Ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ εισηγητής της πατερικής ή της «μεταπατερικής» θεολογίας;
Σχολιάζονοντας την ομιλία αυτή του Μ. Αρχιδιακόνου Μαξίμου στο ιστολόγιό μας τονίζαμε: “Είναι όμως βέβαιον ότι κάνει μεγάλο λάθος ο Αρχιδιάκονος Μάξιμος αποφαινόμενος ότι ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ «πρῶτος ὡμίλησε περί τῆς ἀνάγκης νεοπατερικῆς συνθέσεως»”.
Σήμερα αναδημοσιεύουμε σύντομο σχόλιο του Ορθοδόξου Τύπου (31/12/2010) που περιέχει την γνώμη του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου περί των θέσεων του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ για την θεολογία:
Νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή "Θεολογία"
ΣΕΙΡΑ σημαντικῶν θεολογικῶν ἄρθρων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου..., ἐδημοσιεύθησαν εἰς τήν "Παρακαταθήκην" ἀρ. τ. 74 καὶ εἰς τὸν "Ο.Τ." ἀρ. φύλλου 1857, καί ἐξ αὐτῶν ἀξίζει νά μεταφέρωμεν μερικάς σκέψεις του:
Κατά τόν π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀποστολική, ἐπειδή εἶναι πατερική. Γράφει: «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι πράγματι ῾ἀποστολική᾽, ἀλλά εἶναι ἐπίσης καί ῾πατερική᾽. Οὐσιαστικῶς εἶναι ῾ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων᾽. Δέν εἶναι δυνατόν νά διαχωρισθοῦν οἱ δύο χαρακτηρισμοί. Ἐπειδή εἶναι ῾πατερική᾽, εἶναι ἀληθῶς καί ῾ἀποστολική᾽”. “Γιά νά εἴμαστε ὀρθόδοξοι καί να ἔχουμε τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας δέν μᾶς χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. Μᾶς χρειάζονται δύο πράγματα: Τό πρῶτο, νά μείνουμε σταθεροί, ὅπως ἔχουμε καθῆκον, στήν ὁρολογία τῶν Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιατί αὐτή ἡ ὁρολογία ἀποτελεῖ σημαντικό μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τό ἀληθινό καί αὐθεντικό consensus patrum, ἀλλά νά μείνουμε ἑδραῖοι καί στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια, πού δόθηκε στούς Πατέρες».
Αὐτή εἶναι καί ἡ ὀρθή ἐκκλησιολογική τοποθέτησις.
Κατά τόν π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀποστολική, ἐπειδή εἶναι πατερική. Γράφει: «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι πράγματι ῾ἀποστολική᾽, ἀλλά εἶναι ἐπίσης καί ῾πατερική᾽. Οὐσιαστικῶς εἶναι ῾ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων᾽. Δέν εἶναι δυνατόν νά διαχωρισθοῦν οἱ δύο χαρακτηρισμοί. Ἐπειδή εἶναι ῾πατερική᾽, εἶναι ἀληθῶς καί ῾ἀποστολική᾽”. “Γιά νά εἴμαστε ὀρθόδοξοι καί να ἔχουμε τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας δέν μᾶς χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. Μᾶς χρειάζονται δύο πράγματα: Τό πρῶτο, νά μείνουμε σταθεροί, ὅπως ἔχουμε καθῆκον, στήν ὁρολογία τῶν Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιατί αὐτή ἡ ὁρολογία ἀποτελεῖ σημαντικό μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τό ἀληθινό καί αὐθεντικό consensus patrum, ἀλλά νά μείνουμε ἑδραῖοι καί στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια, πού δόθηκε στούς Πατέρες».
Αὐτή εἶναι καί ἡ ὀρθή ἐκκλησιολογική τοποθέτησις.
