Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Εἰσήγηση τοῦ κ. Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη..... τὴν 30ή Μαΐου 2016

Εἰσήγηση τοῦ κ. Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη, Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς 
τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στὸ Ἀντιαιρετικὸ Σεμινάριο 
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ε.Β.Β. & Β., τὴν 30ή Μαΐου 2016


Αποτέλεσμα εικόνας για Ἅγιος Γρηγόριος ὁ ΠαλαμᾶςὉ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς εἶναι ἕνας ἐκ τῶν σπουδαιοτέρων καὶ μεγαλυτέρων Πατέρων ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, ὅλων τῶν αἰώνων. Εἶναι ὅμως καὶ ὁ πλέον ἐπίκαιρος, ὡς πρὸς τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετωπίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἀνὰ τὴν οἰκουμένη. Τὸ σημαντικότερο ἀπὸ αὐτὰ τὰ προβλήματα, ποὺ συνιστᾶ καὶ τὴν πρωτογενῆ αἰτία ὅλων τῶν ἄλλων, εἶναι ὁ ἀνθρωποκεντρισμὸς τῆς ἐποχῆς μας, μὲ τὴν συνεπαγόμενη ἐκκοσμίκευση τοῦ φρονήματος μεγάλου μέρους τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας. Συγκεκριμένα, τὸν ΙΔ΄ αἰώνα ἐπιχειρεῖτο, συστηματικά, ἀπὸ τὴν πρὸ πολλοῦ ἐκκοσμικευμένη Χριστιανικὴ Δύση, νὰ ἐπιβληθεῖ ὁ ἀνθρωποκεντρισμὸς καὶ στὴν θεανθρωποκεντρικὴ καθ΄ ἠμᾶς Ἀνατολή. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὡς ὁ κατεξοχὴν ἐκπρόσωπος τοῦ Ὀρθοδόξου δόγματος καὶ τῆς ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας, πρόβαλε τότε, λίαν ἐπιτυχῶς, τὴν ἡσυχαστικὴ ἐμπειρία ὡς ἀνυπέρβλητο πνευματικὸ...

«ἀνάχωμα» ἔναντι τῆς αἱρετικῆς Χριστιανικῆς Δύσεως, ἀνάγοντας τὴν ἡσυχαστικὴ ἐμπειρία σὲ φανέρωση βιουμένου δόγματος, τοῦ δόγματος γιὰ τὸν ἄκτιστο χαρακτήρα τοῦ θείου φωτὸς καὶ τῆς θείας Χάριτος.

Σήμερα ἔχω κληθεῖ νὰ παρουσιάσω ἐνώπιόν σας τὸν ΄Ἅγιο Γρηγόριο ὡς ὁμολογητὴ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, μέσα ἀπὸ ἕνα Θεολογικὸ Διάλογο μὲ τὸ Ἰσλάμ,

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”:1. ΗΤΑΝ ΣΥΝΟΔΟΣ;.......[30 Αυγ 2016]


Η Μεγάλη Σύνοδος…

Ἡ ὀνομαζόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθοδοξίας συνεκλήθη καὶ συνεδρίασε στὴν Κρήτη τὴν ἑβδομάδα τῆς Πεντηκοστῆς (18-26 Ἰουνίου 2016).
   Δύο μῆνες μετά, κρίνοντας μὲ νηφαλιότητα τὸ ὅλο ἐγχείρημα, μποροῦμε νὰ καταλήξουμε στὶς ἑξῆς παρατηρήσεις γιὰ τὴν ἀμφιλεγόμενη «Σύνοδο»:

   Ἕνα πρῶτο ἐρώτημα ἀφορᾶ στὴν ἴ­δια τὴ φύση τῆς Συνόδου: Ἦταν πράγματι Σύνοδος; Τὸ ἐρώτημα εἶναι καίριο. Διότι κατὰ τὴ σύγκλησή της καὶ τὶς ἐργασίες της, μὲ τὴν καθιέρωση νὰ ψηφίζουν μόνο οἱ Προκαθήμενοι καταλύθηκε οὐσιαστικὰ ἡ ἔννοια τῆς συνοδικότητας. Ἦταν περισσότερο, ὅπως παρετήρησε ὁ Ἐπίσκοπος τῆς ἐπισκοπῆς Μπάτσκας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας Εἰρηναῖος (Μπούλοβιτς), μιὰ «Σύναξις Προκαθημένων», ἡ ὁποία μάλιστα «ἐνεργεῖ ἐμπράκτως ὡς συλλογικός τις πάπας».
   Τὴν προβληματικότητα τὴν ἀναγνώρισαν καὶ ἔνθερμοι ὑποστηρικτὲς τῆς «Συνόδου». Ἔτσι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας στὴν ὁμιλία του κατὰ τὴν ἐναρκτήρια συνεδρίαση τῆς «Συνόδου», ἀπαντώντας στοὺς ἐπικριτές της, εἶπε ὅτι αὐτὴ ἀποτελεῖ «ἰδιαιτερότητα... δὲν εἶναι ἕνα ἀκριβὲς ἀντίγραφο τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων... εἶναι κάτι ἰδιαίτερο».
   Πιὸ ξεκάθαρα ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, ἀναφερόμενος στὶς καινοτομίες της, τὴ λεγόμενη «ἀρχὴ τῆς ὁμοφωνίας» καὶ τὴν καθιέρωση τῆς «μίας ψήφου ἀνὰ Ἐκκλησία», εἶπε πρὶν τὴ σύγκλησή της τὰ ἑξῆς: «Ὄντως, ἡ συγκεκριμένη διαδικασία εἶναι ἀμάρτυρη ἐντὸς τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας. Ὄντως φαίνεται νὰ ἀγνοεῖται

Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

«Ο πραύς να γίνει μαχητής» (Ιωήλ 4, 11) Ο ρόλος των λαϊκών στην Εκκλησία και η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος»




Αποτέλεσμα εικόνας για ιερος Χρυσοστομος

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ» ΣΥΝΟΔΟΣ
                                            ΜΕΡΟΣ Α΄                               
          «Ο πραύς να γίνει μαχητής» (Ιωήλ 4, 11)
     (Σκέψεις με αφορμή τη γιορτή της Μεσηπεντηκοστής)
Η γιορτή της Μεσοπεντηκοστής  είναι η καλύτερη αφορμή και το γερό εκείνο θεμέλιο πάνω στο οποίο θα θέλαμε να στηρίξουμε λόγο αγάπης και αλήθειας για το χρέος και την ευθύνη των λαϊκών, μιάς και τα εκκλησιαστικά πράγματα –εν’όψει της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»– βαίνουν κατά κρημνών.
Άνεση, ανάπαυση και ασφάλεια
Η γιορτή της Μεσοπεντηκοστής που η Εκκλησία μας γιορτάζει πάντοτε Τετάρτη, ημέρα αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό, έχει σχέση με μια από τις τρεις μεγάλες γιορτές του Ισραήλ, τη γιορτή της Σκηνοπηγίας. Η γιορτή αυτή διαρκούσε 7 ημέρες σύμφωνα με την εντολή του Θεού: «Εορτήν σκηνών ποιήσεις σε αυτώ επτά ημέρας» (Δευτ .16,13). Στο διάστημα αυτό των 7 ημερών οι Ισραηλίτες έπρεπε να δοξολογούν και να ευγνωμονούν τον Θεό για τη λήξη της συγκομιδής των προϊόντων της γης, να προσφέρουν θυσίες (ζώων και καρπών) και να μένουν μέσα σε σκηνές προς ανάμνηση του γεγονότος ότι για 40 χρόνια έμειναν οι πρόγονοι τους μέσα σε σκηνές στην έρημο. Τις σκηνές αυτές, από πράσινα κλωνάρια, τις έστηναν πάνω σε ταράτσες σπιτιών, σε πλατείες, ακόμα και στη γύρω περιοχή της Ιερουσαλήμ. Κρατούσαν στα χέρια τους κλαδιά με καρπούς ή και μόνο με φύλλα και όλα αυτά συμβόλιζαν τα πλούσια προϊόντα που τους έδινε ο Θεός, όπως επίσης την άνεση, την ανάπαυση και την ασφάλεια που τους χάριζε.
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ – «Αγραμμάτους σοφία εδίδαξεν»
Δεύτερη μεγάλη γιορτή των Εβραίων, ιδιαίτερα χαρμοσύνη, ήταν η Πεντηκοστή. Η γιορτή αυτή συνδεόταν

