«Και να μην τόγραφε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (ενν. το χξς, δηλ. "τα τρία εξάρια") ότι είναι του Αντιχρίστου κλπ., ένας πιστός, έχοντας υπ’ όψιν του και τη γενική κατάσταση, θα καταλάβαινε τι γίνεται... Αυτοί (οι Σιωνιστές) τώρα, πάνε να πάρουνε όλη την οικονομία στο χέρι τους!»
(Φωνή Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη)
ΩΣΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΡΥΠΤΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ;
Η Απόφαση της Δ.Ι. Σ. για τον Π.Α.
Μετάβαση από τα «Σημεία των καιρών -666», του Αγίου Παϊσίου στα «Κρυπτά των ανθρώπων», του π. Αθανασίου Μυτιληναίου
«Κι ο Κύριος μου είπε: “Μπες μέσα και δες τις παρανομίες που αυτοί διαπράττουν εδώ”. Και μπήκα. Και είδα…»
(Ιεζεκιήλ Κεφ. 8)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ένας νέος όρος, ο «Αποτειχισμός» (ο διατυπωμένος από τα χείλη του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου, αλλά και τυπωμένος σε πρακτικά Συνοδικών Αποφάσεων της εν λόγω Αρχιεπισκοπής) έρχεται στο νου μας καθώς διαβάζουμε την μαρτυρία Αγιορείτου Μοναχού, μία μαρτυρία που αναφέρεται στο χειρόγραφο κείμενο του αγίου Παϊσίου με τίτλο: «Σημεία των καιρών-666» και βρίσκεται εντός του βιβλίου: «Μαρτυρίες Προσκυνητών/Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994». Από την εν λόγω Μαρτυρία καταθέτουμε -χάριν εισαγωγής- ένα σύντομο απόσπασμα, αφού προηγουμένως θυμηθούμε την απάντηση του τ. υπουργού εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος… «Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Ν. Παπανικολάου, γιατί δεν αλλάζουν το 666, εφ’ όσον αντιδρά Εκκλησία και ο λαός», απήντησε: «Δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε, διότι αλίμονο εάν εμείς περιέλθουμε στη λογική στο να ακούμε μια χούφτα παράξενους ανθρώπους» (Mega – «Ενώπιος Ενωπίω», αμέσως μετά την επικύρωση της Συνθήκης Σένγκεν)!
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ (Όσοι αποτειχίζονται από «την δύναμη του Τιμίου Σταυρού του Αγίου Συμβόλου»)
«Α’. Αντίχριστος – 666 – Ταυτότητες - Χάραγμα
Ο μακαριστός Γέρων Παΐσιος είχε ανέκαθεν την αγιογραφικήν τοποθέτησιν και την πατερική ευαισθησίαν επί των ανωτέρω θεμάτων . Βλέποντας δε την διαρκή εξάπλωσιν του 666, αλλά και τις λοιπές προδρομικές ενέργειες και το έργον του Αντιχρίστου, άρχισε να ομιλή… Σ’ αυτό το βαρυσήμαντο κείμενο με απλότητα, αλλά και θεολογικήν βαθύτητα, μεταξύ άλλων:
1. Χαιρετίζει ήδη εξ αρχής -δια να άρη κάθε δειλία και αγωνία- την έλευση της «θεϊκής λιακάδας», που θα επικρατήσει μετά την σύντομη «δαιμονική μπόρα».
…4. Επισημαίνει απερίφραστα -ακολουθών τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην και τους αγίους Πατέρας- ότι ο δεχόμενος το 666 δέχεται την σφραγίδα (χάραγμα) του Αντιχρίστου και ότι με την ενέργειά του αυτή [1ον] αρνείται το “Άγιο Σφράγισμα του Χριστού που του δόθηκε στο Άγιο Βάπτισμα”, [2ον] αποδιώκει από μέσα του “την Θεία Χάρη του Χριστού” -έστω κι αν αυταπατώμενος μπορεί να ισχυρίζεται “ότι έχει μέσα του τον Χριστό”-, και [3ον]αποτειχίζεται από “την δύναμη του Τιμίου Σταυρού του Αγίου Συμβόλου” καθιστώντας την ανενεργόν δι’ εαυτόν» (σ. 81-82)!
Αγαπητοί,
Δυστυχώς οι άγιοι Συνοδικοί της Δ.Ι.Σ. και πολλοί άλλοι Αρχιερείς, όχι μόνο δεν ανησυχούν οι ίδιοι από τις πολλές ρητές αναφορές «προσκυνητών-προφητών» της Νέας Εποχής που βεβαιώνουν την ύπαρξη του 666, (για παράδειγμα του δημοσιογράφου Ιωάννη Λοβέρδου: «Ο αριθμός 666 θα βρίσκεται για τις ανάγκες της μηχανογράφησης στις νέες ταυτότητες που προβλέπονται, συνεπεία της κύρωσης της Συνθήκης Σένγκεν» (Εφημερίς «Επενδυτής», Σάββατο 14-6-97), αλλά και τον λαό του Θεού δεν προετοιμάζουν κατάλληλα. Αντί να σπείρουν τον φόβο του Θεού μέσα στις καρδιές των πιστών ώστε να καρπίσει το θάρρος και η ανδρεία ενάντια στη δουλεία που επιβάλουν οι αντίθεες δυνάμεις, εξαπατούν αυτούς πλανώντας τους…
Εξετάζοντας λοιπόν την Απόφαση της Δ.Ι.Σ. εύκολα διακρίνουμε το πνεύμα πλάνης, εφόσον εμφανίζει εαυτήν· «ότι έχει μέσα της τον Χριστό»! Εξετάζοντας επιπλέον δύο Αρχιεπισκόπων φράσεις, του Ιερωνύμου Αθηνών που είπε ότι «Πήγα στο χωριό μου και έβγαλα την νέα ταυτότητα…», και του Αρχιεπίσκοπου Γεωργίου Κύπρου που είπε ότι «Ο άγιος Παΐσιος έλεγε παραμυθάκια…», διαπιστώνουμε -πέρα από τα ψήγματα βλασφημίας- το του ψευδοπροφήτου έργο το οποίο πρόσωπα αλλά και θεσμοί Συνοδικοί απεργάζονται, δηλ. το να πείσουν τον λαό του Θεού αφενός να προσκυνήσει την «εικόνα του Καίσαρα» (γιατί όχι και του Αντιχρίστου των ημερών μας, εφόσον μπαίνει θέμα δυσώνυμου αριθμού-666), και αφετέρου να αποθέσει τον Σταυρό της Ομολογίας, και έτσι να αποτειχιστεί-χωριστεί από την δύναμη-Προστασία Του!
Κλείνουμε την μακρά εισαγωγή μας με λίγες επιπλέον «φράσεις- κλειδιά» από την Μαρτυρία του εν λόγω Αγιορείτη Μοναχού. Λοιπόν,
Δέκα χρόνια πριν το 1997, δηλαδή τον Μάρτιο του 1987 ο άγιος Παΐσιος «πιεζόμενος εξ αγάπης» αναγκάζεται «να εκθέση γραπτώς τις απόψεις του -πράγμα που σπανιώτατα έπραττε- με το κείμενό του «Σημεία των καιρών-666», γιατί πονούσε «για τις παρερμηνείες, που έδιναν μερικοί -ελάχιστοι και εκ των κόλπων της Εκκλησίας οδηγούντες με την τακτική τους αυτή στην σύγχυσιν και στην πλάνη» (ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ / σ. 82)
Αλήθεια αγαπητοί, Γιατί η εν λόγω Απόφαση της Δ.Ι.Σ. δεν κάνει λόγο για τον αριθμό 666, Όταν μάλιστα οι ίδιοι δια της Αποφάσεώς τους μάς βεβαιώνουν πως ο Π.Α. πρόκειται να αντικαταστήσει-καταργήσει μεταξύ άλλων και τον αριθμό της Ταυτότητας, τουτέστιν την «Παλαιά» μας Ταυτότητα; Όταν μάλιστα αυτό που μάς βεβαιώνουν είναι ότι ο Π.Α. πρόκειται να έχει και Φορολογική υπόσταση, εννοείται ως Δελτίο Φορολογικής Ταυτότητας Ταυτότητα, κάτι που κάνει ακόμη πιο επικίνδυνη την αποδοχή του «666» (εφόσον ο αριθμός αυτός, κατά τας Γραφάς είναι ένας Φορολογικός Αριθμός {Φ.Α.}).
