- Με ονόμασε Κόμπρα ένας παλιός πράκτορας του FBI.
Γιατί;
Γιατί;
- Πολλοί με ρωτάνε γιατί θέλεις να είσαι κυνηγός κεφαλών;
«Κυνηγώντας Ανθρώπους» στην «Εμπόλεμη Ζώνη» του Mega
Μάθετε για τους «Εγγυητές», τους σύγχρονους «κυνηγούς κεφαλών» ακολουθεί ο Σωτήρης Δανέζης και η ομάδα του, στο νέο ντοκιμαντέρ της «Εμπόλεμης Ζώνης», στο MEGA την Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010 στις 24.00.
Η βραβευμένη σειρά του MEGA ταξιδεύει στην πολιτεία της Φλόριντα για να παρουσιάσει τη δράση των επονομαζόμενων και «Εγγυητών» και το νομικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να λειτουργούν στις παρυφές της αμερικανικής δικαιοσύνης, σε ένα αμφιλεγόμενο σύστημα απελευθέρωσης κρατουμένων με χρηματική εγγύηση, το οποίο υιοθετούν μόνο δύο χώρες στον κόσμο: οι Φιλιππίνες και οι ΗΠΑ. Λίγα λόγια για το ντοκιμαντέρ.
Ο Κόμπρα, με περισσότερες από 8500 συλλήψεις στο ενεργητικό του, είναι ένας από τους πιο γνωστούς «κυνηγούς κεφαλών» στις ΗΠΑ. Ο Κόρι ή Τάϊνι όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του, μαζί με τη σύζυγό του Μαράια έχουν μια εταιρεία παροχής εγγυήσεων.
Οι τρεις τους, βασικοί πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ της «Εμπόλεμης Ζώνης», συνεργάζονται σε πολλές υποθέσεις, κι όταν έχουν κέφια βγαίνουν παρέα και κυνηγούν ανθρώπους…
«Κυνηγάω ανθρώπους έναντι αμοιβής, αυτή είναι η δουλειά του κυνηγού κεφαλών.
Οι παλιοί «κυνηγοί κεφαλών» κυνηγούσαν νεκρό ή ζωντανό. Δε θέλουμε να φέρουμε πίσω κανέναν νεκρό, δε θέλουμε να έχουμε τη φήμη ότι σκοτώνουμε όποιον πάμε να πιάσουμε, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε κάποιον νεκρό εάν είναι ανάγκη», λέει ανερυθρίαστρα ο Κόμπρα υποστηρίζοντας τη νόμιμη, στις ΗΠΑ, δραστηριότητά του.
Οι «Εγγυητές» και ταυτόχρονα «κυνηγοί κεφαλών» από τη μία γλιτώνουν ανθρώπους από τη φυλακή κι από την άλλη τους καταδιώκουν και τους συλλαμβάνουν.
Το σύστημα λειτουργεί ως εξής:
Το δικαστήριο ανακοινώνει στον κατηγορούμενο την ημέρα που θα δικαστεί και μια χρηματική εγγύηση που αν την πληρώσει μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι τη δίκη του.
Αν ο κατηγορούμενος δεν διαθέτει το ποσό που ορίζει το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε μια ιδιωτική εταιρεία παροχής χρηματικών εγγυήσεων. Εκεί πληρώνει το 10% της εγγύησης, ως προμήθεια στην εταιρεία, η οποία εγγυάται εκ μέρους του ότι θα παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου στην ημερομηνία που έχει οριστεί. Αν ο κατηγορούμενος εξαφανιστεί, ο εγγυητής του έχει εξήντα μέρες διορία για να τον οδηγήσει στο δικαστήριο, ακόμη και με τη βία.
Διαφορετικά θα πρέπει να καταβάλει στις αρχές το χρηματικό ποσό της εγγύησης. Το κυνήγι των φυγάδων αναλαμβάνουν επαγγελματίες όπως ο Κόμπρα. «Με ονόμασε Κόμπρα ένας παλιός πράκτορας του FBI.
