ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
"ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της Πνευματικής Ζωής" Ή ΟΧΙ;
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΓΡΥΠΝΟΣ, ΑΡΚΕΙ;
ΟΤΑΝ ΤΟ 98/100 ΤΟΥ ΚΟΠΑΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ, ΑΡΚΕΙ;
ΟΤΑΝ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΙ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΩΝΑΞΕΙ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ,
ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΣ!
Ή ΠΑΛΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ "ΑΙΡΕΣΕΙΣ"
ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΕΙ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ,
ΑΡΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΛΗΘΕΙΑ, ΜΟΝΟΝ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΩΣ ΠΑΝ-ΑΙΡΕΣΗ; ΑΛΛΕΣ "ΑΙΡΕΣΕΙΣ" ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ;
-ΠΡΟΣΕΞΤΕ!-
[...]ο λαός του Θεού έχει όχι μόνο το δικαίωμα… έχει όχι μόνο το δικαίωμα, έχει και την υποχρέωση να αγρυπνά, το τι οι ποιμένες του, του δίδουν, και ποιοι είναι! Έχει υποχρέωση.
''[...]Τι θα κάνεις, δε πρέπει να δεις ποιος είναι αυτός ο οποίος είναι ο πρεσβύτερος της Ενορίας σου; Ή ο επίσκοπος, ή ο αρχιεπίσκοπος, ή ο πατριάρχης; Τι θα κάνεις; Θα ‘σαι χαζός;
Αν αυτός δηλαδή γίνεται οικουμενιστής, θα γίνεις και εσύ; Ακόμη...[πολλές] παραλείψεις, παραβάσεις, θα μπορούσαν να σκιαγραφήσουν τον κακό ποιμένα. Ο ποιμήν ακόμη μπορεί να είναι αιρετικός, όχι μόνο εις το θέμα-προσέξατέ με- του Οικουμενισμού... κι άλλες αιρέσεις. Ηηη, ένα σωρό.
Έτσι ο λαός του Θεού έχει όχι μόνο το δικαίωμα… έχει όχι μόνο το δικαίωμα, έχει και την υποχρέωση να αγρυπνά, το τι οι ποιμένες του, του δίδουν, και ποιοι είναι! Έχει υποχρέωση.
Έτσι ευγενώς θα δει, θα πει, θα διορθώσει. Ξέρετε όταν, παρακαλώ, ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα είδον τον θαυμάσιον…. τον Απωλό, αυτός υπολείπετο! Και τον έπιασε η Πρίσκιλλα και τον διόρθωσε. Δηλαδή η διδασκαλία του(Απωλό) να είναι ακριβεστέρα! Όταν κανείς έχει κάποια έλλειψη, με ευγένεια, ο λαϊκός θα πα να του πει’ πάτερ, αυτό το πράγμα ακριβώς δεν είναι έτσι, κι όταν έχει ο ποιμήν μια διάκριση, μια τέλος πάντων, ένα σεβασμό-πως το λένε- μία ταπείνωση, το δέχεται. Όταν όμως επιμένει σε πράγματα αιρετικά, τί θα κάνει το πρόβατο δεν θα φύγει;
Όταν πάω στην εξομολόγηση και μου πει ο παπούλης, ότι μπορώ να έχω φιλενάδα ή φίλο, θα ξαναπάω σ’ αυτόν τον πνευματικό; Δεν θα ξαναπάω ποτέ μου! Και ούτω καθεξής. Λοιπόν, όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση έχει ο λαός του Θεού να αγρυπνεί στα θέματα της Πίστεως και της Πνευματικής Ζωής».
