Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Μία παραβολή για το Ουκρανικό και τους συλλειτουργούς του Aρχιεπισκόπου

ΣΧΟΛΙΟ: ΕΝ ΠΡΩΤΟΙΣ,
Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ! ΑΣΧΕΤΑ ΤΟ ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ... Η ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΕΣΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΑ ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ, ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΥΣ, ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΜΕ ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΤΕ ΟΧΙ! 
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ "ΕΚΚΛΗΣΙΑ"!!! ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΩΣ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ"...
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΕΛΕΓΑΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ! ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ... (Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως! Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου)! ΑΛΛΑ ΠΟΥ; 

 ΤΡΙΤΟΝ, ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΝΗΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΙΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ. ΧΑΙΡΕ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΕ! ΧΑΙΡΕ π. ΜΑΞΙΜΕ...
Μία παραβολή για το Ουκρανικό και τους συλλειτουργούς του Aρχιεπισκόπου
του Φ.Κ. ιερομονάχου

… γιά νά μπορεῖ κανείς νά μιλήσει γιά τό σκάνδαλο τῆς μνημόνευσης τοῦ Ἐπιφανίου «Κιέβου» ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο πρέπει νά εἶναι κάτοχος τῆς θύραθεν νομικῆς ἐπιστήμης…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
…Δεν έχεις Πίστη, όταν, πιστεύοντας,
ρωτάς την κρίση και τη γνώση!
Δεν έχεις Πίστη, όταν την πίστη σου
στο λογικό έχεις θεμελιώσει!
Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
το ανάφτεις στο βωμό της τάμα,
κι αν κάποιο τάμα σου είναι αδύνατο,
προσμένεις να γενεί το θάμα.
“Η πίστη”, ποίημα Γεωργίου Δροσίνη

Μία παραβολή γιά τό Οὐκρανικό καί τούς συλλειτουργούς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου

Διαρκούσης καί πληθυνομένης τῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως περί τό Οὐκρανικό, καί ἐν ὄψει τῆς νέας –τρίτης– ἐν Ἑλλάδι ἐπισκέψεως τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα, ὁ ὁποῖος μετέτρεψε ἤδη τό πάλαι ποτέ Πατριαρχεῖο τῆς Δύσεως σέ Τσίρκο [1] –πράγμα πού κινδυνεύουν νά πάθουν καί ἄλλοι ἀπό τήν «ἀγάπη» τους πρός αὐτόν– αἴσθηση προκάλεσε στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους ἡ πρόσφατος συλλειτουργία σεβαστοῦ παραδοσιακοῦ μητροπολίτου μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν, καί ἡ μετέπειτα ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του, ὡς ἀπάντηση σέ ἐπικρίσεις πού δέχτηκε ὁ σεβασμιότατος [2].

Ἐπειδή λοιπόν ἡ ἐν λόγω ἀνακοίνωση, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ἀναφέρει ὅτι γιά νά μπορεῖ κανείς νά μιλήσει γιά τό σκάνδαλο τῆς μνημόνευσης τοῦ Ἐπιφανίου «Κιέβου» ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο πρέπει νά εἶναι κάτοχος τῆς θύραθεν νομικῆς ἐπιστήμης, ἀνάγκη εἶναι νά λεχθεῖ κάτι σέ ἁπλή γλώσσα ὥστε νά ἐννοήσουμε κάπως τό ζήτημα καί ἐμεῖς πού δέν ἔχουμε τέτοιες εἰδικές γνώσεις. Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ λοιπόν γιά τόν σκοπό αὐτό νά χρησιμοποιήσω μία ἁπλή παραβολική διήγηση.
Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι ἦταν κάποτε ἕνας Οἰκουμενικός Πατριάρχης πού ἀποφάσισε νά ἑνώσει τήν διαιρεμένη ὑποτίθεται Ἐκκλησία, κάνοντας κατ᾿ ἀρχήν αὐτό πού ἔκανε ἄτυπα καί ὁ περίφημος Ἀθηναγόρας: νά συμπεριλάβει δηλαδή τόν Πάπα τῆς Ρώμης στά δίπτυχα τοῦ Πατριαρχείου.
Λέει λοιπόν στούς πιστούς ὁ φανταστικός Πατριάρχης τῆς διηγήσεως: «Μοῦ ζήτησε ὁ Πάπας καί οἱ πρωθυπουργοί τῶν Δυτικῶν χωρῶν νά τόν γράψουμε τόν Πάπα στά Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας χάριν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος, μέχρι νά γίνει Οἰκουμενική Σύνοδος νά λύσει καί τίς δογματικές καί τίς ἄλλες διαφορές πού ἔχουμε. Γι᾿ αὐτό τόν γράψαμε στά Δίπτυχα, χάριν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος, καί μᾶς ἔγραψε καί αὐτός στά δικά τους δίπτυχα. Δέν εἶναι κακό αὐτό. Συλλείτουργα ἀκόμη δέν θά κάνουμε· μόνο θά τούς μνημονεύουμε. Δέν εἶναι κακό αὐτό. Θά γίνεται κατ᾿ οἰκονομία καί προσωρινά μέχρι νά γίνει Οἰκουμενική Σύνοδος νά λύσει τίς διαφορές. Ἔχει τήν ἁρμοδιότητα καί τήν ἐξουσία τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο νά τά ρυθμίζει αὐτά τά θέματα».
Αὐτά εἶπε ὁ Πατριάρχης καί ἄρχισε κατόπιν νά πιέζει καί τούς ἄλλους Προκαθημένους νά κάνουν τό ἴδιο. Μερικοί μάλιστα ὑπέκυψαν στίς πιέσεις, καθώς ὑπῆρχαν καί ἰσχυρά πολιτικά κέντρα πού συνεργοῦσαν σέ αὐτές.
Ὑπῆρχε τότε καί ἕνας εὐλαβής μητροπολίτης, πολύ παραδοσιακός, πού δέν ἤθελε μέ κανέναν τρόπο νά δεχτεῖ αὐτή τήν κατάσταση, παρότι ὁ Ἀρχιεπίσκοπός του εἶχε γράψει καί αὐτός τόν Πάπα στά δίπτυχα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Μιά φορά λοιπόν, τό κάλεσε ἡ ἀνάγκη νά συλλειτουργήσει ὁ μητροπολίτης μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί βρέθηκε σέ δύσκολη θέση. Σκέφτηκε: ἅμα δέν συλλειτουργήσω, θά φανεῖ ὅτι προκαλῶ σχίσμα στήν τοπική μας Ἐκκλησία· ἅμα συλλειτουργήσω, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί ὁ διάκονός του θά μνημονεύσουν τόν Πάπα καί θά μοῦ ποῦνε μετά οἱ πιστοί «Καλά, ἐσύ τόσα χρόνια μιλᾶς ἐναντίον τοῦ Πάπα καί τοῦ Παπισμοῦ καί τώρα συμμετέχεις σέ λειτουργία πού μνημονεύεται ὁ Πάπας σάν κανονικός ἐπίσκοπος Ρώμης;».
Σκέφτηκε λίγο … Μετά λέει «Τό βρῆκα τί θά κάνω! Θά λάβω μέρος στό συλλείτουργο καί μετά θά πῶ στούς πιστούς ὅτι αὐτό πού εἴδατε καί ἀκούσατε δέν μπορεῖτε νά τό ἀξιολογήσετε σωστά ἄν δέν ἔχετε νομοκανονικές γνώσεις. Διότι ἡ ἀναγνώριση τοῦ Πάπα ὡς κανονικοῦ ἐπισκόπου ἀπό τόν Πατριάρχη καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο εἶναι μέν ἄκυρη, ἀλλά ὄχι ἀνυπόστατη, καί ἑπομένως πρέπει νά κατακριθεῖ ἀπό ἁρμόδιο ἐκκλησιαστικό ὄργανο καί ὄχι ἀπό τόν καθένα. Ὅσο γιά τήν μνημόνευση τοῦ Πάπα στό συλλείτουργο, ἐγώ νίπτω τάς χεῖρας μου».
Ἔκανε λοιπόν ἔτσι ὁ μητροπολίτης, εἶπε καί αὐτά πού σκέφτηκε νά πεῖ, καί τοῦ ἀπάντησαν οἱ πιστοί: «Ἄν ἐσύ νίπτεις τάς χεῖρας σου σάν τόν Πόντιο Πιλάτο, πρόσεξε μήπως καταντήσεις καί ἐσύ σάν αὐτόν».
Περιττεύει βέβαια νά σημειώσουμε ὅτι ὁποιαδήποτε ὁμοιότητα καί σχέση τῶν προσώπων τῆς φανταστικῆς διηγήσεως μέ ὑπαρκτά πρόσωπα δέν εἶναι βέβαια τυχαῖα, ἀλλά δέν πρέπει νά θεωρηθεῖ προσβλητική, διότι δέν ἔχουμε πρόθεση νά θίξουμε ἤ νά προσβάλλουμε κανέναν (ὅπως δέν εἶχε πρόθεση καί ἡ ἀνακοίνωση τῆς μητροπόλεως), ἀλλά μόνο νά καταδείξουμε μέ ἁπλά λόγια τό ὅλο θέμα καί βέβαια νά παρακαλέσουμε τούς ἁρμόδιους νομομαθεῖς νά πληροφορήσουν καί ἐμᾶς ἄν ἔπραξε σωστά ἤ ὄχι ὁ μητροπολίτης τῆς διηγήσεως καί ἄν ἀποτελεῖ συγκοινωνία τῶν συλλειτουργῶν μέ τήν αἵρεση ἡ μνημόνευση τοῦ Πάπα στά δίπτυχα ἤ ὄχι. Διότι σέ περίπτωση καταφατικῆς ἀπαντήσεως στό τελευταῖο ἐρώτημα, κατά λογική ἀκολουθία καί ἡ μνημόνευση τοῦ Ἐπιφανίου «Κιέβου» ἀποτελεῖ συγκοινωνία ὅλων τῶν συλλειτουργῶν μέ τό σχίσμα. Σέ ἀντίθετη περίπτωση –ἄν δηλαδή καί ἡ μνημόνευση τοῦ Πάπα δέν εἶναι πρόβλημα γιά τούς νομομαθεῖς συλλειτουργούς– τότε ἴσως τό πρόβλημα νά εἶναι … μέ τούς νομομαθεῖς!
Φ.Κ. ἱερομόναχος
________________________
στις
Ετικέτες , ,