Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΜΠΟΔΙΟΝ ΕΙΣ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Β. Ἐμμανουήλ, Ἀναγνώστης
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: «Γιατί ὁ Περιστερίου Γρηγόριος ἀφαιρεῖ τὸν Τίμιον Σταυρόν;». (Ἀφαιρεῖ, ἕνα ποὺ εἶναι πίσω καὶ ἕνα ποὺ εἶναι ἐπάνω εἰς τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν – καθὼς καὶ τὰ δύο ἑξαπτέρυγα, ποὺ τὸν συνοδεύουν). «Ὁ κίνδυνος εἶναι ἀφάνταστος».
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες,
Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, σὲ ὁμιλία ποὺ ἔγινε στὴν Ἀθήνα, στὶς 6 Ἰουλίου 1972 ἔλεγε πὼς «Ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα ἑτοιμάζουν νὰ μᾶς φέρουν καρδινάλιο…» [1], καὶ δὲν ἐννοοῦσε ἀποκλειστικὰ στὴ Μητρόπολη Ἀθηνῶν (ποὺ ἔγινε) οὔτε καὶ στὴν Μητρόπολη Φλωρίνης (ποὺ ἀκόμη δὲν ἔγινε), ἀλλὰ παντοῦ, σὲ κάθε ἐκκλησία. «Καὶ ποιεῖ πάντες…» (Ἀπ. 13,16), νὰ ἀφαιρέσουν τὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀπὸ παντοῦ…
Σχετικὴ εἶναι καὶ ἡ παρακάτω μαρτυρία τοῦ Πατρός: «Διότι νά ᾿χουμε τὸν νοῦ μας· ἐὰν ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ καὶ Ἕλληνες δὲν σηκωθοῦμε ὅλοι καὶ δὲν κινηθοῦμε ἐγκαίρως, ὅ,τι ἔγινε στὴν Ἀθήνα, ποὺ τίναξαν τὸν Σταυρὸ στὸν ἀέρα, ―νὰ τὸ θυμᾶστε― θὰ γίνῃ κ᾿ ἐδῶ. Ἐγὼ γέρος ἄνθρωπος εἶμαι, θὰ πεθάνω, ἀλλὰ νὰ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι ἔρχονται χρόνια σκοτεινὰ καὶ ἀπαίσια στὴ φυλή μας· καὶ ἂν κυριαρχήσουν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, θὰ δῆτε ὅτι θὰ ζητοῦν νὰ διώξουν τὸν Σταυρὸ ἀπὸ παντοῦ·» (Φλώρινα 14-9-1975) [2].