«Ο πραύς να γίνει μαχητής» (Ιωήλ 4, 11)


Ο ρόλος των λαϊκών στην Εκκλησία και η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος»



Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ» ΣΥΝΟΔΟΣ
                                            ΜΕΡΟΣ Α΄                               
          «Ο πραύς να γίνει μαχητής» (Ιωήλ 4, 11)
     (Σκέψεις με αφορμή τη γιορτή της Μεσηπεντηκοστής)
Η γιορτή της Μεσοπεντηκοστής  είναι η καλύτερη αφορμή και το γερό εκείνο θεμέλιο πάνω στο οποίο θα θέλαμε να στηρίξουμε λόγο αγάπης και αλήθειας για το χρέος και την ευθύνη των λαϊκών, μιάς και τα εκκλησιαστικά πράγματα –εν’όψει της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»– βαίνουν κατά κρημνών.
Άνεση, ανάπαυση και ασφάλεια
Η γιορτή της Μεσοπεντηκοστής που η Εκκλησία μας γιορτάζει πάντοτε Τετάρτη, ημέρα αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό, έχει σχέση με μια από τις τρεις μεγάλες γιορτές του Ισραήλ, τη γιορτή της Σκηνοπηγίας. Η γιορτή αυτή διαρκούσε 7 ημέρες σύμφωνα με την εντολή του Θεού: «Εορτήν σκηνών ποιήσεις σε αυτώ επτά ημέρας» (Δευτ .16,13). Στο διάστημα αυτό των 7 ημερών οι Ισραηλίτες έπρεπε να δοξολογούν και να ευγνωμονούν τον Θεό για τη λήξη της συγκομιδής των προϊόντων της γης, να προσφέρουν θυσίες (ζώων και καρπών) και να μένουν μέσα σε σκηνές προς ανάμνηση του γεγονότος ότι για 40 χρόνια έμειναν οι πρόγονοι τους μέσα σε σκηνές στην έρημο. Τις σκηνές αυτές, από πράσινα κλωνάρια, τις έστηναν πάνω σε ταράτσες σπιτιών, σε πλατείες, ακόμα και στη γύρω περιοχή της Ιερουσαλήμ. Κρατούσαν στα χέρια τους κλαδιά με καρπούς ή και μόνο με φύλλα και όλα αυτά συμβόλιζαν τα πλούσια προϊόντα που τους έδινε ο Θεός, όπως επίσης την άνεση, την ανάπαυση και την ασφάλεια που τους χάριζε.
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ – «Αγραμμάτους σοφία εδίδαξεν»
Δεύτερη μεγάλη γιορτή των Εβραίων, ιδιαίτερα χαρμοσύνη, ήταν η Πεντηκοστή. Η γιορτή αυτή συνδεόταν

«Οι άγιοι γνωρίζουν εκ πείρας». ( Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος)

Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΝ ΛΑϊΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ (ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ!). [Του Μητροπολίτη Μόρφου. ΑΞΙΟΣ!]

Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΝ ΛΑϊΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ (ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ!). [Του Μητροπολίτη Μόρφου. ΑΞΙΟΣ!]
Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΝ ΛΑϊΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ (ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ!).
 [Του Μητροπολίτη Μόρφου. ΑΞΙΟΣ!]
Η ευθύνη ημών έναντι των ετεροδόξων!
«Οι άγιοι γνωρίζουν εκ πείρας…». Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος είπε: «Γιατί δεν υπέγραψα το τελικό κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», « Οι Άγιοι γνωρίζουν εκ πείρας, τι είναι Εκκλησία»!          
Θέματα : «Του μετά των ετεροδόξων διαλόγου, του τρόπου προσεγγίσεως τούτων και της ευθύνης ημών έναντι αυτών». Και προβληματισμοί: «Περτου τι εστ Εκκλησία, ποια τα μέλη αυτής και τις η ημετέρα ευθύνη προς τα μη αποτελούντα μέλη αυτής».
 Απαιτείται δογματικ σαφήνεια!
« Πανιερώτατος Μόρφου λοιπόν, «πόμενος τοςγίοις Πατράσιν», κατέθεσε ενώπιον της Μεγάλης Συνόδου την Πίστιν των Πατέρων ημών και προφορικός και γραπτός. Στα της Πίστεως πρέπει να «ληθεύομεν ν γάπ». Και, κατά το Κυριακό λόγιο, «γνώσεσθεΤν λήθειαν, κα  λήθειαλευθερώσει μς».  Σε μία Μεγάλη Σύνοδο,

Η άνεση είναι χειρότερη από το διωγμό. (Ιερός Χρυσόστομος)

ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά!!!

Προς ενημέρωση του Χριστεπωνύμου πληρώματος.
<< Εξηγούμαι και απολογούμαι >>. «Η άνεση είναι χειρότερη από το διωγμό»!!!
 Αγαπητοί αδελφοί, Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. Το θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα είναι η Χαρά. Διαβάζουμε, βαθύς τίτλους ειδήσεων που συμπεριλαμβάνουν την λέξη »Διωγμός», π.χ. << Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά>>, και θεωρήσαμε ως μεγάλη ανάγκη!  μετά την αναφορά μας στον όρο »Αγάπη» να μιλήσουμε για την »Χαρά». Στην »πορεία» αυτή του λόγου μας, βάζουμε εξ αρχής ως πυξίδα!  το λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου που « συμβουλεύει και προτρέπει πως πρέπει, καθημερινά, να γυμνάζουμε τον εαυτό μας με άσκηση, δηλαδή με νηστείες και σκληραγωγίες, με απλό φαγητό και λιτό τραπέζι, αποφεύγοντας παντού και πάντοτε την πολυτέλεια. Διαφορετικά, λέει, είναι αδύνατον να ευαρεστήσουμε τον Κύριο. Χαρακτηρίζει [ο άγιος] την «άνεση» στη ζωή μας χειρότερη και από αυτόν τον φοβερό διωγμό. Γιατί, η μεν άνεση αποχαυνώνει και ναρκώνει την ψυχή, ο δε διωγμός την αφυπνίζει και την στρέφει στον Θεό.» [http://www.romiosini.org.gr/6827C7D3.el.aspx ].
ΔΙΔΑΓΜΑ: «Ο δε διωγμός την (ψυχή) αφυπνίζει και την στρέφει στον Θεό»!!!
Θέμα: Η εν Χριστώ  χαρά μας.
«Πρέπει να κάνουμε το παν για ν’ αποκτήσουμε το μεγάλο αυτό αγαθό»!!!
Είναι γνωστός

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ» (π. Αυγουστίνος, ο Ακρίτας)



Η ΠΑΡΑΜΕΤΑΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ! 


Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ο άγιος Πέτρος είπε το γνωστό’ «Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι…» (Ματθ. 17,4), και οι παραμορφωμένη Σύνοδος της Κρήτης επιμένει ότι πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στις αποφάσεις της! Εμείς οι αγράμματοι θεολογικά θα προτιμήσουμε το δρόμο της Αλήθειας, και σ’ αυτήν μας’ την σκιασμένη πορεία που την Σκεπάζει ο φόβος της Συνόδου αυτής, κρατούμε ως πυρσό το λόγο του π. Αυγουστίνου Καντιώτη, που σείει συνειδήσεις!



«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΒΡΙΣ» (π. Αυγουστίνος, ο Ακρίτας)!

Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι του Χριστού, πριν αναφερθούμε στο γεγονός της  Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, θα χρησιμοποιήσουμε μια σκάλα ,που μας χαρίζει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, προκειμένου να ξεπεράσουμε το φυσικό (από ανθρώπους κατασκευασμένο!) εμπόδιο που ορθώνεται μπροστά μας, και δεν είναι άλλο από την Κακοσύνοδο της Κρήτης.
 Ο Άγιος Ιωάννης  μας λέει πως: << Το «ΑΠΟ ΘΕΟΥ άρχεσθαι» είναι ορθόν και πρέπον, εφ᾿ όσον απευθύνομαι προς υπηρέτας του Θεού >>.

