Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

π. Αυγουστίνος Καντιώτης, τὸ Χριστὸ δὲν τὸν ἀγαπήσαμε.

 

π. Αυγουστίνος Καντιώτης: Θὰ πῶ μόνο, ὅτι ὁ Χριστὸς σήμερα εἶνε ἄγνωστος. Ἄλ­λοι τὸν ἀγνοοῦν, ἄλλοι τὸν ὑποτιμοῦν, ἄλλοι τὸν περιφρο­­νοῦν, καὶ ἄλλοι –ἀλλοίμονο!– τὸν ὑ­βρί­ζουν καὶ τὸν βλαστημοῦν




Ν᾽ αξιωθουμε της δοξης Του!


«Θαβὼρ καὶ Ἑρμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται» (Ψαλμ. 88,13)

(...) Θὰ πῶ μόνο, ὅτι ὁ Χριστὸς σήμερα εἶνε ἄγνωστος. Ἄλ­λοι τὸν ἀγνοοῦν σὰν νὰ μὴν ὑπάρχῃ, ἄλλοι τὸν ὑποτιμοῦν καὶ τὸν θεωροῦν κατώτερο ἀπ᾽ τὴ γυ­ναῖκα ἢ τὸ παιδί τους, ἄλλοι τὸν περιφρο­­νοῦν τελείως, καὶ ἄλλοι –ἀλλοίμονο!– τὸν ὑ­βρί­ζουν καὶ τὸν βλαστημοῦν. Κάποιος στὴν Πε­λοπόννη­σο βλαστήμησε τὸν πρόεδρο δη­μο­κρατίας καὶ τὸν ἔβαλαν 13 μῆνες φυλακή. Δὲν λέω ὅτι ἔκα­νε καλά, ὄχι· πρέπει νὰ τιμοῦ­με τοὺς ἄρχον­τες, εἴτε βασιλεῖς εἴ­τε προέδρους –δὲν ἔχει σημασία, ἀλ­λάζουν αὐτά, πρόσκαιρα εἶνε–, ὄχι ὅμως καὶ νὰ τοὺς ὑπερτι­­μοῦμε ἐν σχέσει μὲ τὸν Κύριο. «Μὴ πεποίθατε ἐπ᾽ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱ­οὺς ἀν­θρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ. 145,3). Λοι­πὸν 13 μῆνες φυλακὴ γιατὶ αὐτὸς βλαστήμησε τὸν πρόεδρο τῆς δημοκρατίας· κι ὅταν ὁ ἄλλος βλαστημάῃ τὸ Χριστό, ὁ δικαστὴς γελάει καὶ τοῦ βάζει 4 – 5 μέρες ποινή. Μεγάλοι οἱ ἄρ­χοντές μας, μικρὸς – πολὺ μικρὸς ὁ Χριστός!
Κάτι τέτοια ἀφήνουν νὰ φανῇ, ὅτι δὲν ἔχου­με συνειδητοποιήσει τὸ μεγαλεῖο τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστὸς εἶνε ἥλιος, ἀλλὰ κρυμμένος ἀπὸ σύννεφα, ὅπως συμβαίνει στὸν οὐ­ρα­νὸ συχνὰ τὸ χειμῶνα. Πνευματικὸς ἥ­λιος ὁ Χριστός. Καὶ ὁ μὲν φυσικὸς ἥλιος θὰ σβήσῃ μιὰ μέρα, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς δὲν θὰ σβή­σῃ ποτέ. Τώρα οἱ ἄνθρωποι εἶνε ἄπιστοι· ἐπικρα­τοῦν μαῦρα σύννεφα ποὺ σκοτίζουν, ὁ Χριστὸς δὲν φαίνε­ται. Δὲν ὑ­πάρχει τίποτα! σοῦ λέ­νε. Θά ᾽ρθῃ ὅμως μιὰ μέρα, ποὺ προεῖπε ὁ ἴ­διος, καὶ τότε «ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν» (Ἰω. 19,37. Ἀπ. 1,7). Τότε ὁ Χριστὸς θὰ λάμψῃ παραπάνω ἀπὸ τὸν ἥλιο. Τότε αὐτοὶ ποὺ τὸν πολέμησαν, τὸν σταύρωσαν, τὸν βλαστήμησαν θὰ τρέμουν σὰν τὰ φύλλα, καὶ γυμνοί, χωρὶς κορῶνες καὶ σπαθιά, θὰ τὸν προσκυνοῦν· «ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» (Φιλιπ. 