ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ
Αποτείχιση, γελοιότητα και «πνευματικοί»
Ειλικρινά δεν ήθελα καθόλου να τελειώσω το 2018 με το παρόν άρθρο αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να το αποφύγω. Αφορμή στάθηκε μια ανάρτηση σε ιστολόγιο που ήλεγχε ορθώς επιφανή κληρικό και δη πανεπιστημιακό, καθ’ όλα σεβαστό με μεγάλη προσφορά και επιρροή, για δημοσιευμένες θέσεις του περί αποτειχίσεως. Η ανάρτηση αναδημοσιεύθηκε και από άλλους, σχολιάστηκε και ξανασχολιάστηκε διαδικτυακά και άναψε φωτιές δημιουργώντας αναταραχή μεταξύ όσων θέλουν να έχουν δημόσιο λόγο και παρακολουθούν την εκκλησιαστική επικαιρότητα. Το δυσάρεστο ή και ευχάριστο επειδή αναδείχθηκε, είναι ότι διαφάνηκε σχεδόν όλο το σώμα του προβλήματος που ναι μεν προεξείχε σαν κορυφή παγόβουνου και ήταν γνωστό, τώρα όμως είδαμε μέχρι τη βάση τι γίνεται και όλον τον όγκο του και επειδή γράφτηκαν και ειπώθηκαν λόγια σκληρά αλλά και γελοία τα οποία πολλά καταφέρονταν και εναντίον του γράφοντος και επειδή όσο το πρόβλημα το αφήνεις γίνεται χειρότερο με διογκούμενες εντυπώσεις, δεν είναι δυνατόν να μείνουν αναπάντητα. Και δεν τίθεται καν θέμα επί προσωπικού.
Για την Αποτείχιση και τη Διακοπή Μνημόνευσης έχουν γραφτεί πολλά, εξαιρετικές μελέτες και άρθρα από εξαιρετικές προσωπικότητες, προεξάρχοντος του πανεπιστημιακού πατρολόγου πρωτοπρεσβύτερου π. Θεοδώρου Ζήση. Στις 16 Ιουνίου 2018 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε κεντρικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης με τη σύμπραξη τριών ορθόδοξων σωματείων, Ορθόδοξη Ημερίδα με τον γενικό τίτλο «Αίρεση - Καθαίρεση, Ορθόδοξη Αντίσταση» στο οποίο ο γράφων είχε την τιμή να αναπτύξει ως είς εκ των εισηγητών, το θέμα «Αποτείχιση, Ενότητα και Οικονομία». Τα πρακτικά έχουν δημοσιευθεί σε ειδικό τόμο της «Θεοδρομίας» και είναι γνωστά.
Έκτοτε, οι στυλοβάτες του Οικουμενισμού που δυστυχώς δεν φαίνονται και βλέπουμε πάλι τις προκαθήμενες κορυφές, δρουν υπογείως αλλά και «χριστιανοί αδελφοί» υποτίθεται ορθόδοξοι αντιοικουμενιστές, έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου ποιος θα επιφέρει τη μεγαλύτερη ζημία και καταστροφή με διάφορους δόλιους τρόπους και μέσα, στους υπευθύνους της εκδήλωσης της Θεσσαλονίκης. Η επιτυχία τους αιφνιδίασε.
Τα περί αποτειχίσεως και διακοπής μνημονεύσεως αιρετιζόντων ιερωμένων και προκαθημένων, αναπτύχθηκαν διεξοδικώς εκεί από τους εκλεκτούς συνεισηγητές αλλά και σε πάμπολλα δημοσιεύματα πριν και μετά. Τις αντιδράσεις της οικουμενιστικής μερίδας εντός και εκτός συνόρων λίγο πολύ τις περιμέναμε. Έφθασαν μάλιστα στελέχη ή μάλλον στέλεχος της Θεολογικής του ΑΠΘ να υποβάλλει μήνυση για άλλο ζήτημα, πάντα όμως για αντιοικουμενιστική δράση, σε πρωτεργάτη ιερωμένο. Για να μη πάμε στην εκδίωξη Νατσιού από το τηλεοπτικό κανάλι 4 Ε και την αποκαθήλωση 10 ετών εκπομπών του από το διαδίκτυο. Υπάρχει όμως και διεξάγεται ένας πόλεμος απαράδεκτος από «υποτιθέμενους» χριστιανούς. Και δεν ομιλώ μόνο για μέρος ΓΟΧ.
Αυτοί οι άνθρωποι περιφέρονται σε ιστολόγια, σχολιάζουν βλακωδώς πράγματα και καταστάσεις, γελοιοποιούν εαυτούς κάνοντας υποτίθεται «υψηλή» θεολογία και διακρίνονται σε δύο (2) ενότητες. Η πρώτη, λαϊκοί και κληρικοί κυρίως ρασοφόροι, όσοι συνειδητά χτυπούν για λόγους μάλλον πρωτείου κυρίως τους πατέρες της Θεσσαλονίκης που σήκωσαν προ διετίας το βάρος της αντίδρασης στην παναίρεση και η δεύτερη, κυρίως λαϊκοί που το συγχυσμένο τους μυαλό, τους ωθεί σε ανόητα και αίολα σχόλια και αντιπαραθέσεις.
Προσωπική εκτίμηση είναι πως ιδίως η δευτέρα μερίς ποδηγετείται και κατευθύνεται δίχως να το αντιλαμβάνεται. Υπάρχουν δηλαδή στο παρασκήνιο ηθικοί αυτουργοί και αυτοί είναι πνευματικοί που συμβουλεύουν. Αθεολόγητοι και ανενημέρωτοι κατά τεκμήριον, οι οποίοι παρά το καλό και σοβαρό παρελθόν ή παρόν κατηχητικό τους έργο, αδυνατούν να κατανοήσουν ή δεν θέλουν να κατανοήσουν. Το θανατικό νανούρισμα όμως που επιτελούν προς τα πνευματικά τους παιδιά είναι δεδομένο και η πνευματική ζημία και σύγχυση τεράστια.
Η μεγάλη σύγχυση γίνεται μεταξύ αποτειχίσεως και διακοπής μνημόνευσης. Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Ας γίνει άλλη μία σύντομη επανάληψη:
Πόσες φορές ειπώθηκε ότι η διακοπή μνημόνευσης αιρετίζοντος επισκόπου προ συνοδικής καταδίκης κατεγνωσμένης αίρεσης γυμνή τη κεφαλή, είναι σύμφωνα με τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας προνόμιο και δικαίωμα αναφαίρετο κληρικού, όχι λαϊκού, και μάλιστα μετ’ επαίνου; Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά. Δεν πα να το λες και να το εξηγείς και να το αποδεικνύεις; Το βιολί τους αυτοί! Στον θολωμένο κόσμο τους!
Πόσες φορές ειπώθηκε ότι η αποτείχιση αφορά έξοδο από την αίρεση και όχι από την Εκκλησία; Μία από τα ίδια. Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά. Η καραμέλα που πιπιλάται είναι το «Εμείς μένουμε εντός Εκκλησίας και κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία».
Πόσες φορές ειπώθηκε ότι Εκκλησία δεν είναι η κατά καιρούς επισκοπική διοίκηση αλλά η διαχρονική 20 αιώνων Ιερά Παράδοση και βιωτή του Σώματος των κεκοιμημένων πιστών διά των Θεοφόρων Θεοπτών Πατέρων και Ορθοδόξων Συνόδων; Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά.
Πόσες φορές ειπώθηκε ότι οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν είναι όλες αλάθητες αλλά φρουρός της πίστεως είναι ο πιστός λαός, το μικρό έστω ποίμνιο το οποίο στη συνείδησή του τιμά μόνο εννέα (9); Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά.
Πόσες φορές ειπώθηκε ότι η κοινωνία με την αίρεση δεν σώζει αλλά οικονομείται πιστός προσωρινά να κοινωνεί με ιερέα αν δεν γίνεται διαφορετικά, που έστω μνημονεύει αιρετίζοντα αλλά μη καθηρημένο από Σύνοδο, εκτελώντας έγκυρα Μυστήρια; Ας το επαναλάβουμε άλλη μία φορά. Και το κερασάκι:
Οι δήθεν αποτειχισμένοι φανατικοί από τη μια μεριά κυρίως από τη Θεσσαλονίκη, που πιέζουν για αποτείχιση τους υπόλοιπους από την άλλη, και τους κατηγορούν και τους κατακρίνουν που δεν αποτειχίζονται και που οι θολοπνευματικομπερδεμένοι τους, διαδίδουν στα πνευματικοκαλοπαίδια τους ότι κάποιοι στη Θεσσαλονίκη έχουν ξεφύγει. Αυτοί που δεν είναι σε θέση να δώσουν μια θεολογική ερμηνεία στην έννοια της αποτείχισης. Οι εξυπνάκηδες νανουριστές εκατοντάδων πιστών που ούτε ονόματα δεν είναι σε θέση να καταθέσουν.
Για να το εξετάσουμε λογικά τουλάχιστον, αν στέκει αυτό που λέγεται! Εσείς δηλαδή αδελφοί μας χριστιανοί δεν είστε αποτειχισμένοι από την αίρεση αν είστε ορθόδοξοι; Απλά δεν μπορείτε να μη μνημονεύετε αιρετίζοντα αρχιερέα επειδή δεν είστε ιερωμένοι. Τρελαθήκαμε εντελώς; Είναι δυνατόν να δηλώνει κάποιος ορθόδοξος και να μην έχει υπερυψωμένο από της βαπτίσεώς του τείχος προς τις αιρέσεις; Και αν το κατεδαφίσει σώζεται; Από τι δηλαδή λέτε ότι δεν αποτειχίζεστε; Πρέπει να κάνετε καμία δήλωση με χαρτόσημο; Ποιοι σας τα υποβάλλουν αυτά;
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι όλες, καί οι εννέα (9) γιατί έγιναν αν όχι για να βάλουν τα όρια - τείχη στις κατά καιρούς αιρέσεις; Ούτε το κυριολεκτικώς αυτονόητο δεν μπορούν να αντιληφθούν κάποιοι; Και η αποτείχιση από την αίρεση είναι ζηλωτική, παλαιοημερολογίτικη, ή ζουρλωτική ενέργεια και η μη αποτείχιση δηλαδή η παραμονή στην αίρεση που λανθασμένα τη θεωρείτε παραμονή στην Εκκλησία σώζει; Άλλοι είναι για ζουρλομανδύα! Αποτείχιση σημαίνει έξοδο από κάθε αίρεση και προστατευτική περίφραξη από αυτήν, πάντοτε εντός της Εκκλησίας. Θλιβερό να μη γίνεται αντιληπτό και μεταξύ μας το αυτονόητο. Σκέψου τι ζημία έχει γίνει εδώ και 117 χρόνια! Και ο κατήφορος συνεχίζεται με επιτάχυνση.
Η Εκκλησία διαχρονικά δεν είναι αποτειχισμένη από την αίρεση; Ο κάθε πιστός δεν είναι από της βαπτίσεώς του αποτειχισμένος από την αίρεση; Τι θα πει αποτειχισμένος και μη αποτειχισμένος; Αν ο ορθόδοξος υπενθυμίζει και ομολογεί ότι εξακολουθεί να έχει υπερυψωμένο τείχος κατά των αιρέσεων, τότε μόνο είναι αποτειχισμένος και αυτό σημαίνει ότι βγαίνει από τα όρια της Εκκλησίας; Και όποιος λέει ότι δεν είναι αποτειχισμένος παραμένει εντός των ορίων της Εκκλησίας; Πώς; Μαζί με τις αιρέσεις αλλά δεν τις ακολουθεί; Η Εκκλησία, δηλαδή ο Χριστός συνυπάρχει με την πλάνη; Ποιοι πνευματικοί καθοδηγητές που θέλουν να λέγονται ορθόδοξοι δίδουν τέτοιες οδηγίες; Να τα βράσω τόσα χρόνια τα κατηχητικά και τα μειλίχια ύφη και τις μακριές γενάδες! Εδώ το ένα ιδεολόγημα ακολουθεί το άλλο και πλασάρονται σαν ορθόδοξα.
Όποιος δεν αποκηρύσσει αίρεση και δεν υψώνει φράχτη σ’ αυτήν σώζεται; Σε οποιοδήποτε αμάρτημα κι αν βάλει μετάνοια σώζεται. Όποιος παραδέχεται συνειδητά ανύπαρκτο Χριστό σώζεται; Απαντήστε υποτιθέμενοι παραδοσιακοί πρεσβύτεροι ποιμένες! Γιατί τα πνευματικοπαίδια σας, μας καθυβρίζουν κάθε τόσο δημόσια; Γνωριζόμαστε; Μας ξέρουν και από παλιά; Ήμασταν φιλαράκια και παίζαμε ποδόσφαιρο και καρπαζιές και δεν το θυμάμαι; Γιατί μας κλωτσάτε τώρα; Ας μου συγχωρεθεί ο θυμός αλλά είναι υπαρκτός. Κι ο άγιος Νικόλαος μέσα σε Σύνοδο, σήκωσε χέρι.
Επικαλούνται πολλοί τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη και άλλους, ο οποίος λέει δεν κατέκρινε όσους δεν αποτειχίστηκαν. Από πού δεν αποτειχίστηκαν; Από αίρεση ή ακόμη μνημόνευαν; Δεν γνωρίζω πραγματικό άγιο ή πιστό μη αποτειχισμένο από αίρεση. Με αυτό το χάλι πάμε να αγωνιστούμε κατά του Οικουμενισμού που είναι όλες οι αιρέσεις μαζί; Η πατρίδα κινδυνεύει κι εμείς συζητούμε ακόμη τι είναι αποτείχιση; Μήπως χρειάζεται και αποτείχιση από κουφιοκεφαλάκηδες; Μπάστα!
Με τις ευχές δεν τα πάω καλά. Απλά ελπίζω εν Χριστώ. Αύριο λένε ότι είναι Πρωτοχρονιά. Θα ελπίσω μόνο στη νέα αρίθμηση του έτους να μπει χειρόφρενο σε συμπεριφορές και πράξεις που μας κατακερματίζουν.
