ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
«Ἂν ἀφαιρέσῃς τὰ δόγματα, τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» θὰ καταντήσῃ σεξουαλικὸ ζήτημα»
(Μια έμμεση απάντηση του π. Αυγουστίνου Καντιώτη στους ορθοδόξους διοργανωτές των Αντιρατσιστικών Φεστιβάλ)
Αγαπητοί,
Χωρίς να προσβάλουμε κανέναν θυμίζουμε έναν μόνο θεματικό τίτλο Ταινίας - Ντοκιμαντέρ του 8ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κοζάνης (28 - 30 Ιουνίου 2019), έναν τίτλο που σχετίζεται μάλλον με την προάσπιση των δικαιωμάτων των ΓΚΕΪ. Ιδού: «Είμαι ο ΟΚΕΫ – Όταν η αγάπη αντιμετωπίζεται ως έγκλημα».
Επειδή στο εν λόγω Φεστιβάλ έλαβαν μέρος αρκετοί εν Χριστώ αδελφοί μας σε Ανοιχτές Συζητήσεις με ποικίλους άξονες, όπως: «Η αποδόμηση του φύλου» και είχαν την ευκαιρία να ακούσουν θεματικές ομιλίες όπως π.χ.: «Το παρελθόν του LGBTIQ (ΓκΛΑΤ) κινήματος στη Θεσσαλονίκη και προσδοκίες για το μέλλον» θυμίζουμε επιπλέον λίγα διευκρινιστικά στοιχεία για έναν άγνωστο στους πολλούς «όρο» που έχει καταλήξει να χρησιμοποιείται ως επίθετο, αλλά και σαν ουσιαστικό λόγω του ότι αναφέρεται σε ανθρώπους (και πιο συγκεκριμένα σε γκέι άνδρες). Ιδού: «Ο όρος γκέι ή ομοφυλόφιλος χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ένα άτομο που έλκεται ερωτικά ή σεξουαλικά από το ίδιο φύλο ή που έχει σχέσεις με άτομα του ίδιου φύλου… Στα τέλη του 20ού αιώνα, η λέξη γκέι είχε προταθεί από μεγάλες ΛΟΑΤ οργανώσεις και οδηγούς στυλ για να περιγράψουν τα άτομα που έλκονται από άτομα του ίδιου φύλου.» (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια).
Έχοντας κατά νου τα παραπάνω ας ακούσουμε έναν άξιο ομιλητή αλλά και ικανό συζητητή που μπορεί κι από κει που βρίσκεται να παρεμβαίνει με τον τρόπο που εκείνος ξέρει στα πράγματα της κοινωνικής και θρησκευτικής ζωής ημών των τέκνων του που διαμένουμε στην πόλη της Κοζάνης , της Πτολεμαΐδας, του Αμυνταίου και στα πέριξ αυτών αγιασμένα χωριά.
Στην αίθουσα της οδ. Ζ. Πηγής 44 Αθηνών την Κυριακή 30-6-1968 , δηλαδή 51 χρόνια πριν, σε μια μεγάλης διάρκειας βραδινή ομιλία του, ο ιεροκήρυξ π. Αυγουστίνος ομιλεί στους πιστούς περί Τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων. Ως θέμα ιερό έχει την «ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ» και ως τίτλο άγιο το «Ἰδὼν ὁ Παῦλος τοὺς ἀδελφοὺς εὐχαριστήσας τῷ Θεῷ ἔλαβε θάρσος» (Πράξ. 28,15).
