαριστιέται με διαφορετικό τρόπο’’ και με τον λόγο του αυτό βάζει σήμερα - εξ ημέρες μετά από την μεγάλη εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρα Χριστού - μία αρχή στη σκέψη μας αλλά και στη μικρή αυτή έρευνά μας για το νόημα της Διαφορετικότητας σήμερα…
Αν και σήμερα η λέξη της διαφορετικότητας συνδέεται με ιδιαίτερο τρόπο με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ο Ευριπίδης συνδέει άριστα την επίμαχη λέξη με την «ευχαρίστηση» και πιο στενά με τον ΤΡΟΠΟ! Τον «διαφορετικό τρόπο» που ο καθένας ευχαριστιέται να ράβει και να ντύνεται, να μαγειρεύει και να τρώει, να πιστεύει και να λατρεύει ένα θεό με μεγάλα Α, δηλαδή Άγνωστο, Ανύπαρκτο, αλλά, Απαραίτητο για τον έλεγχο (ειρήνη και ασφάλεια) των ’’θρησκευτικών'' και πολιτικών σωμάτων!
Μία μικρή παρένθεση στον λόγο μας ανοίγει η λέξη κλειδί ΤΡΟΠΟΣ.
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΑΣ, που έχει φυσικά σχέση με ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ πρόκειται να δώσει μία διαφορετική προσέγγιση του ερωτήματος που θέσαμε ως τίτλο του άρθρου. Ο αείμνηστος Παναγιώτης Τρεμπέλας στο βιβλίο του με τίτλο ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ τονίζει την πρόθεση ΕΝ (ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ) που σημαίνει τρία πράγματα: χρόνο, χώρο και ΤΡΟΠΟ! Έτσι π.χ. η Εκκλησία μας η Ορθόδοξη έχει τον δικό της εκκλησιαστικό ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΩΡΟ! αλλά και τον δικό της (διαφορετικό τρόπο) «μοναδικό τρόπο» εν σχέσει με τη λατρεία της. Τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟ…
Δυστυχώς όμως ο τρόπος των Οικουμενιστών, ο επιστημονικός δηλ. τρόπος με τον οποίον ψαρεύουν από την μεγάλη δεξαμενή της οικουμένης, σε συνδυασμό με το νόστιμο δόλωμα της ‘’διαφορετικότητας’’- όπου κανένας δεν πλήττει και που όλα δικαιολογούνται ως ‘’ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ’’- , αποτελεί το νέο πονηρό τρόπο που μεθοδικά δια μέσω ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΩΝ εξαπατά τον γνωστό κόσμο καλής θελήσεως, προσπαθεί δε να προσλάβει ακόμη και καλούς Χριστιανούς, κληρικούς και λαϊκούς!
Βάζοντας πάλι ως θεμέλιο τα παραπάνω εισαγωγικά λόγια, προσεγγίζουμε το θέμα μας με τον δικό μας τρόπο. Όπως γνωρίζετε «Ρατσισμός (ή φυλετισμός) είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, την εθνικότητα, τη θρησκεία, το φύλο, είτε από τον σεξουαλικό προσανατολισμό [!!!!] κλπ. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στη λέξη, ιταλ. (ράτσα/ razza = φυλή), είναι ο φυλετικός ρατσισμός. Οι φυλετικοί ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Ως εκ τούτου, με τη θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα (ανώτερα) εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες….» (https://el.wikipedia.org). Από τον παραπάνω ορισμό της έννοιας ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ κρατούμε σήμερα στη μνήμη μας