Το «ΑΠΟ ΘΕΟΥ άρχεσθαι», μας βοηθάει φίλοι μου’ στην ανύψωση του νου μας, και κάνει τον «απλό πιστό» άνθρωπο’  «Υπηρέτη του Θεού», και ως «Υπηρέτες του Λόγου της αληθείας» γινόμαστε και συντελεστές της ονομαζόμενης  «Θρησκευτικής αναζωπύρωσης», την οποία έχει τόσο ανάγκη’ η εποχή μας και οι νέοι μας. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι άλλο θεμέλιο - εκτός από τον «Παλαιό των ημερών», δηλαδή τον  Ιησού Χριστό (όπως των κηρύττουν οι άγιοι Πατέρες μας) - δεν ΥΠΑΡΧΕΙ! 

Αν τώρα, αναζητήσουμε το «Από Θεού άρχεσθαι», στα πρακτικά της Συνόδου της Κρήτης, δεν πρόκειται να το εντοπίσουμε πουθενά!  γιατί

Οι επιστολές είναι τα αποστολικά τείχη των εκκλησιών. (Ιερός Χρυσόστομος)


Αποτέλεσμα εικόνας για Ο Άγιος Φανούριος,

Ο Άγιος Φανούριος... Και <<Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη  ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 - 1669 μ.Χ.)>>…. Και <<Επειδή οι επιστολές είναι τα αποστολικά τείχη των εκκλησιών…>>.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλάει σχετικά με το Αποστολικό ρητό «ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙΡΟΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ» και λέγει:
-          Είμαι αδύναμος και φτωχός και άπειρος από διδακτικούς λόγους, αλλά όταν βλέπω τη σύναξή σας ξεχνώ την αδυναμία, αγνοώ την φτώχεια, δε γνωρίζω την απειρία’ γιατί τέτοια είναι η τυραννία της αγάπης σας. Γι’ αυτό και πιο πρόθυμα σας παραθέτω το τραπέζι της φτώχειας μου… <<Να γνωρίζετε και αυτό, ότι κατά τις έσχατες ημέρες θα έρθουν καιροί δύσκολοι>>. Μιλάει για την συντέλεια του κόσμου.
Τι σε ενδιαφέρει λοιπόν, μακάριε Παύλε; Τι ενδιαφέρει επίσης τον Τιμόθεο; Τι και εκείνους που τότε το άκουαν αυτό; Γιατί ύστερα από λίγο πρόκειται να πεθάνουν, να γλυτώσουν από τα επερχόμενα δεινά και τους κακούς ανθρώπους. Δε φροντίζω για το σημερινό ποίμνιο αλλά αγωνιώ και φοβούμε και για το μελλοντικό…..
Έτσι και ένας ποιμένας άριστος δε φωνάζει μόνο όταν δει τους λύκους να επιτίθενται στο ποίμνιο και να πλησιάζουν τα πρόβατα, αλλά και όταν ακόμη είναι μακριά ειδοποιεί

ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ή Ο ΚΟΣΜΟΣ;


Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΙΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός

Ὅταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου, θα βρει την πίστη στη γη; » (Λουκ. 18,8).

Αποτέλεσμα εικόνας για ο Υιός του ανθρώπου


ΑΝ ο Θεός αγάπη εστί και συγχώρεση, ο Άνθρωπος τι εστί;
Είναι πολύς ο λόγος αδελφοί μου που γίνεται τα τελευταία χρόνια για το ότι’ ο Θεός αγάπη εστί. Ο Θεός πράγματι είναι αγάπη προς όλους και όλα, και η αγαθή πρόνοιά Του σκεπάζει και προστατεύει σίγουρα όλη τη δημιουργία. Όμως ο άνθρωπος είναι »εργάτης» και »φύλακας»! Εξ αρχής ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο, μέσα στον κήπο της Εδέμ, για να εργάζεται και να τον φυλάει, και έτσι έχει αυτήν την διπλή ευθύνη’ να εργάζεται τις εντολές Του και να φυλάει τα όρια Του, δηλαδή τα δόγματα της Εκκλησίας μας… έως συντελείας των αιώνων!
Με μία λέξη, σκοπός (των σκοπών Του) είναι »όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου, να βρει την πίστη στη γη», να βρει την πίστη και στην δική μου »γη»…. να βρει τους πιστούς δούλους του να υπερασπίζονται την αποστολικές διδαχές! Και επειδή << γη αγαθή >> κυρίως εννοούμε την καρδιά μας, το πρώτο που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην προσβληθεί η πίστη, που ο καθένας μας φυλάει μέσα στην καρδιά του’ για την αλήθεια του Ευαγγελίου του Σωτήρος Χριστού, καθώς και για την μοναδικότητα της »Μίας» Εκκλησίας Του!
Στις ημέρες μας όμως επιχειρείται μια βάρβαρη παραβίαση των συνόρων αυτών, και η απειλή έρχεται από ένα αλλοτριωμένο κήρυγμα: Το περί αγάπης!
Μας ζητείτε »Χάριν αγάπης» να αρνηθούμε την μοναδικότητα της Εκκλησίας μας, ώστε