51 χρόνια μετά, τα λόγια του πατρός ακούστηκαν ξανά! Ακούστηκαν και πάλι ζωντανά από το στόμα του π. Ιγνατίου αντί κηρύγματος εντός της ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου: «Ἔφτασε στοὺς Χριστιανοὺς τῆς ῾Ρώμης ἡ εἴδησι ὅτι ἔρχεται ὁ Παῦλος! Ξεκίνησαν λοιπὸν μὲ τὰ πόδια, βγῆκαν σὲ ἀρκετὴ ἀπόστασι ἔξω ἀπὸ τὴν πόλι καὶ τὸν προϋπάντησαν στὶς Τρεῖς Ταβέρνες. Ποῦ τὸν ἤξεραν; (ἀφοῦ ὁ Παῦλος δὲν εἶχε ἐπισκεφθῆ ὣς τότε ἄλλη φορὰ τὴ ῾Ρώμη). Ἦταν γνωστὸς ἀπὸ τὴν Ἐπιστολὴ πρὸς ῾Ρωμαίους, ποὺ εἶχε στείλει. Εἶνε μία ἀπὸ τὶς 14 ἐπιστολές του, κατ᾽ ἐμὲ ἡ σπουδαιότερη, ποὺ μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς τὸ «εὐαγγέλιο τοῦ Παύλου». Ἀποτελεῖται ἀπὸ 16 κεφάλαια. Ἐκεῖ μέσα βλέπεις τὶς θεμελιώδεις ἀλήθειες τοῦ εὐαγγελίου, ποὺ εἶνε δόγμα (κεφ. 1ο-12ο) καὶ ἠθική (κεφ. 13ο – 16ο). Μερικοὶ στὴν ἐποχή μας ζητοῦν νὰ χωρίσουν αὐτὰ τὰ δύο· ἀλλὰ ὅπως στὸν ἀργαλειὸ τὸ στημόνι δὲν χωρίζεται ἀπὸ τὸ ὑφάδι ἀλλὰ καὶ τὰ δυὸ μαζὶ κάνουν τὸ ὕφασμα, ἔτσι καὶ στὸν Χριστιανισμὸ δόγμα καὶ ἠθική, πίστι καὶ ἔργα, κάνουν τὴν ἀραχνοΰφαντη στολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε» (Γαλ. 3,27· βλ. & ῾Ρωμ. 13,14). Χωρὶς αὐτὴν θὰ εἶσαι γυμνὸς καὶ ὁ Κύριος θὰ σοῦ πῇ· «Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου;» (Ματθ. 22,12). Χριστιανισμὸς ἴσον «πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (Γαλ. 5,6). Κάποιοι θέλησαν σὲ καταστατικοὺς νόμους νὰ διακρίνουν διατάξεις καὶ ἱεροὺς κανόνες σὲ δογματικοὺς καὶ σὲ ἠθικούς, καὶ τοὺς μὲν νὰ καλύψουν μὲ κῦρος, τοὺς δὲ ν᾽ ἀφήσουν ἀκάλυπτους. Ἡ μοντέρνα ἠθικὴ βλέπετε κρατάει μόνο τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34), κι ἀφήνει τὰ ἄλλα. Ναί, τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» εἶνε ἡ κορυφή, ἀλλὰ κορυφὴ χωρὶς βάσι δὲν ὑπάρχει· ὑπάρχει ἡ κορυφή, διότι ὑπάρχει ὁλόκληρος ὄγκος βουνοῦ· καὶ ὑπάρχει τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», διότι ὑπάρχουν τὰ δόγματα. Ἂν ἀφαιρέσῃς τὰ δόγματα, τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» θὰ καταντήσῃ σεξουαλικὸ ζήτημα. Ὄχι! τὸ δόγμα ἀπὸ τὴν ἠθικὴ δὲν χωρίζεται· εἶνε σὰν νὰ κόβῃς τὴ μισὴ πρὸς῾Ρωμαίους ἐπιστολή. Θὰ κρατήσουμε τὴν Ὀρθοδοξία.»[1].
Ως μία δεύτερη ευλογημένη παρέμβαση στην δημόσια συζήτησή μας – δεν μπορέσαμε να βρεθούμε ζωντανά στο εν λόγω Φεστιβάλ και να συζητήσουμε δημόσια και πάντα δημοκρατικά - καταθέτω λίγα λόγια ενός αξίου καθηγητού, πανεπιστημιακού επιπέδου, που κατάγεται από τον τόπο του π. Αυγουστίνου, του κ. Νικήτα Αλιπράντη. Όσα λέγει έχουν σχέση με δύο ακόμη θέματα που συμπεριλήφθηκαν στην θεματολογία του εν λόγω 8ου Φεστιβάλ. Το ένα θέμα που αφορά τον άξονα «Παράλληλα Εργαστήρια» και έχει ως τίτλο: «Ανθρωπιστικές αξίες – δικαιώματα – ορατότητα. Η εξελισσόμενη συνειδητοποίηση του φάσματος των φύλων και των ερωτικών έλξεων», και το δεύτερο που αναφέρεται στον άξονα «Σύμπραξη για το Κοινωνικό Φύλο» και είχε ως τίτλο: «Υπάρχω εγώ, υπάρχεις εσύ, υπάρχουμε μαζί». Ας μην ξεχνούμε κι αυτό, ότι δηλαδή στόχος των συνδιοργανωτών του Φεστιβάλ ήταν μεταξύ άλλων η «ευαισθητοποίηση εφήβων στα ανθρώπινα δικαιώματα». «Εδώ ακριβώς - λέγει ο κ. Νικήτας - ανακύπτει το θεμελιώδες ερώτημα: είναι δυνατόν, με βάση οριακές ιατρικές εμπειρίες που αφορούν ερμαφρόδιτους ή τρανσέξουαλ, δηλαδή περιθωριακές και παθολογικές περιπτώσεις, και παρά την προφανή διάψευση που υπέστη ο Money, να κατασκευάζεται και να διαδίδεται γενική «θεωρία των φύλων», που αρνείται την βιολογική τους ταυτότητα, καθιστά αδιάφορη την ετερότητα των φύλων, ισοπεδώνει την σεξουαλικότητα, θεωρώντας το φύλο ως απλό ως κοινωνικό χαρακτηριστικό των ανθρώπων (gender); Συμπερασματικά, πουθενά δεν στηρίζεται από επιστημονική άποψη η εκπληκτικά αίολη αυτή γενίκευση για δήθεν αρχέγονη σεξουαλική ουδετερότητα και απροσδιοριστία.» (ΝΙΚΗΤΑΣ ΑΛΙΠΡΑΝΤΗΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ: «Από την ταυτότητα του φύλου στο φύλο χωρίς ταυτότητα;») [2].