τη φράση κλειδί: Βιολογικές Διαφορές! Με το κλειδί αυτό ανοίγουμε τα μυστικά ενός άλλου βιβλίου, πάλι του Π. Τρεμπέλα - έκδοσις δευτέρα- που ως τίτλο του φέρει την επιγραφή: «ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΕΠΟΙΗΣΕ ΑΥΤΟΝ» δηλαδή τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Ο συγγραφέας δικαιολογεί τη συγγραφεί του βιβλίου με τα εξής λόγια: «Η περί εξελίξεως του φαινομένου της ζωής διαπραγμάτευσις, η εν τω δευτέρω τόμω των Απολογητικών μας Μελετών γενομένη, θα ήτο ουσιωδώς ελλιπής, εάν δεν συνεπληρούτο και δι’ ειδικωτέρας εξετάσεως εν σχέσει και προς την εμφάνισιν του ανθρώπου»
Φθάσαμε λοιπόν από τη μικρή πορεία μας, την προς εξέταση του όρου Διαφορετικότητα, να ομιλούμε περί ‘’Διαφορετικού ανθρώπου’’! Οι σεσοφισμένοι μύθοι ομιλούν για Αδαμίτες και Προαδαμίτες! Μύθος ή πραγματικότητα; Ποιοι οι προαδαμιστές και πότε μίλησαν για Προαδαμίτες, ότι δηλαδή « άλλος υπήρξεν ο υπό του Θεού κατά την έκτην ημέραν δημιουργηθείς άνθρωπος, και άλλος ο μετέπειτα υπό του Θεού πλασθείς Αδάμ (Αδαμίται)» (Σελ. 8)
Σημαντικό είναι στο σημείο αυτό να κατανοήσουμε ή καλύτερα να λύσουμε τις όποιες απορίες μας έχοντας πάντοτε κατά νου: « την εμφάνιση του Ανθρώπου», δηλαδή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά πάντα εν σχέσει με «τηνεμφάνισιν του ανθρώπου»... Ο νοών νοείτω!
Η ‘’εμφάνιση’’ λοιπόν του ανθρώπου αλλά και η ‘’καταγωγή’’ του είναι το σοβαρό θέμα που εν σχέσει πάντα με την εμφάνιση του Ανθρώπου και μαζί και με την Θεία καταγωγή Του απαντάει στο αρχικό μας ερώτημα:
Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΥΘΟΣ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;
Ο τίτλος του βιβλίου’ «ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΟΥ ΕΠΟΙΗΣΕ ΑΥΤΟΝ» [«Εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» (Γενεσ. α’ 27)], κρύβει την απάντηση!
«Ούτως - λέγει ο Τρεμπέλας - η εμφάνιση του ανθρώπου παρουσιάζει πλείονα του ενός προβλήματα»! Και ποιά είναι αυτά; Ενδεικτικά τονίζουμε τα εξής:
ΠΡΩΤΟΝ: Ο άνθρωπος συγγενεύει προς το κτήνος και κατάγεται εξ αυτού; Εν τέλει έχουν κοινή καταγωγή ή διαφορετική, όμοια ή ανόμοια;«Δεν πρόκειται μόνον –λέγει ο Τρεμπέλας- να εξετασθή, κατά πόσον ο άνθρωπος συγγενεύει προς το κτήνος και κατάγεται εξ αυτού. Πρέπει δε να αντιμετωπίσωμεν και το πρόβλημα του πλήθους των ανθρωπίνων φυλών, το οποίον κατ’ αριθμόν υπερβαίνει, ως θα ίδωμεν, κατά πολύ τας τέσσαρας ή πέντε, εις τας οποίας οι πολλοί περιώριζον μέχρι τινός ταύτας….». ΠΡΟΒΛΗΜΑ: Ο ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ (ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ)… Και επειδή ο ρατσισμός ταιριάζει με την ξενοφοβία ας θυμηθούμε τον θρήνο για τον ΞΕΝΟ δηλαδή τον Χριστό μας αλλά και τα λόγια που ψάλλουμε ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!: «Ξένον ὅτι Ἓν καὶ Τρία ἡ Θεότης, ὅλη καθ' ἑνός, προσώπου ἀμερίστως·» (Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ).
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Οι διάφορες φυλές στις οποίες διακρίνεται η όλη ανθρωπότητα (η οικουμένη σήμερα), έχουν κοινούς προγόνους ή διαφορετικούς; Στο σημείο αυτό και πάλι ας έχουμε κατά νου ότι ο Τρεμπέλας εξετάζει τον άνθρωπο εν σχέσει προς τους ομοίους του! Θέτει έτσι το δεύτερο θεμέλιο λίθο, ΤΟ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ... Τονίζει σχετικά: «Ούτως η περί καταγωγής του ανθρώπου έρευνα δέον να χωρήση κατά την επόμενην πορείαν. Ενδείκνυται: Α’ να εξετασθή ο άνθρωπος εν σχέσει προς τους ομοίους του, ίνα διαπιστωθή, κατά πόσον αι διάφοραι φυλαί, εις τας οποίας διακρίνεται η όλη ανθρωπότης, έχουν κοινούς τους προγόνους αυτών’ Β’ δέον να εξετασθή ο άνθρωπος εν σχέσει και προς την λοιπήν των αλόγων ζώων, υπεράνω των οποίων εύρηται ως ο έσχατος χρυσούς κρίκος, προς τον οποίον δεν δύνανται κατ’ ουδένα λόγον να συγκριθούν ως ποιοτικώς διάφοροι (διαφορετικοί) οι λοιποί κρίκοι της ζωϊκής σειράς’ Και αφού Γ’ υπολογίσωμεν εν γενικότητι τους απωτάτους χρόνους, κατά τους οποίους έζησαν οι πρώτοι άνθρωποι να μελετήσωμεν: Δ’ τον άνθρωπον και καθ’ εαυτόν, ζητούντες να διακριβώσωμεν κατά πόσον ούτος και κατά τους χρόνους εκείνους ήτο κατ’ ουσία ο αυτός προς τον της παρούσης εποχής και κατά πόσον λοιπόν η εξέλιξις αυτού από της πρώτης εμφανίσεως αυτού εχώρησε κατά π ο σ ό ν μόνον, ενώ κατά ποιόν και κατά το πραγματικόν αυτού βάθος ο άνθρωπος παρέμεινεν εξ αρχής, όποιος είναι και σήμερον» (Σελ. 2-3).
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης
Υ.Γ.
Αδελφοί,
Το θέμα της διαφορετικότητας του ανθρώπου από άνθρωπο καταλήξαμε ότι σχετίζεται άμεσα με την ομοιότητά του εν σχέσει μεν με τους άλλους ανθρώπους, αλλά ερμηνεύεται κυρίως μέσα από το αν ομοιάζει η ζωή του με την αγία ζωή του Κύριου ημών Ιησού Χριστού και των αγίων Αυτού! Εάν σήμερα θέλουμε να έχουμε πρόσωπο ομολογιακό στην κοινωνία της αθεΐας που ζούμε καλό είναι να αφήσουμε την ομοιο-λογική και λογία ευδαιμονιστική μας ζωή και ας εισέλθουμε στην αληθινή Ευχαριστιακή ζωή της Μίας Εκκλησίας του Λόγου της Ζωής, του Ιησού Χριστού, της Ορθόδοξης Εκκλησίας Του.
Ας ακούσουμε τέλος - Πριν ο Κύριος αγανακτήσει - λίγα από τα λόγια του π. Ιωάννη Ρωμανίδη που λέγει πως «Η αληθής έννοια της φράσεως «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωση» αποκαλύφθηκε πλήρως με την ενανθρώπηση του Χριστού και βιώνεται από τους θεουμένους. Επομένως δεν είναι μία φιλοσοφική και διανοητική διδασκαλία.
