Κυριακή 17 Αυγούστου 2025

Ωφέλιμος διήγησις…! «Πείτε μου τον ΑΜΚΑ», είπε η κ. Δέσποινα ...

 


«Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι»

Ωφέλιμος διήγησις…!

 

Αγαπητοί,

Βρισκόμαστε στο χώρο του Νοσοκομείου Πτολεμαΐδας, συνοδεύοντας τον Γέροντά μας… Στεκόμαστε μπροστά στην Γραμματεία, όπου η κ. Δέσποινα μας ερωτά τον αριθμό του ΑΜΚΑ του Γέροντος. -Δεν τον γνωρίζω, δεν μπόρεσα να βρω το Βιβλιάριο Υγείας του. Το όνομα του Γέροντας είναι (το κοσμικό): Μιλτιάδης Καραβάς. Μετά από τα λόγια αυτά η κ. Δέσποινα καταχώρησε το ΟΝΟΜΑ του Γέροντα και … ολοκλήρωσε τα της εισαγωγής του!

Αυτό που επιπλέον έχει αξία να πούμε στην αγάπη σας είναι ότι καθώς περίμενα τα αποτελέσματα των πρώτων εξετάσεων και βρισκόμενος μπροστά στο πάγκο της Γραμματείας του Νοσοκομείου προσήλθαν αρκετοί πάσχοντες αδελφοί μας. «Πείτε μου τον ΑΜΚΑ», είπε η κ. Δέσποινα σ’ έναν κύριο ηλικίας πάνω των 50 ετών. Ο πάσχον πρόφερε πεντακάθαρα τον μοναδικό-προσωπικό 9ψήφιο αριθμό (=ΑΜΚΑ)… Η κ. Δέσποινα μετά από λίγο είπε στον εν λόγω κύριο: «Είστε ο τάδε (ανέφερε το ονοματεπώνυμό του)», και ο ασθενής απάντησε: ΝΑΙ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!

Μετά από αυτά τα συμβάντα…, αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι το εξής:

Πως φτάσαμε στο σημείο να εγκαταλείψουμε -χάρη μόδας δαιμονικής-το ΟΝΟΜΑ μας (ως στοιχείο ταυτοποίησής μας από μία κρατική ή ιδιωτική υπηρεσία), θαρρείς κι αν πούμε το ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ δεν θα μας εξυπηρετήσουν…!. Αντί λοιπόν να πούμε το ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ και ο υπάλληλος να απαντήσει: κ. Τάδε ο αριθμός σας είναι ο τάδε [αν και αυτό είναι ΑΧΡΗΣΤΟ]…Συνηθίσαμε να λέμε ΕΝΑΝ ΑΡΙΘΜΟ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ!

Συμπέρασμα: Μετά την 5η Σεπτεμβρίου... ούτε τον ΑΜΚΑ, ΕΝΏΠΙΟΝ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΎ, αλλ' αποκλειστικά το ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ. Έτσι κάπως θα πρέπει να δούμε τα πράγματα... που μέρα με τη μέρα βαδίζουν προς τον "ψηφιακό γκρεμό", αμήν. 

Δημήτριος του Βασιλείου Εμμανουήλ

Πτολεμαΐδα 18 Αυγούστου 2025

Υ.Γ.

Αλήθεια ποιος φταίει γι’ αυτήν μας την ΠΤΩΣΗ; Αλλ’ όμως θαρσείτε…

«ότι είναι «ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν» (Ρωμ.13,11)»!!!

(Ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε)