Στρογγυλεμένοι λόγοι, μὲ μεγάλη δόση παραπληροφόρησης! Κάθε φορὰ ποὺ ἀνοίγει τὸ στόμα του, μᾶς γεμίζει μὲ μαργαριτάρια οἰκουμενιστικῆς αὐτογνωσίας!
Ἕνας ἀπὸ τοὺς φίλους
τοῦ Φαναρίου ξαναχτυπᾶ!
Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος:
* Στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο «κανένας δὲν ἐπιδιώκει ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία, ξέρει ὅτι ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν κοιτίδα της… Δὲν θέλει κανένας ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν»!!!
* Ὁ «Διάλογος δὲν ἔφερε σὲ μᾶς καμία …ἀλλοίωση»!
* Διὰ τῶν διαλόγων καὶ συμπροσευχῶν… γίνεται «ἐπιστροφὴ τῆς Δύσης στὴν ἀρχέγονη παράδοση. Σ’ αὐτὸ προσβλέπει ἡ σχέση ποὺ ἔχει δημιουργήσει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο» μὲ τοὺς Παπικούς!!!
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ κ. ΑΝΘΙΜΟΥ:
Δημοσιογρ.: (Ἐρώτηση γιὰ τὴν «Ἁγία καὶ μεγάλη Σύνοδο»).
Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος: …Δὲν μιλᾶμε γιὰ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἡ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν δὲν εἶναι τὸ ζητούμενο σήμερα, γιατὶ ἁπλούστατο· δὲν ἔχουμε κάποιο λόγο νὰ ἑνωθοῦμε. Ἔχουμε κάποιο λόγο νὰ παραμείνουμε ἐμεῖς στέρεοι στὴν κοιτίδα μας τὴν Ὀρθόδοξη... Νὰ ἑνωθεῖ ἕνα ποτάμι μὲ τί; Κι ἂν κάποια ποτάμια ὑπάρχουν ποὺ ἐξόκειλαν, ποὺ διαφοροποιήθηκαν, ποὺ ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὸν κοίτη, νὰ ξαναγυρίσουν πίσω… Ἐγὼ δὲν αἰσθάνομαι τὴν ἀνάγκη νὰ χωρίσω μὲ κανέναν, γιατὶ δὲν μάλωσα μὲ κανέναν! Ἐγὼ παραμένω στὴν θέση μου, ἐκεῖ ποὺ μὲ ἔβαλαν· κι ἔχω τὰ παπούτσια τῶν Ἀποστόλων καὶ περπατάω μὲ τὰ παπούτσια τους, κι ἂν κάποιος ἔφυγε καὶ διαφοροποίησε τὸ βῆμα του, νὰ φτιάξει τὸν συντονισμὸ τοῦ βηματισμοῦ του.
Δημοσιογρ.: Ὁ ἅγιος Φλωρίνης μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι κόκκινη γραμμὴ ἡ Ὀρθοδοξία. Δὲν συζητᾶμε ἕνωση μὲ τὸν Παπισμό...
Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος: Ἔχει ἀπόλυτο δίκιο. Ἀσπάζομαι αὐτὸ ποὺ λέγει ὁ Ἅγιος Φλωρίνης, τὸ ἀποδέχομαι πλήρως, συμφωνῶ ἀπόλυτα. Καὶ θὰ σᾶς πῶ καὶ κάτι ἀλλο. Δὲν ὑπάρχει τέτοια ἀνάγκη σὲ μᾶς. Θὰ σᾶς μεταφέρω καὶ τὸ πνεῦμα ποὺ ἐπικρατεῖ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο… Κανένας δὲν ἐπιδιώκει ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν.
[σ.σ.: Σωστά Σεβασμιώτατε. Ὄχι ἕνωση, ἀλλ’ ὑποταγὴ στὸν Πάπα ἐπιδιώκει ὁ Πατριάρχης σας καὶ ἐπικράτηση τῆς Πανθρησκείας!]. Δὲν εἶναι ζητούμενο σήμερα ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, οὔτε ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἐκεῖνο ποὺ χρειάζεται, ὅμως, εἶναι νὰ ὑπάρχει ἕνας δίαυλος ἐπικοινωνίας. Νὰ λέμε καλημέρα καὶ νὰ μποροῦμε νὰ καθόμαστε καὶ νὰ συζητᾶμε. [σ.σ.: Τὸ ἄν, τὴν συζήτηση αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν ἀπαγορεύουν διὰ ροπάλου οἱ Ἅγιοι Πατέρες (μὲ καθοδηγητικὸ ρόλο τὴν προσταγὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «αἱρετικὸν ἄνθρωπον …μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ», αὐτὸ δὲν τὸν ἐνδιαφέρει τὸν κ. Ἄνθιμο! Τὸ ἂν ἐπίσης διὰ τῆς συζητήσεως αὐτῆς ἀμβλύνεται τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο, ἐξουνιτίζονται οἱ πιστοί (κληρικοὶ καὶ λαϊκοί) οὔτε αὐτὸ τὸν ἐνδιαφέρει!].
Τὴ θεματολογία τῆς συζητήσεως θὰ τὴν καθορίσουμε μὲ τὸ κριτήριο ποὺ σᾶς εἶπα πρωτύτερα. Δὲν θέλουμε μιὰ ἕνωση, δηλ. νὰ τὰ βολέψουμε, νὰ τὰ ταιριάξουμε, κάπως νὰ κάνουμε ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις γιὰ νὰ τὰ βροῦμε. Ὄχι. Κάτι τέτοιο δὲν τὸ θέλω οὔτ’ ἐγώ, κανένας ἀπὸ μᾶς, οὔτε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.
Δημοσιογρ.: Ὑπῆρξαν φωνές, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος ποὺ ζητοῦν νὰ λήξει αὐτὸς ὁ Διάλογος.
Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος: Δὲν εἶναι σωστό. Γιὰ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, Διάλογος δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ γίνει. Ὅ,τι ἦταν νὰ εἰπωθεῖ, εἰπώθηκε. Ἡ ἴδια ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία σήμερα, ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία, ξέρει ὅτι ἡ ἴδια ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν κοιτίδα της. Ὁ Προτεσταντισμός, γνωρίζει σήμερα ὅτι ἀπομακρύνθηκε…
Ἄρα, νὰ ξεκαθαρίσουμε τὰ πράγματα· δὲν θέλει κανένας ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν· νὰ καθίσουμε νὰ τὰ βροῦμε, νὰ φτιάξουμε τὶς λέξεις, νὰ κάνουμε ὡραῖες, κομψὲς ἔννοιες. Δὲν ὑπάρχει τέτοια ἀνάγκη σὲ μᾶς. Βλέπετε ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ποὺ γίνεται ὁ Διάλογος, ἕνας Διάλογος ποὺ μέχρι τώρα σὲ μᾶς δὲν ἔφερε καμία διαφορά, καμία ἀλλοίωση, καμία τροποποίηση. Γιατί; Γιατὶ δὲν ὑπάρχει περιθώριο. Δὲν ἔχουμε ἐμεῖς κάτι νὰ ἀλλάξουμε! Δὲν ἔχουμε σὲ κάτι νὰ διορθώσουμε, κάπου νὰ ἐπαναποθετηθοῦμε, ἢ νὰ μεταχειριστοῦμε κομψὲς λέξεις γιὰ νὰ δημιουργήσουμε ἕνα καλὸ φάσμα σχέσεων. Ὄχι.
[σ.σ.: Ὥστε «δὲν ἔχουμε σὲ κάτι νὰ διορθώσουμε, κάπου νὰ ἐπαναποθετηθοῦμε», Σεβασμιώτατε. Λίγη Δεσποτικὴ ντροπὴ δὲν σᾶς περίσσεψε; Καὶ βέβαια, δὲν ἔχουμε νὰ διορθώσουμε τὴν Πίστη μας! Ἀλλὰ τὸν ἡγέτη τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οικουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαῖο Ἀρχοντώνη, τὸν Μεγάλο αἱρετικὸ κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα, αὐτοὺς δὲν ἔχουμε νὰ τοὺς διορθώσουμε; Θὰ τοὺς ἀφήσουμε νὰ διδάσκουν ἐπὶ δεκαετίες γιὰ «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες»; Γιὰ «βαπτισματικὴ θεολογία»; Γιὰ «διηρημένη Ἐκκλησία»; Θὰ τοὺς ἀφήσουμε νὰ ἀσχημονοῦν καὶ νὰ παραβαίνουν τοῦς Ἱ. Κανόνες περὶ συμπροσευχῶν; Ὅλα αὐτὰ δὲν ἀποτελοῦν ἐπανατοποθέτηση τῶν συν-Οἰκουμενιστῶν σας ὡς πρὸς τὴν Πίστη; Δὲν γνωρίζεται ὅτι «ὁ σιωπῶν δοκεῖ συναινεῖν»! Ἢ μήπως θὰ διαψεύσετε τὸν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς περὶ τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως γιὰ σᾶς, δὲν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ αἵρεση; Ἀλήθεια, ὅμως, γιατὶ ἐσεῖς νὰ παραδεχθεῖτε τὴν ὕπαρξή της, τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς σᾶς καλύπτουν, ἀρνούμενοι πεισματικὰ νὰ κατονομάσουν τοὺς Οἰκουμενιστές; Καταδολιεύουν κι αὐτοὶ τὴν Πίστη, μὲ τὸ νὰ σᾶς δίδουν τὸ δικαίωμα νὰ ἀρνεῖσθε τὴν ὕπαρξη τοῦ πραγματικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ ὁμιλοῦν γιὰ ἕνα ἀόρατο καὶ ἄσαρκο φάντασμά του!].
Ἕνα κι ἕνα κάνουν δυό! Τὰ πράγματα εἶναι στὴν κοιτίδα τους, ἡ Ἐκκλησία εἶναι στὸ ρόλο της, τὸ μυστήριο εἶναι ἀποκεκριμένο, ὅπως τὸ κρατᾶμε τόσα χρόνια· δὲν τὸ ἑρμηνεύουμε, δὲν τὸ λογικοποιοῦμε, δὲν τὸ ἀναλύουμε, δὲν τὸ ἁπλοποιοῦμε, ὅπως ἔκανε ἡ Δύση, καὶ τὸ ζοῦμε –δόξα τῷ Θεῷ– πάρα πολὺ ὄμορφα! Ζηλεύουν ἀπὸ μᾶς! Ζηλεύουν τὴν Πίστη μας, ζηλεύουν τὴν εὐσέβειά μας, ζηλεύουν τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐπανακάμπτουμε, ὅταν ἁμαρτάνουμε, ζηλεύουν τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο χαιρόμαστε τὶς λειτουργίες καὶ τὶς ἀγρυπνίες μας. Δὲν τὰ καταλαβαίνουν αὐτά, ἀλλὰ τὰ νοιώθουν στὴν Εὐρώπη οἱ Καθολικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες, κι ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς δίνουμε αὐτὴ τὴν μικρὴ γεύση γιὰ νὰ καταλαβαίνουν τί ἔχασαν. Καὶ βλέπετε, σιγά-σιγὰ ἀλληθωρίζουν πρὸς τὰ ’δῶ! Σ’ αὐτὸ ἐξυπηρετεῖ ἐπικοινωνία.
[σ.σ.: Ἀπὸ αὐτογνωσία, ἀριστεύετε, Σεβασμιώτατε! Σκέτη, δεσποτικὴ ἀπομόνωση, ἀπὸ τὴν πραγματικότητα! Ἄραγε, γι’ αὐτὸ μᾶς σφιχταγκαλιάζουν οἱ αἱρετικοί; Ἀπὸ τὴν πολὺ τὴν ζήλεια πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, κ. Ἄνθιμε, μᾶς κατασπαράζουν Οἰκουμενιστικὰ καὶ «ἀγαπητικὰ» τὶς τελευταῖες δκαετίες;].
Ἀλλὰ τὸ λέω συνειδητά· κανένας μας μέσα, οὔτε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης…
Δημοσιογρ.: Νὰ ρωτήσω καὶ νὰ ζητήσω τὸ σχόλιό σας γιὰ τὴν συμπροσευχὴ καὶ τὶς πολλὲς ἐπαφὲς τοῦ Παναγιώταττου μὲ τὸν Πάπα.
Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος: Εἶναι –σᾶς τὸ λέω ὑπεύθυνα– τὸ ξέρω, ἔχω συζητήσει πολλὲς φορές, ξέρω τὴν σκέψη του καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο βιώνει τὰ γεγονότα, δὲν ἐλπίζει σὲ μιὰ ἕνωση, ἀλλὰ θέλει νὰ ὑπάρχει μιὰ ἐπικοινωνία, γιατὶ ἀπ’ αὐτὴν τὴν ἐπικοινωνία ἐκεῖνοι ὠφελοῦνται, ἀντλώντας ἀπὸ τὴν Παράδοση τὴν δική μας.
[σ.σ.: Ἀκριβῶς, σοφὲ κι ἀκριβέ μας Δέσποτα· ἐκεῖνοι κι ἐκείνη (οἱ αἱρετικοὶ καὶ οἱ αἵρεση) ὀφελοῦνται, ἐνῶ ἐμεῖς βλαπτόμεθα].
Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε νὰ ὠφεληθοῦμε σὲ κάτι, σᾶς τὸ λέω ὑπεύθυνα.
Λέτε γιὰ τὶς συμπροσευχές. Σᾶς εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονός, δὲν εἶναι χάρις Θεοῦ τὸ ὅτι ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία, ὁ πιὸ προηγούμενος Πάπας, ὁ Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β΄, μετέφρασε ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ στὰ Ἰταλικὰ τὸν «Ἀκάθιστο Ὕμνο» κι ἐδῶ κι 7-8 χρόνια ψάλλεται στὶς Σάντα Μαρία Ματζόρε μέσα στὴν Ρώμη;… Αὐτὸ εἶναι μιὰ ἐπιστροφὴ τῆς Δύσης στὴν ἀρχέγονη παράδοση ποὺ κρατιέται μέχρι σήμερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή. Σ’ αὐτὸ προσβλέπει, λοιπόν, ἡ σχέση ποὺ ἔχει δημιουργήσει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα καὶ μέχρι σήμερα μὲ τὸν νῦν Πατριάρχη μας Βαρθολομαῖο. Δὲν θέλει κανείς, δὲν προσβλέπει κανείς –δὲν τὸ λένε καὶ ξεκάθαρα, ὅπως σᾶς τὸ λέω ἐγώ, γιατὶ ὅταν θέλεις νὰ ἔχεις ἕνα καλημέρα μ’ ἕναν ἄνθρωπο, δὲν τοὺ λὲς δὲν θέλω τίποτα, δὲν προσβλέπω σὲ τίποτα, δὲν μὲ ἐνδιαφέρεις, ἢ ὅτι δὲν ἔχω νὰ πάρω ἀπὸ σένα τίποτα, ἀφήνουμε νὰ κυλᾶ ὁ χρόνος, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀντλοῦνε ἐκεῖνοι ἀπὸ τὸν γάργαρο νερὸ τὸ δικό μας.
[σ.σ.: Ἔτσι σκέπτονται, κ. Ἄνθιμε Κουκουρίδη οἱ μισθωτοὶ Ποιμένες, οἱ ψευδοποιμένες! Γιατὶ οἱ πραγματικοὶ Ποιμένες, οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καλύτερα οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἄλλα ἔκαναν καὶ ἄλλα μᾶς δίδαξαν· οὔτε «χαίρετε», μᾶς εἶπαν, νὰ μὴν λέμε στοὺς αἱρετικούς. Ἂς σᾶς χαίρονται, ὅμως, οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, οἱ Ἀδελφότητες, οἱ Ἁγιορεῖτες Γέροντες, οἱ συνεπίσκοποί σας, ποὺ σᾶς λένε «χαίρετε», ποὺ ἔρχονται σὲ σᾶς (ἐξ ὑπακοῆς στοὺς διάφορους «Γέροντες» καὶ «πάτερ» τῶν Ἀδελφοτήτων) καὶ παίρνουν τὶς εὐλογίες σας καὶ σᾶς μνημονεύουν! Καλά, πάτερ μου, δὲν διαβάσατε ποτὲ τὸν Μ. Ἀθανάσιο καὶ τοὺς ἄλλους Ἁγίους μας, ποὺ μᾶς ἐπισημαίνουν ὅτι ἡ δολιότητα τῶν αἱρετικῶν ἔγκειται καὶ σε τοῦτο: προσπαθοῦν μὲ ὑπεκφυγὲς καὶ ἀργοπορία τῶν Διαλόγων νὰ κερδίσουν χρόνο, ὥστε νὰ ἐπεκτείνουν τὴν αἵρεσή τους; Πόσο ἐξωφρενικὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ μᾶς λέτε. Χάσατε πιά, κάθε ἐπαφὴ μὲ τὴν ὀρθόδοξία τῶν Ἁγίων Πατέρων; Δὲν κρατᾶτε πιά, οὔτε τὰ προσχήματα. Τέτοια παραπλάνηση τοῦ Ποιμνίου, εἶναι πρωτοφανής. Εἶστε ἕνας πραγματικὸς ψευδεπίσκοπος, μὲ ὅλη τὴ σημασία τῆς λέξεως! ].
Τὸ πρόβλημα εἶναι δικό μας, ἂς μὴ φοβόμαστε. Δὲν φοβᾶμαι ἐγὼ τίποτα. Κανέναν… Δὲν ἔχουμε νὰ χάσουμε. Γιατὶ ἡ πίστη μας εἶναι πολὺ ψηλά. Καὶ ὅλη ἡ Σύνοδος νὰ ὑπογράψει τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν –Θεὸς φυλάξοι– καμιὰ ἕνωση δὲν ἐπιτυγχάνεται… Δηλαδὴ τὰ γονίδιά μας τὰ ὀρθόδοξα, εἶναι πολὺ παραπάνω ἀπὸ τὴν ὑπογραφὴ τῶν Ἐπισκόπων. Ἀλλὰ καὶ δὲν ὑπάρχει καὶ θέμα συζητήσεως στὴν Κρήτη γιὰ τὴν Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Σᾶς τὸ λέω ὑπεύθυνα... Νὰ λειτουργήσουμε μ’ αὐτοὺς δὲν μποροῦμε καὶ δὲν τὸ θέλουμε.
Δημοσιογρ.: Τί μήνυμα στέλνετε σ’ αὐτούς (καὶ ἱερεῖς, καὶ λαϊκούς) ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ ἀντισταθοῦν, νὰ πετάξουν προκηρύξεις;…
Μητροπ. Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος: Νὰ μὴν τὸ κάνουν. Αὐτὸ δείχνει πανικό, καὶ δείχνει ἔλλειψη αὐτοσυνειδησίας. Δὲν δείχνει μιὰ σιγουριά, μιὰ στέρεη αἴσθηση, πάνω στὸ στέρεο βράχο τῆς Πίστεως ποὺ εἶναι ὁ Χριστός… Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς βλάψει. Ἢ πιστεύω ἀπόλυτα ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι βράχος…, ἢ δὲν τὸ πιστεύω. Δὲν εἶναι καὶ στὸ ἦθος τῶν Χριστιανῶν τῶν Ὀρθοδόξων, ποὺ ἔχουμε μιὰ αὐτοπεποίθηση γιὰ τὴν πληρότητα τῆς Πίστεώς μας…
[σ.σ.: Ἄρα, λοιπόν, οἱ Ἅγιοι ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς (κατὰ τὸν κ. Κουκουρίδη) δὲν εἶχαν στέρεη αἴσθηση τῆς Πίστεως! Τοὺς καημένους! Κρίμα ποὺ δὲν ἔζησε στὴν ἐποχή τους ὁ «Ἅγιος» Ἀλεξανδρουπόλεως νὰ τοὺς διδάξει τὴν δική του ἀφοβία!].
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