Ἔξοδος τῆς Ἐφεστίας Εἰκόνος« Ἄξιόν Ἐστιν» μὲ περιφρόνησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. «Μὴ κωφεὶς ἐοίκαμεν ἄδειν» ;;;

 

                                                                                                                  

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20.2 //5.3.2023.

                                                                                                                         Α΄ Νηστειῶν. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

                                                                                                                                            

                                                                 

                    

 

             

                                              Ἔξοδος τῆς Ἐφεστίας Εἰκόνος« Ἄξιόν Ἐστιν»

μὲ περιφρόνησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης  Τεσσαρακοστῆς.

    «Μὴ κωφεὶς ἐοίκαμεν ἄδειν» ;;;  

 

                                                                                               «Ὁ διάβολος ἰδὼν κατάλληλον διὰ τὸν ἑαυτόν του

τὸν καιρόν, ἐπεχείρησε νὰ καταστρέψῃ αὐτὰ ταῦτα

                                                                                                       τὰ θεμέλια τῆς εὐσεβείας».

                                                                                                                                          ( Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς )¹

 

Πρὸ τῆς παρούσης Ἱερᾶς Ἐπιστασίας² τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἡ Πάνσεπτος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ἄξιὸν  Ἐστιν» ἐξῆλθε τοῦ Ἁγίου Ὄρους μόνον πέντε φορές καὶ γιὰ εἰδικὸ μόνο λόγο (1963, 1985, 1987, 1999, 2012 )*. Κατὰ τὴν θητείαν ταύτης τῆς Ἱ.Ἐπιστασίας** ἐντὸς ἑξαμήνου καταγράφει ΔΥΟ -2- (!!!) ἐξόδους. Τί συμβαίνει ἄραγε μὲ τὴν συγκεκριμένη Ἱ. Ἐπιστασία; Τί ἔπαθε ἡ Ἱερὰ Κοινότης ;

Ἡ τελευταία ἔξοδος ἔχει προγραμματισθεῖ ἀπὸ τίς 2//15.3.2023 ἕως τίς 14//27.3.2023. Ποιός θὰ ἀντέξει ἀδακρυτὶ τὸ ἑπόμενο ἄκουσμα; Πότε θὰ ἐξέλθει; Τὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (!!!) κατὰ κατάφορη περιφρόνηση τῶν Ἁγιορειτικῶν πατροθεσμικῶν Ἱερῶν παραδόσεων, τῶν ὁποίων ὡς ἱερῶν καὶ ἀνεκτιμήτων κειμηλίων, τηροῦνται μὲ εὐλάβεια περισσή χιλίων ἑτῶν καί πλέον.

Κατὰ τὴν «ψυχωφελὴ Τεσσαρακοστὴ»³, περίοδο ὑπερβαλλοῦσης νηστείας καὶ προσευχῆς ἰδιαιτέρως τῶν μοναχῶν τοῦ  Ἁγίου Ὄρους Ἄθωνος, δὲν ἐπιτρέπουν ἐξόδους «ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ», οὔτε «ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ»,⁴ ἀλλὰ προτρέπουν, ἐκτὸς σοβαροῦ λόγου, τὴν συγκέντρωσή τους εἰς τὴν Ἁγιορείτικη παλαίστρα. Δυστυχῶς ὅμως, «τὰ μαρτύρια αὐτῶν (σ.σ. τῶν Πατέρων) οὐκ ἐφυλάξαντο»⁵, οἱ σύγχρονοι μεγαλοσχήμονες διοικοῦντες, καὶ μὲ τὴν περιφρόνησή τους αὐτὴ πρὸς τὰ Ἁγιορείτικα Ἱερά θέσμια «ἐμβολιάζουν στὶς ψυχὲς»⁶ τῶν νεωτέρων τὴν παρανομία  ἐν  ἐκκοσμικεύσῃ. Γιὰ τὸν λόγον αὐτόν, σκυθρώπιασε ὁ γηραιὸς  Ἄθως, διότι οἱ νέοι γέροντες ἐπιχειροῦν «νέαν ἐποχήν», ἀλλοίμονο (!), εἰς τὸν Ἅγιον τοῦτον Τόπον, καθὼς μὲ ἔκπληξιν πολὺν συνεχῶς καταγράφομε.

Τὸ νέο προκλητικὸ ἀτόπημα τῶν διοικούντων, πρωτίστως τῆς νῦν ἐξωστρεφοῦς ἱ.Ἐπιστασίας, στὸ ἅρμα τῆς ὁποίας συμπαρασύρεται τὸ Ἰεροκοινοτικὸ Σῶμα, μὲ τὴν σύμπραξη φυσικά, τῶν Ἡγουμένων, ὁδηγεῖ τὸ  Ἅγιον  Ὄρος κατὰ κρημνῶν, τὴν Ἀθωνικὴ ἔπαλξη τῆς Ὀρθοδοξίας σὲ πνευματικὴ κατάρρευση.

Οἱ  Ἅγιοι Πατέρες αὐτὴν τὴν περίοδο τῆς μετανοίας δὲν ἐξήρχοντο εἰς τὸν κόσμο, ἀλλὰ ἀποσύροντο στὶς ἐρήμους ἢ παρέμεναν στὰ μοναστήρια τους, μὴ ἐπιτρέποντας στὸν ἑαυτό τους  ἄσκοπες μετακινήσεις. Μεμονωμένες περιπτώσεις Ἱερομονάχων ποὺ ἐξήρχοντο κατόπιν εὐλογίας, διά νὰ βοηθήσουν στὸ Ἱερὸ Μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, δὲν ἀκυρώνει τὸν κανόνα.

Στὸν βίο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ὁ  Ἅγιος ἀββᾶς Ζωσιμᾶς ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὸ Μοναστήρι του γιὰ τὴν ἔρημο κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς Μ.Τεσσαρακοστῆς, καὶ ἐπέστρεφε καθὼς καὶ ἄλλοι συναγωνισταὶ του πρό τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου, γιὰ νὰ ψάλλουν ὅλοι μαζὶ τὸ πανηγυρικὸ καὶ συγκινητικὸ Ἰδιόμελο «Σήμερον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγεν».⁷

Τὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης σὲ μιὰ Κατήχησή του, τὴν Τετάρτη πρό τῶν Βαΐων : «....ἰδοὺ βοηθείᾳ Θεοῦ ἐφθάσαμεν εἰς τὸ τέλος τῶν ἁγίων νηστειῶν, καὶ λαμβάνει πέρας ἡ Ἁγία Τεσσαρακοστὴ ὡς βλέπετε καὶ ὡς διδάσκουσιν ἡμᾶς οἱ θεοφιλεῖς ἱστορίαι, διότι σήμερον συναθροίζοντο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἡμῶν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐπιστρέφοντες ἀπὸ τῆς ἐρήμου ἔνθα ἠγωνίζοντο ἐν τῇ ἀσκήσει…».⁸

Τὴν συνήθεια νὰ εἶναι ἐντελῶς κλειστὰ κάποια ἀπὸ τὰ μοναστήρια κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, τὴν καταγράφει ὁ προαναφερθεὶς Ὅσιος, διότι παρόμοιο τυπικὸ ἀκολουθοῦσε καὶ ἡ δική του  Ἱ.Μονή. Οἱ πύλες ἄνοιγαν γιὰ τοὺς λαϊκοὺς τὴν Τετάρτη τῆς ἕκτης ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν, ὅπως μὲ πολὺ γλαφυρότητα καὶ χαρὰ ἀναφέρει : «οὕτῳ καὶ νῦν τὴν προεόρτιον ἑορτὴν τῶν Βαΐων ἑορτάσωμεν καὶ τὴν ἄνοιξιν τοῦ Μοναστηρίου ποιήσωμεν καὶ τοὺς εἰσερχομένους ἔξωθεν ὑποδεχθῶμεν καὶ χαιρετίσαντες αὐτούς, συλλαλήσωμεν μετ' αὐτῶν κατὰ τὸ προσῆκον καὶ τῷ Θεῷ εὐάρεστον πάντα γινέσθωσαν εἰς δόξαν Θεοῦ, ἵνα οἱ βλέποντες ἡμᾶς εἴπωσιν, ὅτι κατὰ ἀλήθειαν ὁ Θεὸς μετὰ τῶν τοιούτων Πατέρων ὑπάρχει».⁹

Εἰς τὴν πόλιν τῶν Κεκροπιδῶν¹⁰, κατὰ τὸν πολὺν στὴ θεολογία  Ἅγιο Γρηγόριο, τὴν πόλιν τῶν Ἀθηναίων, ὅπου καὶ ὁ νῦν προορισμὸς καὶ ὁ ὁρισμός σας, τό «κατὰ ἀλήθειαν ὁ Θεὸς μετὰ τῶν τοιούτων Πατέρων» ὑπάρχει ;

Στὸ σημεῖο, αὐτὸ πρὸς ἐνημέρωση τῶν λαϊκῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν μας, ἐπισημαίνουμε τὸ γεγονὸς ὅτι κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πένθιμης Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ἐπιτρέπει τὴν τέλεση τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων τοῦ γάμου καὶ τῆς βαπτίσεως, λόγῳ τοῦ χαρμοσύνου χαρακτῆρα αὐτῶν. Ὑπενθυμίζεται ὅτι σὲ περίπτωση ἐν Κυρίῳ ἀναπαύσεως προσώπου, τὰ ἐν λόγῳ χρονικὰ προκαθορισμένα Ἅγια Μυστήρια ἀναβάλλονται ὡς ἔνδειξη πένθους πρὸς τὸν κεκοιμημένο.  Τὰ ἀναφερόμενα ἑπομένως, ἂν μὴ τί ἄλλο, ἐπιστεγάζουν τὴν ἱερότητα τῆς μακραίωνης παραδόσεως τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὡς μία μακρὰ, κοπιαστική καὶ ἀσκητική πορεία τοῦ Ὀρθοδόξου πιστοῦ πρὸς τὸ Πάσχα : διερχόμενος διὰ τῆς στενῆς καὶ τεθλιμμένης ὁδοῦ της, τοῦ δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ εἰσέλθει στὴν ἀτελεύτητη χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου  ἡμῶν, μέσῳ τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνα τῆς  μετανοίας, κατανύξεως, ἐγκρατείας, νηστείας καί ἐντατικῆς προσευχῆς  καὶ ὄχι… μὲ τὸν ἑορτασμὸ χαρμοσύνων γεγονότων (ὅπως αὐτὸ τῆς ἐξόδου τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ « Ἄξιόν Ἐστιν» )! Πρόκειται οὐσιαστικὰ γιὰ ἄμεση σύνδεση τῆς Ἁγίας αὐτῆς πένθιμης περιόδου  μὲ τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία μας, τὴν αἰώνια ψυχοσωτήρια προοπτικὴ τοῦ κάθε συνειδητά πιστοῦ ἀνθρώπου !

Ἤδη ἐλυπήθημεν σφόδρα ἀκροώμενοι τὴν ἀποστροφήν, τὴν ἀγανάκτησιν καὶ τὸν πόνο πολλῶν λαϊκῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν, γιὰ τὴν ἐν λόγῳ ἔξοδον ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, διαμαρτυρόμενοι : «Γιατί τέτοια σπουδή; Ποὺ ἀποσκοπεῖ αὐτὴ ἡ κίνησις»; Μήπως εἶναι ὑμέτερες ὑποχρεώσεις πρὸς τίς κοσμικὲς ἐξουσίες ;;;

