ΣΧΟΛΙΟ: «Χρήση της καύσης στην Π.Δ., διαπιστώνουμε, επίσης, σε περιπτώσεις έχθρων που ήθελαν οι αντίπαλοι τους να τους εξαφανίσουν πλήρως. Ενδεικτική είναι η περίπτωση στο Αμώς 2,1. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο χωρίο, οι Μωαβίτες κατέκαυσαν τα οστά του βασιλιά της Εδώμ, μετά την εκταφή τους, παρασκευάζοντας με αυτά σκόνη για ασβέστωμα. Δεν πρέπει πάντως να διαφύγει της προσοχής μας ότι οι περισσότερες των παραπάνω περιπτώσεων αναφέρονται σε καύσεις ζώντων, με εξαίρεση εκείνη στο βιβλίο του Αμώς.» (Ε. Δανδουλάκης)
Διαλύοντας τους νεκρούς: αλκαλική υδρόλυση εναντίον ταφής και καύσης
Σε όλον τον κόσμο 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά και ο αριθμός τους αυξάνεται, καθώς αυξάνεται ο παγκόσμιος πληθυσμός της Γης. Σήμερα υπάρχουν 7,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στον πλανήτη, αλλά μέχρι το τέλος του αιώνα υπολογίζεται ότι θα υπάρχουν περισσότεροι από 11 δισεκατομμύρια. Σε ορισμένες περιοχές οι χώροι για τις ταφές εξαντλούνται και η αποτέφρωση θεωρείται ότι δεν είναι αρκετά φιλική προς το περιβάλλον μέθοδος για την κατάληξη των ανθρωπίνων ιστών λόγω της ενέργειας που απαιτείται για τη μετατροπή τους σε στάχτες. Ένας εναλλακτικός τρόπος διάθεσης των νεκρών έχει αρχίσει να κερδίζει οπαδούς σε ΗΠΑ και Καναδά και σύντομα θα είναι διαθέσιμος και στην Ευρώπη. Ονομάζεται «αλκαλική υδρόλυση» και προσφέρει την χημική διάλυση του ανθρωπίνου σώματος ή αλλιώς την… πλήρη εξαφάνιση των ανθρωπίνων ιστών.
H αλκαλική υδρόλυση προβάλλεται ως η πιο οικολογική μέθοδος κατάληξης των νεκρών.
Όταν επιλέγουμε την ταφή του ανθρώπινου σώματος, απαιτούμε από τη φύση να μας παρέχει για άλλη μία φορά τους πόρους της, χωρίς να είναι πραγματικά απαραίτητο: το ξύλο για το φέρετρο, το ύφασμα για την επένδυση, το μάρμαρο και το τσιμέντο για τον τάφο είναι υλικά που σπαταλιούνται χωρίς καμία ουσιαστική χρήση για τη ζωή των ανθρώπων.
Για την αποτέφρωση, από την άλλη μεριά, απαιτείται απίστευτη κατανάλωση ποσότητας ενέργειας. Για να αποτεφρωθεί ένα και μόνο σώμα, η μηχανή του κρεματορίου πρέπει να δημιουργήσει τόση θερμότητα, όση θα ζέσταινε ένα σπίτι σε ορεινή περιοχή όλον τον χειμώνα!
Τι είναι η αλκαλική υδρόλυση;
Είναι ουσιαστικά η φυσική διαδικασία που περνάει το ανθρώπινο σώμα όταν θάβεται, μόνο που αυτό γίνεται σε ειδικές εγκαταστάσεις, κάτω από ιδανικές συνθήκες και διαρκεί μόλις τρείς με τέσσερις ώρες.
