Ο Εκκλησιασμός της μνήμης
Η ΧΡΙΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Η ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ 10 ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ
Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Για το Ιστολόγιο Κατάνυξις
Η χρίση του Ιησού.
Οι τρεις Ευαγγελιστές, ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Ιωάννης περιγράφουν τη χρίση του Ιησού, το μύρωμά Του, έχοντας ως βάση τοn λόγο του Σωτήρος ,που είπε για τους φτωχούς: «Γιατί τους φτωχούς πάντοτε τους έχετε μαζί σας, εμένα όμως δεν με έχετε πάντοτε» (Ιωάν. 12,8). Ο Ιωάννης περιγράφει ‘’Το μύρωμα στη Βηθανία από τη Μαρία’’ στη Βηθανία όπου ήταν ο Λάζαρος, τον οποίο έγειρε από τους νεκρούς ο Ιησούς. Εκεί, την ώρα του δείπνου η Μαρία άλειψε και σκούπισε τα πόδια του Κυρίου. «Τότε η Μαρία, αφού έλαβε περίπου μισό κιλό υγρό πολύτιμο μύρο νάρδου, άλειψε τα πόδια του Ιησού και σκούπισε με τα μαλλιά της τα πόδια του. Έτσι η οικία γέμισε από την οσμή του μύρου» (Ιωάν. 12,3). Ο Ματθαίος με τον Μάρκο περιγράφουν τη ‘’χρίση του Ιησού’’ στη Βηθανία, στην οικία του Σίμωνος του λεπρού. Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος ομιλούν για μια γυναίκα που ήρθε στην οικία του Σίμωνος του λεπρού κρατώντας ένα δοχείο από αλάβαστρο γεμάτο από μύρο πολύτιμο και έχυνε αυτό άφθονο στην κεφαλήν Του. «προσήλθε εις αυτόν μία γυναίκα με ένα δοχείον από αλάβαστρον γεμάτο από μύρον πολύτιμον και έχυνε αυτό άφθονον εις την κεφαλήν του, καθώς αυτός είχε καθίσει εις την τράπεζαν του φαγητού» (Ματθ. 26,7), «Και όταν αυτός ήταν στη Βηθανία, στην οικία του Σίμωνα του λεπρού, ενώ καθόταν, για να φάει, ήρθε μια γυναίκα έχοντας αλαβάστρινο δοχείο με μύρο από υγρό πολυτελές νάρδο. Αφού σύντριψε το αλαβάστρινο δοχείο, το κατάχυσε στο κεφάλι του»( Μαρκ. 14, 3).
Η ψευδοσύνοδος των 10 προκαθημένων
– Η Αγανάκτηση προς μία αγία ανάκτηση
«Όταν το είδαν όμως οι μαθητές, αγανάκτησαν λέγοντας: «Γιατί αυτή η σπατάλη; (9). Επειδή μπορούσε τούτο το μύρο να πουληθεί για πολλά χρήματα και να δοθούν στους φτωχούς» (Ματθ. 26, 8-9).
Αν ο Πέτρος ήταν η φωνή των μαθητών του Κυρίου, η τριπλή φωνή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας φθάνει για να δικαιολογήσει την «αγανάκτηση» πολλών μαθητών του Κυρίου των ημερών μας. Ο πρώτος λόγος είναι η παραδοχή του επισκόπου της Αλβανικής Εκκλησίας μας, ότι η ονομαζόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» δεν είναι αντίγραφο των παλαιών συνόδων αλλά «ένα νέο είδος συνόδου»! Διαβάζουμε: «Ἡ ἐκκλησιολογικὰ κυνικὴ καὶ προκλητικὴ ὁμολογία τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας ὅτι «δὲν εἶναι ἀντίγραφο τῶν παλαιῶν συνόδων ἀλλὰ ἕνα νέο εἶδος συνόδου», ἐπαινεθεῖσα ἀπὸ τὸν πρωτοστάτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οἰκουμενικὸ πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τὸν καὶ πρόεδρο τῆς «Συνόδου», καθιστᾶ ὅλους τοὺς συμμετέχοντες ἀρχιερεῖς, ποὺ τὴν ἀποδέχθηκαν ἀδιαμαρτύρητα, καινοτόμους καὶ παραβάτες τῆς μακραίωνης συνοδικῆς καὶ κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὑποκείμενους στὴν κρίση μιᾶς μελλοντικῆς ἀληθοῦς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» [1].
Ο δεύτερος λόγος της ‘’αγανάκτησής’’ μας έχει να κάνει με τα «διαμάντια» που βγαίνουν από τα βάθη των επισκοπικών καρδιών!