Σύμφωνα μέ τὴν ρῆσιν τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος ^. «ὅταν ἔλθῃ ἀσεβὴς εἰς βάθος κακῶν, καταφρονεῖ»¹¹, ἀγωνιοῦμε πλέον διά περαιτέρω σκανδαλισμὸν τῶν πιστῶν. Ἀλήθεια, μήπως πρέπει νὰ προσεχθεῖ αὐτό, γιατί «ὅς δ' ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων....»¹²  (σ.σ. ἀποσιωποῦμε ἀπὸ συστολὴ τὸ τέλος τοῦ στίχου), ἀλλὰ «τίς ὑμᾶς ἐβάσκανε  τῇ ἀληθείᾳ» ;¹³

Εὔλογο εἶναι, καὶ ἦταν, ἡ Ἁγία Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος «Ἄξιὸν  Ἐστιν» νὰ μὴν ἐξέρχεται τοῦ Ἁγίου Ὄρους σὲ τόσο σύντομο  χρονικό διάστημα. Μᾶς ξαφνιάζουν ὅμως οἱ ἀπανωτὲς ἐκπλήξεις ποὺ μᾶς ἐπιφυλλάξατε κατ' αὐτὴν τὴν ἱ.Ἐπιστασία.

«Ὁ δεινὸς πειρατὴς δὲν ἐπιτίθεται χωρὶς κανένα σκοπὸ».¹⁴ Καὶ Ἐσεῖς κάποιον σκοπὸ ἔχετε ποὺ πήρατε αὐτὴ τὴν ἀπόφαση. Ἐὰν ἡ ἀπόφαση Σας αὐτὴ ἐλήφθῃ χωρὶς νὰ ἔχετε σκεφθεῖ  τίς προεκτάσεις, (δηλαδὴ ἐν ἀγνοίᾳ Σας), παραινετική παράκληση περί επανατοποθετήσεως και ἐπανορθώσεως  τοῦ  λάθους Σας. Ἐὰν παρ' ἐλπίδι εἶναι ἐν γνώσει Σας, τότε τίθεται θέμα κατά πόσο νά σᾶς ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στά περί διοικήσεως…;;;

 Ὅπως ποιητικὰ ἀναφέρει ὁ ἄφθαστος, στὸ ποιητικὸ τάλαντο  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος «ἀπὸ τὰ σκαλοπάτια ἄλλο ἀφήνετε καὶ ἄλλο δέχονται τὰ βήματά σας»¹⁵, δυστυχῶς … πρὸς τὰ κάτω,  ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὸ πρόσφατο θλιβερὸ παρελθόν. «Γρηγορεῖτε»! Ἀλλὰ «κατὰ τῆς εὐσεβείας»¹⁶ (σ.σ. ἐν εὐσεβείᾳ) κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ. Εὐχόμαστε νὰ μὴ μοιάσετε στὰ «γρήγορα ἄλογα ποὺ ἔφτυσαν τούς χαλινοὺς καὶ ὁδηγοῦνται μὲ μανία στοὺς γκρεμούς»,¹⁷ ὅπως θρηνεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος, τῆς θεολογίας ὁ φωστήρ.

Ποῦ θέσατε τὸν λύχνον; Ὑπὸ τὸν μόδιον ;¹⁸ Καὶ ἐὰν τὸ φῶς φθάσει νὰ εἶναι σκότος, τὸ σκότος πόσον ;¹⁹

