Προφορικός και ενδιάθετος λόγος
Ο προφορικός λόγος μας βαραίνει τον συνάνθρωπο ενώ ο ενδιάθετος λόγος της προσευχής τον ξελαφρώνει.
Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: «Έτι πολλά έχω λέγειν υμίν, αλλ’ ού δύνασθε βαστάζειν άρτι.» ( Ιωάν. ις΄12 ) .
Στο βάθος της αλήθειας μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο. Οι δικές μας προσπάθειες ούτε τελειοποιούν, ούτε μπορούν να φωτίσουν τον νου. Όταν ύστερα από θερμή προσευχή το Άγιο Πνεύμα σκεπάσει την ανθρώπινη καρδιά, επιτελούνται θαυμαστές αλλοιώσεις: «Όταν δέ έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, οδηγήσει υμάς είς πάσαν την αλήθειαν»
( Ιωάν. ις. 13) . Ο π. Πορφύριος έλεγε: «Αν , μωρέ, πω σ’ αυτόν τον άνθρωπο όσα βλέπω γι’ αυτόν, είναι σαν να του βάλω εκατό κιλά βάρος στην καρδιά του. Θα του προκαλέσω πολλές ενοχές. Αν όμως κάνω θερμή προσευχή, τότε παίρνω την καρδιά του και την πάω στον Θεό». Σήμερα , πιστεύουμε πως όλα μπορούμε να τα κατορθώσουμε με τον προφορικό λόγο κι αδιαφορούμε για τη δύναμη του ενδιάθετου. Οπωσδήποτε όμως ο ενδιάθετος λόγος χει μεγαλύτερη δύναμη κι αποτελεσματικότητα από τον προφορικό, κι αυτό αποδεικνύεται από τον βαθμό δυσκολίας του∙ εύκολα, δηλαδή, προσεύχεσαι με τα χείλη μία ή δύο ώρες, αλλά δέκα λεπτά νοεράς προσευχής είναι ικανά να στριμώξουν πολύ το νου και χρειάζεται αρκετός κόπος.
Βέβαια, αυτό το στρίμωγμα ενδυναμώνει τον νου∙ μοιάζει με τον ποταμό που γίνεται πολύ ορμητικός όταν στενεύεις τις όχθες του. Αυτό συμβαίνει γιατί , ο νους κινείται αενάως, όπως το νερό του ποταμού. Θαρρούμε πως με τις συμβουλές θα στρώσουμε τους άλλους , αλλά αγνοούμε πως η δύναμη της καρδιακής προσευχής ανασταίνει και νεκρούς. Γι’ αυτό επιδιώκουμε να απαντάμε στους «εχθρούς μας» με λόγια και όχι προσευχόμενοι με αγάπη και ανεξικακία.
23/8/2007
23/8/2007
Πηγή: «Εκπλήξεις χάριτος – Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