Μήπως τελικά ΥΠΑΡΧΟΥΝ «ΚΡΥΠΤΑ ΣΧΕΔΙΑ» ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ;
«ΤΑ ΚΡΥΠΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ» - ΤΟ «ΥΨΙΣΤΟΝ ΚΛΕΙΔΙ»
Αγαπητοί, όπως άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, έτσι και ο π. Αθανάσιος ο Μυτιληναίος -καθώς οι ομιλίες του έχουν να κάνουν με το Βιβλίο της Αποκάλυψης-, επιδιώκει να δίωξη μακριά μας την δειλία αλλά και κάθε αγωνία! Ως απόδειξη του πράγματος καταθέτουμε ένα απόσπασμα από την 1ο Εισαγωγική (απομαγνητοφωνημένη) ομιλία του πάνω στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννου:
«Το βιβλίο της Γενέσεως αναφέρει την ιστορία της πτώσεως· το βιβλίο [όμως] της Αποκαλύψεως αναφέρει την ιστορία της ανορθώσεως, της σωτηρίας». «Έτσι -συνεχίζει ο Πατήρ- η Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, πορεύεται μέσα στην Ιστορία ανάμεσα σε πολλές ταλαιπωρίες, αντιξοότητες, και μαρτύρια από τις αντίθεες δυνάμεις, που διαρκώς σταυρώνουν τη σάρκα του Χριστού. Τελικά όμως η Εκκλησία θα νικήσει, διότι ο Χριστός (με τον σταυρό Του) νίκησε τον διάβολο, τον κόσμο και (με την Ανάστασή Του, την φθορά και) τον θάνατο. Η Εκκλησία εκκλησιαστικοποιεί την κτίση και την οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού».
Ο Π.Α. ΩΣ ΤΟ «ΥΨΙΣΤΟ ΚΛΕΙΔΙ»
Ας έλθουμε όμως στα διδάγματα που απορρέουν από το κήρυγμα του Πατρός πάνω στην αποστολική περικοπή που διαβάζεται την Κυριακή Β’ του Ματθαίου [«ὁ Θεὸς κρινεῖ (:θα κρίνει) τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Ρωμ. 2, 10-16)], μιας και ο Προσωπικός-Φορολογικός Αριθμός είναι αυτό το «Ύψιστο κλειδί», δηλ. ο ένας μοναδικός-παγκόσμιος αριθμός που μας απογράφει (ηλεκτρονικά) τρόπον τινά ως πολίτες μιας παγκόσμιας Βασιλείας, αλλά και ένας κλειδάριθμος που ανοίγει θα λέγαμε την θύρα των ευκολιών ή αλλιώς του ηλεκτρονικού «Παραδείσου». Ένας αριθμός κλειδί που αναλόγως, ο κάτοχός του δύναται με αυτό να κλειδώνει ή να ξεκλειδώνει τα «προσωπικά-κρυφά» αρχεία. Άλλα να τα φανερώνει (ως μη ευαίσθητα δεδομένα) και άλλα να τα κρύβει, ως δήθεν «ευαίσθητα»… Ο νοών νοείτω!
Και αυτό που εξ αρχής θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι το γνωστό ως «φακέλωμα» του ανθρώπου, αφορά πρώτον· τις κρυφές πτυχές της (εν τω ιντερνέτ) ζωής, τις «έσω» θα λέγαμε εκφράσεις του προσώπου, δηλ. σκέψεις, επιθυμίες και αποφάσεις του αλλά και τις «έξω» εκδηλώσεις αυτού. Και δεύτερον ότι ο εν λόγω αριθμός λειτουργεί όχι τόσο αποκαλυπτικά αλλά προστατευτικά! δηλαδή κλειδώνει όλες τις πόρτες και κάθε χαραμάδα ώστε ο δήθεν ελεύθερος άνθρωπος της νέας εποχής να δύναται να εισέρχεται σε «κλειστούς χώρους» και εκεί μέσα να κάνει -δίχως ευθύνη- ό,τι θέλει, δίχως τον κίνδυνο να διαρρεύσουν-φανερωθούν «Εκείνα τα οποία ο άνθρωπος σκέπτεται, επιθυμεί, αλλά και ακόμη και ενεργεί μακριά από τα μάτια των άλλων ανθρώπων» (Φωνή π. Αθανασίου).
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ-ΑΠΟΡΙΕΣ
1ον: Υπάρχει κρυπτός κόσμος!