Ο π. Αυγουστίνος κλείνει το κήρυγμα της Κυριακή 30-6-1968 με τα εξής λόγια: «Ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄντρας ἀπὸ τὴ γυναῖκα, ἡ γυναίκα ἀπὸ τὸν ἄντρα, οἱ Χριστιανοὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο. Εἶνε-λέγει- πολὺ διδακτικὸ καὶ παρήγορο τὸ στιγμιότυπο αὐτό.» [1]. Πράγματι αδελφοί, το στιγμιότυπο αυτό είναι πολύ παρήγορο λόγω του ότι «Πάντες χρήζομεν αλλήλων» (Ιερός Χρυσόστομος), δηλαδή, Όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Προπάντων στην πνευματική ζωή! και ακόμη γιατί «Η άγνοια είναι η αρχηγικοτάτη των παθών» (Αγ. Μάρκος ο Ασκητής)!
Εν σχέσει με την πρώτη φράση του πατρός: «Ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄντρας ἀπὸ τὴ γυναῖκα, ἡ γυναίκα ἀπὸ τὸν ἄντρα» ο ιερός Χρυσόστομος σημειώνει από τότε τα εξής που σχετίζονται με το θέμα της ομοφυλοφιλίας: «Πρόσεχε όμως. Έπρεπε οι δύο να είναι ένα, εννοώ τη γυναίκα και τον άνδρα. Διότι λέγει: «Έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν» (Γέν. 2,24). Το έκανε αυτό η επιθυμία της συνουσίας και ένωνε τα φύλα μεταξύ τους. Καταστρέφοντας αυτή ην επιθυμία ο διάβολος και μεταφέροντας την σε άλλο τρόπο, ξεχώρισε έτσι τα φύλα μεταξύ τους και έκανε το ένα να γίνη δύο μέρη, αντίθετα με το νόμο του Θεού. Διότι αυτός λέγει: «Θα είναι σε μία σάρκα», ενώ ο διάβολος χώρισε τη μία σάρκα στα δύο. Να ο πρώτος πόλεμος.» [3]
Εν σχέσει πάλι με την φράση του πατρός: «Ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄντρας ἀπὸ τὴ γυναῖκα, ἡ γυναίκα ἀπὸ τὸν ἄντρα, οἱ Χριστιανοὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο» πόσοι και πόσοι δεν θα ήθελαν να τοποθετηθούν και έτσι να ακουστούν απ’ αυτό το βήμα για να παρηγορήσουν εννοείται τους νέους μας που βάλλονται από παντού. Ας βάλουμε λοιπόν την υπομονή μας ως θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθούν και τούτοι οι σύντομοι λόγοι. Με άξονα το ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΟΥΣ ΑΛΛΑ ΤΩΝ ΕΝΑΡΕΤΩΝ ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι «Το πλήθος ποτέ δεν είναι άξιο εμπιστοσύνης»! «Εκείνο – λέγει- που έχει αξία δεν είναι το μεγάλο πλήθος των ανθρώπων αλλά η γνησιότητα της αρετής τους. Ο κόσμος αποτελείται από μυριάδες ανθρώπους αλλά δεν είναι μυριάδες όταν δεν μπορούν να εξισωθούν ως προς την αρετή ούτε με τον ένα ενάρετο. «Είναι προτιμότερος ένας, που εκτελεί το θέλημα του Κυρίου, παρά αμέτρητοι παράνομοι» (Σοφ. Σειρ. 16,3)… Αυτοί, όχι μόνον δεν προσφέρουν καμιά υπηρεσία αλλά εμποδίζουν και εκείνους που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.» (Ιερός Χρυσόστομος) [4]. Και ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «ΑΙΔΩΣ» προσθέτει λίθο παρηγορητικό πάνω στο λίθο λέγοντας: «Αλλήλους συνδιασώσατε», σαλπίζει ο κήρυκας της οικουμένης και του άμβωνα το χρυσό στόμα. Ένα υπέροχο σύνθημα για όλους τους συναγωνιστές, που αλύγιστοι, «εδραίοι και αμετακίνητοι», στέκονται στην ασάλευτη πέτρα της πίστεως. Βοηθάει ο ένας τον άλλο στη σωτηρία. Μακάριοι όσοι απ’ τη ματαιότητα και τη γοητεία του «νυν αιώνος» δεν παρασύρονται…» (ΜΙΧΑΗΛ Ε. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ) [5].
