«ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΤΑΦΗ»
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
ΜΕΡΟΣ Α΄
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Δεν είναι μικρό το πρόβλημα των αυτοκτονιών επί των ημερών μας, όπου οι καταχωμένοι άνθρωποι είτε από χρέη είτε από κάποια άλλη αιτία λυγίζουν και τερματίζουν την εν σώματι ζωή τους. Κόβει το νήμα της ζωής του ο άνθρωπος δίχως να φτάσει χρονικά στο τέρμα της προσωπικής του διαδρομής όπου και υπάρχει τοποθετημένο το ευλογημένο νήμα, δηλ. ο φυσικός του θάνατος!
Αφορμή του άρθρου αυτού στάθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Αυτοκτονία και Εκκλησιαστική ταφή» του Ηλία Βουλγαράκη, Εκδόσεις Αρμός, 1992. Έχοντας διαρκώς κατά νου την παραβολή του μεγάλου άσωτου υιού, προχωρούμε στον κυρ Ηλία που ορίζει ένα όμοιο θεμέλιο στην προβληματική του βιβλίου, δηλ. τον τερματισμός της ζωής του «Μεγάλου γιου»! Γράφει: «Ο μεγάλος γιος της οικογένειας, πρόσφατα διπλωματούχος του Πολυτεχνείου είχε αυτοκτονήσει. Αιτία ήταν το να μη βρεθεί στην ανάγκη να καταθέσει στο δικαστήριο σε βάρος κάποιου που του είχε εμπιστευθεί ένα σοβαρό μυστικό. Ο πατέρας μέσα στο μεγάλο πόνο του ανέφερε το συμβάν στον ιερέα της ενορίας του και του ζήτησε να ορίσει την ώρα της νεκρώσιμης ακολουθίας για να τυπώσει τα σχετικά αγγελτήρια. Εκεί πληροφορήθηκε με έκπληξή του ότι δεν τελείται νεκρώσιμη ακολουθία σε αυτόχειρα. Στο αδιέξοδό του τι να πει στη γυναίκα του μου έκανε το σχετικό τηλεφώνημα γεμάτος από απόγνωση και αρκετή αγανάκτηση. Για να μην μακρυγορούμε νεώτερο τηλεφώνημά του με πληροφόρησε ότι το πράγμα ρυθμίστηκε. Ο ιερέας θέλοντας να τον βοηθήσει του συνέστησε να φέρει «χαρτί» από ψυχιάτρους ότι ο γιος του δεν είχε «σώας τας φρένας». Όταν πάλι μετά δύο ημέρες επικοινωνήσαμε και πάλι μου εκδήλωσε την ευγνωμοσύνη του για τη συμπαράσταση του ιερέα της ενορίας του» (Σελ. 15-16).
«Δεν τελείται νεκρώσιμη ακολουθία σε αυτόχειρα»
Ο κυρ Ηλίας έγραψε για τον πατέρα του βιβλίου του ότι: «Εκεί πληροφορήθηκε με έκπληξή του, ότι δεν τελείται νεκρώσιμη ακολουθία σε αυτόχειρα»! Αδελφοί, γνωρίζετε ότι στην περίπτωση της «αυτοκτονίας» δεν τελείται η νεκρώσιμη ακολουθία και επίσης δεν τελούνται και τα λοιπά μνημόσυνα, τριήμερα, εννιάμερα, κ.α.; Αν ναι, πώς τώρα ο πιστός λαός του Θεού να συνεχίσει να μνημονεύει τους «μεγάλους γιους», δηλ. τους πανεπιστήμονες επισκόπους μας που πρόδωσαν όχι απλά την εν χρόνο εκκλησιαστική επισκοπική ζωή τους αλλά την «Ζωή Των Απάντων» με τις ανοησίες που λένε και κάνουν; Τι άλλο έμεινε να ακούσουν τα αυτιά μας πέρα από το μήνυμα της 11ης Μαρτίου; Δυστυχώς οι δύο δίδυμοι και απόδημοι της Ορθοδοξίας, ο Πάπας και ο Πατριάρχης μας, έπεσαν σε μεγάλη λούμπα! Η απόφαση του πηδαλιούχου μας την 11η «ώρα», που επιτρέπει την τέλεση του «Μυστικού Δείπνου» πάνω σε πλάκα μαρμάρινη, πάνω σε μιαρό θυσιαστήριο όπως είναι τούτο των Ρωμαιοκαθολικών, αποτελεί μία πράξη θηλιά και επιπλέον είναι το φτυάρι του νεκροθάφτη που γεμίζει τη δική του χούφτα από χώμα για να τους σκεπάσει, αυτή τη φορά και τους δυο μαζί! Άνοιξαν τον τάφο της παπικής Εκκλησίας και με επιστημονικά τερτίπια βάπτισαν την δυσωδία σε δις ευωδία! Η «δις ωδή», και η δυσωδία της νομοθετικής πατριαρχικής πράξης, μας θυμίζει τον λόγο που η Εκκλησία μας δεν ψάλει την Β΄ Ωδή κάθε Κανόνα, μιας και 9η ώρα το πρωί, οι Ισραηλίτες είχαν κιόλας ολοκληρώσει την ακάθαρτη λατρεία του Χρυσού Μόσχου! Ω, των αθλίων, ω, των παρανόμων χριστιανών επισκόπων μας που ενώ σιωπούν και δεν ελέγχουν θέλουν να τους μνημονεύουμε και τα ονόματά τους!
Κατά την ταπεινή μας γνώμη, όσοι ιερείς διακόψουν την μνημόνευση του πατριάρχη Βαρθολομαίου - που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ακούγεται το όνομά του μέσα στη Θεία Λειτουργία - τόσο συμβάλουν στην εν Χριστώ «ταφή» του, και ζωντανεύει έτσι η ελπίδα να γυρίσει τούτος από τον Άδη της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού, εις την αγαθή γη των αγίων Πατέρων μας, διαφορετικά ο άνθρωπος αυτός είναι τελειωμένη υπόθεση! Στο χέρι σου παπά, η αγία τιμωρία που του πρέπει, επί την βάση πάντα των Ιερών Κανόνων, εκτός κι αν δέχεσαι και συ τον Πάπα ως «άγιο αδελφό με τίμιο θυσιαστήριο», έπειτα από 11α αιώνες ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ!
Εμπρός, μην διστάζεις παπά μου! Πριν κάνουν και σένα τον «μεγάλο μας αδελφό» όμοιό τους, δηλ. παιδί (άσωτο) της Ουνίας.
Μετά τιμής
Το Δ.Σ.
Πτολεμαΐδα 14 Μαρτίου 2017
Υ.Γ.
Αδελφοί, έχοντας στον νου μας την παραβολή του ασώτου υιού, θυμόμαστε τα λόγια του π. Βασιλείου, Ηγουμένου της ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους που είπε και έγραψε σε βιβλίο σχετικά με την άρνηση του «μεγάλου γιου» να μπει στην χαρά του Πατέρα Θεού! Λέγει: «Μήπως η σκηνή αυτή (της άρνησής του μεγάλου υιού) θέλει να μας πει κάτι για τον χωρισμό, για την κόλαση; Λέμε και πάλι μία απλή γνώμη, μήπως ο Πάπας εν τέλει μετανοήσει και χαθεί ο μεγάλος Πάπας της Ανατολής που θέλει να υποτάξει όχι μόνο όλους τους χριστιανούς επισκόπους στην επισκοπική εκκλησία του Π.Σ.Ε. αλλά και όλους των άλλων θρησκειών;».
Αδελφοί, προσευχηθείτε και για εμάς,
Θα επανέλθουμε με άρθρο σχετικό με το «χαρτί»! Ο κυρ Ηλίας είπε ότι «Ο ιερέας θέλοντας να τον βοηθήσει του συνέστησε να φέρει «χαρτί» από ψυχιάτρους ότι ο γιος του δεν είχε «σώας τας φρένας»…. κι εμείς θα εξετάσουμε τα «πιστοποιητικά τρέλας» που προσάπτουν στους αγωνιστές της πίστεως οι ειδικοί πανεπιστημιακοί ιερείς και θεολόγοι μας. Αμήν.