ΑΠΟ ΘΕΟΥ ΑΡΧΕΣΘΑΙ

Το Νο 1 πρόβλημα  της σύγχρονης πολυπολιτισμικής- 
παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας των εθνών, και η Σύνοδος της Κρήτης! [ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΕΙΣ!] 



Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί 

Αναζητώντας την αλήθεια, το γένος μας έφτασε σε μεγάλη δόξα, και εδώ και αιώνες ο ρόλος του ήταν – είναι και θα είναι – ο ρόλος του αυγερινού! Ξεκινάμε κατ’ αυτόν τον τρόπο για να εκφράσουμε στην αγάπη σας αλλά και στην κρίση σας την ανάγκη ανάληψης και πάλι του αγώνα υπέρ της πίστεως και της πατρίδος*, και λέμε αυτό σύμφωνα με το ότι πατρίδα του Χριστιανού είναι ο ουρανός και δεύτερη όλη η γη! Γι' αυτό και ονομάζουμε αυτόν πρώτα' ''πολίτη του ουρανού'', ουρανοπολίτη*! Και μην σας φαίνονται τα λόγια αυτά ούτε «Άγια», αλλά ούτε και «Μεγάλα», γιατί απλά τα λόγια από τα έργα απέχουν κατά πολύ! Αυτό συμβαίνει και με τους μεγαλύτερους Θεολόγους του καιρού μας...  και πάλι ο λόγος αυτός, δηλαδή η απόσταση της θεωρίας από την πράξη αποτελεί και την βασική αιτία της αποστασίας του λαού μας και της παραπλάνησής του μέσα στην έρημο της πόλης μας!

 Η ύπαρξη των πειρασμών - που κλυδωνίζουν το άγιο μεγάλο σκάφος της Ελλαδικής Εκκλησίας μας, αλλά και το άγιο και μικρόν σκάφος της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας -  έχει φέρει μεγάλη ζάλη στους επιβάτες της, μια ζάλη που μοιάζει με μέθη. Και έτσι εχόντων των πραγμάτων άλλοι μοιάζουν να είναι μεθυσμένοι από Πνεύμα, άλλοι

ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ















ΠΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ
ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ''ΣΙΩΠΗΛΗΣ'' ΘΕΛΗΣΕΩΣ
(Η Ορθοδοξία είναι ένα ποτήρι με γλυκό κρασί).

Τρίτη, 26 Ιούλιος 2016 [ http://www.eordaia.org/index.phpoption=com_content&view=article&id=39122%3A2016-07-26-09-17-23&catid=2217%3A26&Itemid=1 ].