Το τι ακριβώς είναι το κατ’ εικόνα του Θεού, που αναφέρεται στην Αγία Γραφή ότι επλάσθη ο άνθρωπος, απεκαλύφθη πλήρως μόνον στην ενσάρκωση. Διότι ο προορισμός του ανθρώπου ήταν απ’ αρχής να γίνη σαν τον Χριστό, δηλαδή έπρεπε να γίνη κατά Χάριν Θεός. Να φθάση στο καθ’ ομοίωση. Ενεργεία το κατ’ εικόνα σημαίνει ομοίωση με τον Χριστό κατά την ευσπλαγχνία. Οπότε, ο άνθρωπος ως μιμητής πλέον του Χριστού γίνεται και εκείνος εικόνα του Πατρός κατά Χάριν μετέχων της δόξης του Χριστού. Έτσι, όταν κάποιος φθάση στην θέωση (δηλαδή στο καθ’ ομοίωση), τότε γίνεται κατά Χάριν Χριστός, δηλαδή κατά Χάριν Θεός» (http://www.oodegr.com/oode/genesis/kateikona_1.htm ).
Και πριν ο Κύριος αγανακτήσει,
Με την νέα γενιά που ζει σήμερα με τόσες ανέσεις και ευκολίες, και πριν πει: «(…) «Πάντα πλανιούνται στην καρδιά, και αυτοί δε γνώρισαν τις οδούς μου». (11) Ώστε ορκίστηκα μέσα στην οργή μου: «Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου» (Εβραίους Γ'), ας ακούσουμε τον απόστολο των Εθνών Παύλο:
«(12) Προσέχετε, αδελφοί, μήπως υπάρχει μέσα σε κάποιον από εσάς μια άπιστη καρδιά κακή, ώστε να αποστατήσει από το ζωντανό Θεό. (13) Αλλά προτρέπετε ο ένας τον άλλο κάθε ημέρα, μέχρις ότου λέμε το “σήμερα”, για να μη σκληρυνθεί κανείς από εσάς από την απάτη της αμαρτίας (14) – γιατί έχουμε γίνει μέτοχοι του Χριστού, αν βέβαια κατέχουμε την αρχική μας εμπιστοσύνη μέχρι το τέλος σταθερή – 15 καθώς λέγεται: Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως όταν με παραπικράνατε. 16 Γιατί ποιοι Τον παραπίκραναν αν και άκουσαν; Μήπως δεν ήταν όλοι εκείνοι που εξήλθαν από την Αίγυπτο μέσω του Μωυσή; 17 Και με ποιους αγανάκτησε σαράντα έτη; Όχι μ’ εκείνους που αμάρτησαν, των οποίων τα νεκρά σώματα έπεσαν στην έρημο; 18 Και σε ποιους ορκίστηκε πως δε θα εισέλθουν στην ανάπαυσή του παρά σ’ εκείνους που απείθησαν; 19 Και βλέπουμε ότι δεν μπόρεσαν να εισέλθουν εξαιτίας της απιστίας» (Εβραίους Γ', 12-19).
Αδελφέ. «Ὁρᾷς εἰς ὅσας ἀτοπίας, ἵνα μή λέγω βλασφημίας, ἐκ τῶν τοιούτων ἐμπίπτομεν συζητήσεων» (ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ (13): (http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/symeon_vivlos_theologikon.html )
Δικό μας θέμα λοιπόν δεν είναι το πώς ‘’ο καθένας θα ευχαριστείται με διαφορετικό τρόπο’’, αλλά πώς ο καθένας ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΔΕΝ θα ευχαριστείται με διαφορετικό τρόπο από τον παραδεδομένο της Μίας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και επίσης πως ο καθένας λαϊκός Ορθόδοξος Χριστιανός θα βοηθήσει με τον ΤΡΟΠΟ του - όπως έλεγε και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης – τους αδελφούς του , και πως θα φυλάξει την ψυχή του από την αμαρτία και κυρίως από τη σύγχρονη αίρεση της διαφορετικότητας ή διαφορετικά του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ που εξισώνει όχι ανθρώπους αλλά Χριστούς και θρησκείες! Πρωταγωνιστής φυσικά και υπεύθυνος για όλα όσα συμβαίνουν είναι και ο λαός του Θεού, ο αποστάτης της υποστάσεώς Του, με πρώτο και καλύτερο τον Οικουμενικό μας πατριάρχη!
ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΑ ΜΑΣ
