π. Αυγουστίνος Καντιώτης, 666 [Μέρος γ']

 

                   «ΚΑΙΡΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ»

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ .Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

666*

[* Άρθρον δημοσιευθέν εις το υπ’ αριθμ. 449/Νοέμβρ. – Δεκέμβριος 1986 φύλλον του περιοδικού «Χριστιανική Σπίθα». Εξετυπώθη και εις μικρόν τεύχος (Αθήναι 11987)]

ΜΕΡΟΣ Γ’

 

            Το μέλλον, όχι μόνον εις γενικάς γραμμάς αλλά μέχρις ελαχίστων λεπτομερειών, γνωρίζει εις και μόνον· και αυτός είνε ο παντοδυναμος, πάνσοφος και πανάγαθος Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, ορατού και αοράτου. Ενώπιόν του παρελθόν, παρόν και μέλλον είνε πλήρως διαφανή. Πως τούτο; Μυστήριον, το οποίον η ανθρωπίνη διάνοια δεν δύναται να εννοήση, αλλά μόνον δια της μυστικής κεραίας της πίστεως συλλαμβάνει πως. Ο δε Θεός, όστις γνωρίζει τα πάντα, εις ωρισμένα εκλεκτά πνεύματα χορηγεί δια την αγιότητά των εν μέτρω το προφητικόν χάρισμα, δια να ίδουν με πνευματικήν και υπερφυσικήν όρασιν τι θα συμβεί εις το μέλλον. Ό,τι δεν δύνανται να ίδουν τα εκατομμύρια των ανθρώπων, το βλέπουν οι ορώντες, οι προφήται, και το διατυπώνουν με γλώσσαν ανθρωπίνην, η οποία όμως εις ωρισμένας περιπτώσεις αδυνατεί να εκφράση ό,τι είδον και ήκουσαν οι προφήται εις τα μεγαλοπρεπή και φοβερά εκείνα οράματά των. Προφητεύουν όχι απλώς γεγονότα που θα συμβούν μετά εκατοντάδες ετών, αλλά και θαύματα, τα οποία η ανθρωπίνη διάνοια ήτο αδύνατον να επινοήση, ως είνε π.χ. η εκ παρθένου γέννησις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και όπως λέγει κάποιος φιλόσοφος, «εάν το προφητεύειν ιστορικόν τι γεγονός είνε θαύμα, τότε το προφητεύειν υπερφυσικά  θ α ύ μ α τ α  είνε θαύμα θαυμάτων.

            Υπάρχουν προφήται, οι οποίοι έζησαν κατά τους χρόνους της παλαιάς διαθήκης και προεφήτευσαν την έλευσιν και την ζωήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού με πληροφορίες όχι μόνον εν γενικαίς γραμμαίς αλλά και με λεπτομερείας καταπληκτικάς, η δε εκπλήρωσις των προφητειών αυτών αποτελεί τρανήν απόδειξιν της θεοπνευστίας της αγίας Γραφής. Αλλ’ υπάρχουν και προφήται εις τους χρόνους της καινής διαθήκης, οι οποίοι προφητεύουν τα μέλλοντα να συμβούν κατά την διαδρομήν των μετά Χριστόν αιώνων. Το προφητικόν χάρισμα είχον όλοι οι απόστολοι, αλλά περισσότερον όλων ο κορυφαίος απόστολος Παύλος και ο ηγαπημένος μαθητής του Κυρίου Ιωάννης ο ευαγγελιστής, ο οποίος και έγραψεν ολόκληρον προφητικόν βιβλίον, την  Α π ο κ ά λ υ ψ ι ν .