Γιατί; Βασικά γιατί είμαι ύπουλος, γλοιώδης, γιατί έρχομαι από πίσω σου, σε γοητεύω, και σε δαγκώνω στο λαιμό. Είμαι πολύ ταλαντούχος σ’ αυτό που κάνω κι αν είσαι ο κακός, τότε κάνω χρήση όλων των ταλέντων μου για να σε πιάσω. Είμαι από τους πιο καλούς και ευγενικούς ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσεις.
Αλλά τη στιγμή που θα τεθεί αμοιβή έστω ένα δολάριο για το κεφάλι σου, συγνώμη, δεν είναι προσωπικό, αλλά έτσι ταΐζω τα παιδιά μου». Όταν πέσει ο ήλιος ο Κόμπρα και οι φίλοι του βγαίνουν για κυνήγι.
Ο φακός του ντοκιμαντέρ τους ακολουθεί καθώς πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα και από σπίτι σε σπίτι, οπλισμένοι σαν αστακοί και με τις φωτογραφίες των καταζητούμενων στο χέρι.
Σε αυτό το ανελέητο κυνήγι ανθρώπων, όσο πιο επικίνδυνο είναι το θήραμα τόσο πιο απρόβλεπτη είναι και η κατάληξη της βραδιάς. «Πολλοί με ρωτάνε γιατί θέλεις να είσαι κυνηγός κεφαλών;
Και λέω «Ξέρεις τι; Παλιά κυνηγούσα ζώα, ελάφια, αρκούδες και λοιπά αλλά αυτά δεν είχαν όπλο. Δε σε κυνηγάνε, εσύ τα κυνηγάς. Οπότε τώρα κυνηγάω ανθρώπους κι αυτοί έχουν επιλογή. Να με φοβίσουν, να με πυροβολήσουν ή να μου ξεφύγουν ή απλά να τα παρατήσουν, να τους πιάσω και να φύγουμε», λέει χαμογελώντας ο Κόμπρα ο οποίος παραδέχεται ότι δούλευε επί τρία χρόνια χωρίς αμοιβή μόνο και μόνο για την έκρηξη της αδρεναλίνης. Τέσσερις αμερικανικές πολιτείες απαγορεύουν τη δραστηριοποίηση ιδιωτικών εταιρειών που παρέχουν δικαστικές εγγυήσεις.
Οι φωνές εκείνων που υποστηρίζουν ότι το σύστημα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει, πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο. Τα σημεία τριβής είναι πολλά. Για παράδειγμα, οι «Εγγυητές» ενεργούν ως ιδιωτικοί αστυνομικοί αλλά χωρίς κάποιους από τους περιορισμούς που έχουν οι εκπρόσωποι του νόμου.
Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι το κράτος από τη μια πριμοδοτεί την επιχειρηματικότητα προκειμένου να μη γεμίσει τις φυλακές και παράλληλα αντί να προσλαμβάνει περισσότερους αστυνομικούς εκχωρεί μέρος της δουλειάς τους σε ιδιώτες.
«Oι εγγυητές μπορούν να μπουκάρουν σε ένα σπίτι, ενώ οι αστυνομικοί δεν μπορούν χωρίς ένταλμα, μπορούν να πιάσουν κάποιον σε άλλη πολιτεία και να τον φέρουν στη Φλόριντα χωρίς να χρειαστεί να περιμένουν για την έκδοση του καταζητούμενου.
Έχουν κάποια προνόμια που οι αστυνομικοί δεν έχουν. Μερικές φορές παραβιάζουν το νόμο κι όταν συμβαίνει αυτό δε φέρονται πλέον σαν εγγυητές αλλά σαν εγκληματίες. Και έχω δει εγγυητές να καταδιώκονται για παραβίαση του νόμου.», υποστηρίζει ο Νηλ Σόνετ, μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Δικηγόρων που αντιτίθεται στο σύστημα των ιδιωτικών εταιρειών παροχής εγγυήσεων εδώ και 4 δεκαετίες.
