Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

ΑΝΘΡΩΠOΝ ΖΗΤΩ; ΕΑΥΤΟΝ ΑΝΑΖΗΤΩ!

«πρς τίνα λαλήσω κα διαμαρτυρομαι;» (ερεμίας 6,10)


ΑΝΘΡΩΠOΝ ΖΗΤΩ!... ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΑΔΗΣ


1. νθρωπον ζητ
 κ Σινώπης Διογένης  Κυνικς φιλόσοφος, τέλος 5ου μ 323 π.Χ., φο τνπισκέφθηκε κι  Μ.λέξανδρος στν Κόρινθο, βγκε κάποτε στος δρόμους μέρα μεσημέρι κρατώντας ναμμένο φανάρι κα φώναζε «νθρωπον ζητ».
 διος λόγος εχε επωθ δυ φορς νωρίτερα 4 αἰῶνες πρν π τν Διογένη.μως παρέμεινε στν στορία μ τ νομά του λόγ τς τρελλς κκεντρικότητός του.
Πρτος ναφέρει τν λόγο «νθρωπον ζητ»  προφήτης σαΐας 50,2 περίπου σύγχρονος το μήρου. Λέγει «λθον (ες ερουσαλμ) κα οκ ν νθρωπος. κάλεσα κα οκ ν  πακουσόμενος». Δεύτερος ρχεται  προφήτης ερεμίας 6,10. Λέγει «πρς τίνα λαλήσω κα διαμαρτυρομαι;»
Σατ τ δύο προφητικ λόγια θ παραθέσουμε τν ρμηνεία το γίου Χρυσοστόμου.
Γράφει  ρμηνευτής. « μεγαλοφωνότατος προφήτης κα θεατς παραδόξων θεαμάτων. Ατς πο ξιώθηκε ν δ τ Σεραφείμ, ν κόμη ταν μ τπίγειο σμα του. Ατς πο ξιώθηκε ν γίνη κροατς κείνης τς μεγαλειώδουςγγελικς μουσικς. Ατς λοιπν κάποτε εσλθε στν Μητρόπολι τν ουδαίων, δηλαδ τν πολυάνθρωπο ερουσαλήμ. Πγε στ μέση τς γορς. χοντας δ τριγύρω του λαν πολ κα θέλοντας ν δείξη, τι ποιος δν κούει τ προφητικ λόγια δν εναινθρωπος, φώναξε δυνατά, «λθα κα δν βρκα νθρωπο. Προσκάλεσα κα δνπρχε νας ν πακούση».
σφαλς τ λόγια ατ λέγονται χι διότι δν πρχαν παρόντες νθρωποι, λλεπώθηκαν ξ ατίας τς ραθυμίας τν κροατν ν κούσουν. Γιατ φώναξε, «λθα καδν πρχε νθρωπος, κα πρόσθεσε, κα δν πρχε νας ν πακούση».
Τ συμπέρασμα εναι, τι σαν μν παρόντες νθρωποι, λλ δν θεωρονταν παρόντες, πειδ δν κουγαν τ λόγια το προφήτη. Γιατν τν λόγο, πειδ λθε καδν πρχε νθρωπος, κα προσκάλεσε, λλ δν βρισκόταν νας ν πακούση, στσυνέχεια στρέφει τν λόγο του πρς τ στοιχεα τς φύσεως.
Λέγει, «κουε ορανέ, κα προσήλωσε τ ατιά σου γ». Διότι μένα μ πέστειλε  Θες σ νθρώπους, λλ σ νθρώπους πο χουν μυαλό.  πειδ μως ατο εναι σν νμν χουν οτε λογικ οτε ντίληψι, γιατ μιλ στ φυσικ στοιχεα, τ ποα πράγματι δν χουν λογικ κα ντίληψι. Μ ατν τν τρόπο θέλω ν στιγματισθον ατο πο τιμήθηκαν μν μ λογικ κα ντίληψι, λλ δν τ χρησιμοποιον πως πρέπει» (ω Χρυσ ες τ Σαλος δ τι μπνέων πειλς κα φόνου Migne PG 51,115).
18.7.2019ρ.νι.μα.


