"Συγχωρώ σημαίνει περισσότερο πως η πράξη αυτή έπαυσε να αποτελεί ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ" (Μάρτιν Λούθερ Κινγκ)
Το καλοκαίρι του 1963 έλεγε: «Εχω ένα όνειρο… Οτι τα παιδιά των παλιών σκλάβων και τα παιδιά των παλιών αφεντάδων θα καθίσουν μια μέρα πλάι – πλάι, στο κοινό τραπέζι της αδελφοσύνης»
(Μάρτιν Λούθερ Κινγκ)
Και στο αντισυνταγματικό και παναιρετικό "βιβλίο" των θρησκευτικών της Ε' Δημοτικού, στη σελίδα 42 οι ψευδοθεολόγοι του Καιρού μας - Από μια ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των μαύρων και την ειρήνη και δολοφονήθηκε στα 39 του χρόνια- θα γράψουν ότι: "Συγχωρώ δεν σημαίνει πως ξεχνώ εκείνο που έγινε ή πως τοποθετώ μια ψεύτικη επιγραφή πάνω σε μια κατακριτέα πράξη. Συγχωρώ σημαίνει περισσότερο πως η πράξη αυτή έπαυσε να αποτελεί ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. [...]"(Φάκελος μαθητή Ε' Δημοτικού, σελ. 42)
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:«Εχω ένα όνειρο…»
Το καλοκαίρι του 1963 οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκλονίζονται, για μια ακόμη φορά, από αιματηρές φυλετικές συγκρούσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών των ΗΠΑ Ντιν Ρασκ, η χώρα αντιμετώπιζε τη χειρότερη εσωτερική κρίση, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου.
Σε πολλές περιοχές της χώρας και ειδικά στις νότιες Πολιτείες, εξτρεμιστικές ρατσιστικές οργανώσεις, με επικεφαλής τη διαβόητη «Κου – Κλουξ – Κλαν», αλλά και οι αστυνομικές δυνάμεις απαντούν με ωμή βία στην αφύπνιση των μαύρων που ζητούν την αποκατάσταση των δικαιωμάτων τους στην εργασία και την εκπαίδευση, αλλά και την αναγνώριση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων, τα οποία παραβιάζονται συστηματικά.
Την ίδια περίοδο, παρατηρείται ένας αυξανόμενος ριζοσπαστισμός του κινήματος των μαύρων. Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις διατυπώνονται και αιτήματα όπως «Ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ στο Νότο», ή «Δημοκρατία των αφρικανικών λαών στο Νότο – ΤΩΡΑ!».
Παράλληλα, συνεχίζονται οιεκδηλώσεις του αντιρατσιστικού κινήματος στις ΗΠΑ, όπου συμμετέχουν μαύροι και λευκοί. Αποκορύφωμα αυτών των εκδηλώσεων είναι η μνημειώδης διαδήλωση στις 28 Αυγούστου 1963 στην Ουάσιγκτον, στην οποία πήραν μέρος πάνω από 200.000 άτομα. Κεντρικός ομιλητής στην τεράστια συγκέντρωση είναι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1929 – 1968) και η ομιλία του έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο «Εχω ένα όνειρο…», το μοτίβο που χρησιμοποιούσε ο ηγέτης των μαύρων. Η ομιλία άρχιζε ως εξής: «Εχω ένα όνειρο… Οτι τα παιδιά των παλιών σκλάβων και τα παιδιά των παλιών αφεντάδων θα καθίσουν μια μέρα πλάι – πλάι, στο κοινό τραπέζι της αδελφοσύνης».
Την ίδια εποχή, όμως, οι φυλετικές διακρίσεις συνεχίζονταν και έπαιρναν μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι κυβερνήτες του Μισισιπή Ρος Μπαρνέτ και της Αλαμπάμα Τζορτζ Ουάλας εμπόδιζαν με ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις την εγγραφή δύο μαύρων στα Πανεπιστήμια των Πολιτειών τους, αψηφώντας και αυτό το Ανώτατο Δικαστήριο. Μπροστά στη διαμορφούμενη κατάσταση ο Πρόεδρος Κένεντι αναγκάζεται να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να κινητοποιήσει ισχυρότατες δυνάμεις του στρατού και της Εθνοφρουράς.
Τα όσα συνέβαιναν ήταν μια συντριπτική μαρτυρία για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των μαύρων στις ΗΠΑ, έναν αιώνα μετά την υπογραφή της Πράξης Χειραφέτησης των Νέγρων, από τον Αβραάμ Λίνκολν.
Ακολουθεί απόσπασμα της ιστορικής ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (χωρίς υπότιτλους στα ελληνικά). Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα μεταφρασμένα κάτω από το βίντεο.
«…Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι».
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζάρτζαρα, οι γιοι των πρώτων σκλάβων και οι γιοι των πρώτων ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μισισίπι, μια έρημη πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια μέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος, όπου δε θα κριθούν από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
(…) Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα η πολιτεία της Αλαμπάμα θα μεταμορφωθεί σε μια πολιτεία, όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι με χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σας αδελφές και αδελφοί».
Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (1929 – 1968) έφυγε από τη ζωή στις 4 Απριλίου 1968. Ήταν μόλις 39 ετών. Βρισκόταν σε ταξίδι στο Μέμφις του Τενεσί για την υποστήριξη μιας απεργίας εργαζομένων στα νοσοκομεία. Δολοφονήθηκε από ένα λευκό ελεύθερο σκοπευτή. Στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ, όπου ήταν με τους στενούς συνεργάτες του. Στις 10 Μαρτίου 1969 ο δολοφόνος του, Τζέιμς Ιρλ Ρέι, και καταδικάστηκε.