Η σορός τοποθετείται σε ένα μεγάλο μηχάνημα που μοιάζει με πλυντήριο. Το μηχάνημα σφραγίζεται και η καμπίνα του γεμίζει με νερό και ισχυρό αλκαλικό διάλυμα με ρΗ περίπου 14. Το διάλυμα θερμαίνεται στους 150° C για 60-90 λεπτά αλλά δεν βράζει γιατί η καμπίνα βρίσκεται υπό πίεση. Μετά την παρέλευση αυτού του διαστήματος, οι ιστοί έχουν ρευστοποιηθεί και όλο το μείγμα διοχετεύεται σε μία δεξαμενή απ’ όπου είτε καταλήγει στην αποχέτευση (κάτι που εγείρει ηθικά ζητήματα), είτε χρησιμοποιείται ως λίπασμα καλλιεργειών. Το αποτέλεσμα είναι ένα αποστειρωμένο μίγμα αμινοξέων και πεπτιδίων, χωρίς ανθρώπινο DNA.
Από τη διαδικασία παραμένουν ανέπαφα τα οστά – και μάλιστα εντελώς λευκά σε αντίθεση με τα υπολείμματα της καύσης – και ό,τι τεχνικό μέλος ή πρόσθετο είχε η σορός. Τα οστά τοποθετούνται σε άλλο μηχάνημα που τα συνθλίβει, παράγοντας τελικά μία άσπρη σκόνη, όπως το αλεύρι, 30% περισσότερη σε ποσότητα από αυτή που μένει από τη διαδικασία της αποτέφρωσης.
Η σκόνη από τα οστά παραδίδεται στους συγγενείς σε τεφροδόχο.
Αντιδράσεις
Όταν τα πρώτα «Γραφεία Τελετών» επιχείρησαν να στήσουν επιχειρήσεις «αλκαλικής υδρόλυσης» στη Νέα Υόρκη, αντιμετώπισαν οργανωμένες αντιδράσεις κυρίως από την καθολική εκκλησία με θέσεις όπως:
«Η διάσπαση των σωμάτων σε μια δεξαμενή χημικών ουσιών και η εκχύλιση του προκύπτοντος υγρού στην αποχέτευση δεν είναι ένας αξιοσέβαστος τρόπος για τη διάθεση ανθρώπινων υπολειμμάτων. Ως Καθολικοί πιστεύουμε ότι το ανθρώπινο σώμα, κάποτε ζωντανό από μια αθάνατη ψυχή, έχει ηθική αξιοπρέπεια που πρέπει να τιμάται».
Ακόμα και φιλόσοφοι όμως, όπως ο Philip Olson, εξέφρασαν δημοσίως τις ενστάσεις τους:
«Μοιάζει σαν να μεταχειρίζεσαι τη γιαγιά σου, ή οποιονδήποτε αγαπημένο, ως… απόβλητο. Απλώς τον… ξεπλένεις. Φαίνεται ασεβές.»
Η «αλκαλική υδρόλυση» δεν πήρε τελικά άδεια στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, σε 11 όμως άλλες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών ήδη λειτουργούν σχετικές εγκαταστάσεις με τους επιχειρηματίες να ετοιμάζονται για επεκτάσεις προκειμένου να ικανοποιήσουν τη ζήτηση.
Στην Ευρώπη, η πρώτη εγκατάσταση θα λειτουργήσει στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι το τέλος του χρόνου, ανοίγοντας μία τεράστια συζήτηση περί της ηθικής αντιμετώπισης των νεκρών, των περιβαλλοντικών παραγόντων για όλες τις μεθόδους διάθεσης των σορών (αποσύνθεση/διάλυση/καύση) και – βαθύτερα – της περατότητας της ζωής.
+ H ανάρτηση βασίζεται στην εκτεταμένη έρευνα του William Kremer για το BBC World που μπορείτε να βρείτε εδώ: ΒΒC WORLD.
https://www.postmodern.gr/dialyontas-toys-nekroys-alkaliki-ydrolysi-enantion-tafis-kai-kaysis/
https://www.postmodern.gr/dialyontas-toys-nekroys-alkaliki-ydrolysi-enantion-tafis-kai-kaysis/