Πότε ξανασυνέβη αὐτό ; Πῶς θὰ δικαιολογήσετε τὴν ἔξοδο αὐτὴ ποὺ γίνεται μὲ τόση βιασύνη, κομπασμὸ καὶ περιφρόνηση πρὸς τὰ Ἱερά θέσμια τοῦ Ἁγίου Ὄρους ; Χάθηκαν οἱ ἡμέρες μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν Ἁγία περίοδο ; Γιατί δὲν τὸ κάνατε ἐνωρίτερα; Ἢ βιάζεσθε γιὰ νὰ λάβετε «περισσότερο κρίμα»; ²⁰ Δυστυχῶς, «κάνατε οἱ ἴδιοι αὐτὰ τὰ ὁποῖα  ταχθήκατε νὰ ἐμποδίζετε τοὺς ἄλλους».²¹ Δὲν εἶναι ἀργά. Ἔχετε τὸ χρονικὸ περιθώριο νὰ ἀναδιπλωθῆτε. Μὴ λυπηθῆτε γιὰ τίς ὑποσχέσεις Σας καὶ διὰ τοὺς «συνανακειμένους»,²² ὅπως ὁ Ἡρώδης. Αὐτὸς,  τοὺς ὅρκους του δὲν ἀναίρεσε, γι' αὐτὸ ἀφαίρεσε τὴν Τιμίαν Κεφαλὴν τοῦ Ἁγίου Ἐρημίτη καὶ ἐπιγείου  Ἁγγέλου  Ἰωάννου  Προδρόμου καί Βαπτιστῆ τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.²³

Παρεπιπτόντως ὁ μακαριστὸς πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θητείας του (1998-2008)  δὲν παρέλειψε νὰ ἐπισκεφθεῖ  τὸ  Ἅγιον  Ὄρος. Ὁ νῦν ἀρχιεπ. Ἱερώνυμος (ὁ ἐκλεγμένος σὲ διάστημα μόλις  ἕντεκα(11) ἡμερῶν  μετὰ  ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ προκατόχου του …!!!), κατὰ τὴν ὅλη μακροχρόνια,  δεκαπενταετῆ -15 - θητεία του,   γιατί δὲν ἐπισκέφτηκε οὔτε μιὰ φορὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος ; ( σ.σ . τέτοιο ἔλλειμμα εὐλαβείας  πρὸς  τὸ  Ἀγιώνυμο Ὄρος, τὴν Ἀκρόπολη τῆς Ὀρθοδοξίας  ; ! ). Σὲ τί ἀποσκοπεῖ ἡ εὐσπεσμένως ἔκδοση τῆς Ἐγκυκλίου ὑπ' ἀρ.16 (Ἀρ.Πρωτ./ΕΞ 1731/1.3.2023) ἀπὸ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν, ὅπου ἐπισφραγίζεται πλέον μὲ ἐπίσημο πρόγραμμα ἐκδηλώσεων - ἐν πανηγύρεων (σ.σ. μεταπατερικῶν καινοτομιῶν) ἡ ἄφιξη τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος εἰς τὰς Ἀθήνας στὶς 15.3.2023 (ν.ἡμ.) καὶ μέ παραμονὴ  ἕως τῆς 27.3.2023 (ν.ἡμ.); Πρὸς τί τόση σπουδὴ γιά πολυήμερη παραμονή καὶ ποία ἡ συνεννόηση ποὺ  διημείφθῃ,  μὲ τὴν Ἱ.Κοινότητα  Ἁγίου Ὄρους;  Ποιὲς καὶ πρὸς τί «οἱ πολύμηνες καὶ ἄοκνες ἐνέργειες τοῦ μακαριωτάτου» γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ χαρμοσύνου γεγονότος ;  Πότε θὰ ληφθῇ ὑπ' ὄψιν τὸ γεγονὸς ὅτι ὅχι μόνο ὡς  Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διάγουμε ἡμέρες πένθους ἕνεκα τῆς περιόδου τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, ἀλλὰ καὶ ὡς Ἑλληνικὸ Ἔθνος  ἕνεκα τοῦ προσφάτου τραγικοῦ γεγονότος, τῆς  Ἐθνικῆς τραγωδίας τοῦ πολύνεκρου δυστυχήματος τῶν Τεμπῶν, εὐκαιρία νὰ  κηρυχθεῖ ἐντονότατα  Ἐθνικὸ πένθος καὶ Μετανοία καθ’ ὅλη τὴν περίοδο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ;

