Το μυστήριο της συνεργίας…!
Σεβασμιώτατε Φλωρίνης είστε παρθενομάχος;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ένας ακόμη ιεράρχης συντάσσεται ή καλύτερα στοιχίζεται στη γραμμή των Παρθενομάχων, πιθανόν άθελά του!
Αν και η παρακάτω φράση είναι βγαλμένη από το χρυσό στόμα του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: «Όμως καλή βέβαια και μεγάλη αρετή είναι η παρθενία αλλά χωρίς την ελεημοσύνη σε τίποτε δεν ωφελεί η παρθενία», στα χέρια των Οικουμενιστών – που την απομονώνουν - γίνεται καρφί μπηγμένο στο τίμιο Σώμα της Παναγίας μας. Το αγνοεί ο Σεβασμιώτατος;
Ας θυμίσουμε λοιπόν έναν επίκαιρο λόγο του νεωτερικού θεολόγου κ. Σταμούλη Χρυσόστομου, σχετικό κατά πάντα με την υπόθεσή μας – για να καταλάβουμε όλοι μας. Ιδού: «Το μυστήριο στην εκκλησία όμως δεν είναι η παρθενία. Την παρθενία τη συναντάμε παντού, σε όλα τα συστήματα τα θρησκευτικά υπάρχει η παρθενία. Ο κόσμος είναι γεμάτος από τάγματα παρθένων. Όμως, ας μη ξεγελιόμαστε, δεν σώζει η παρθενία, η θεομητρότητα σώζει. Εκείνη δηλαδή η μήτρα της ευαισθησίας που αποκαλύπτει πως στη ζωή του ανθρώπου μπορούν να χωρέσουν και τα αχώρετα. Εκείνη η αλήθεια που δείχνει το θαύμα. Η παρθενία τί κάνει; Είναι ένα εργαλείο, που δείχνει το μεγαλείο της Θεομητρότητας. Εάν η Μαρία δεν ήταν Παρθένος θα βγάζαμε εκτός του μυστηρίου τον Θεό. Εάν δεν ήταν παρθένος δεν θα μπορούσε να φανεί προς τα έξω ότι η σάρκωση έγινε και «εκ Πνεύματος Αγίου», δηλαδή χωρίς σπερματική καταβολή. Το μυστήριο της συνεργίας Θεού και ανθρώπου θέλει να δείξει η Εκκλησία και σε αυτή την προσπάθεια επιστρατεύει κάθε δυνατό μέσο και κάθε γλώσσα . Η παρθενία από μόνη της δεν λέει τίποτα.» [1]









Δυο
φορές τον χρόνο εορτάζει πανηγυρικά η Εκκλησία μας τον Τίμιον Σταυρόν.
Μια για την ανεύρεση του την 6ην Μαρτίου του 326 μ.Χ. και μία κατά την
Ύψωση του την 14ην Σεπτεμβρίου, στα εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως,
που υπάρχει μέχρι σήμερα. Το σημαντικόν, και όχι πολύ γνωστόν, στον
διπλόν αυτόν έορτασμόν είναι το γεγονός ότι αποκαλύπτεται άλλο ένα μέγα
μυστήριον της απερίγραπτης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο και μάλιστα
κατά την θεία λατρεία, που ενώνει την γη με τον ουρανό. 





1
Ἐν οἷς ἐπισυναχθεισῶν τῶν μυριάδων τοῦ ὄχλου, ὥστε καταπατεῖν ἀλλήλους,
ἤρξατο λέγειν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ πρῶτον· Προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς
ζύμης τῶν