 

Απαντά η Αποκάλυψις

Αποκάλυψις. Τι φοβερόν βιβλίον!  Ανοίγοντες το βιβλίον τούτο και μελετώντες μετά πίστεως, νομίζομεν ότι ευρισκόμεθα καθήμενοι εις παγκόσμιον θέατρον, επί της σκηνής του οποίου παρουσιάζεται ως κύριον πρόσωπον το εσφαγμένον Αρνίον, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, εν όλη αυτού τη εκθαμβωτική μεγαλοπρεπεία, συνοδευόμενος υπό πλήθους αγγέλων και αρχαγγέλων, μαρτύρων και ηρώων, να διεξάγη πόλεμον αδιάλειπτον κατά των σκοτεινών δυνάμεων, αι οποίαι αναδύονται από την άβυσσον του κακού και εμφανίζονται ως ανήμερα θηρία και με λύσσαν επιτίθενται κατά των εκλεκτών του Θεού. Οποία τρομερή πάλη! Ακούονται σάλπιγγες. Αστράπτει και βροντά ο ουρανός. Βασίλεια πίπτουν. Πόλεις καταστρέφονται και εξαφανίζονται. Η φύσις αναστατώνεται. Σεισμοί σείουν τον πλανήτην και υφαίστεια εκρήγνυνται. Πυρ και χάλαζα εξ ουρανού πίπτουν. Έρχεται στιγμή, καθ’ ην ο θεατής μένει έντρομος από όσα βλέπει και ακούει. Έρχονται στιγμαί που φαίνεται ότι το κακόν θριαμβεύει, ότι ο σατανάς νικά, ότι υα άγρα θηρία επικρατούν. Αλλ’ εις το τέλος τα θηρία, που συμβολίζουν τας σκοτεινάς δυνάμεις, δεν νικούν· νικά το εσφαγμένον Αρνίον. Εσφαγμένον δε αρνίον είνε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, επί τη νίκη του οποίου ακούονται παιάνες εις τον ουρανόν.

            Παρήγορον βιβλίον η Αποκάλυψις δια πάντα πιστόν που αγωνίζεται υπό σκληράς συνθήκας τον καλόν αγώνα της πίστεως και της αρετής εν τω συγχρόνω κόσμω. Βεβαίως εις την Αποκάλυψιν, λόγω της συμβολικής γλώσσης την οποίαν εν πολλοίς μεταχειρίζεται ο θεόπνευστος συγγραφεύς, πολλά σημεία φαίνονται δυσκατάληπτα και δυσερμήνευτα, και δια τούτο μεγάλο πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας απέφυγαν να τα ερηνεύσουν. Αλλ’ όπως πολλαί προφητείαι της Διαθήκης, ενώ εφαίνοντο ακατάληπτοι, εύρον την ερνηνείαν των κάτω από το φως της Διαθήκης, ούτω πως και αι προφητείαι της Αποκαλύψεως, μολονότι σήμερον φαίνονται δυσερμήνευτοι και ακατάληπτοι, εν τούτοις συν τω χρόνω υπό το φως των εξελισσομένων γεγονότων της ιστορίας θα εύρουν την αρμόζουσαν ερμηνείαν, όταν θα πλησιάσουν αι ημέραι εκείναι εις τας οποίας αναφέρονται. Παραθέτομεν ένα παράδειγμα. Εν τη Αποκαλύψει (κεφ. 9, στίχ. 1-10) γίνεται λόγος περί ακρίδων, αι οποίαι θα έχουν «θώρακας ως θώρακας σιδηρούς» και «η φωνή των πτερύγων αυτών ως φωνή αρμάτων πολλών τρεχόντων εις πόλεμον». Τίνες αι ακρίδες αύται; Πολλή και μακρά η συζήτησις μεταξύ των ερμηνευτών κατά τους παρελθόντας αιώνας. Αλλά νομίζω ότι την καλυτέραν ερμηνείαν έδωκε μικρόν παιδίον της επαρχίας Κοζάνης, το οποίον μετά των γονέων αυτού μένον εις τον αγρόν, όταν είδε δια πρώτην φοράν εις τον ουρανόν σμήνος αεροπλάνων, εφώναξε· «Μάνα, καρκαλέτσια!». Εις την γλώσσαν του λαού της περιοχής αυτής «καρκαλέτσια» λέγονται αι ακρίδες. 

Εις τον μικρόν τα αεροπλάνα εφάνησαν ως ακρίδες, αλλά τι ακρίδες! Ακρίδες Αποκαλύψεως! (Ίδε ημέτερον βιβλίον, Τα τέσσερα χρώματα, Αθήναι 1955, σελ. 7).» (σελ. 71-75)

(Συνεχίζεται)