«Να πάμε και στους άλλους!»….
Ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας είπε:‘’[…]άλλους Χριστιανούς. Μετά από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, άρχισαν να ακούγονται διάφορες φωνές. Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι πάντα θέτουν το ερώτημα. Μα τι έχουμε να πάρουμε από τους άλλους; Η δική μας η απάντηση είναι: «μα τι έχουμε να δώσουμε στους άλλους»! Γιατί αδιάκοπα αυτή η νοοτροπία, που θα την ονόμαζα «νοοτροπία φιλαργίου», τι έχω [δηλαδή] να πάρω από τον άλλο, και όχι «νοοτροπία γενεοδώρου», ο οποίος λέει τι έχω να προσφέρω στον άλλον! Θα ‘ταν λάθος να μην είμαστε μέσα σ’ αυτήν την αναζήτηση τη σύγχρονη, και να μείνουμε μ’ αυτήν την φοβία, μήπως χάσουμε. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Το διαμάντι δεν φοβάται όπου και να το βάλετε. Και η δική μας η προσπάθεια, όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι να προδώσουμε τίποτα. Αλλά είναι να ζήσουμε πιο βαθιά αυτό το οποίο ζούμε, να το ακτινοβολήσουμε και να το μοιραστούμε με τους άλλους. Δεν είμαστε φτωχοί, είμαστε πλούσιοι πνευματικά, και πολιτιστικά, και αυτό θα πρέπει να το μοιραστούμε, χωρίς υπεροψίες, χωρίς μεγάλες κουβέντες, απλά με όλη τη σεμνότητα, τη ταπείνωση, αν όχι την βεβαιότητα ότι έχουμε ένα θησαυρό που προέρχεται από τα βάθη των αιώνων και το οποίο οφείλουμε να μοιραστούμε… Και η δική μας η θέση, την οποία μεταφράζω αυτή τη στιγμή, μεταφέροντας τη φωνή της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου είναι «Μάρτυρες»! Κοστίζει αυτή η λέξη. Δεν είναι απλώς η μαρτυρία, η κατάθεση μιας βεβαιότητας, αλλ’ είναι ταυτόχρονα η προθυμία για κατάθεση αίματος….
Το πράγμα είναι πολύ απλό. Είναι απλώς η προσπάθεια μέσα στην Ελλάδα να μοιραστούμε αυτή τη χαρά και τη βεβαιότητα ότι πιστεύουμε. Ότι πιστεύουμε όχι σε έναν Θεό Παντοδύναμο, αόριστο, αλλά πιστεύουμε σ’ ένα Θεό της αγάπης. Λοιπόν, αυτό το μοιραζόμαστε! Στην Ελλάδα..[…] γιατί μόνο στην Ελλάδα; Οι άλλες οι χώρες, που ακόμη δεν έχουν ακούσει τίποτε γι’ αυτό το Ευαγγέλιο, εμείς πολλές φορές το σνομπάρουμε το Ευαγγέλιο εδώ. Οι άλλοι δεν το άκουσαν ποτέ. Να πάμε και στους άλλους! Αυτό ήταν τελικώς και αυτό είναι! Και σε όλα αυτά τα συνέδρια, τα διεθνή και τα άλλα, τι κάνουν αυτοί….[…] Δεν φοβόμαστε, γιατί να φοβηθούμε; Ούτε αισθανόμαστε αλαζονικά, ότι εμείς είμαστε και οι άλλοι δεν είναι…» [2].
Υπάρχει και ένας τρίτος λόγος, μία ακόμη φωνή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου λόγος πνευματικός και άρα σημαντικότερος!: «… εμείς πιστεύουμε στις γέφυρες»
Όπως είναι γνωστό το 2016 ο Πάπας δήλωσε πως ένας άνθρωπος που σκέφτεται να αναγείρει τείχη και όχι γέφυρες «δεν είναι χριστιανός» (αναφερόμενος στην προεκλογική υπόσχεση του Τραμπ να οικοδομήσει ένα τείχος στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού) [3]….