Η εφιαλτική δράση των σύγχρονων κυνηγών κεφαλών, τα ηθικά και νομικά ζητήματα, η πολιτική διαπλοκή ιδιωτικών εταιρειών και η επιρροή τους στο δικαστικό σύστημα και τους εκπροσώπους του ξεδιπλώνονται σ’ ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με αποκαλυπτικές μαρτυρίες και ανατριχιαστικές εικόνες από το κυνήγι και τη σύλληψη ανθρώπων στο όνομα του κέρδους και τη δικαιοσύνης.
Σε ορισμένες αμερικανικές πολιτείες, όπως η Φλόριντα, οι κυνηγοί κεφαλών εργάζονται ως «Bail Bond Agents», δηλαδή ως «Εγγυητές». Είναι ιδιοκτήτες ή υπάλληλοι εταιρειών που αποκαλούνται «Bail Bond Agencies / Eταιρείες Παροχής Εγγυήσεων».
Οι τρεις τους, βασικοί πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ της «Εμπόλεμης Ζώνης», συνεργάζονται σε πολλές υποθέσεις, κι όταν έχουν κέφια βγαίνουν παρέα και κυνηγούν ανθρώπους…
«Κυνηγάω ανθρώπους έναντι αμοιβής, αυτή είναι η δουλειά του κυνηγού κεφαλών.
Οι παλιοί «κυνηγοί κεφαλών» κυνηγούσαν νεκρό ή ζωντανό. Δε θέλουμε να φέρουμε πίσω κανέναν νεκρό, δε θέλουμε να έχουμε τη φήμη ότι σκοτώνουμε όποιον πάμε να πιάσουμε, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε κάποιον νεκρό εάν είναι ανάγκη», λέει ανερυθρίαστρα ο Κόμπρα υποστηρίζοντας τη νόμιμη, στις ΗΠΑ, δραστηριότητά του.
Οι «Εγγυητές» και ταυτόχρονα «κυνηγοί κεφαλών» από τη μία γλιτώνουν ανθρώπους από τη φυλακή κι από την άλλη τους καταδιώκουν και τους συλλαμβάνουν.
Το σύστημα λειτουργεί ως εξής:
Το δικαστήριο ανακοινώνει στον κατηγορούμενο την ημέρα που θα δικαστεί και μια χρηματική εγγύηση που αν την πληρώσει μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι τη δίκη του.
Αν ο κατηγορούμενος δεν διαθέτει το ποσό που ορίζει το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε μια ιδιωτική εταιρεία παροχής χρηματικών εγγυήσεων. Εκεί πληρώνει το 10% της εγγύησης, ως προμήθεια στην εταιρεία, η οποία εγγυάται εκ μέρους του ότι θα παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου στην ημερομηνία που έχει οριστεί. Αν ο κατηγορούμενος εξαφανιστεί, ο εγγυητής του έχει εξήντα μέρες διορία για να τον οδηγήσει στο δικαστήριο, ακόμη και με τη βία.
Διαφορετικά θα πρέπει να καταβάλει στις αρχές το χρηματικό ποσό της εγγύησης. Το κυνήγι των φυγάδων αναλαμβάνουν επαγγελματίες όπως ο Κόμπρα. «Με ονόμασε Κόμπρα ένας παλιός πράκτορας του FBI.
Γιατί; Βασικά γιατί είμαι ύπουλος, γλοιώδης, γιατί έρχομαι από πίσω σου, σε γοητεύω, και σε δαγκώνω στο λαιμό. Είμαι πολύ ταλαντούχος σ’ αυτό που κάνω κι αν είσαι ο κακός, τότε κάνω χρήση όλων των ταλέντων μου για να σε πιάσω. Είμαι από τους πιο καλούς και ευγενικούς ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσεις.