Παράκληση στοὺς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει διοικοῦντες, μὴ διαβεῖτε τὰ προαύλια τοῦ Ἀγιωνύμου Ὄρους καὶ ὁδεύσετε εἰς Ἀθήνας, «ἀγαλλομένῳ ποδὶ», ἀκολουθούμενοι ἀπὸ πλειάδα μοναχῶν διὰ ἑορτὰς καὶ πανηγύρεις αὐτὴν τὴν περίοδο τοῦ πένθους καὶ τῶν προσευχῶν. Δῶστε ἕνα μεγαλειῶδες καὶ ἀξιοπρεπὲς παράδειγμα Μετανοίας, μετὰ ἀπὸ τὴν «σύμπνοια τῶν κακῶν»²⁴ ποὺ χαρακτηρίζει ἐμφανῶς τίς ἔσχατες μέρες μας. Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος δέχθηκε τὴν συμβουλὴ ἑνὸς αἰχμαλώτου «κρίνοντας εὐμενῶς ὄχι τὸν εἰσηγούμενο ἀλλὰ τὴν εἰσήγησι». Κατόπιν, τὸν συγκαταρίθμησε ἀνάμεσα στοὺς φίλους «καὶ ὑπάκουσε στὸν αἰχμάλωτο καὶ ἀμόρφωτο ὁ βασιλεὺς ποὺ εἶχε γίνει αἴτιος τῆς αἰχμαλωσίας».²⁵

Μὴ ὁμοιάσετε εἰς τοὺς «Θρασωνίδας»²⁶ (σ.σ. αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ κατὰ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Θεολόγο ἔχουν ὑπερβολικὸ θράσος!).

Ἐξέρχεσθε πρίν τὴν Κυριακὴ τῶν Γ΄Νηστειῶν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.  Θυμηθῆτε τά λόγια τοῦ  Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος : «Τί πιὸ μεγάλη ἐντροπή! Νὰ βλέπεις ἕναν ἡλικιωμένο γέροντα νὰ πηγαίνει στὸ δημοτικὸ σχολεῖο»,²⁷ «Ἀρχάριοι ποὺ χρειάζονται διδασκαλία».²⁸ Θυμηθεῖτε τὰ λόγια τοῦ ψαλμωδοῦ: «Σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγὼ εἰμὶ ὁ Θεὸς»²⁹ καὶ τοῦ προηγουμένου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου τό : «Σχολάσωμεν....καί γὰρ σχολασταὶ ἀπεγράφημεν».³⁰ Ἐμπνευστῆτε ἀπὸ τοὺς Μακκαβαίους «ἕτοιμοι γὰρ ἀποθνήσκειν ἐσμὲν ἢ (=παρὰ νά) παραβαίνειν τοὺς πατρίους νόμους ( σ.σ. τοὺς νόμους τῶν Πατέρων)».³¹

Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει θὰ ἀκουστεῖ ἕνα μεγάλο «Άλλοίμονο» μὲ τίς ἀνάλογες προεκτάσεις τοῦ: «ὦ  (ἀλλοίμονο) οἱ ἐγκαταλείποντες ὁδοὺς εὐθείας».³²

 

Κατακλείουμε μὲ τὴν προσμονὴ τῆς ἀλλαγῆς τῆς ἀποφάσεως Σας, ὥστε νὰ μὴν ἐξέλθει τοῦ Ἀγιωνύμου Ὄρους ἡ θαυματουργὸς Εἰκόνα «Ἄξιόν Ἐστιν» καὶ μάλιστα τὴν Ἁγία περίοδο τῆς  Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

 

Καί ὅπως χαρακτηριστικά  λέγει ὁ  Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς Ἀρχιεπ. Θεσσαλονίκης ^. «μὴ κωφεὶς ἐοίκαμεν ἄδειν»³³ ….  Ἐλπίζουμε …..νὰ μὴν μοιάσουμε νὰ τραγουδᾶμε σὲ κωφοὺς !!!

 

Ἀγιορείτες Κελλιώτες Πατέρες.

