"Οἱ δὲ ἅγιοι Ἄγγελοι δείχνουν κι αὐτοὶ ὅσα ἀγαθὰ λαλήσαμε μὲ τὴ γλῶσσα καὶ τὸ στόμα.Δεύτερο τελώνιο εἶναι τῶν ματιῶν... Τρίτο εἶναι τῆς ἀκοῆς... Τέταρτο εἶναι ... Ἡ ψυχὴ λοιπὸν ποὺ βλέπει αὐτὰ κι ἀκόμη χειρότερα, ποιὸν φόβο καὶ τρόμο καὶ κλονισμὸ νομίζεις, ὅτι θὰ ἔχη τότε ἐκεῖ;" (ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας)
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΛΩΝΙΑ; ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΛΩΝΙΑ!... ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΑΔΗΣ
Γ’
Ἑπόμενη δόκιμη φωνή, ποὺ φέρουμε, εἶναι
τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας 375-444, ὁ ὁποῖος ἀναφέρει πολλὲς μαρτυρίες, ἀλλὰ θὰ χρησιμοποιήσουμε μόνο μία.
Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας στὴν ΙΔ’ ὁμιλία του, Περὶ ἐξόδου ψυχῆς καὶ περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας Migne PG 77,1072- 1089, διαλαμβάνει πολλὰ γιὰ τὸ τὶ συναντᾶ ἡ ψυχὴ κατὰ τὴν ἔξοδό της ἐκ τοῦ παρόντος ματαίου κόσμου.
Στὰ ἑξῆς θὰ παραθέσουμε μία θέσι του.
Στὰ ἑξῆς θὰ παραθέσουμε μία θέσι του.
«Ἐμφανίζονται, λέγει, σὲ μᾶς στρατιὲς καὶ δυνάμεις οὐράνιες. Ἔρχονται καὶ ἀπὸ τὶς ἀντίθετες δυνάμεις οἱ ἄρχοντες τοῦ σκότους, οἱ κοσμοκράτορες τῆς πονηρίας, οἱ τελωνάρχες, οἱ ἐλεγκταὶ τῶν λογαριασμῶν καὶ οἱ ἐκτιμηταὶ τῶν πράξεων, ποὺ βρίσκονται στὸν ἀέρα. Μαζί τους εἶναι καὶ ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος, ὁ δυνάστης τῆς κακίας, τοῦ ὁποίου ἡ γλῶσσα εἶναι σὰν ἀκονισμένο ξυράφι».
«Τὶ φόβο καὶ τὶ τρόμο φαντάζεσαι νὰ ἔχη ἡ ψυχὴ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, καθὼς βλέπει τοὺς φοβερούς, καὶ ἀγρίους, καὶ ἀνήμερους, καὶ ἀνηλεεῖς καὶ ἀτίθασσους δαίμονες, νὰπαραστέκουν σὰν κατάμαυροι Αἰθίοπες; Αὐτοὺς καὶ μόνο νὰ τοὺς βλέπης, εἶναι βαρύτερο κι ἀπὸ κάθε κόλασι. Βλέποντάς τους ἡ ψυχὴ ἀνησυχεῖ, τρομάζει, σφαδάζει, ταράσσεται, συμμαζεύεται καὶ καταφεύγει στοὺς ἀγγέλους.
Οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι, λοιπόν, κρατοῦν τὴν ψυχή, καθὼς ἀνέρχεται καὶ ὑψώνεται διὰ τοῦ ἀέρος. Ἐκεῖ συναντᾶ τὰ τελώνια, τὰ ὁποῖα φυλάγουν τὴν ἄνοδο καὶ κρατοῦν καὶ ἐμποδίζουν τὶς ψυχὲς καθὼς ἀνέρχονται. Κάθε τελώνιο προβάλλει τὶς δικές του ἁμαρτίες. Τὸ ἕνα εἶναι τῆς καταλαλιᾶς μὲ ὅσα ἁμαρτήματα γίνονται μὲ τὸ στόμα καὶ τὴ γλῶσσα, τοῦ ψεύδους, τοῦ ὅρκου καὶ τῆς ἐπιορκίας, τῆς ἀργολογίας καὶ τῆς φλυαρίας. Οἱ δὲ ἅγιοι Ἄγγελοι δείχνουν κι αὐτοὶ ὅσα ἀγαθὰ λαλήσαμε μὲ τὴ γλῶσσα καὶ τὸ στόμα.
Δεύτερο τελώνιο εἶναι τῶν ματιῶν... Τρίτο εἶναι τῆς ἀκοῆς... Τέταρτο εἶναι ... Ἡ ψυχὴ λοιπὸν ποὺ βλέπει αὐτὰ κι ἀκόμη χειρότερα, ποιὸν φόβο καὶ τρόμο καὶ κλονισμὸ νομίζεις, ὅτι θὰ ἔχη τότε ἐκεῖ;».
Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης θεοπατόρων,