2,10). Γιὰ τοὺς πιστοὺς ὅμως ἡ ἐμφάνισί του θὰ εἶνε φῶς ἱλαρὸ καὶ ἔαρ γλυκὺ καὶ θέ­αμα ἔκπαγλο, ἡ ἀνώτερη ὀμορφιά, ὁ «ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀν­­θρώπων» (Ψαλμ. 44,3).
Κάποτε ἕνα ἀγαπημένο χριστιανικὸ ἀντρόγυνο, ὅ­πως ἦ­ταν π.χ. οἱ ἅγιοι Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία (26 Αὐγ.), μιλοῦσαν μεταξύ τους. –Στὸν ἄλ­λο κόσμο, ρώτησε ἡ κοπέλλα, ἐκεῖ κοντὰ στὸν Κύριο, θὰ βλεπώμαστε μεταξύ μας, θὰ μὲ κοιτά­ζῃς ὅπως ἐδῶ; Καὶ ὁ νέος τί εἶπε· –Ἐκεῖ ἕ­νας θὰ λάμπῃ, ὁ Χριστός. Θὰ κοιτάζω διαρκῶς ἐ­­κεῖ­­νον, θὰ περάσουν χίλια χρόνια γιὰ νὰ γυρίσω νὰ ῥίξω μιὰ ματιὰ σ᾽ ἐσένα, καὶ μετὰ πάλι σ᾽ ἐ­κεῖνον θὰ στραφῶ· τὸ ἴδιο κ᾽ ἐσύ.
Ἂς κάνουμε σήμερα μιὰ βαθύτερη σκέψι. Ἀ­γα­ποῦμε τὸ Χριστό, τὸν ἔχουμε στὴν καρδιά μας, εἶνε γιὰ μᾶς τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα; Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἔλεγε, ὅτι ἡ πιὸ μεγάλη ἁ­μαρτία μας εἶνε ὅτι δὲν ἀγαποῦμε τὸ Χριστό. Ἀγαπᾷς τὸ παιδάκι σου, τὴ γυναῖκα σου, τοὺς συγγενεῖς σου, ξέρω ᾽γὼ τί ἄλλο ἀ­γαπᾷς· τὸ Χριστὸ δὲν τὸν ἀγαπήσαμε.
Ἡ σημερινὴ ἡμέρα ἂς στείλῃ καὶ σ᾽ ἐμᾶς μιὰ ἀκτίνα ἀπὸ τὴ δόξα τοῦ Θαβώρ. Ἂς ἀναθεωρήσουμε τὴ ζωή μας. Ἂς παρακαλέσουμε τὸ Θεό, νὰ λειώσῃ μέσα μας τὸ παγόβουνο τῆς ἀδιαφορίας, νὰ θερμάνῃ τὴν ἀγάπη μας γιὰ τὸ Χριστό, καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ νὰ δοῦμε τὸ πρόσωπό του, ν᾽ ἀπολαύσουμε τὴ δόξα του καὶ νὰ λέμε «Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι» (Ματθ. 17,4).
Εἴθε ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ εἶνε μετὰ πάντων ἡμῶν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(ἱ. ναΰδριον Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆ­ρος Ὑψώματος 1020 Φλωρίνης 6-8-1973



Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2213
Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Τρίτη 6 Αὐγούστου 2019
Toυ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου