ΣΧΟΛΙΟ/ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ: <<Ἔχει δίκαιο λοιπὸν ἡ ὀρθόδοξη ἀρθρογράφος ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρούπολη, ὅταν, ἀναφερόμενη στὴν οἰκουμενιστικὴ καταγωγὴ καὶ προέλευση τοῦ μητροπολίτη τῆς Φλώρινας Εἰρηναίου, ὡς τίτλο τοῦ ἄρθρου της βάζει τὸ ἀρχαῖο παροιμιακὸ ρητό «Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν»[9], γιὰ νὰ δηλώσει ὅτι ἀπὸ οἰκουμενιστὲς καὶ νεωτεριστὲς γεννήτορες προέκυψε παρόμοιο γέννημα, ὁ νέος μητροπολίτης τῆς Φλώρινας.
Ἤδη πρὸ τῆς ἐκλογῆς του καὶ ἐν ὅσῳ ὑπηρετοῦσε ἀκόμη στὴν Ἀλεξανδρούπολη, ὡς πρωτοσύγκελλος τῆς Μητρόπολης, μᾶς ἔδωσε κραυγαλέο δεῖγμα τῆς οἰκουμενιστικῆς του νοοτροπίας, τὸ ὁποῖο ἐστενοχώρησε πολλοὺς καὶ τὸν γράφοντα, διότι μὲ αὐτὸ ὑπονοεῖται συγκεκαλυμμένα ὅτι ὁ Χριστὸς ὡς Μεσσίας καὶ Λυτρωτὴς δὲν ἦλθε, ἀλλὰ πρέπει νὰ περιμένουμε νὰ ἔλθει, ὅπως τὸν περιμένουν ἀκόμη μέχρι σήμερα οἱ ἀρνησίχριστοι Ἑβραῖοι. Συγκεκριμένα στὸ περιοδικὸ «Σταγόνες Πίστεως» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀλεξανδρουπόλεως, τοῦ ὁποίου ὑπεύθυνος ἔκδοσης καὶ σύνταξης ἦταν ὁ πρωτοσύγκελλος Εἰρηναῖος, δημοσιεύθηκε ἄρθρο μὲ τίτλο «Ποιός ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας;», στὸ ὁποῖο παρουσιάζεται ἕνας Ἑβραῖος ραββῖνος νὰ πείθει μία ὀρθόδοξη μοναστικὴ ἀδελφότητα ὅτι ὁ Μεσσίας δὲν ἦλθε, ἀλλὰ θὰ ἔλθει, πρᾶγμα ποὺ συνετέλεσε ὥστε κάποιοι μοναχοὶ νὰ διερωτῶνται «Ποιός ἀπὸ μᾶς εἶναι ὁ Μεσσίας, μήπως εἶμαι ἐγώ»[10];
Αὐτὸ δυσφημεῖ τὸν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό, γιὰ τὴν ἀπιστία ἤ ἀμφιβολία ὡς πρὸς τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία Χριστοῦ, ἀλλὰ συγχρόνως σπέρνει καὶ τὸ οἰκουμενιστικὸ σπέρμα τῆς «ἑνότητας μὲ ποικιλία», ὅτι δηλαδὴ ὑπάρχουν διαφορὲς στὴν Πίστη ποὺ δὲν πρέπει νὰ μᾶς χωρίζουν, οὔτε ὅταν ἀνήκουμε σὲ διαφορετικὲς θρησκεῖες, ὅπως εἶναι ὁ Ἰουδαϊσμὸς καὶ τὸ Ἰσλάμ, πολὺ λιγότερο ὅταν πρόκειται γιὰ διαφορὲς μεταξὺ Χριστιανῶν. Ἀντέδρασαν, ὅταν αὐτὸ ἔγινε γνωστό, πολλοὶ[11] καὶ ὁ γράφων μὲ τὸ ἄρθρο του «Πρωτοφανὴς ἀποστασία ἐπισκόπων σὲ θέματα Πίστεως»[12], ὅπου ἐπέκρινα τὸν μητροπολίτη Ἄνθιμο, ἐπειδὴ ὄχι μόνον δὲν ἐπέπληξε τὸν πρωτοσύγκελλό του, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπιβράβευσε γιὰ τὸν φιλοεβραϊσμὸ καὶ Οἰκουμενισμό του, προωθώντας ἀποτελεσματικὰ τὴν ἐκλογή του στὴν Μητρόπολη τῆς Φλώρινας. Δὲν ἀποκλείεται μάλιστα αὐτὸς ὁ ἴδιος νὰ ἦταν καὶ ὁ εἰσηγητὴς τῆς δημοσίευσης τοῦ βλάσφημου φιλοεβραϊκοῦ κειμένου, ἀφοῦ καὶ παλαιότερα ἐξεστόμισε χειρότερη βλασφημία, γιὰ νὰ δείξει πόσο δημοκρατικὸς εἶναι, λέγοντας σὲ δημοσιογράφο ὅτι, ἂν συνέβαινε ὁ λαὸς νὰ ἀποφασίζει διαφορετικὰ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὸς θὰ πήγαινε μὲ τὸν λαὸ καὶ ὄχι μὲ τὸ Εὐαγγέλιο[13]!!! Κύριε ἐλέησον καὶ σῶσον τὸν λαόν σου ἀπὸ τέτοιους ποιμένες, λυκοποιμένες.>> Για περισσότερα εδώ: https://emmadimitris.blogspot.com/2024/12/blog-post_88.html---------------------------------------------------------------------------------
 |
| ΠΗΓΗ ΒΙΝΤΕΟ: https://bibleproject.com/Greek/ |
"Οι άνθρωποι μπορούν (σ.σ. όπως ο Ιησούς) να αναγεννηθούν και να γίνουν ένα εντελώς νέο και διαφορετικό είδος ανθρώπου";;;
(Ό,τι ακούσαμε....):
<<Ας πούμε ότι θέλεις να περιγράψεις αυτό που αισθάνεσαι όταν περιμένεις ένα μέλλον που είναι καλύτερο από το παρόν. Μπορεί να τα έχεις λίγο χαμένα, να είσαι ενθουσιασμένος, αβέβαιος, όμως οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε καλά αυτήν την εμπειρία. Την ονομάζουμε ΕΛΠΙΔΑ. Είναι μία κατάσταση προσμονής που είναι ζωτικής σημασίας για μία υγιή ανθρώπινη ύπαρξη. Στην Γραφή μάλιστα είναι μία πραγματικά σημαντική έννοια. Στην πραγματικότητα στις αρχαίες Ελληνικές γλώσσες υπάρχουν πολλές λέξεις για την ελπίδα και είναι όλες συναρπαστικές. Στην Παλαιά Διαθήκη επικρατούν δύο Εβραϊκές λέξεις που μεταφράζονται ως ελπίδα. Η πρώτη είναι το YAKHAL (γιαχάλ) που σημαίνει περιμένω. Στην ιστορία του Νώε και της Κιβωτού για παράδειγμα, καθώς υποχωρεί η πλημμύρα ο Νώε πρέπει να κάνει γιαχάλ (=περιμένω) αρκετές εβδομάδες. Η άλλη Εβραϊκή λέξη είναι το QAVAH (καβά), το οποίο επίσης σημαίνει "περιμένω κάτι". Σχετίζεται με την Εβραϊκή λέξη QAV (καβ) η οποία σημαίνει σχοινί. Όταν τεντώνεις ένα καβ (=σχοινί) δημιουργείται μία κατάσταση έντασης μέχρι να υπάρχει κάποια χαλάρωση. Αυτό είναι το καβά (=περιμένω κάτι), το συναίσθημα της έντασης και της προσδοκίας ενώ περιμένω να συμβεί κάτι. Ο Προφήτης Ησαΐας απεικονίζει το Θεό με τη μορφή ενός αγρότη που φυτεύει αμπέλια και στη συνέχεια κάνει καβά (=περιμένει) με υπομονή για να έχει καλά σταφύλια. Ο Προφήτης Μιχέας μιλάει για τους αγρότες που κάνουν καβά (=περιμένω) και γιαχάλ (=περιμένω) την πρωϊνή πάχνη για να πέσει η υγρασία στη γη. Έτσι στα βιβλικά Εβραϊκά η ΕΛΠΙΔΑ έχει να κάνει με την αναμονή ή την (έντονη) προσδοκία. Αναμονή όμως γιατί ακριβώς; Στην περίοδο των Προφητών του Ισραήλ καθώς το έθνος βυθιζόταν στην αυτοκαταστροφή είπε ο Ησαΐας: "Αυτή τη στιγμή ο Κύριος κρύβεται από τον Ισραήλ, έτσι εγώ θα τον καβά (=περιμένω)". Η μοναδική ελπίδα που είχε ο Ησαΐας εκείνη τη σκοτεινή περίοδο ήταν η ΕΛΠΙΔΑ στο πρόσωπο του ίδιου του Θεού.