2. νθρωπον ζητ
Δεύτερος ἀναφέρει τὸν λόγο «ἄνθρωπον ζητῶ» ὁ προφήτης Ἱερεμίας 6,10 καὶ τρίτος ἔρχεται μετὰ ἀπὸ αἰῶνες ὁ κυνικὸς Διογένης.
Ὁ προφήτης Ἱερεμίας στάθηκε στὴ μέση τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ σὰν νὰ μὴν ἦταν κανένας παρὼν ἔκραξε, «Σὲ ποιὸν νὰ μιλήσω καὶ σὲ ποιὸν νὰ κηρύξω σοβαρά;».
Αὐτὸν τὸν λόγο σχολιάζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέγοντας, «Τὶ λέγεις προφήτη; Βλέπεις μπροστά σου τόσο πλῆθος ἀνθρώπων καὶ ἐρωτᾶς σὲ ποιὸν νὰ μιλήσης; Ναί, ἀπαντᾶ. Αὐτὸ τὸ πλῆθος ἀποτελεῖται ἀπὸ σώματα. Ὅμως δὲν εἶναι καὶ πλῆθος ἀνθρώπων! Εἶναι πλῆθος σωμάτων, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν ἀκοή. Γιαὐτὸν τὸν λόγο καὶ πρόσθεσε, «τὰ αὐτιά τους εἶναι ἀτρύπητα (δὲν ἔχουν ἀκουστικὴ δίοδο)». Βλέπεις λοιπόν, ὅτι ὅλοι αὐτοί, ἐπειδὴ δὲν ἀκοῦν, γιαὐτὸ δὲν εἶναι ἄνθρωποι!
Ὁ Ἡσαΐας εἶπε, «ἦλθα καὶ δὲν βρῆκα ἄνθρωπο, προσκάλεσα καὶ δὲν ὑπῆρχε ἕνας νὰ ὑπακούση». Ὁ Ἱερεμίας εἶπε, «σὲ ποιὸν νὰ μιλήσω; Τὰ αὐτιά τους εἶναι ἀτρύπητα καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀκούσουν».
Οἱ δύο προφῆτες ἂν λένε τὰ λόγια αὐτὰ γιὰ τοὺς παρόντες, ἐπειδὴ δὲν πρόσεχαν μὲ ζῆλο στὸ κήρυγμά τους, καὶ μάλιστα λέγουν ὅτι γιαὐτὸ τὸν λόγο δὲν εἶναι ἄνθρωποι, τότε τὶ νὰ ποῦμε ἐμεῖς γιαὐτοὺς ποὺ ὄχι μόνο δὲν ἀκοῦν, ἀλλὰ δὲν καταδέχονται οὔτε νὰ διέλθουν τὴν πόρτα τοῦ Ναοῦ μας. Τὶ νὰ ποῦμε γιὰ τοὺς χριστιανούς μας, ποὺ πλανῶνται μακριὰ ἀπὸ τοῦτο τὸ ἱερὸ ποίμνιο. Γιαὐτοὺς ποὺ στέκουν μακριὰ ἀπὸ τὴν οἰκία τῆς μητέρας Ἐκκλησίας. Γιαὐτοὺς ποὺ τριγυρίζουν στοὺς δρόμους καὶ στὰ στενοδρόμια, σὰν τὰ ἄτακτα καὶ ρέμπελα παιδιά; Διότι ἐκεῖνα ἐγκατέλειψαν τὸ πατρικό τους σπίτι, περιπλανῶνται ἔξω ὅπουδήποτε καὶ περνοῦν τὴν ἡμέρα τους μὲ παιδικὰ παιχνίδια. Γιαὐτὸν τὸ λόγο καὶ τὰ παιδιὰ αὐτὰ  πολλὲς φορὲς χάνουν ἀκόμα καὶ τὴ ζωή τους. Πέφτουν στὰ χέρια κλεφτῶν καὶ λωποδυτῶν καὶ πληρώνουν τὴν ἀμυαλιά τους μὲ τὸν θάνατο. Τὰ ἁρπάζουν ἐκεῖνοι, ἀφαιροῦν ἀπὸ πάνω τους τὰ χρυσαφικά τους καὶ ἢ τὰ πνίγουν σὲ ποτάμια, ἢ ἂν φερθοῦν μὲ λίγη φιλανθρωπία τὰ μεταφέρουν σὲ ξένο τόπο καὶ ἐκεῖ τὰ ἐλευθερώνουν.
Αὐτὸ παθαίνουν καὶ οἱ ἀνεκκλησίαστοι χριστιανοί μας. Ἀφοῦ πλανηθοῦν καὶ φύγουν ἀπὸ τὸ πατρικὸ σπίτι καὶ τὴν παραμονή τους μέσα σαὐτό, πέφτουν σὲ στόματα αἱρετικῶν καὶ στὶς γλῶσσες τῶν ἐχθρῶν τῆς ἀληθείας. Ἔπειτα, ὅπως οἱ κλέφτες ἀφαιροῦν ἀπὸ πάνω τους τὰ χρυσᾶ στολίδια τῆς πίστεως. Ἀμέσως τοὺς πνίγουν ὄχι σὲ ποτάμια, ἀλλὰ τοὺς καταποντίζουν στὰ θολερὰ δόγματα τῆς βρωμερῆς αἱρέσεώς τους» (λόγος εἰς τὸ Σαῦλος δὲ ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καί… Μigne PG 51,115-116).
ἁγίας Μακρίνας 19.7.2019