Όπως πάλι είναι γνωστό ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος, τον Ιούνιο του 2017, στη Λάρισα, είπε: «...εμείς πιστεύουμε στις γέφυρες»! Αφού πρώτα άκουσε τον κ. Δήμαρχο να του λέγει: «η Πόλη μας είναι μια ανοικτή πόλη, γεωγραφικά και πολιτισμικά. Η γεωγραφική θέση και η δυναμική του απέραντου κάμπου διαμόρφωσαν μια ανοικτή πολυπολιτισμική κοινωνία με εργατικούς, δημιουργικούς και αγωνιστές κατοίκους. Αυτή η πόλη σας υποδέχεται σήμερα»…, είπε (αναφορικά με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια): «άλλοι χτίζουν τείχη, εμείς πιστεύουμε στις γέφυρες, γιατί οι γέφυρες έχουν ομορφιά και προοπτική. Είμαστε σε μία εποχή δύσκολη. Και σ’ αυτή την εποχή πρέπει να γίνει μία αντίσταση στην παρακμή. Και η αντίσταση δεν είναι τίποτε άλλο από την ποιότητα. Και αυτή την ποιότητα την υπηρετείτε με τον καλύτερο τρόπο σε πολλούς τομείς»...
Τη δεύτερη ημέρα ο Αρχιεπίσκοπος στο Ξενοδοχείο Διβάνι παρουσίασε επίσης το βιβλίο του με τίτλο «ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ-ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ»… [4].
Εφ όλης της ύλης συνέντευξη στη «Βραδυνή της Κυριακής» (2/7) και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Αλεξόπουλο έδωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος. Ο Σεβασμιότατος τοποθετείται σε φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας, όπως το μάθημα των Θρησκευτικών, οι σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας, η αποχριστιανοποίηση της Ευρώπης και το έργο του στη Μητρόπολη Δημητριάδος. Εν σχέσει με «το έργο του στη Μητρόπολη Δημητριάδος» διαβάζουμε τρεις λόγους του σχετικούς με τους ‘’πρωταρχικούς στόχους’’ του. Εν σχέσει πάλι με την «νοοτροπία γενεοδώρου» διαβάζουμε: «Ο πρώτος είναι να αποτελέσει η τοπική Εκκλησία έναν ανοιχτό χώρο υποδοχής, παρηγοριάς και στήριξης όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων. Όπως γνωρίζετε, είμαστε, πλέον, σε θέση να καλύπτουμε τις βασικές βιοτικές ανάγκες χιλιάδων συμπολιτών μας καθημερινά» (Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ)[5]. Ο δεύτερος στόχος του Σεβασμιότατου είναι: «να συνδυάσει η τοπική μας Εκκλησία την πνευματικότητα των Μυστηρίων της και της διδασκαλίας της με τον πολιτισμό και την πνευματική καλλιέργεια όλων, μικρών και μεγάλων. Δεν σας κρύβω, πως σε αυτό το τελευταίο στηρίζω πολλές ελπίδες, πως αυτός ο τόπος και όλη η πατρίδα μας θα ξεπεράσουν την στενωπό που διερχόμαστε και θα βαδίσουμε όλοι ενωμένοι προς ένα φωτεινότερο μέλλον» [5]. «Υπάρχει και ένας τρίτος στόχος»! Ο στόχος αυτός είπε, είναι «πνευματικός και άρα σημαντικότερος»!!! Ποιος είναι; «Να αποτελέσει η τοπική Εκκλησία παράγοντα ενότητας της τοπικής κοινωνίας και να κατευνάζει αντιπαραθέσεις και αντιθέσεις, που πάντα οξύνονται σε εποχές δύσκολες όπως η δική μας. Στον στόχο αυτό περιλαμβάνεται και η επιθυμία μου να αποτελέσει η πόλη του Βόλου τόπο ευρύτερης πνευματικής επικοινωνίας και θεολογικού διαλόγου. Είμαι απολύτως πεπεισμένος πως μόνον μια θεολογούσα Εκκλησία, που διαρκώς εμβαθύνει στην Πατερική της παράδοση, μπορεί να αρθρώσει πειστικό λόγο προς μία κοινωνία που αναζητά επειγόντως απαντήσεις σε ζωτικά ερωτήματα. Όλα αυτά τα θεωρώ ως καθήκον υπακοής στο λόγο του Κυρίου μας….»[5].
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης
Υ.Γ.
Αδελφοί,
Όλα αυτά που κατέθεσα στα πόδια σας έχουν να κάνουν με τη Μαρία και με τον ενταφιασμό του σώματος του Χριστού δηλαδή των κληρικών και των λαϊκών που θάβονται καθημερινά λόγω αντιοικουμενιστικής δράσης! Θεωρώ αυτά ως καθήκον υπακοής στον λόγο του Κυρίου μας που είπε: «Είπε τότε ο Ιησούς: «Άφησέ την, για να φροντίσει αυτό για την ημέρα του ενταφιασμού μου. (8). Γιατί τους φτωχούς πάντοτε τους έχετε μαζί σας, εμένα όμως δεν με έχετε πάντοτε» (Ιωάν. 12,7) και εύχομαι να μπουν στις κεφαλές των (10) (και των συν αυτών οικουμενιστών -αιρετικών λόγω Κρήτης) επισκόπων μας οι οποίοι είναι πλέον αξιοκατάκριτοι! Δυστυχώς, οι επίσκοποί μας κηρύττουν για μία «άγνωστη γυναίκα» που ήρθε από έξω (λόγω αίρεσης) μετανοημένη «έχοντας αλαβάστρινο δοχείο με μύρο από υγρό πολυτελές νάρδο» (Μαρκ. 14,3) αλλά ξεχνούν ή δεν γνωρίζουν τη σχετική απάντηση των αγίων στο ερώτημα: - Είναι δυνατόν να ελπίζει κανείς στην «ένωση» των «Εκκλησιών;»! - Όχι! Απάντησε εκείνος. Μόνο μια Οικουμενική Σύνοδος ίσως μπορούσε να την πραγματοποιήσει αλλά δεν θα υπάρξουν άλλες Οικουμενικές Σύνοδοι. Έχουν γίνει ήδη επτά, σαν τα επτά μυστήρια. Για την εποχή μας, ο αριθμός της πληρότητας είναι ο αριθμός επτά. Το οκτώ είναι ο αριθμός του μέλλοντος αιώνος… Μόνο μεμονωμένοι αιρετικοί της Δύσεως θα επιστρέψουν και θα ενωθούν με την Εκκλησία μας» (Οσίου Νεκταρίου της Όπτινα) [6].
Οι επίσκοποί μας - αν και οι ίδιοι πιστεύουν ότι εργάζονται σκληρά σαν την Μάρθα - όχι μόνο δεν τιμούν με τα οικουμενιστικά τους σχέδια τις «άλλες γυναίκες» που ψάχνουν τον ένα και μοναδικό - ιστορικό Νυμφίο της Εκκλησίας αλλά προσβάλλουν και την Μαρία, δηλ. τους Κληρικούς και τους Λαϊκούς που παραμένουν σιωπηλά παρά τους πόδας του Ελευθερωτού από την πλάνη των αιρέσεων. Με το να δέχονται απροϋπόθετα τους αιρετικούς ως «άλλες Εκκλησίες -γυναίκες» καταντούν την Εκκλησία μας ως την πόρνη της Αποκαλύψεως! Θέτουν έτσι από μόνοι τους τον εαυτό τους εκτός Εκκλησίας. Οι ίδιοι βγαίνουν εκτός Εκκλησίας! «έθεσαν εαυτόν εκτός Εκκλησίας» (π. Γεώργιος Μεταλληνός). «Είναι εκτός Εκκλησίας!... Το ‘χουμε γράψει επανειλημμένος και προκαλέσαμε την οργή του Οικουμενικού πατριάρχου, ότι όποιος συνεταιρίζεται με την οποιαδήποτε αίρεση και πλάνη, Παπισμός, Προτεσταντισμός - και δεν πάει παρά κάτω – όποιος συμμετέχει σε τέτοια κίνηση είναι εκτός Εκκλησίας! Θέτει - προσέξτε πως το ‘βαλε ο παπά Γιώργης - θέτει εαυτόν εκτός Εκκλησίας» [7].
Τελικά το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί επειγόντως λόγω του ότι η Κρήτη έκλεισε ένα χρόνο παράνομης ζωής είναι: Νοοτροπίες ή ιδιοτροπία; «Νοοτροπία φιλαργίου», «νοοτροπία γενεοδώρου», ή «ιδιοτροπία δεσπότη» (παπικής θεοφιλολογίας);
. .
[1] Η «ΣΥΝΟΔΟΣ» ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ [ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ] (http://aktines.blogspot.gr/
[2] ΠΗΓΗ: ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ" http://www.eordaia.org/index.
[3] Πηγή: Στο Βατικανό ο Ντόναλντ Τραμπ -Θα συναντήσει τον πάπα Φραγκίσκο, τον μεγαλύτερο επικριτή του | iefimerida.gr (http://www.
[5] Συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου στην «Βραδυνή της Κυριακής» http://aktines.blogspot.gr/
[6] «Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ», Β’ ΤΡΑΓΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ 1917-1923 (1. Η ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ), ΕΚΔΟΣΙΣ ‘’ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ Ι. ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ» ΚΑΛΑΜΟΣ 2006, ΣΕΛ. 148-150
[7] "ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" [1:06: 30] https://www.youtube.com/watch?