Την ίδια έννοια της ΕΛΠΙΔΑΣ μπορεί να βρει κανείς σε ολόκληρο το βιβλίο των Ψαλμών, όπου αυτές οι λέξεις εμφανίζονται περισσότερο από 40 φορές. Σε κάθε περίπτωση αυτό που προσμένουν οι άνθρωποι είναι ο ΘΕΟΣ (σ.σ. και όχι ο Υιός του Θεού, αλλ' ούτε το Πνεύμα το Άγιον -κατά την Πεντηκοστή...). Για παράδειγμα στον Ψαλμό 130 ο ποιητής κράζει από τον λάκκο της απελπισίας: "Εγώ καβά (=περιμένω) τον Κύριο". Ο Ισραήλ πρέπει να γιαχάλ (=περιμένω) τον Κύριο επειδή είναι πιστός και θα λυτρώσει τον Ισραήλ από όλες τις αμαρτίες του. Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ βασίζεται σ' ένα πρόσωπο, πράγμα που την διαφοροποιεί από την αισιοδοξία. Η αισιοδοξία είναι η επιλογή να διακρίνει κανείς σε κάθε περίπτωση με ποιο τρόπο μπορούν οι περιστάσεις να εξελιχθούν κατά τον καλύτερο τρόπο. Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ όμως δεν επικεντρώνεται στις περιστάσεις. Στην πραγματικότητα οι αισιόδοξοι άνθρωποι στη Βίβλο αναγνωρίζουν συχνά ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλύτερα, παρόλα αυτά επιλέγουν να ΕΛΠΙΖΟΥΝ. Ο Προφήτης Οσηέ για παράδειγμα ζούσε σε μια σκοτεινή περίοδο κατά την οποία ο Ισραήλ βρισκόταν κάτω από την πίεση ξένων αυτοκρατοριών. Διάλεξε όμως να ΕΛΠΙΖΕΙ όταν ο Θεός είπε ότι θα μπορούσε να μετατρέψει αυτήν την κοιλάδα της δυστυχίας σε ΠΥΛΗ ΕΛΠΙΔΑΣ ακριβώς όπως τότε ο Ισραήλ βγήκε από τη γη της Αιγύπτου. Ο Θεός εξέπληξε τον λαό Του όταν τον λύτρωσε την εποχή της Εξόδου. Μπορεί να το κάνει ξανά. Επομένως η πιστότητα του Θεού στο παρελθόν είναι αυτή που παρακινεί την ΕΛΠΙΔΑ για το μέλλον. Ατενίζει το μέλλον ανατρέχοντας στο παρελθόν με εμπιστοσύνη σε τίποτε άλλο παρά μόνο στον χαρακτήρα του Θεού. Όπως λέγει ο ποιητής του Ψαλμού 39, "Και τώρα Κύριε τι άλλο μπορώ να καβά (=περιμένω). Είσαι το γιαχάλ (=περιμένω) μου".
Στην Καινή Διαθήκη οι πρώτοι μαθητές του Χριστού καλλιέργησαν αυτό το είδος της ΕΛΠΙΔΑΣ. Πίστευαν ότι η ζωή, ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού ήταν η απροσδόκητη απάντηση του Θεού στην υποδούλωση στο κακό και τον θάνατο. Ο άδειος Τάφος άνοιξε μία ΝΕΑ ΠΟΡΤΑ ΕΛΠΙΔΑΣ. Και χρησιμοποίησαν την ελληνική λέξη ΕΛΠΙΣ , για να περιγράψουν αυτή τη Προσδοκία. Ο απ. Πέτρος είπε ότι η ανάσταση του Χριστού πρόσφερε τη ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναγεννηθούν και να γίνουν ένα εντελώς νέο και διαφορετικό είδος ανθρώπου. Ο απ. Παύλος λέει πολλές φορές ότι τα ΚΑΛΑ ΝΕΑ για τον Ιησού αναγγέλλουν την ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ. Και στις δύο περιπτώσεις η ΕΛΠΙΔΑ βασίζεται σ' ένα πρόσωπο! τον ανεστημένο Χριστό που έχει κατατροπώσει τον θάνατο. Κι αυτή η ΕΠΛΙΔΑ δεν ήταν μόνο για τον άνθρωπο. Οι Απόστολοι πίστευαν ότι αυτό που συνέβει στον Χριστό με την Ανάσταση ήταν μία πρόγευση αυτών που σχεδίασε ο Θεός (σ.σ. του Σύμπαντος;) για ολόκληρο το σύμπαν. Όπως είπε ο Παύλος: Είναι μία ΕΛΠΙΔΑ ότι ολόκληρη η κτίση θα απελευθερωθεί από την υποδούλωσή της στη φθορά και θα συμμετάσχει στην ελευθερία που θα απολαμβάνουν τα (σ.σ. 144.000;) ΔΕΔΟΞΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (4:36).
Έτσι η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ είναι τολμηρή και προσμένει (=περιμένει κάτι) να σωθεί η ανθρωπότητα και ολόκληρη η κτίση από το κακό και τον θάνατο. Κάποιοι θα το θεωρούσαν τρέλα. Μπορεί και να είναι. Η ΒΙΒΛΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ όμως δεν είναι αισιοδοξία που βασίζεται στις πιθανότητες, είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ να προσμένει κανείς το Θεό που θα φέρει ένα μέλλον τόσο αναπάντεχο, όσο είναι και ένας Εσταυρωμένος που αναστένεται εκ των νεκρών. Για να ατενίσει το μέλλον η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ κοιτάζει πίσω στον ανεστημένο Χριστό. Έτσι λοιπόν προσμένουμε.
Αυτή είναι η έννοια των Βιβλικών λέξεων για την ΕΛΠΙΔΑ.>>.