Αλλά τη στιγμή που θα τεθεί αμοιβή έστω ένα δολάριο για το κεφάλι σου, συγνώμη, δεν είναι προσωπικό, αλλά έτσι ταΐζω τα παιδιά μου». Όταν πέσει ο ήλιος ο Κόμπρα και οι φίλοι του βγαίνουν για κυνήγι.
Ο φακός του ντοκιμαντέρ τους ακολουθεί καθώς πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα και από σπίτι σε σπίτι, οπλισμένοι σαν αστακοί και με τις φωτογραφίες των καταζητούμενων στο χέρι.
Σε αυτό το ανελέητο κυνήγι ανθρώπων, όσο πιο επικίνδυνο είναι το θήραμα τόσο πιο απρόβλεπτη είναι και η κατάληξη της βραδιάς. «Πολλοί με ρωτάνε γιατί θέλεις να είσαι κυνηγός κεφαλών;
Και λέω «Ξέρεις τι; Παλιά κυνηγούσα ζώα, ελάφια, αρκούδες και λοιπά αλλά αυτά δεν είχαν όπλο. Δε σε κυνηγάνε, εσύ τα κυνηγάς. Οπότε τώρα κυνηγάω ανθρώπους κι αυτοί έχουν επιλογή. Να με φοβίσουν, να με πυροβολήσουν ή να μου ξεφύγουν ή απλά να τα παρατήσουν, να τους πιάσω και να φύγουμε», λέει χαμογελώντας ο Κόμπρα ο οποίος παραδέχεται ότι δούλευε επί τρία χρόνια χωρίς αμοιβή μόνο και μόνο για την έκρηξη της αδρεναλίνης. Τέσσερις αμερικανικές πολιτείες απαγορεύουν τη δραστηριοποίηση ιδιωτικών εταιρειών που παρέχουν δικαστικές εγγυήσεις.
Οι φωνές εκείνων που υποστηρίζουν ότι το σύστημα δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει, πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο. Τα σημεία τριβής είναι πολλά. Για παράδειγμα, οι «Εγγυητές» ενεργούν ως ιδιωτικοί αστυνομικοί αλλά χωρίς κάποιους από τους περιορισμούς που έχουν οι εκπρόσωποι του νόμου.
Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι το κράτος από τη μια πριμοδοτεί την επιχειρηματικότητα προκειμένου να μη γεμίσει τις φυλακές και παράλληλα αντί να προσλαμβάνει περισσότερους αστυνομικούς εκχωρεί μέρος της δουλειάς τους σε ιδιώτες.
«Oι εγγυητές μπορούν να μπουκάρουν σε ένα σπίτι, ενώ οι αστυνομικοί δεν μπορούν χωρίς ένταλμα, μπορούν να πιάσουν κάποιον σε άλλη πολιτεία και να τον φέρουν στη Φλόριντα χωρίς να χρειαστεί να περιμένουν για την έκδοση του καταζητούμενου.
Έχουν κάποια προνόμια που οι αστυνομικοί δεν έχουν. Μερικές φορές παραβιάζουν το νόμο κι όταν συμβαίνει αυτό δε φέρονται πλέον σαν εγγυητές αλλά σαν εγκληματίες. Και έχω δει εγγυητές να καταδιώκονται για παραβίαση του νόμου.», υποστηρίζει ο Νηλ Σόνετ, μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Δικηγόρων που αντιτίθεται στο σύστημα των ιδιωτικών εταιρειών παροχής εγγυήσεων εδώ και 4 δεκαετίες.
Η εφιαλτική δράση των σύγχρονων κυνηγών κεφαλών, τα ηθικά και νομικά ζητήματα, η πολιτική διαπλοκή ιδιωτικών εταιρειών και η επιρροή τους στο δικαστικό σύστημα και τους εκπροσώπους του ξεδιπλώνονται σ’ ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με αποκαλυπτικές μαρτυρίες και ανατριχιαστικές εικόνες από το κυνήγι και τη σύλληψη ανθρώπων στο όνομα του κέρδους και τη δικαιοσύνης.