Ο π. Αθανάσιος ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει κρυφός κόσμος που είναι ορατός στον Θεό, και υπάρχει γιατί Εκείνος έφτιαξε τον άνθρωπο να έχει «κλειστό κόσμο». Μάλιστα, πολύ ωραία λέγει ότι αυτός ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ένας «κλειστός χώρος» όπου μέσα σ’ αυτόν «απεργάζεται το καλόν και το κακόν, το αγαθόν και το πονηρόν.». Λοιπόν,
Ο π. Αθανάσιος θέτει το ερώτημα: «Ώστε υπάρχουν κρυπτά εις τους ανθρώπους;», και ο ίδιος απαντά:
«Βεβαίως υπάρχουν κρυπτά! Διότι ο άνθρωπος είναι ένας μικρός, κλειστός κόσμος, ορατός μόνον εις τον Θεόν. Ενώπιον του Οποίου, όπως ήδη σας είπα, πάσα φύσις είναι γυμνή και τετραχηλισμένη. Δηλαδή «τετραχηλισμένη» θα πει φανερωμένη. …Κι αυτό δείχνει την ύπαρξιν της ελευθερίας και της προαιρέσεως και της ευθύνης. Διότι αλλιώτικα, πώς θα μπορούσε να κρίνει ο Θεός; Εάν δεν υπήρχε ελευθερία, προαίρεσις και ευθύνη; Υπευθυνότης; Και ακόμη κρίνει διότι βλέπει και τα έξω και τα έσω. Μέσα σ’ αυτόν, λοιπόν, τον κλειστόν χώρον, που λέγεται άνθρωπος, απεργάζεται το καλόν και το κακόν, το αγαθόν και το πονηρόν.».
Απορία: Μπορούμε να πούμε σήμερα ότι ο άνθρωπος είναι ένας «μικρός-κλειστός κόσμος», και μάλιστα «ορατός μόνον εις τον Θεόν»; Είναι ο κόσμος του ιντερνέτ ένας κλειστός ή ένας ανοιχτός χώρος;
2ον: Υπάρχει κλειστός κόσμος, και ο «Μόνος κλειδούχος» είναι ο ίδιος ο άνθρωπος
Στην στοχευμένη ερώτησή του: «Μέσα εις αυτόν τον χώρον. Πόσοι είμεθα εδώ;», ο π. Αθανάσιος απαντά:
«Ο καθένας έχει τον δικό του τον κόσμον. Κλειστός, απαραβίαστος, σε βαθμό που μπορεί ο άνθρωπος να υποστεί μαρτύριον και θάνατον και να μην ανοίξει τον εσωτερικό του κόσμο. Τι σκέπτομαι εγώ τώρα που σας βλέπω; Τι σκέπτεσθε εσείς που με βλέπετε; Κανείς δεν μπορεί αυτό να το ξέρει. Μόνος κλειδούχος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Εγώ κρατώ το κλειδί του εσωτερικού μου κόσμου. Μέσα εκεί δύναμαι να απεργασθώ ό,τι θέλω! Και σκέψεις και επιθυμίες και αποφάσεις.
Απορία: Μπορούμε να πούμε σήμερα ότι ο κάτοχος του Π.Α. είναι-θα είναι αυτός ο «μόνος κλειδούχος»; Ότι μέσα εκεί (στον «κλειστό ηλεκτρονικό κόσμο») θα μπορεί να απεργασθεί ό,τι θέλει, ελεύθερα;
3ον «Το (αληθινόν) ύψιστον κλειδί»
«Διότι Εκείνος που μας έκανε να έχομε κρυφόν κόσμον, συνεπώς Αυτός που κρατάει το ύψιστον κλειδί, Αυτός θα μας ανοίξει τα κρυπτά, θέλομε δεν θέλομε. Διότι εκεί θα μάθομε, εάν από τον κόσμον αυτόν δεν το μάθομε, ότι ο Κύριος των πάντων είναι Αυτός ο Θεός.»
Απορία: Εάν Εκείνος μας έκανε να έχουμε «κλειστό κόσμο», να είμαστε ένας «κλειστός χώρος»… τότε ποιος είναι εκείνος που θέλει να χαλάσει αυτήν την Τάξη, και για ποιους λόγους; Υπάρχει μήπως «Άλλος», Παντογνώστης και απροσωπόληπτος, άλλος δηλ. δίκαιος Κριτής εκτός από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό; Αλλά και όταν ο απ. Παύλος λέγει ότι «ὁ Θεὸς κρινεῖ (:θα κρίνει) τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ», αυτό που μας λέγει δεν είναι ότι Αυτός που θα κρίνει… είναι ο Θεός, δηλαδή ο Ιησούς Χριστός, ο υιός της Αειπαρθένου Μαρίας;
4ον: Τα κρυπτά των ανθρώπων θα φανερωθούν εν ημέρα Κρίσεως (θέλομε δεν θέλομε)
«Ώστε, λοιπόν, αυτός ο κλειστός, ανθρώπινος κόσμος, κατά τον Παύλον λέγεται «τὰ κρυπτὰ τοῦ ἀνθρώπου». Τα κρυπτά. Και αυτά «τὰ κρυπτὰ τοῦ ἀνθρώπου», εν ημέρα Κρίσεως, θα αποκαλυφθούν. Θα αποκαλυφθούν παρά την θέληση του ανθρώπου. Διότι Εκείνος που μας έκανε να έχομε κρυπτόν κόσμον, …θα μας ανοίξει τα κρυπτά, θέλομε δεν θέλομε.»
5ον: Υπάρχει κρυπτός κόσμος ως απόδειξη της ελευθερίας του ανθρώπου (αλλά και της προαιρέσεως-ευθύνης του)
«Ο άνθρωπος είναι ένας μικρός, κλειστός κόσμος, ορατός μόνον εις τον Θεόν. …Κι αυτό δείχνει την ύπαρξιν της ελευθερίας και της προαιρέσεως και της ευθύνης. Διότι αλλιώτικα, πώς θα μπορούσε να κρίνει ο Θεός; Εάν δεν υπήρχε ελευθερία, προαίρεσις, ευθύνη και υπευθυνότης;
Απορία: Είναι σωστό και πρέπον ο άνθρωπος να χάσει το προνόμιο του κλειστού κόσμου και να γίνει «ανοιχτός χώρος»; Να συναινέσει δηλ. στο να παρακολουθείται από διαφόρων τύπων Παρατηρητήρια... Παύει τότε ή όχι η ελευθερία του; Αλλά και η έννοια του προσώπου -έως ποίου σημείου- ταυτίζεται με την έννοιες του «κλειστού χώρου» και του «κρυπτού κόσμου»; Αν ταυτίζεται, τότε ποια επίδραση -αλλαγή υφίσταται η προσωπικότητά μας από την ύπαρξη ενός τέτοιου είδους «ανοιχτού κόσμου»;
6ον: Ο κρυφός κόσμος έχει να κάνει με την καρδία και την κάθαρσή της
«Έτσι -λέγει ο π. Αθανάσιος- μπορούμε να δούμε, αγαπητοί, αυτήν την όλη θέση του κρυφού κόσμου. Στην Παλαιά Διαθήκη εντέλλεται ο Θεός, στο «Δευτερονόμιον», 15,9: «Πρόσεχε σεαυτῷ (:Πρόσεχε τον εαυτό σου), μὴ γένηται ῥῆμα κρυπτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀνόμημα». «Πρόσεξε. Μη δημιουργηθεί, γίνει, κάτι κρυφό και βρώμικο, κάτι που να είναι παράνομο. Πρόσεξέ το». Πάνω, εξάλλου, σ’ αυτήν την εντολή στηρίζεται και το έργον της καθάρσεως της καρδίας, τόσο σαν συντήρηση, όσο και σαν θεραπεία. Η κάθαρση της καρδιάς. Και πρώτα η καρδιά, σαν κρυπτός χώρος που εργάζεται ο άνθρωπος το κακόν. Μέσα στην καρδιά αυτή ο άνθρωπος εργάζεται το μυστήριον της ασεβείας, της απιστίας, της αθεΐας και της ανομίας. …τι είναι εκείνο που κάνει τον ένα ευσεβή και τον άλλο ασεβή; Τον έναν ένθεον και τον άλλον άθεον; Είναι η προαίρεσις. Και πού είναι αυτή; Είναι εις τα βάθη της καρδιάς. Και αποτελεί ακριβώς αυτό το γιατί ο ένας έτσι και γιατί ο άλλος έτσι, αποτελεί μυστήριον. Είναι το μυστήριον το κεκρυμμένον εις τα βάθη της καρδιάς, το οποίον, επαναλαμβάνω, μόνος ο Θεός βλέπει.»
Απορία: Ένας «ανοιχτός κόσμος» που δεν διαχωρίζει τον ευσεβή από τον ασεβή, παρά μόνο τον με φορολογική ενημερότητα έντιμο πολίτη, από τον ατακτοποίητο, Δεν μαρτυρεί περί ενός άλλου τύπου «κλειστού χώρου» από τον οποίο έχει αποκλεισθεί ο ίδιος ο Θεός, ως καρδιογνώστης και τελικός Κριτής;
7ον: Ο Θεός, Θεός της Αποκάλυψης και όχι της συγκάλυψης
«Και ο Θεός, όπως βλέπομε, αποκαλύπτει αυτά τα κρυπτά, πρώτα της ασεβείας του Ισραήλ, του ισραηλιτικού λαού. Είναι κάτι που όταν δει κανείς πολλά σημεία στην Αγία Γραφή, τον πιάνει τρόμος. …Όμως, αγαπητοί μου, προσέξτε κάτι. Υπάρχουν εποχές που οι άρχοντες εκτρέπονται. Και βρίσκονται σε καταστάσεις ανεπίτρεπτες. Και οι ταλαίπωροι -είναι εποχές θρησκευτικής παρακμής- και οι ταλαίπωροι νομίζουν ότι ο Θεός δεν τους βλέπει. Αλλά και εις τον χώρον της Πολιτείας, έξω, θα λέγαμε, από τους νόμους του Θεού, κάτι ανάλογο συμβαίνει. Κι όμως, το μάτι του Θεού που βλέπει τα πάντα, σε οποιονδήποτε χώρο κι αν κινείται ο άνθρωπος, τον βλέπει και τον κρίνει.
Ακούστε, λοιπόν, ένα τμήμα, μία περικοπή από τον προφήτη Ιεζεκιήλ. Σας παραπέμπω να πάτε να το μελετήσετε αυτό το κομμάτι. Είναι στο 8ον κεφάλαιον. Από εκεί εγώ σταχυολογώ μερικά σημεία και σας τα αποδίδω σε μετάφραση: “Και μου είπε: Σε μένα τον προφήτη, τον Ιεζεκιήλ, μου είπε ο Θεός. “Υιέ ανθρώπου, σκάψε”. Και έσκαψα. Και να μία πόρτα. Κι ο Κύριος μου είπε: “Μπες μέσα και δες τις παρανομίες που αυτοί διαπράττουν εδώ”. Και μπήκα. Και είδα, και να, τα ‘’μάταια’’ – “μάταια” λέγεται η ειδωλολατρία- και βδελυρά είδωλα, ζωγραφισμένα ολόγυρα σε όλες τις πλευρές -Ξέρετε δε, πού ήταν αυτή η αίθουσα; Κάτω από τον ναό του Σολομώντος. Αλλά όραμα όμως-. Εβδομήντα άνδρες από τους πρεσβυτέρους του Ισραήλ, κι ο καθένας κρατούσε στο χέρι του θυμιατό, και θυμίαζε τα είδωλα και το θυμίαμα ανέβαινε προς τα πάνω. Και τότε μου είπε ο Κύριος: “Βλέπεις, υιέ ανθρώπου, τι κάνουν οι πρεσβύτεροι του ισραηλιτικού λαού, ο καθένας μέσα στον απόκρυφο κοιτώνα του; Γιατί είπαν: ‘’Ο Κύριος δεν μας βλέπει -Και συνεπώς μπορούμε να ειδωλολατρήσομε. Στα μάτια του λαού, θα βρεθούμε σε δοξολογίες, σε λειτουργίες, σε επίσημες παραστάσεις. Σπίτι μας, μόνοι μας, θα στραφούμε στην ειδωλολατρία μας’’. Και τούτο γιατί είπαν -λέγει ο Θεός-: ‘’Ο Κύριος δεν μας βλέπει’’.» [1].
(Συνεχίζεται)
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Αναγνώστης
Πτολεμαΐδα 7 Ιουλίου 2025
Υ.Γ.
Είναι το «666» ένας απλός αριθμός ή ένας άλλος «κλειστός χώρος» για τον οποίο ο Χριστός μάς προειδοποίησε να μην εισέλθουμε, γιατί δεν θα υπάρχει γυρισμός; Είναι ο εν λόγω Φ.Α. (Φορολογικός Αριθμός) το ύψιστο κλειδί που ξεκλειδώνει τον κόσμο αυτό των προνομίων και των ευκολιών; Εάν ο τόπος αυτός, εάν είναι «Ο τόπος της λατρείας του σατανά.», εάν «Είναι η κρυφή λατρεία του σατανά· που κρυφά, εκεί στην κρυφή λατρεία του σατανά, κρυφά εγκαταλείπεται ο Θεός.»… θα θελήσουμε αγαπητοί μου να μπούμε εκεί μέσα και έτσι να καταντήσουμε «Αποτειχιστές», να στερηθούμε δηλ. την προστασία του Τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου;
Μη γένοιτο!
