Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

ΓIA NA ONOMAΣTH MIA ΣΥΝΟΔΟΣ OIKOYMENIKH KAI AΓΙΑ ΠΡEΠEI ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟ

ΠΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ‘’ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ’’ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1996

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΗ ''ΑΚΡΙΤΑ''!



<<ΓIA NA ONOMAΣTH MIA ΣΥΝΟΔΟΣ OIKOYMENIKH KAI AΓΙΑ ΠΡEΠEI ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΗ ΛΑΟ>> [26.2.1961] (Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ Γ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ Κ. ΚΑΠΛΑΝΟΓΛΟΥ)
                                         
Αποσπάσματα  ομιλιών του αειμνήστου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «…μπορεῖ νὰ μαζευτοῦν καὶ χίλιοι ἀκόμη δεσποτάδες καὶ νὰ βγάλουν μία ἀπόφασι. Νομίζετε ὅτι ἀρκεῖ αὐτὸ γιὰ νὰ εἶνε αὐτὴ μία ἁγία Σύνοδος; Γιὰ νὰ ὀνομασθῇ μία σύνοδος οἰκουμενικὴ ἢ τοπική, ἐκτὸς τοῦ ὅτι αὐτοὶ πρέπει προηγουμένως νὰ νηστέψουν καὶ νὰ παρακαλέσουν τὸ Θεὸ νὰ ἔλθῃ ἐπ᾽ αὐτοὺς Πνεῦμα ἅγιο, χρειάζεται καὶ κάτι ἄλλο. Μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ σήμερα μιὰ τοπικὴ σύνοδος, νὰ μαζευτοῦν ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι· ἀλλὰ γιὰ νὰ εἶνε ἡ συνέλευσίς τους ἁγία Σύνοδος καὶ ὄχι σύνοδος παρανομούντων, πρέπει, μόλις βγῇ καὶ ἀκουστῇ ἡ ἀπόφασις, ν᾽ ἀναπαύσῃ τὸ λαό. Τί ὅρους ἔχει θέσει ἡ Ἐκκλησία μας! Ἔβγαλε λόγου χάριν ἡ σύνοδος μιὰ ἀπόφασι; πρέπει ὅλο τὸ πλήρωμα, μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ ποῦν «Μάλιστα, ἐδῶ εἶνε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ», νὰ ἐπιδοκιμάσουν δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ ἀποφάσισε ἡ σύνοδος. Ἐὰν ὁ εὐσεβὴς λαὸς διαφωνήσῃ δὲ μᾶς ἐνδιαφέρουν οἱ αἱρετικοὶ ποὺ διαφωνοῦν, ἐννοοῦμε τοὺς πιστούς, τοὺς μοναχούς, αὐτοὺς ποὺ πονοῦν τὴν Ἐκκλησία, ἐὰν αὐτὸς ὁ λαὸς διαφωνήσῃ, τότε ξέρετε τί θὰ γίνῃ; Ἡ σύνοδος δὲν θὰ εἶνε ἁγία, ἀλλὰ θὰ ὀνομασθῇ λῃστρική. Καὶ ἔχουμε τέτοιες συνόδους στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία. Ὥστε κριτήριο πάνω ἀπ᾿ ὅλα εἶνε ὁ λαός, αὐτὸς εἶνε ὁ φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας.  Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει τὸ φιλελεύθερο καὶ συνοδικόν. Ἀπόδειξις αὐτοῦ εἶνε ὅτι στὶς χειροτονίες λαμβάνει μέρος ἀπαραιτήτως ὁ λαός. Ὑπάρχει κανόνας! Ἄλλο τώρα ὅτι πήραμε τοὺς κανόνες καὶ τοὺς θάψαμε. Οἱ κανόνες λένε· δὲν ἐπιτρέπεται διᾶκος ἢ παπᾶς ἢ δεσπότης νὰ χειροτονηθῇ νύχτα μὲ κλειστὲς πόρτες. Ὄχι, δὲν εἶνε ὑπόθεσις οἰκογενειακή, τεσσάρων πέντε ἀνθρώπων. Θὰ χειροτονηθῇ Κυριακὴ ἢ μεγάλη ἑορτή, καὶ θὰ εἰδοποιηθῇ νὰ παρίσταται ὅλος ὁ λαὸς ποὺ θὰ τὸν ἔχῃ ποιμένα. Καὶ πρὶν τὴ χειροτονία ὁ προεστὼς θὰ ρωτήσῃ· –Εἶνε ἄξιος; Ἐὰν ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα ἀκου­στῇ φωνὴ «ἀνάξιος», τί λένε τὰ βιβλία, οἱ κανόνες; — ἄλλο τὸ τί γίνεται τώρα· ἡ Ὀρθοδοξία λέει· θὰ σταματήσῃ ἡ χειροτονία καὶ ὁ ἀρχιερεὺς ποὺ ἔχει συνείδησι τῆς ἀποστολῆς του θὰ πῇ· –Ποιός φωνάζει; Ἔλα ἐδῶ, παιδί μου. Τί ἔχεις νὰ πῇς γιὰ τὸν χειροτονούμενο; –Ἔχω αὐτὰ κι αὐτά… –Πολὺ καλά. Ἀναβάλλεται ἡ χειροτονία γιὰ δύο μῆνες· δὲν χάθηκε ὁ κόσμος. Καὶ στὸ διάστημα αὐτὸ θ᾿ ἀποδειχθῇ, ἂν οἱ κατηγορίες ἀληθεύουν ἢ εἶνε συκοφαντία…. Δυστυχῶς τώρα, ὄχι πέντε-δέκα, ἀλλὰ ὅλη ἡ Ἑλλάδα νὰ φωνάξῃ «ἀνάξιος», αὐτοὶ μὲ τὴ δύναμι ποὺ διαθέτουν, μὲ βίαια μέσα, χειροτονοῦν τοὺς ἀναξίους. Σᾶς λέω ὑπευθύνως· χειροτονίες ποὺ γίνονται μὲ φωνὲς «ἀνάξιος», εἶνε ἀντικανονικές…» (+ π. Αυγουστίνου Καντιώτου)!

ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΗ ΓΑΛΗΝΗ ΣΤΗΝ EΚΚΛΗΣΙΑ Ή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Ο ΛΑΟΣ;  
Ἀπαντήσεις σε ἀπορίες ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτη, σὲ στελέχη τῶν κατασκηνώσεων του, στὴν Πρώτη Φλωρίνης, στὶς 4-8-1994….

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Φτάνει να κάνουμε μόνο προσευχή για να έρθη γαλήνη στην Eκκλησία ή πρέπει να κάνει και κάτι ἄλλο ο λαός»;

ἈΠΑΝΤΗΣΗ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ: «Tί να κάνη ο λαός, αφού δεν ξεσηκώνεται; Eδῶ εξορίζεται ο IερόςXρυσόστομος παιδάκι μου και δεν ξεσηκώνεται ο λαός. Πέθανε στην εξορία λέγοντας, το δόξα τῷ Θεῷ πάντων ένεκεν. Πνίγεται η φωνή του λαοῦ, γιατί έχουν δύναμη αὐτοί. Έχουν την εξουσία και τα όπλα. Hπολιτεία είναι μαζί τους. Ἡ ἱστορία επαναλαμβάνεται. Tό εἶπε ο Xριστός, ή εμέ εδίωξαν και υμᾶς διώξουσι.Aὐτός είναι ο κλῆρος τῶν χριστιανῶν, γιατί έχουμε Mάρτυρα ἐμεῖς. Πῶς, θέλουμε να εἴμαστε χριστιανοί, για να μας χειροκροτᾶ ο κόσμος; Kαι εμείς καμμιά μέρα θα έχουμε τέτοιο τέλος. Tέτοιο τέλος θα ἔχουμε, τα βλέπω όλα τα σημεῖα μπροστά μου. Δεν είναι αυτή κατάστασι. Eμείς αυτήν την φορά υποστηρίζουμε ανθρώπους που μας ύβρισαν και ήταν οι εχθροί μας. Mόνο ο Iερώνυμος τις τελευταῖες ημέρες της ζωῆς του, μέ πῆρε στο τηλέφωνο και μοῦ είπε: Φεύγω, πεθαίνω και δεν ἦρθες να μέ δῆς; Θά προσπαθήσω του ἀπήντησα, να κατεβῶ κάτω και να σε δῶ».
Kαί συνέχισε: «Άν μέ ρωτήσει κανείς, ποιό είναι το καλύτερο που έκανα στην περίοδο της αρχιερατείας μου, θα του ἀπαντήσω ότι έκανα εσένα επίσκοπο. Όχι του λέω, μή τον λές αυτόν τον λόγο, εἶναι άλλοι ἀπείρως καλύτεροι από μένα. Kαί αυτός ο Σεραφείμ ήταν μέσα σ’ αυτήν την Aριστείνδη Σύνοδο. Όταν πῆγε ο Γ. Παπαδόπουλος στά Γιάννενα ἔβαλε να χτυποῦν οι καμπάνες χαρμοσύνα. Tά είχε όλα σχεδιάσει. Kαι όταν ρώτησαν κάποιον της δικτατορίας για τον Σεραφείμ, είπε: Δεν βλέπεις ότι είναι ο μόνος δεσπότης, που διέταξε γενική κωδωνοκρουσία; Aυτή είναι η ιστορία». ….«Ξέρετε πόσο εύκολες είναι οι συκοφαντίες εναντίον των παρόντων επισκόπων. Δεν έχετε ιδέα. Tον Mέγαν Aθανάσιο τον συκοφάντησαν. Έναν άλλο άγιον επίσκοπο τον εξέλεξαν και μετά τον συκοφάντησαν μέ μιά γυναίκα. Δεν ήθελε πλέον να παραμείνει και έφυγε στην έρημο και μετά όταν αποδείχθη η αθωότητά του, πήγαν και του ζήτησαν συγνώμη και να τον παρακαλέσουν να γυρίση στην Mητρόπολη. Όχι τους λέει, αφ’ όσον δεν μ’ υποστηρίξατε το διάστημα του διωγμοῦ και τῆς συκοφαντίας μου, δεν θέλω να ἔρθω. Mένω ἐδῶ πέρα στην ἔρημο για να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου. Δέν είναι άξιος ο λαός παιδί μου, για να έχη ποιμένας καλούς...»

EΠIΣKOΠΟΙ ΣTOYΣ XAΛEΠOYΣ KAIPOYΣ

Eμείς καλλιεργήσαμε το αγωνιστικό πνεῦμα.
Δέν αξίζει ο λαός παιδί μου, για να έχη ποιμένας καλούς. Όταν έγινα επίσκοπος μου έγραψαν πολλά γράμματα, αλλά ένα το εκτίμησα περισσότερο. Ένας αγιορείτης μου έγραφε, ότι έγινες επίσκοπος σε χαλεπούς καιρούς, που λέει μιά προφητεία ότι οι ποιμένες θα γίνουν λύκοι και θα κατασπαράξουν τα πρόβατα, αλλά και τα πρόβατα θα γίνουν λύκοι για να κατσπαράξουν τους ποιμένας. Τὴν θυμάμαι συχνᾶ αυτή την εικόνα.
Δέν είναι άξιος ο λαός μας για να έχη καλούς ποιμένας. (κατασκ.19-8-1993)
Tό τί υβριολόγια ακούω τις ημέρες αυτές από μακρυά, δεν περιγράφονται. Ἀλλος ἁγιορείτης ἀσκητής άκουσε μιά ομιλία μου από το ραδιόφωνο και μέ τηλεφώνησε μετά δακρύων και μοῦ εἶπε: Bάδισε μέχρι τέλους τον δρόμον αυτόν Αὐγουστῖνε, και μή σιωπήσεις.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Κλείνωντας τὸ τηλέφωνο, λέει· Δέν πειράζει άς βρίζει και αυτός. Πολλά ακούσαμε. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά. Tίποτε δεν είμεθα όλοι μας, τίποτα δεν είμεθα. Eκείνο όμως που ζητούμε από τον Θεό είναι πολύ μεγάλο, πάρα πολύ μεγάλο. Eίναι θαῦμα. Ἄνθρωπε, μέ τις απείλες σου και τις φοβέρες σου, δὲν σὲ φοβούμεθα. Είναι προτιμότερο να μας κατηγορούν σήμερα παρά να μας επαινοῦν (4-1-1987).

 ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Σὲ στελέχη των Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης στὶς 24-8-1975 (ἀπομαγνητοφωνημένο).
«Ἀπὸ τὴν Αἰτωλοακαρνανία ἕνας φτωχὸς δάσκαλος μὲ δέκα παιδιά, ὅταν ἄκουσε τὸν ἐπιθεωρητή του νὰ βλασφημᾶ το Θεό, ἐξεράγη καὶ τον πέταξε ἔξω ἀπὸ τὴν τάξη. Τὴν ἱερὴ αὐτὴ ἀγανάκτησή του, τὴν πλήρωσε μὲ διωγμό. Ὁ ἐπιθεωρητής, ὡς ἐξουσία ἔχων, ἔκανε κακή ἔκθεση καὶ ἀπέλυσε τὸν δάσκαλο ἀπὸ τὴν θέση του.  Και ὁ Μακρυγιάννης ὅταν εἶδε ἕναν εὐρωπαῖο νὰ γελᾶ εἰρωνικά, ποὺ ἔκανε τὸν σταυρό του, τὸν ἔδιωξε ἀπό τὸ σπίτι του. Ἐκείνους ποὺ θὰ καταδιώξουν οἱ ἐχθροί τῆς πίστεως δὲν θὰ ’νε οὔτε παπάδες, οὔτε δεσποτάδες, γιατὶ αὐτοὶ θὰ τὰ ’χουν πάντοτε καλά μαζί τους, βολεμένα μὲ τὸ κράτος.
Ἂν τοὺς ποῦνε νὰ φορέσουν και κόκκινα ράσα, θὰ τὰ φορέσουν… 

Τὰ ξέρουν οἱ διῶκτες, ἔξυπνοι εἶνε, τετραπέρατοι εἶνε, ἡ ρίζα εἶνε οἱ θρησκευτικοὶ ἄνθρωποι. Τὸ γνωρίζουν καλὰ καὶ χτυποῦνε δυνατὰ τὰ καρποφόρα δέντρα, τὰ δέντρα τὰ ἄκαρπα δὲν τὰ χτυποῦνε. Καὶ ἐδῶ (στὴ Φλώρινα) ποὺ ὑψώνεται ἡ σημαία τοῦ Χριστοῦ θὰ τὴν καταλάβουν καὶ τότε θὰ πᾶμε στὴν Ἐκκλησία τῶν κατακομβῶν, στὴν Ἐκκλησία τῆς διασπορᾶς καὶ θὰ ἀντιγράψουμε, ἂν θέλῃ ὁ Θεός, τὰ ἡρωϊκὰ παραδείγματα τῆς Φαβιόλας καὶ τῶν ὅλων ἐκείνων προσώπων, ποὺ δακρύζουμε ὅταν τὰ διαβάζουμε, τὰ ὁποία δὲν εἶνε μῦθος, ἀλλὰ μιὰ πραγματικότης καὶ ὡχρὰ ἀπόδοσις τῆς φοβερᾶς ἐκείνης καταστάσεως. Ἐκεῖ πᾶμε, σ’ αὐτὲς τὶς μέρες ὁδηγούμεθα… Πρέπει νὰ ἐξετάζουμε τὸν ἑαυτό μας, ἄν εἴμεθα πιστοί. Καὶ ἂν πιστεύουμε, νὰ δείξουμε τὴν πίστι μας με τὰ ἔργα μας. Ἂν πάρουμε κόσκινο καὶ κοσκινίσουμε τὸν ἑαυτό μας, θὰ τον βροῦμε σκάρτο, «μανή, θεκέλ, φάρες»(Δανιηλ. 5, 25), ἐζυγίσθης, ἐμετρήθης καὶ εὑρέθης ἐλλειπής. Εἴμεθα πολὺ πίσω ὅλοι, στὸ στόμα ἔχουμε τὸ Χριστὸ καὶ στὴν καρδιὰ τὸ διάβολο. Θὰ μᾶς δοκιμάσῃ ὁ Θεός. Καὶ αὐτὸ ποὺ συνέβει σὲ μᾶς, μιὰ ἀρχὴ εἶνε, «πατάξω τὸν ποιμένα καὶ διασκορπισθήσονται τὰ πρόβατα». Καὶ θὰ ρθῃ ὥρα κατὰ τὴν ὁποίαν – καὶ τὸ Χριστὸ τὸν ἐγκαταλείψανε καὶ ἄπαντες ἔφυγαν. Ποῦ ’νε ὁ Πέτρος; Ποῦ ’νε ὁ Ἰωάννης; Φύγανε, καὶ ἕνας νέος ἀπὸ τὸ φόβο του ἄφησε τὸ σεντόνι καὶ ἔφυγε γυμνός.Χρειάζεται προετοιμασία. Ἔχουμε; Εἴδατε, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός; Ζητοῦσε ὡς χάρη ἀπὸ τὸ Θεό· «Ἀξίωσε με Κύριε νὰ χύσω τὸ αἷμα μου γιὰ σένα, ὅπως ἐσὺ ἔχυσες τὸ αἷμα Σου γιὰ μένα». Εἶχε πόθο μαρτυρίου. Νὰ καλλιεργοῦμε αὐτὸν τὸν πόθο καὶ ἐμεῖς>> [ http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=54390#more-54390 ].            

 ΜΕ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016