Αποτέλεσμα εικόνας για ιησους

ΘΕΜΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ

'' Είναι  γεγονός ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν πολυενδιαφέρεται για τα πνευματικά και μάλιστα για τα δογματικά θέματα, που αποτελούν το θεμέλιο και την πηγή της πνευματικής ζωής και της σωτηρίας'' (Στέργιος Ν. Σάκκος***, ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης). [ http://kirykos.livejournal.com/288595.htm  ].
Στις 20 Ιουλίου 2016, ο Καθηγητής Δογματικής του Α.Π.Θ, κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης σε
επιστολή προς την ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, την οποία και κοινοποίησε και σε όλους τους Ιεράρχες  της Εκκλησίας της Ελλάδος, καταθέτει μια σύντομη αλλά ''πε­ρι­ε­κτι­κή α­πο­τί­μη­ση'' της <<Αγίας και Μεγάλης Συνόδου>>.   Σ' αυτήν γράφει εξ αρχής: << Σας παρακαλώ, να κάνετε τον κόπο να την με­λε­τή­σε­τε, επειδή πι­στεύ­ω, ό­τι θα μπο­ρού­σε να βο­η­θή­σει, κά­πως, στην υ­πεύ­θυ­νη συ­ζή­τη­ση που θα γίνει στη Σύ­νο­δο της Ιε­ραρ­χί­ας της Εκ­κλη­σί­ας μας, ό­ταν αυτή συ­νέλ­θει >>.
Τελικά  θα περιμένουμε να μας πει η Ιερά Σύνοδος;

Σε χτεσινό άρθρο γράψαμε σχετικά:  Δεν μας φτάνει η ''πολιτική'' σιωπή μας, έχουμε να παλέψουμε και με την ''θρησκευτική'' μας ατολμία ή καλύτερα αδιαφορία! Για τον κ.Ιερώνυμο τον αρχιεπίσκοπό μας που έγραψε

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

27 Αυγ 2016


Η αλφαβηταλφάβητος ομολογίας ορθοδόξου πίστεως κατά του οικουμενισμού προς τους οικουμενιστές και τους ομόφρονες ή σιωπώντες επισκόπους- ιερείς- μοναχούς και λαϊκούς [Δ΄]

H AΛΦΑΒΗΤΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ Η’ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ -ΙΕΡΕΙΣ- ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ
      Οὐδέν ψεύδους δεινότερον,  [ Δ΄] οὐδέν συκοφαντίας ἄχθους βαρύτερον τοῖς ἐνεργοῦσιν ἀλλ᾿ οὐ τοῖς πάσχουσιν. Οἱ μέν γάρ ἔσθ᾿ ὅτε καί δοκιμώτεροιγίνονται καί δι᾿ ὑπομονῆς τῶν οὐρανίων βραβείων ἐπιτυγχάνουσιν,«ἀπολεῖ δέ Κύριος πάντας τούς λαλοῦντας τό ψεῦδος». (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)
 Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

Άστραψε και βρόντηξε ο διαδικτυακός τόπος. Οι οικουμενιστές έπαθαν πανωλεθρία! Δεν μπορούν να αντιπαρατάξουν ούτε επιχειρήματα ούτε ιστορικά προηγούμενα από την εκκλησιαστική ιστορία. Καταφεύγουν μόνο στην πνευματική τρομοκρατία. Εντοπίσατε τίποτα από άρθρα; Δεν είναι της έρευνας και της μελέτης. Στο θεολογικό πεδίο της μάχης το έβαλαν στα πόδια. Μόνο σχόλια ασχολίαστα στα οποία μας προσάπτουν την κατηγορία ότι θέλουμε –λέει– να κάνουμε σχίσμα! Ανήρτησαν μεταξύ άλλων και ξερό, χωρίς σχολιασμό,  τον ιγ´ Κανόνα της Α΄ και Β´ λεγομένης (της πρωτοδευτέρας όπως λέγεται, δηλαδή) Συνόδου προκειμένου να μας κουνήσουν το δάκτυλο.
 – Ξέρεις; Πρόσεχε μη μιλάς, διότι θα πας στα αζήτητα!
Βλέπετε σιγή οι επίσκοποι, τσιμουδιά. Οι ιερείς κακαρωμένοι από φόβο. Οι λίγοι αγωνιστές μοναχοί διώκονται και οι άλλοι βρίσκονται σε θεωρία! Η αίρεση οργιάζει,  η μάχη μαίνεται, η συμπλοκή γίνεται πλέον σώμα με σώμα, με τις ξιφολόγχες, και την δίνουν λίγοι κυρίως όμως οι ευσεβείς λαικοί, αυτοί που πάντοτε ήταν ο φύλακας της πίστεως.  Τώρα που τα δημοσιεύματα πέφτουν βροχή τι να πουν οι οικουμενιστές. Ακόμη δεν είδατε τίποτα! Μόνο θράσος έχουν,