Αδελφοί, ο π. Αυγουστίνος είπε: «Ἀλλοίμονο ἂν στὰ σπίτια μέσα δὲν ὑπάρχουν οἱ παρήγοροι ἄγγελοι.Ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄντρας ἀπὸ τὴ γυναῖκα, ἡ γυναίκα ἀπὸ τὸν ἄντρα, οἱ Χριστιανοὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο…» [1]! Αλίμονο, προσθέτουμε και εμείς! «Αλλοίμονό μας διότι στα σχολεία μέσα δεν υπάρχουν οι παρήγοροι άγγελοι»! Αλίμονο λόγω του ότι η θεωρία των «κοινωνικών φύλων» διδάχθηκε ήδη με επίσημο τρόπο, εδώ και τρία χρόνια, εντός των Σχολικών μας Μονάδων από καθηγητές και έστρωσε το δρόμο ή καλύτερα γκρέμισε ήδη τα τείχη του κάστρου της Παιδείας για να χωρέσει εντός αυτής το σοδομιτικό «μάθημα» της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης! Ας μην ξεχνούμε και τούτο, δηλ. τον πρώτο «νόμιμο» καρπό της αντιεπιστημονικής θεωρίας των «63 κοινωνικών φύλων», δηλαδή το Νόμο 4491/2017, δηλαδή της αλλαγή φύλου από τα 15! Αλίμονό μας λοιπόν, όλων μας, και μαθητών και γονέων αλλά και καθηγητών γιατί όπως αναφέρει ο αείμνηστος επίσκοπος Σισανίου Παύλος: «Μια απειλή αντιμετωπίζουνε τώρα τις μέρες που μιλάμε μέσα στο ίδιο τους το σχολείο…»[6]. Αλίμονό μας αγαπητοί γιατί, όπως φαίνεται καθαρά από την εφαρμογή του σοδομιτικού θεσμού της ονομαζόμενης θεματικής εβδομάδας, μέσα στα σχολεία μας «δὲν ὑπάρχουν οἱ παρήγοροι ἄγγελοι»!
Πρέπει λοιπόν να ξυπνήσουμε, μικροί και μεγάλοι, η εγκύκλιος για το σεξουαλικό μάθημα είναι «ήδη» στα σχολεία! Όσο για τα κρυφοσοδομιτικά Φεστιβάλ περηφάνιας δεν ξέρω τι θα κάνετε… Διότι υπεύθυνοι για την αγωγή των παιδιών σας είστε εσείς οι γονείς. Λυπάμαι που το λέω. Κοιτάξτε εσείς οι γονείς τι θα κάνετε για να βοηθήσετε τα παιδιά σας. Εμείς οι δάσκαλοι δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε! Λυπάμαι που το λέω δημόσια αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ο Θεός να ελεά τα παιδιά όλης της οικουμένης, αμήν.
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Πολύτεκνος Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 30 Ιουνίου 2019, Εορτή των Αγίων Αποστόλων
[1] http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=74147
[2] https://emmadimitris.blogspot.com/2019/06/blog-post_335.html
[3] «Ο ΓΑΜΟΣ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ», ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΤΟΜΟΣ Γ’, ΕΚΔΟΣΙΣ ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜ. ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ, Σελ. 397
[4] (Εις Πράξ., ομιλ. ΚΔ’, 3, ΕΠΕ 16Α 30-32- MG 60, 189)
[5] ΜΙΧΑΗΛ Ε. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, «ΑΙΔΩΣ» (ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΣΕΜΝΟΤΗΤΑΣ), ΑΘΗΝΑ 1996, Σελ. 143)
[6] https://www.vimaorthodoxias.gr/mitropoleis/mitr-siatistis-tha-didaxoun-sta-pedia-pos-boroun-na-echoun-gia-gonis-dio-antres-i-dio-ginekes-foto-vinteo/