 

 

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ :

 

1.Ἁγ.Γρηγ.Παλ., ΕΠΕ, Τόμ4, σελ.453	2. Ἡ κάθε Ἐπιστασία καλύπτει χρονικὴ διάρκεια ἑνὸς ἔτους.( Ἄρθρο 28, Κεφ.Γ’,  Κ.Χ.Α.Ο. 1924 ).
3.Τριώδιον. Δοξαστικὸν Ἀποστίχων τῶν Αἴνων. Παρασκευὴ πρὸ τῶν Βαΐων (καὶ ἀλλοῦ).	4.Ψάλμ.150,4.
5.πρβλ.Ψάλμ.77,56.	6.πρβλ. Ἁγ.Γρηγ.Παλ.ΕΠΕ,Τόμ.5,σελ.197.
7.Τριώδιον. Ψάλλεται τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων, ἕξι φορὲς στὸν Μεγ. Ἑσπερινὸ καὶ μία στὸν Ὄρθρο.	8.Ἁγ.Θεοδ.Στουδ. Ἐν Ἑρμουπόλει Σύρου 1887, σελ.702.
9.ἔ.ἀ. σελ.704.	10.Ἁγ.Γρηγ.Θεολ.Τόμ.11,σελ.73,Κεκροπίδες, ὡς ἀπό-γονοι τοῦ Κέκροπα.
11.Παροιμ.18,3.	12.Ματθ.18,6.  Μάρκ.9.42. Λουκ.17,2.
13.Γαλ.3,1.	14.Ἁγ.Ἰσιδ.Πηλ., Βιβλίον 3, σελ.433.
15.Πρβλ.Ἁγ.Γρηγ.Θεολ.,ΕΠΕ,Τόμ11,σελ.23.	16.Ἁγ.Γρηγ.Παλ.ΕΠΕ,Τόμ.7, σελ.535.
17.Ἁγ.Γρηγ.Θεολ.ΕΠΕ, Τόμ.10,σελ.253.	18.πρβλ.Ματθ.5,15. Μάρκ.4,21.  Λουκ.11,33.
19.Ματθ.6,23. Λουκ.11,35.	20.Ματθ.23,13. Μάρκ.12,40. Λουκ.20,47.
21.Ἁγ. Ἰσιδ.Πηλ.,ΕΠΕ, Βιβλίο 2, σελ.39.	22.Ματθ.14,9. Μάρκ.6,26.
23.Ματθ.14,9-10. Μάρκ.6, 26-27.	24. Ἁγ.Γρηγ.Θεολ.,ΕΠΕ, Τόμ.10,σελ.161.
25.Ἁγ.Γρηγ.Παλ.,ΕΠΕ, Τόμ.8, σελ.469.	26.Ἁγ.Γρηγ.Θεολ.,ΕΠΕ, Τόμ.10, σελ.180.
27.Ἁγ.Ἰωαν.Κλίμ.,Λόγος ΚΣΤ΄, παρ.14.	28.πρβλ. Ἁγ.Γρηγ.Παλ.,ΕΠΕ,Τόμ.8,σελ.355.
29.πρβλ.Ψαλμ.ΜΕ΄11.	30.Ἁγ.Ἰωαν.Κλιμ.Λόγος ΚΘ΄, Περὶ ἀπαθείας , παρ.19.
31.Β΄Μακ. Ζ΄,2.	32.Παροιμ.2,13.
33. Ἁγ.Γρηγ.Παλ.,ΕΠΕ, Τόμ.5, σελ.157.

 

 

_________

*  https://www.tovima.gr/2012/10/13/society/sti-thessaloniki-apo-to-agion-oros-i-eikona-tis-panagias-aksion-esti/

** Κ.Χ.Α.Ο.1924,Τμῆμα Β΄ Εἰδικόν :

     (α) Κεφ.Β΄,«Ἡ Ἱερά Κοινότης», Ἄρθρα 14 ἕως καί 27, ἐξαιρέτως τά :16,18,21,22,23,24 καί 25,  

     (β)  Κεφ.Γ΄,«Ἱερά Ἐπιστασία»,  Ἄρθρα 28 ἕως καί 40, ἐξαιρέτως τά : 29,30,37,38 καί 40.